՜ «3 ԱԳԱ Ջ %
զ1ւնուսւքՒ էթւ,
բայց չԱ,ն կրա1չում : ԿԴքնկԲւ
հա–
մարձակ
քայլերով
ել. Հ սլա ր տ ու թեամր : Ա՛էքա
ռորգ
ժ՛ամ ից
ամէն
ինչ սլա րղո
լեց :
իքնոգնւերր
Շաաախի
տարազով
էինւ; Գրանց
առաջնորդը
մօ
տեցաւ
ինձ ել սեղմեց
իմ ձեռքր,
յայանելով
իր
անունր.
Լեւոն
Շաղոյեան
: Ա՛եհ էր ուրախու -
թիւնւս , գիմացս կր զտ-նուէր
յա յանի Դա նակցա
կան
Հերոս
Լեւոնր։ կէս մամէն
մեր ամրոզք
խում
բր միացաւ
մեզ։
Գրոյի եւ Տ է լի Հագարի
Հանգի -
սլումբ,
Լեւոնի Հետ, մեճզարմանք
չսլատճառեց
:
ՈրովՀետեւ
տյգ երեք
րնկերներբ
իրար
գիտէին
1908
թուականից
: կարճ խօսակց
ո
լ
թ
էլ
՚և ից յե -
աոյ,
՚հրոյի ել Լեւոն^ի մէք ամէն
ինչ սլարզուե -
ցաւ, որ Տէլի %ագարի վա,տբ պիտի
մ) ա յ
Լեւոնի
Հետ, ի
"կ
ինքր իրա ամբուլք
խմբով
անցաւ
&ս» -
տախ
I
Ա եր վաչար
միացահ՜
Լեւոնի
բարձրացանք
ա յն
ԲԷ՚՚՚֊Ր^ե
բ ր , ո բաեգից
քի չ առաք իքահ՜ է ր Լե
ւոնր
(Գօմէր)
։ Լալ սլաչտպանոգական
դիրքեր
ունէէբ։
Վանայ
գաչտի
Ժէ1էլէււէէււբգբ
, Գաւաչի եւ
Շիաանի
մոզովուբգի
Հեէո կարոզացեր
ենէ ււլէս չտ–
պանոլիլ,
մինչեւ
մեր ՀասնէիլբՀ Այսպէս
մեր էէս
չ ֊
տբ րսէխտ
չունեցաւ
Շա՚ոախր
տեսնելու :
Գօմէր եւ չբքակայ
դիւզերր
երկար
չւքնւա -
ցինք : Հէէււաքե լուէ ա յստեղ
ասրսստան
ղտէսհ
մ՜ո -
էլ ո
էի
ուրէլ բ իքանք
Աէլթւսմար ; Մ իւս օրբ էէւո ւսւօտ–
եան
անւցսէնք %արեկսւյ
ւէանքր ;
Վաէլարբ
ինչ որ ղաղտնի
հրագիր
ունէր իր
սբտքէ մէք , մենք տեէլեսւկ
չէինք
՚.
