Դ Ա ռ ն
շ ^ Շ Ս Ա Ր Տ Ո Ւ թ Ի Ւ ւ ն ե Ր
Եւմտակաճ
ա ս ո զ ի ս
Եթէ
5. ֊
ԵԶՐԱԿԱՑՈՒԹԻՒՆ
Գրի՚ւ՚՚Ր
ԱրհրուԼին
չի չսւփ՚՚՚զսւնցեր
:
// աւլթաշխաբՀի
մէ ^ ապրող
•>»«
յրենասէր
եւ. աղ -
դասէր
երիտասարդներ
ռւիւտ1ւե •ամուսնա՛նալ
մի -
•ա յն ա յն Հայ աղջի
(լնե րուն
Հետ , ո րոնք
սաՀուն ,
մաքս
լ ր Հա քե րէն կր խօսին , կր կարղ ան եւ. կր
գրեն,
ամէնէն
Հղօր խթանն է
աղղապաՀպանմտն
դժոլար
Հարց ին : ՎստաՀեցնեմ
ձեղ , որ Հա յկա -
կան
րաղմաթիւ
տուներ
պիաի
լեցուին
՚ոտյ
ոլսոլ–
ցի^երոփ կամ ոլսուց
չոլՀինե
րուի,
^ " ՚ ձ աղ^իկնե -
րու
Հ՛այերէն
լեղոլ
սորվեցնւելու
Համար :
քքակայն
IIIյս
քայլր
շուտով^ պէաք է տռնել
,
որովՀետեւ
Հա յե րէն
լեղուի
ուսոլցի^երր
տարիքոտ
անձեր
են , եւիրենց
մաՀէնւ վերջ, պիտի տիրապետէ կա՛
տարեալ
ամայութիւն
:
Գրիգոր
Արհ-րունիի
գրոլթիւնր,
արդեօք
ճչգօ–
րէն
չի՞ թարւլ
մ աներ
–ա յՆ տ ի րա պե աո գ
կա
րհ՜իքը
զո ր ե ր է կո լան եւ ա րւ օրուան
Եւրոպանւ
ունէր եւ
ուն ի Հա յ ազզին
մ ասին :
իտալացի
կրօնաւ որ
մ ր , Տամ աս ,
կատարելով
քննական
պտոյտ
մր կ . Պոլսոյ
եւԻղմիրի վա -
ճաոաչաՀ
քագաքներունւ
մէ9,
186յ/՚5՚,
կ՝արտասա~
նէր աքս անարգական
խօսքերր
• « Հայերր
, վր -
տա քւան։զի ել. թափաո֊իկ աղգ մր ^^սն Հա յ րեն
իք
եւ
անապաստան
^ է.–. ..օ..^.^– . ^–֊^ -. - • •
ԱՀա
քտղուաւ
պատա
խաննեջէն
մ,
Ք
՚ ո նւ.ւ
Մինչեւ
ե՛ ՝րբ. Եւրոպան
պիտի
կատել
Հայերր,
իբրեւ
ցիրուցան
վաճաաակս^ւնե -
բու
Հրէատիպ
Համայնք
մբ,
որուն
Համար
Ուրիլ
նպատակ
գոյութիւն
չունի , բտյց եթէ իրենց
նեղ
Iյն Հարցումներէն
եւ
փոխանւակուե
ցան
անց -
եալ շաբաթ
Հ՛ացկերոյթի
մր րնթացքին
, ուր
ներ
կայ
էին Տո՚-բքեբոլ
րնգՀ • անօբէններբ,
^ինդ
Հա–
բիէ-բ գորհատէրեր՝
Ֆ ր ՚ " ն ՚ ւ ա յ ի
բոլոր
կոգմերէն
,
ել այս տողերր ստորագրոգբ :
՚լյերկայ ւքը •
կաճառական
մր որոշ քաՆա -
կոլթեամբ
ոսկի
ունէր
ղոր չէք յիշատակաքէ իբ
լ1ռլ|ււ11արիթ–է^՚ւ
տուրքի
յա յտա բարութեան
մ է 9 :
Հ950ին
հ՜ա խեց
այս ոսկին, առանց
յայտնելու թէ
ուրկէ
կուզար եւ որու
կը պատկանէր
, եւ Հասոյ–
թբ
մտցուց
իր առեւտուրին
մէջ%
Արդ
է I՛ նչ պիտի
ը Ա ^ ՚ յ պատկանեալ
իշխանու
թեան ց դիրքք՛ Հթաբմ»
դրամ ՚"գէՈւիսի
ա յս յաւե
լ -
ման
Հանդէպ
, ենթաղրելով
որ սաուգոդ
պաշտօ–
նատարր
Հարցուցած–
րքքալով
ա յս նոր գում ա ր ին
•աղբի
լ րր
,
իրեն պատասխանուած
Րէէ"՛ յ թէ
\—՜՜ ինչ
որ ճիշդ է
, նաիսապէս
չյտ յտա րա բո ւահ
ոսկիի
մր ւս%ան.ուն վաճառումէն
դոլացահ
է՛.