՛Բե
էէ
իւնէ Ոոաանր
ղրաւե լուց յետո
յ մեղ
աւելի
մ
Օէո
էբ , Վաղաբր
մ ի ձիաւս բ ս ուբՀանգակ
ղրկեց
՚Ոեո իի
մ օտ , պարղե լոէէ
մ եբ ա ր շա լան
քր
գէսլի
կարկսէէէ. , ս ո ւր Հանէէլա կբ եա եկաւ
րերե լուԼ ՛Բեռի
ի
«ա
յո»նւ ել բսւբեւներբ ;
Երեկոյեան
%ազարբ
ինւձ պատմեց թէ , ի՛նչ -
պէս
1906/՚յ
սկսեալ
՛Լանբ
ո ւնէ ե ցել է միշբք
ուն
գոբհիչ
, Ո՚սէոա քէլ : Գոբհով
կարկյսււ
եկահ ժա -
մէսնակբ
շրքանին պեաբ՝
քցուբշիտ
, Հրաւիրեր
է
Ո՚տֆայէլբ
իր տունբ եւ սպաններ է :
Լելոնէի տւլտների
պատմահից
երեւում է որ
քիւրտ
իքյուրշիտր
Հոնէ է տակա
լիւն իր «զօլէէւմ »նե -
րուի : կա ք երկու
կւս բկուււ , Հա յկ
. եւ քբտական
:
Գիշեբոէի
էՐենք մտանք
Հայոց կարկառ
,
աւք
այի
էբ : Մարգ չկաբ : Աիւէւ օբբ
աո
ալօտեանէ
սկսանք
մօտենէէսլ քբտական
կարկ ա ո ի^ .Հեռաւլիտակի
սուբ
սէսլակինէերբ
կ
աս էինւ մեւլ, որքրաական
կաբկաոբ
լաւ
էւլա շապանո ւթեանւ
ա ա կ
է I
Զէլուշութեամբ
մօտեցանք
կէսրկառի
քրաէլաց–
նէերի, ղեղեցիկ էր Հայաստանէ/,
Մայիսբ :
Բոլոբս
ժոգովելով
հաէւերի եւ թվքերի
էոա1^– ,
՚/՚՚՚շէոի
չորս յիսնապետներս
, Տէլի
Վէսէլէորի
շուր–
քՐ> Կ՝"Ր"շէինք
յսւրձէոկոէմր
երբ. սկսինւք : Յան -
կսէրհ մեր ուշտգբոէ-թ
իւնբ
ւլ բտւեց
արեւի
ւիա ֊
իսուստր եւ մութ
ւՐութ
ւէէմէւլերի
կուտա1լոււքր...
Հա յաստանի
ան. ձբեւբ
ուս ւլմ տգիտական
աեէէակէ -
էոքէց էէեէլ Օէլնոլթեան էբ եկել, եւ Հետն
էււլ շռտվւ -
նելի։ պէս թտփուող
կտ րկուտբ : թշնամ էէնէ բլուր -
ներր
թոզահ
իքեր էր ւլիւղր, ի
"կ
մենք քուրբ
ինւ -
կահ– մկնէեբի
նէք ան
էինւք :
Րոպէն
թանկ էր :
ԱՐՄԵՆԱԿ
ՀԱՅԿԱԶՈԻՆ
« * « * « * » ք
ՋԱՅՆԵՐ
ԳԱԻԱՏ֊ԼՆ
ԳՊՐՈՑԱԿԱՆ
ՀԱՆԳԷԱ
ՄԱՐՍԷՅ։,
Տ.– Կ– Խաչի
Պոմոնի
մասնաճիւ֊
ղին
ղպրոցի
տարեէթրքի,
Հանղէսր
տեղի
ունեցաւ
Յունիս
29ին, կիրակի
կէսօրէ
վերք, ի
ներկայու
թեան
կոկիկ
բաէլմութեանէ
ւքբ։ Ուսուց չուՀ
ին՜ , Տի
կին Ա. Տէօքմէճեան
քանք չէր խնա
յահ գոՀ ձղե–
րակութիւնբ։
Մէկ
տսւբէէւան իբ տքնա քան աշխաէոանքբ եւ սիրայօ -
ժար
նուիրումբ
փոիւա րինռ ւե ցան
քերմ
զնտ֊,ա -
տ ա նքո վ :
Հանղէս բ բացուեցաւ
«.Բաբի եկաք գուք
Հիւ -
բեր
պէո տուտ կան»
խմ բե րգով
ե րկսեււ ա շակե բ -
տութե՛ան
կողմ է : ժ՚աղլին
՛Բէօսէեան
արտասանեց
«Մեհբ» :
Ներկա յացուեցաւ
տարուան
չո րս
եղանակ -
ներբ , եբգաիւառն
աբտասանո
ւթեամբ
: Արտասա
նութիւն
մբ «Շիք աղքիկբ» ,
նո յնւպէս
ժազ լքէն
՚Բէօսէեէսնէ
էսբժանացալ
քերմ
հաւիեբու
: Տրիլ
երէլախտոն
ււլաբբ ղտաւ
մեհ բնգունե
լութիւն
եւ
արժանաց՛աւ
կբկնո ւթեանէ :
«Ջա
յւ ին
պատիժբ»
ՅովՀ–
թումանեանի
ներկայացուեցաւ
մեհ
յաքո–
ղոլթետմբ։
Գեբակաէոալւնւե՜բնէ
էին ԱնաՀիտ
Տէր
Վարղանեան
(կկու). Ալի" Գաւիթեան
(աէլէէաւ)
եւ Աէլաւնի Ապաբեանւ
(աղուէսր) : Զու՚քերւլ
«՛Բոյբ
ու եզբտյր»
, ՛Բէօսէեան եւ Աւա
Միսկէբճեանէ
։
Փոքբիկներու
կուլմէ
եբւլ
«Գիւղին
հայբբ»։
Տրա -
մսէխօսութիւն
մ բ «Շ իք
էղաբոններ»
Համ բարձում
կարա պետե անէ ել Ռօժէ
՛Բ է՛՛՛ն տ ի ր ե ան է ի
ղիմաց
երկու
ազքիկներու
(ժաղլին
՛Բէօսէեան եւ Արսինւէ
՚Բիլէրճեան) :
Ալս
բոլոբ մանկական
եբղելն ու պաբերբ եւ
արտասւսնութիւններբ
, Հայեցի
մաքուր
առողւս -
նութեամ բ կուղան
Հասւոատե
լ թէ՝
Հակաոակ
«Մ եո անք - կո բան
,բ
»ի
կուն չերուն
, շատ.
բուն կբ
վլբկոլի
, եթէ ամէն
մարղ եւ էսմէն։
կսււլմսւկեբպու–
թիւն
իր կարելին
փորձէ նիւթապէս
թէ բարոյա -
պէս :
Բառորղ ժամղաղարէ մբ փերքբ, մեբ փ՚ււս -
տակա։
որ րնւկեբուՀին
,
Տիկին
՚Բիպբիթճեան
,
սլւսբղեղ
կլէէսլոյւո
Խ ա չի ղեբբ եւ Հայ կնաք Հտն՛բօ
ղուտ
զորհունէութիւնր
: «Տարագիբ
ժողոփու
բւլբ
Հազիւ թէ իր մէքքր
շտկահ
, ղոբհի
ձեռնւարկեց
,
ղււլրոցնւեր
բառնալու եւ Հայբ ՀայպաՀելւււ Հտ -
մար։ Այսնւուիրտկսն
զոբհ՜ին
մէք աոաք ինւ
ղհին
փրալ կբ ղտնուի
Հայ կապոյւո
Խ"՚չբ
իբ
՚անէձնէէւէք։
բնկե րուՀ ինւե բոփ »:
•
«Աւլա ան Աստո
լ
տհ՜ »
իւմ բերզբ ել կապո
յտ
Խաչի
ղորհբ
խորՀրգանշող
կենղ ունէի պատկեր
մ բ
դեբակատւսրութեամբ
ժաւլ. Ասււլիկեանի
,
Աարիղ
Տէր
Մեսրուղեանէի եւ իւիէն Վա րւլււ լկեսնի
ձւլեց
խոր ւոպաւոբու
թիւն :
ՏոՀմային
տարաղներոփ
ղեղքկակէսն պար մբ եւ Հայ եռաղոյնէինւ
երեւումբ
բեմին
փյւայ արտասանու
թեւսմբ մբ Եզոաբեթ Աէ–
մէրճեէսնի
(Հայ
Գրօշինէ) փեբքացաւ
քերմ հափլե -
բուէ։
Բարոյալից
տրտմ
մբ «կեռասին
զուլեբբ»
ան
ցաւ շատ լտքո զ ։
Խօսեցաւ
նաեւ Պ - Մաբտիրոս
թաշճեան իբ -
րեւ
ուսուցիչ
կասլոյտ
Խաչի
Հայերէնի
դասբն -
թացքինւ : թելաղբեց
Հայ հնողքներուն
իբենէց
ւզզ–
տէէկնե րբ
փսսէաՀիլ կապո
յտ
Խաչին ել տոն
եբուն
մէք
շարունակ
Հայերէն
խօսիլ
էւրենց
Հետ։
Հա յկա
կանէ
սլարերէւփ
ստե
ւլհ ււ ւահ
էսա՜1 ղավա -
ռութիւնբ
կր կն ապա ակո ւեցաւ
«Արգ վե րքա ցաւ »
խմ բե բգոէի՝
ե րկսեռ
ա
շա կե րաութեան
կողմէ : Ալս
ս
–.էէ թ ի լ
կապո
յտ Խա չէւ վա բ չ ո
լ թ էւ լն
բ հազկե
փունք
մբնւոլիրեց
ուսուցչուՀի
Տիկէն Ա.