Պ* Փօլ Տըլւււվիէ
(տուրքերու
օժանդակ
ընդՀ •
անօրէն) •
ինչ կըվերաբերի
^Աօլիտարիթէ-^ի
տուրքին, պէտք է յիշեցնեմ
թէ
1949^^/
շնորՀուահ
է
մ ասնաւո բ նեբում
մր ^ որ ի շխանւո ւթիւննե
բուն
1լ արգիլէ
ոեւէ
ւիե բ ա Հ ա ս տա տ ո ւթ ի ւե կատարել ,
1
Տուլիս
1949քՏ>
ետք երեւան
Հանուահ
բոլոր
թե–
՚Ր&Ր
շարունակէ
նբ - րտ ցումնեբ
ուն
մ ասին :
Հետեւաբար
եսասէր
շաՀերր
ԱրՏ-րունին
ին՛չ սարոուռ
պիաի
զզ ար , եթէ
յս^նկարհ
գերեզմանէն։
գլուխբ
բարձրացնելով
,
իր սեվ^ական
աչքերով
տեսնէ ր թէ թրքաՀ՚այ
ժո -
ղո՚/՚՚՚֊րզի
բեկռրնւերր եւ Ո՚%՚–Աաստանւէն
եկահ
խումր
մը Հայեր օտար
լեզունեքւ կր խօսին
իբրեւ
իբենւց մաքրենւի
լեզու^ւ
/ ^ / / " ՚ / ՛ ւ / " " ^
իր^նց ՚սեփա -
կան՛ մ ա քր են ի լեզուն կբ նւկատենւ իբրեւ
անշաՀ եւ
րոլոբովինւ
օտար
լեղոլ
մր :
կր թուի թէ Հայր
Հա յ պաՀե լո լ ամ էնէն ագ–
գոլ
մ իջոցնւ է գա լն պաՀել
բռնէո ւթեան
ել ճնշում
ի
տակ : ինչո՞ւ
: Ոբո՚իՀետեւ
Հա /ր ի բնէ
խրոխտ
,
՚անէմիրապէս
կ^րմբոստանւաի
բռնակալին/
գէմ
, եւ
ամ էնւ միջոքի կր զ ի՛ք է Հտքահոլահ
Հալ
լե/լունէ
"քատուի
մէք պաՀելոլ
Համաբ։
Ցիշատո/կենք
օրինակ
մրէ Ազեքսանզ. բ ք՝ • ց պ՜
րր^
որ իր Հպատ՚ակն-եբուն/
շնոբՀահ էր լայն ազա–
"էՈԳէէ-Թիւն^^ե^^, լեզուի եւ ազգա
քին
մշակոյթի աե–
սԱւկէսՒհվ, Հաքերբ
մանէաւատն/գ կովկասի
Հայե –՜
րբ, սկսան
իրենց
մայրենի
լեղուն
արՀամարՀե
Անոնց
Համ ա ր իրական
լեւլունեբ
էին
աւ՛ արկռլ
/ւ/ււէւե
^ ՐԷ^Ր ՝ ՛ւՐ"՚Ցերէնբ
, թուբքեբէնր,
իսկ Հայ
լեզուն.