Տէօքմէճեանի,
Հսէէո
մ բն ալ գա
շն ա կ
սւ Հ
ա ր ո
լ Հ
ի Օր
- Ա • Մաբկոս -
եա՛լ է; : կապոյտ
Խաշէ, Պոմոն
էւ
մասն աճ իւզբ իր
կարւլին ստացաւ
իք։ վա րձատ բո
լ թ է ւ լ ն
լւ նիւթա սլէ "
թէ
բաբոյասլէս։
՝^Հ^ Այսօրերս
ղ ժ բախտ
ութ
իւնբ
ունւե ցանք կոբ–
սնցնելու
պատուական
ՀայոլՀի
մբ. Տիկին Վար -
ղանուշ
Ազամեսն
, Հաւատաւոր
բնթերցող
«Յա -
ոաք»ի եւ անձնուէր
անգամուՀի
կասլոյտ
Խաչի :
Այս .աոթիլ
նուէրներ
եղան։, ինչպէս
յալտաբաբ -
ուահ էր։
ԹՎԹԱԿԻՑ
9 ^
ԱՄԱՎԵՐՋԻ
ՀԱՆԳԷԱ
Ո-ԷՆԱԻ-
Շաբաթ
երեկոյ
ժամբ
5.30/1»
տե
ղի ունեցաւ
Գպբոցասէրի
1951
1952
ուսումն.
տարե
շբք
էէէն
էւ
մ րցա՚նա կւս բաշէս ութե սն
•^անէղէսբ
մտերմիկ
շրքանակի
մէք։
Հրաւիրոլահ
էին աշա–
կե ր աո
ւՀ
էէն
ե ր
է1
լ
հնւ
ււ
ւլն ե բբ :
Ծ րաղ էւբբ կբ բաւլկանւար
երղերէ
, արտասա -
նութիւննէեբէ
ել ա շակեբտուՀինե
բու
կողմէ նր -
ւէէէ
ղուահ
դա
շն ակէ : Բաբձրազո
յնէ գտսսէ բանէւ ւա -
շակե րտո
լՀ
էւնե րէն
Օր ՛ԼԻ լէ՛ո՛՛ն Պ՚՚՚սմաճեսւն
եւ ՛Օր •
Ժանէւնէ Աբէլարեան՝
աոաքինբ
ֆրանսելւէնւ
, երկ -
բո (՛ղ բ Հա յեբէն
կւս րղաց
էւն իբենէց
Հ րաժե շտ ի ու -
ղեբձնեբբ
, իրենց
ե բսւ խտ
աւլ էւաո
լ
թիւնբ
յայտնէ ե -
լովԳպբոցաւէէ
րի մէք վա լելսւհՀուլահւ՚ւթեան
/լ
րա
ւո էսցլլւհ
զ ա ս տ
էէ
ա ր ա կ ո
լ թ
ե ան։ Համաբ : Ուշ""1
բ՛սւ
էւ՛ Օր. Ժ •Ար՚լ արե անւէւ Հալալլտէէքր թէ եբբեք
պի
տէւ
շւլ
ալ
ւսճանւենԳ պր ո ց ա ս է բ
էլ
ուլ է՛ ինէ եւ Հայ մնէս–
լու
ու.խտ
է՛ն , թէ Հա լ ցելլքլ խորՀոլրգն
ու Հայ
պատմ ութեանւ՛ նւոլիրական
աւանղբ
յաքորղ
ակս՛ն
ւ։ե րոլնդնե
բուն
էէւււ
խււնցե
լու
իրենց պարտակ
անււ
ւ–
թէււնէբ պէւտէւ լւտանձ՚նեն
Հայ 1լնոք յաաուկ
լ
ւէէ
մ
ւււ -
ոութեւսմբ ;
ս չուՀ էն, Տ՛ է՛ Ալվա՛ղեան
պարղեց
ուսման
եւ
ւլ
ւււ էէ
տ
էէէէքր
ա
կէւ լ
թեւսն մեր ա րտակէս
րւլ կւս ՛ւե ւո–
բՈէ-թէււնբ
,
լք ւււ
սնւ աւո
րէէ,
ււլ էս
հւոն ր անա լուէ դաս -
տէւաբս։ կչէէլկոն
ո կղբո
ւն քնե բու եւ
մեթոտնւեր
ու
կքւահ
Հէէւքնակէէէնյ վւո վւո էսո
լ թ
իւննե բո
լ.
՛էլ՛այ՝
Հա֊–
մ աձա
յնէ
"՚ր՚չ է՛ական
ււլաՀանքնե ր ու :
«Այսօբ
աչխարՀիս
ղբեթէ
բոլոբ
մասերուն
մէք
ուսէք ան եւ ւլա
Ատիսւ
՚բա կութ եան։
ւլա րհր
Համէսժււ -
զովբղական
Հանղամանք
էէտւսցտհ է ե ւ.
ււնցեալի
լւէնւՀւոէոնե ր ու վ^ո
էւլտ
րէնէ , նեբկւս
լէւս
ղւււնւլ ո լաձնե
րն
ենէ ոբ մ շակո
յ
թէւ
Համ ատա
բւսհ
արշէսւ է՛նւ
՚1 լու է՛՛ն
անցահ
են : Հ,ա յե բս չեն.ք կրնար ետ ւՐնալ ա լս
էիաղքէն եւ պէտք չէ ոբ եւո լքնանւք , երբմեբ
վլա–
ռաւոր
անցեալբ կբ ՀրաՀանլդէ
մեղ միշտ
Հւսւա ֊
աաբիւք
՚քնւալ
լ՚՚յոէ։ իտէա
լին : Եթէ ժողովուրդի
մբ
ճշմարիտ
արժէքբ
է՛ր իմէսցական ել Հող եկան
ւսր–
Ժ
Ա
՛ն իքնեբուէ կբ չափոլէ։
, Հայոլ
բոփանղակ
ււլա տ
-
լքոլթէււնէր
ւլարեբու
լւնթսւցքէւն
դսլրութեան
կոթող
մբ եէլահ է»։
Ներկայ մր
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(26)
ԳւԴԱՊեՏ– ՈՉ Ոք
Ր՚"յՏ մեր սքանչելփւ
կազմ ակե բպո
լթե ան մէք
տկաբ կէտ մր բացոլահք
մբ կար,
օղային
Հա–
ղոբդակցութեանէ
խնդիրբ։
Եւ այս.Հակառակ է–
լեկտրոնէի
մ իքո ցնե բուէ տրոլահ
ուղ ղութ իլննե -
բուն եւ ցամ տքային
Հաղորգակցութեան
: կո .
բուստնեբբ
նոէաղահ
էէ՛ն։
Րայց
ղերմանական
թակարդին
մէք ինկահ
ամերիկացի
, անղլիացի եւ
ֆրանսացի
փա
յբա չունէե րո լն օդնու թեան
կանւ չե ր բ
փրգո՚ւիչ
կեր՚՚լ՚՚փ
կբ բազմանային
։ Ուբեմն Գեբ
մւսնացիներբ,
տեղէ մբ փստտՀելի
լուրեր կբ ստա.