նկատուտհ
, ինչպէս
կ՝ր"է
Արհ-րունին՛
, իբբեւ-տմա–
շահ
չոր մրՖ :
Երբ Ազեքսանգր գ. ել իր ոբգինյ
Նիքոլա Բ՛
ցարերը
հրագրեցին
ւիակել
Հտյոց
զ պբոցներր
,
Հայերը
դիւբալ
ռուսացնելու
Համար,
անմի^ա -
կան/ Հետեւան/քն
եզաւ
բմ բոստացում
: Բաղմ
աթիւ
Հա յ տուներ
վեր ահ՜ս ւեց ա՛հ՛ Հտ յկ
. դսլրո ցնւե րո ւ X
Մաշտհ՜
, Հինցահ
Հայ լեզուն
, շունչ եւ կենդանու
թիւն առաւ :
Երկու ազգա յնամ ո լ ցարե բուն
խո չոր
յանցան/^Փ՛
էր
կաբհել
իրենցմէ վեբ^ եկոզ
ուրիշ շատ րռնա -
ւորնեբու
Հեա, թէ Հպատակ
ժո/լովուրդ
մր իշխա
նութեան
Հսլատակ
պաՀե
լու Համաբ , պէտք է ա–
՚1Ր՚*^ՔԻ1) 1^1/՛.՛–^ է Բ"՚ԲՔ^ՐԼ՛
ազգյյլթիւնը
լուհու/սհ եւ վեբջացսւհ՝ է ու չարժեր
ի՚օ՚՚ի/
անւոբ
մառին։
Գալով
իր դորհին
ներկա
լ վիճակին
, ալդ
վաճառականբ հա խելով
իր ոսկին
անանուն կեր -
պով
, ՛աւելցուցահ է իր դրամակս^ն
կարոդոլթիլ -
ն/ր։
Ի՞նչ է իր կացու թիւն/բ
՚ւերման
ն/երկայ
օրէն -
քին՛ տեսակէտուի^։
Աեւէ
ի՚նզիր գո լութ իւն։
չունի
իրեն
Համ ար , քանի
որ նւերմ ան օրէնքբ
Հ՚։։։՚ստատ -
ոլահ է ճչղիւ
իրեն
ընհայելոլ
Համար գ րամական
ա յ դ
գիլրութիւնը
;
Բայց
ձեր Հաբցռւմինւ
՚ ^ է ջ ^է՛"
՚^Ր Կ՚"յ որ կը
նեղէ
զիս ; կ՛՝րոէք թէ աոլրքի
քննիչր
Հաբցուցահ
է թէ ուրկէ՞
կուզայ ալդ ոսկին : Աքզ./ոե/լ
թերեւս
կայ
չօչաւիել^։
պաբագալ
մը ուր
իչիւտնաւթեանց
ՀրաՀանզներբ
չեն զորհագրոլահ
;
Հրաաա բա՚կուահ
բո
լո բ
Հ բաՀանզնե
բո
ւն
՚քէջ
բսուահ է թէ նւեքւման
օբէնւքին։ քտտկ՚՚/նշական
կոզ–
մեբէն
մէկր
աքն է որ պաշտօ՚^ւեաները
կը Հաստա
տեն
ինչ որչեն կրնար չՀաստատել
,
բա՚յց^եբբեք
իրաւոէնքբ
չունէին
Հարցնւելոլ
զ.տնւուահ դում՚աբ -
\՜ևեբուն
տ/լբիւրը
: իրաւունք
ունին
վէնառել/ււ թէ
յիչատակու
ս/հ գո ււէա բն։ե ր բ
ի րասլէ ս
զ ո քութիւն^
ունի՞ն/, թէ գ ր ա մ ։։/։ո///ն
Հաշիւն,երուն
Հտմապա -
տասխանոզ
պաՀեստներ
կա՛՛՛ն, բայց
իրաւունք
չունին
անոնց
հազման
մասին ոեւէ
Հ՚ս՚րցում
ուղ -
Հետեւաբար
, ձեր
յիչ՛"^
"Ր՚՚Լ
՚գ՚սրագային
մէջ,
Հաբկատ։ււնւ
, որ թերեւս րստ
բաւականի
լռւսաբանուտհ
չէր^
ամբողջռվին
չ1^ օդտուահ
ի -
րեն
տբուահ
իբալոլնքներէն
է Կբնաբ
ուրեմն։ պ՛ա՛ -
տասխանէել
պա շաօն ե ա յին • Հ^ի բաւ ուՍք չունիք
ա
յգ
Հարցումր
ինւհի
ուզզելոլ
»:
Լ\քավւեբ)
%
ՀարցապՏդււօզը — •
կախուահ
ոսկիին
Հասո I–
թը
դորհին
մէջ ներմուհուահ
է \950ին
: իրա -
ւունք
ունի՞
ներումէն
օզտուելու :
Պ– Փ– Տը1°^ՎԻէ
Պէաք է գիտնալ
թէ ստուգ.