նային
փայրաչուներոլ
մասին։
Ամէն
ինչ ցոյց կու
տաբ թէ խնդրէն
մէք դաւաճանութիւն
մբ կար :
Օղ՚՚՚յին
Հ՚սղոբդակցոլթեան
մէք ւլոյացահ ալս
բտցուահքին
հայբբ
դտնւելոլ
յոյսոփ՝
ժեոաբ
1944
Յունւուաո
2) է՛ն , խոբՀրդակցոլթեան
Հրաւիրեց
՛լնղ
էէէ
սլետ
թունի
կարմիր
Խաչի
դրասենեակին
մէք։
Փարիղի
փարչակւսղմի
անգաէքնւեբէն ղատ ,
կանչոէ-եցան, նաեւ Լբ Աանի, Բանի,
Անժէի ել Ա՚է–
նի դորհիչնեբբ
:
ԽորՀրղակցոլթեան
կբ բացակա
լէին։
երկու
Հողի։
Մէկր
Անժէի
Օղակէ՛ն
փաբիչր՝
ղօբ. Օտի.
պեոն
էբ՛. Մ իւ՛՛ր Աոսէ, Ժեռաբէ, Հետ կապ սլա -
Հող
անձբ։ Աոսէ ՀրաՀանղ. ստացահ էր ղօբ՛ 0 -
տիպեռբ
գիմտւորել
կայարանին
մէք :
Աոսէի
բնակարանբ
ղբկուահ
լբաբեբբ
Համտր–
ձա կո
լ
թի
լնւ չունեցաւ
նե րս
մ տնելու ։Գրան
մ էւ -
ք անցքէ՛ն մէք կասկահելի
մէկբ
թերթ
կաբգալ կբ
ձեւացնւէբ
։՝Բէւչ մբ Հեռուն
,փողոցին մէք ուրիշ
մէ
կբ եւս թերթ կբ կա բդա
բ :
Լբաաա
րբ
յետոյ
ղրկուեցաւ
Ա ոսէյէ։
օղն ակա֊
նէ՛ն, Ֆելիքս
Տէ՚ւ՚իէ՚ւիին
տունբ։
Վերաէլարձէն
բե
րաւ
աւելի
փրդ"փիչ
լուրեր : Տիւփէ՚ւէ՚ն
մեկնահ էբ
կէս
օբին,
սենեակէն
մէք ձդելոփ կաՀ կարասի -
ներբ եւ աոահ
միայն
իր անւձնական
գոյքեբբ։
Տայ՚օրէնակ
զո ւդաղի
սլււ
լթ
է
։լն
մբ։
իբբել Աո
սէ յի փո խանո
րւլ ր , Տ իւփիւ
է։ մ իակ պա շտօն
մ բ ու
նէր
, Գիմսւղրական
լնդո
ւնե
լո լթեան
յանձնա -
խում բենւ մէք
։ Այս յանւձն-ախում
բի
անդամնեբբ
Համ ակբելի
ան ձն սւ ւո ր ո ւ թ է՛ ւնն ե ր էէ՛ն , բայց
ոչ ՝
Օղակի
մաբղիկ։ Ա տուղումնեբէն
յայտն։ի
եղալ
Հ ՛
ուր
բոլոո
ձաէսողահ
զո բհո
ղո
լ թ
իլննե բ բ
անկէց
յւոէւաք եկահ
էէն \ 3-ա տ կանւ շա կան էբ եւ ա յն պա
բաղան
, որ ^իշգ ղաէլտնիքներունւ
դուրս
ելլելու
քտ յտնէութե
ան պաՀուն՝
Տիւփիւին
կ^անե րեւո ւթա–
նա ր :
Ոչ ոք կբ տարակուսէր
Աոսէյի
Հաւատարմու
թեան
մ ա՛սէն , մ ինչ
Տ է՚՚-փի՚-ի
բաղգատա
բա բ ան-
հանօթ
մբն էբ :
Ժողոփբ
տեղէէ ունեցաւ խոր
անձկութեան
մէք։ Կբ փախնւալինւ որ Աոսէ մատնուահ՜ էր– Ան -
կէց
աւելի
կարող եւ անձ^ւաղոՀ
մէկբչկաբ ; Գի -
մագրական
շտրժոլմէէն
Հանգէպ կբ տահէբ ան -
կեղհ
եէ. Հաստատ
Համ ողում եւ գորոփ : Այդ առ -
թէ՛ւ է՛ր մօւո մէէշտ
թ ո յնւ կբ պաՀէր,
՛առնելու Հա -
մար
ձե ր բա կա
լմ ան
մ բ պաՀուն
Հ
Եթէ
Տէ՚ւ՚է՚իւէ՚ն
էր մատնիչբ,
աւելի
մեհ փբ -•
տանդ մբ չէր կբնտր
Հասցնւել բարեբախտաբար
:
՝Բան։հ մբ բացարձակ
անՀրաժեչտ
ղո րհակա
լներէն
ղատ ոչ ոքիհանօթ էր։ Ան բ՛նաւ
Հանւլիպահ չէբ
Ժեռա
րէն
, զայն կբ ճւսնչեա՚բ
միայն
Մ ու՚օ
կեզհսւ–
նունոփ,
Հսւսցէն ալ չէբ ղիտեր։
Թունւին։ կբ ճանչ.
նւաբ եբրեւ
ղնւդապեա
։ Զ**Բ - Մառասբ՝
Աէ՚լռլօ :
Եթէ Աոսէ Հետեւահ էր ապաՀովութեան
կա–
նւոննեբո
լնէ
, ֊ - ել վստա՚Հա՚բաբ
Հետեւահ՜ էբ , ան -
շուշտ
Տիւփիւիին
լայտնահ
չէր,
Որ
կ՚երթայ
կէէէ -
յարտն
Զօր - Օ՚ոէ՚պեո
թ լւ ղէ՛մ աւո րելու
։
Աոս
էէ։ ապա Հուի ՛էէւճակէլ
մ էք ղտն ուե լու
յո յ -
սերբ
էէ
գերեւ
ելանէ , երբ ղօբ - Օւոէւպեոթի
ժա՛մա.
նւ՚ւմին
լո՛րբ
Հասաւ։
Աոսէ կա լաբան
ղացահ
չէր՛
իր
մ ասին
տեղ եկո
լ
թէւ ւնն։ եր սէոստցոլեցան
յաքոբգ
Օ
բբ
քա ղ՛՛՛ք է՛ն բանտէն
։
Ա աւէ
բււն. ւո ա։ւ աքնորդո ւահ՜ էր իչեր ատեն ,
սւրիւնւթաթա
էս ւէիճակով
, դէմ քր սոսկա
ւի կե ք. ւղոփ
ւէ
՚ոսւհ։
Տի՚՚իիւի,
գիաէր
թոյնի
պաբաղան
ես
Հադոբլտհ
էր դսւՀ էւճնւեր ուն . այնպէս որ Աոսէ–
բ՚էէխտն
է՛սկ չունւեցաւ
ինքդ էն քբ
թունաւորելու
:
Յ՛՛՛ք որդ
օրր ղարձճալ
տարուեր էր կես թափո–
քէէ էֆէսՀ
իճնւ երուն
առքեւ
,եւ ւէեր ս–,ղա րձ ո
ւ
եր
բւէւնտ՝
նախո
րւլ. օրուլնէ
աւե
լի ղէշ ւէ քւճւսկի
մ բ մէ
ք :
Եւ
է՛նչպէս կր սէէլէսսուէր
, չէր բն/լճոլահ՜
տանէքս/՚Լքին
առքեւ :
՛Բանի մբ Օքէ ՚/եբքբ
, ժեռար,
սոփորակտնին
սլէս
Տունին
առքեւբ
ձղահ՜,
՚լնաց
աւ։ ի։ հս։ րո լն բ ,
չբքականեբր
Ընելու
ղ իտո։ մուէ ։
ք&–՛/^.)
Fonds A.R.A.M