ման
ենթարկուա՞հ
է ։
Հարցւ^պնդօզԸ
Ենթարկուահ
է ։
Պ –Փ– Տըւ՚ււվԻէ
ԿԸ սկ"ի՚ք
հասկնալ։
Աեբ
յիշ՚^հ
անձն ալ կ՝իյնայ
այն գժբախտներուն
դա՛ -
սակար՚լին
մէջ որոնք
ստու/ւման
ենթարկուահ
են
ներումէ առաջ :
ինչիւ՞ մէջ կբ կայանա
յ իր կատաբահ
խար/լա -
խոլթիւնը։
Ա՚լդո՚յին
վԱ ո լի աա ր ի թէ՛» ի
տուրքի
յայտարաբութեա՞նր
մէջ֊. կը թուի թէ այգ պա -
րադային
կ՛՛՛րելի չէ իրեն րան մր րնել։ Եթէ "՛յդ
՚ոսկի՚լ֊
ւլոյս՚ցահ– է ասլօրին/ի եւ հահու կ
չլ՚"հերէ
,
տուրքի
պաշաօնեանէ՛ պիաի կրնար ւստկէ օ։լ.տուե -
լով
տու՚լանքի
Հ ՚ ^ ր ց յաբոլցանել,
բայց եթէ այգ
ոսկի՜և
կոււլայ
ենթակային
մեհ մօրմէնւ ոբ իր
ստացուահբ
ամբոգջովին, չէ յա յտա րաբահ , ո -
չինչ
կարելի չէ պաՀանջել
իրմէ =
ԱսքՈ/դո՚յի
Համար վախեր :
Հարցապնդււղ մը
Կ՚՚՚րղ
մը
Հարկտաուներ
չեն
ուգեքյ
օզտուիլ
տուրքի
ներ/էւմէն
,
։իաիսն։ալով
որ իրենց
պաՀեսաներոլ՚Լ
իրական
՚"Ր^էքր
քայ -
աա րարե լով
, ի շիսսւն ռւթե ան ց ո ւշտդբո
ւթ իւնւ բ եւ
կասկահբ կր Հրաւիրեն
յառաջիկային
, եւթէ ա -
պագա
յին
կրնւան շա րոլն։/ռ կական
ս տո
ւզ ո ւմնե
ր ու
ենթակա
ք գ՛ա ռնւ՚ա լ ; Ի՞ն չ կ* բոէք
տսո ր Համար ;
Պ– Փիէււ Աւէքս
ԼՀարկայի/ն
ընգՀ •
տնօրէն).
—• Հիմնակսւն
Հարցում
մ րն։ է որ կ՝ուզզէք
: Հոտ է
ոբ
գոյութիւն։
ունի
ներւքան
Օէ՚էնքին
։։ւմբո/լ^
Հո–
գեբս/եական
կոգմը :
Ն՚"խ
, ՚"յԴ"ւ1"՚Ի
՚էաիսեբ
սնուցանել , կր ն/շանա–
կէ
չա։ո
մեհ Հաւատք
րնւհայել
իշիւտնւու
թեանց
կէոբե լիութիւն/ներում։
, կ ա ր ո ւլո լ թ ի մւէնե ր ո ւ1ւ եւ ու–
ժին : Անւէիճելի է թէ Ֆ ր ՚ ՚ ՚ ն ս տ յ ի պետական/ վար–
չութիէմէր
մէկն է այն օղակներէն
ո ք..ոնք կբ կ՚՚՚զ -
մեն
երկրի
մր կեէսնքբ,
բայց պէտք չէ մոռնալ թէ
ան աւիմոփոլահ
է իբ զերի՚հ
մէջ , ուրկէ
չի կըբ–
նար
գ/1 ւրս
ելլել : Ն՛՛՛ի՛ քան։ օրէւքնւերուն
Հբաաա–
րակոլթիւէ/բ
, նաիսքան
Օբիւն՚յդիհեբուն։
ւ/։/ւս–,ջւսր–
կութիւն.ր
, նախ՚աբարներուն
կս/մ
տ՝՝1օրէն։ն/երուն/^
կը էիերա բե րի ազատօրէն/
յա ւտնւե լ իրենց
կարհ ե - |
քր , անոնւց առաւե
լո ւթ իւնւնւե րուն կամ անւսլատե
- \
Հու^իւնն/եբուն
մասին :
՝\
Այս
ըսելէ ետք
(՛ւ րովՀետեւ
ի ՚էեբջոյ
ւչիտակ– \
ցութի$.ն։ր
ունինք թէ երկբիՆ
ւիարչական։
լհաէնե -
ւ
բուն։ կանոնաւոր
ւրորհուն. էութիւնը
անւՀբաժեշտ \
է), կսւռտւի՚ա բութ իւնր կ^որոշէ,
խորՀրզաբանր
ԿԸ՚*
քուէարկէ եւ օրէնքբ
կ՛՛բնւզուն։ոլի :
, Արզ , երբ
օրէնք
բնւզ ունուահ՜ է ,պատշաճ է
ղւ^յն
կիրաբ1քել, տառով
ել տ։գ.իով ;
(\ք։։/։իեր) :
Կը վստ՚սՀեցնեմ
ձեզ թէ ասիկա ոչ մ իա յն։ իմ, այլ
ել իմ
։լ./ւ բհէ//կիցնե
րո
ւս /ոես՚սկէտն։ է , նւէէյն/իսկ ա–
նոնց ոբ ն։աի։ասլէս
տոտրկոլ
թ իւննե բ
՛Լ երկս։
յա -
ցոլցահ
են։ ՚սւն։կս/խօրէն։
: Եթէ կ^ոլւլէք
, ււ.ււ.ոն։ք՝ մե ր
գրալահ
պտշտօննեբուն
վաանզնեբր
եւ ՛ք իեւնո
յն/
ատենէ արգարացումը
կր նւերկայացնեն :
Անզ ամ մը ոբ օր^քր
բն։դունուահ է,
մեզի
չի յնար
ղսւյն Հաստատուլ
ի շխանոլ
թեան։։/
տեղլք
բռնեք : Ա։։իկա
սկղբունէքի
խնգիր
մ րն է , ժոզովր -
գա։։քե/։ւոI թեան
մէջ մեր /ռւքէն/ուս ստացահ
քաղա–
քա քին զ աստիարակոլթիւն/ք1
կր պաՀանւջէ
որ ասի–
են գնաՀաաել
անոնց
արժէքը եւ անոնցմէ
օգ -
տո
ւահ :
Հայ
լեզուն
, Հա յկա կան
մ շակո յթը ,
Հ՛"
յ"ց
պատմութիւնը.
Հայ մւստենագբոլթիւնը
, Հայ ա–
խանդարել եւ Հնարքով
եւ^ բռնութեամբ
տիրոգ
^^լ^^,^^,,5,յ,էր^ ,
կորուստէ
փրկելու
Համաբ
էր
,որ Մ խիթարեան։
Մ իա րանութիւնր
Հ աղա ր ո ւմ է կզո–
Հողութեան տակ մտնելով,
Հիմնեց
^Լոյս Բազա -
ազզին՛ նւմանցնել։
Ու"աի
ԱրեւելաՀայեբր
ռուսա -
ցնելոլ
Համար պէտք է անանց գսլրոցն.երր
փակել։
Երկու անՀեռատես
ցարե րսլ քագաքականոլ
-
թիէն/ր
է^ւրիշ բս^ն չէր բայց եթէ Հ այոց
արժ/սն/ա––
պտ տ <։ լո ւթ իւն ր վի Բ"՛՛՛" բե լ եւ զանանք ալ աւե
լի
ւլօրսւցնել :
Եթէ
երկու
ցս/րերը
Հետեւահ
բլք"՚յին
Ա՚լեք -
սանւգ ո Բ՛ի մ եղմ ու ղէջ՚՚ղ
քազաքակտնոլթեսւն՛,
սերուսգ
մր վերջ,
Ո՚ուսաՀա
յեբուն՝
մեհ
մասր
լեգուով
ու բ՛"րքեբով
Բ"լ"Ր"Վ1՛՛՛՛ "ուսացահ
՚գիտի
րլլար :
Այսօր
Փարիգի
մէջ , կ՝ենթս։գրեմ^
ամէն/ տեղ
ալ , երբ. Հայերէն
լեզուն
գիտցող
Ո՚ուսաՀայերը
Ք՚՚՚/է քով գան, անպայման
իրարու Հետ
/լուսերէն
կբ խօսին/՛ ի"կ հո՚յերէնւ
միտյն
ւսնոնց Հետ, ո -
րռնք ռուսերէն/
եւ վ բո՛ցերէն
չեն
/լիտեր։
Հեռոլ
չեն
այն։ օրերբ,
երբ ԹբքաՀայերն։
ալ,
իրենց
մայրենի
լեզուին
վրայ
նային
իբր
«Հ/;5»
ապրանքի
մբ եւմաշահ
շ"րի ՝» բ :
Այո
ր՚էբոստացուցիչ
երեւոյթնք ալ արելոլ
սլէս
պո՚յհառ
ճշ։ք արտա
թիլն
մրն է ։ Թող հ՚"յ ճա/ւա -
իսօսները. Հասարակաց
բեմերէ^է եւ հ՛այ
մ
ամուլը
իր էջերէն պոռան, կանչեն
, թէ Հայը
Հայ
պաՀեքու
միակ
ել աւլդեցիկ
միջոցն է Հայ Գպրոց եւ Հայ
Լեզոլ :
ն Հայկա՛կան։
վարժարանն.եր
^
՛Լ երուն
առջեւ Ա ուր ատ եան ազգա
յին
վար֊
րասը :
Անկեղհ– աղգասիրութիւնը
եւ
քի»
զո
ժա րան
Հա յրենաս
ի բու -
թիւնը կր պաՀանջէի՜Լ
, որ ֆբւսնսաՀայութիւնը
,
մասնաւոբապէս
Փարիգի
Հայոլթիւնը^^
Համախըմ–
րուէր այգ ադդային
/Լաքժարանին
չոլբջբ , օժան
դակել ո ։ի ան որ վե բե լքին եւ բա րգաւաճմ
՚"նւբ :
Երբ վարժաբանր
կը վերանորոդուէր
, երբ ա–
մ էն րան տակն ու վրա
յ էբ , ոչ դուռ
, ոչ պատու
Հան եւ ոչ ապակի
մր կ՚"ր
^ յանկարհ–
ներս
մտաւ
բաըձրաՀասակ
ել պատկառելի։
դէմքով
ֆրանսա
ցի մը, ել վարդաստանին
բաբձբաւանդակին
վը -
րայ, կան./քնելով րսաւ ՚
ՀՏլԳուք Հիանալի
կալուահ՜
մր ունիք
Հոս ;
Այստեղի
Հայերր
, կ՚օզնե՞ն
ւէեր-աշինոլթեանւ
» յ
^ուարահ
, պատասխան
եցի թէ մեր
ն. տխկին
ա *ա կե բտնե բ ո ւն եւ Հայ Համակիրնեբոլ
շնռրՀիլ
բա բճր՛
•աւելի
քտն
Հարիլր
/ոարի Հաստատուահ
են Եւրո–
պայի
մէջ.
մ ին գեղարուեստի
կեդրոնին
Տոժերու
մայրաքւ
Հաքին
, չքնազ
վենետիկի
մէջ՛
միւսը ,
Ֆրանսայ
մէջ։
Բանի՞
Հայ ընտանի^նեբ
կրց<"հ^
կարելի
եգաւ
վ ե րա շի% ո ւթ ե ան
Հ րամ անա գիր ստա
նալ
, ոբովՀետեւ
նա խնա կան
գում արի
մը
պէտք
կար
վերաշինութետն
ձեռնարկելու
Համաբ։ Ֆր–
րանսացին։
քայլ
մը եւս առաջ քալով,
բառ. առ
բա։ւ ըսաւ. ^Եթէ մի^է։սկարգ
Հրեայ
մը րէլաբ,
ամբալջ
վե րա շիէնւութեան։
հախքր,
ինւքր կր Հո -
դար՛ ի"կ եթէՀարուստ
Հրեայ
մր բ լ լ ՚ " Ր , ն/ոբ եւ
փաոաւհրվարժարան
մր կբ շինէր ։Ես կր ճանչնտմ
շաա
մր Հարուստ
Հայեր,
ինւչո՞ւ
Հբետն/երուն պէս
չեն
չաբժիր՝^/ : Տալ^^^ւ^ասւ
աս իս ՛՛՛՛ն մը չունէի :
Մ ոլրատեան
վարժարանի
զարգացումը
եւ.
տեւականութիւնը,
կախոլահ– է
գլխաւորասլէս
Փարիգի
Հայ զազոլթէն
: Մ ի ի թա բեանն ե ր ը Հոս ե–
կահ
են լուրջ եւ կենզանի
գորհ
մր կաաարելու ՚
Հայկակա՛՛։,
մշակոյթը,
լեզուն եւ աւանդութիւն
֊
^երր անիսախտ
Հիմերոլ
՚էրայ
/լնելու
Համար :
Եթէ գադութր
ինքն
իրմէ յոլսաՀաաահ
, օաա–
րացմէսն
ճտմբան
կը բռնէ , Մ խիթարեա՛ն
Մ իտբա–
նութիւնը
չի կրնար
ընել
այն , ինչ որ կ՝րնէր տ -
ղանդապետ
կալվինր, որ, գլուխ
կտրելիք գոբ -
հիքը գրահ
Տ՝1^եւի
գ՜լյսալոր
Հրապարակին
վրայ^
իբ
Հետեւուլն/երուն/
երեսին կ՚ագազակէ
ր .
« Ե" կ^ուզեմ
ձեզ փրկել
, Հակառակ ձեր
կամքին,
իսկ ով ինհի
մտիկ
չընէ,
գլուիսնին կտ
րել
կուտամ՜»։
Ե՛– արդարեւ
բազմաթիւ
ւլլոլխներ
գետին
ինկան :
Մխիթարեանւները
դլխատման
ղոբհիք
Լու -
նին,
բայց
ո/նի՚ն Հատու
խօսքի
աղգեցութիւն
: Ով
մ/ոիկ
կ՚ընէ,
ա/լզութիւնր
կը պաՀԷ,
իսկ անսաս -
տռզներր
միակ պատա խանատուներն
են
իրենց
իսզճին , Աստուհոյ եւ Հայ Ազգին
առջեւ :
Զկարհէքթէ
հաղկոցներով
ել
Հինգշաբթի
օրուան
կէսօբեայ
դա սախօ"
ութ
իւննե բով,
որոնց
րնթացքին
Հա յ փոքրիկր կէ" ֆրանսերէն
, կէս
Հայերէ՛ն
Հնչումով,
այբուրեն
սորվելու
ել
քանի
մը ոտա\աւորնեբ
արտասանելովդ
Հայութեան
դի–
մագիհբ կր փրկուի։
Հ՚"յր
դիտակցաբար
Հայ
պաՀելոլ
Համար,
անՀրսւժեշտ
է
բարձրադո
քն/
Հաքկական
Հաստատութիւն
մը ,որ Հաւատք եւ
յոյս
ներչնչէ եւ ստեղհէ
այնպիսի
մթնոլորտ
մր ,
որուն
չուձչով ոէ միայն
Հայ մանոլկբ
փրկուի ,
ա՛յլ բոլոր
այն
Հ " ՚ յ ե ր ր "Ր "՛յդ մթնոլորտին
մէջ կը
մ տնւեն ։
Հ . նԱՀԱԿ
Վ. ՚ ՏԷՐ
ՄՈՎՍԷԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
