ՊՈԻՏ՝Մ
ԵԻԾԱ%
ՆՊԱԱԵՆԲ
ԵՒ
ՑՈԻՍԱ՚՚Ն՚Բ
...
Հպարտութիւնէ
^ ^ յ , ^ ^ .
լ ^ ^
,
հայ
ազռյ
«դիրքաւորումը»
աշիարՀի
չորս
հա
-
գԼ րուև
՚էրա
յ
յ
Ես
կշ հաւատամ,
դուք
ալ Հտճեցէք
Հտւա
~
տալ,
որ մենք
Հիներս դժրախտ
ե1ք,
քանի
որ
մինչեւ
այսօր տակաւին
Հին սափրիչին
մօտ
կ՝ա~
ծիլուինք
. . .
Վայ
մեզ. Հասարակ
Հայ մնացած
ենք ել սլի~
էոի
մնանք
երբ կբ դրենք Մեսրոպեան
տառերով
եւ
/ " " " / ՚ ^ Ք
Հայկազանց
լեղուով.
. .
Բազմաթիւ
երկիրներու
մէ^,
մեր տզաքր
տի
րացած
են անունի
ել դիրքի,
պատիլ
ու
Հ պա ր -
տութիւն
ներաբկԼլոլ
Համար
մեր Հոդիներէննե
ս :
Ներկայիս,
նչանաւոր
ատամնա բո յմներ
ունինք
նոյնիսկ
իբրեւ
դասախօսներ՝
օտս-ր վաոմարան
-
ներու
մկի
Ս՜եր քազաքին
մէջ,
երբ ատամնաբոյժներ
զո–
յութիւն
չոլ։էլ.ն,
սավ,րիչներն
էին
աաամնա
-
քարչներո,
ո;ւո1ք առււնց
վկայաթուղթի
Հասա
-
բակ
աքցան
մբ կը մխրճէին
յաճախորդին
բերանր
ու պոռացնելով
, դոռաց՚ւ ելով, դուրս
կբ
բերէին
Հիւանդ ակոան
• . .
Հիմա–, ակռայ
քաչելր
աղուոր
ասպարէզ
է;
Գք՚ՐՔ է՛ «–Տօքթէօր–»
տիտղոսով
ղաՀգաբուած
,
Համաքսարաի
փաստսւ
թո
լ
ղ թ ով վաւերացուած
Հ
Ասիկա
տ
՛լ կալին
, չ"՚"լիկի
կոճակի
մեծու
-
այն
Հեւ ի Հել. կը Հետեւէր
խօսքերուս
,
"•՜յլ
ե՛– ,
Հ ուլբերդո
ւթիւե
ւ)
ը պիաի պաաաՀիի»
անձ կու
-
թի՚-՚-բ
կամ
իյ, աբտա
յա յաոլթեան
մէջ
:
-—
ՆերոէլութիւՍ
, պաբոն
նախաւլաՀ
, ըսա՛ւ ^
այդ
որո՞ւն
մա յրբ ՀիւաԼգ
էր • •
—
Ա, բոի , Պարոն
Հիլկ–,
՚" յգ
"՛լ
"՚՚րԻւ
"I ՚"
՚"՜
՚մութիւն
մըն է, եթէ
կ՝ուղէք
, միջանկեալ
ըսեմ;
Այո
I
յ՛՝ , բսիե Ժիաբերան
:
Մարսէյլի
մէջ,
մեծ
թիւ մը կբ
կազմեն
կօչկակարները
: իւրաքա
1.
չիւյւ արՀեստանոց
իրեն
յաաուկ
ասացուածքնեբ
ունի։
Այն միակ ասաց
-
ուածքբ,
որ ընզունուած
է կօշիկի
արՀեստաեոց–
՜ներու
բոլոր ակսւդեմիաներէն
, եւ նոյնիսկ
դուրս ,
այն
ալ
^(^ովակիմիև
Աայրը
Հիւանդ
է»ն է։
Ըսա
աւանդութեան
, աբՀես տանս
ցին
մ կկուն
մէջ,
Յո–
վակիմ
անունով
բանուոր
մբ կար։ Աշխատասէր
եւ
խնայող։
Այս
քս–^
մարզը,
իր նեղը մնացած
բն -
կերւերուն
կ՝օդնէր
յ
Ա՛անաւանգ
երկուչաբթի
ա–
ոաւօտներր
, ուր առ Հաոարակ
չաաերը
ֆօշէ
է~
ին՝
կիրակիի
շռայլովժ
իւննե
րէն
ետքը
1
Այսպէս
,
երկուչաբթի
մը, աոաու
կանուխ,
ուրիշ
արՀես
-
աանոցի
մը բանուորներէն
մէկը
կը սկսի Յովա
-
կիժ՛ փնտռել
: Յովակիմը
չկար։
Կէ"
օրէն
ետքը
կդմացուի,
որ մայրբ
Հիւանդ
բԱալով
Յովակիմ
բացակայ
էր։ Եւ աՀա
կը
Հիմնուի
դարձուածքը։
« /՚՞5>^
Կ՝րլլ"՚յ>
^աՏըմ ,
կ՛ր՛՛են
իրարու,
«Յովա
-
կիմին
Մայրը»
Հիւանդ
է, երբ առողջանա
յ, կ՝առ–
նէ կուտայ
քեղի
• • ՚»
֊ – Ուրեմն,
«Յ՚՚՚խԿւ՚՚քին
Մ՚^յրր»
</"֊"՚5՚7
է •
ըսել,
կբ նշանակէ
թէ , դր՛"՛^ ճարելու
բոլոր
յ ո յ
սերը ջուրր ինկած
են ։
տ
ք լ I .
֊
Հոայաւի
է. Հրաշալի
է, րսաւ,
Պ •
Հ/"–% -
ՀՐ չ լր
« ձ ^ Ի / ^ / ՚ ^ ն
ԱՎԱՅԵԱՆ
* 8 Ա Ռ Ա Զ *
թիւնով ակռա
յին տրուած
պատիւն
է։
Անգին
կան,
Հսկայ
շէնքեր
կառուցանող
Հա
I
ճարտա րապետնեբոլ
փաղանգը։
Փայտին
,
քաքին,
երկտթէլ
: Աոխին
- սխտորին
մէջէն
քիմիական
նիւթեր
Հանողնեբ
: Ասոնց մէջ ալ բարձր
ամպիոն–
ներու
վբայ թառած
Հայորդէներ
ունինք
;
Հապա
, սա
մեր մէկ
՛հայրենակիցը
որ Ամե
-
րԻԿ՚^յի
ծովերուն
տակէն
փլած
- փտած
շոգենա
ւերուն
յս–
բութիւն
կուտայ
, կեանքի
կբ կանշէ
ե–
՛լեր զանոնք
ծուէերուն
մակերեսբ։
է՚նչ
՚ չ \ ^ ՝ ^ ^ եւ
ե–
՛լակի մտածում
որ
միլ^ւոննեբ
բերած
է իրեն
•••
Ուրկէ՛^ ուր այս նաւայարոյց
միտքը
Հ^այոլ
մբ
մօա։
Մեռել
յարուցաԼելու
կամ
Հայ
Հարուստին
գրպանէն
, ազղիւ. Համար
քանի
մը կուտ
քաշելու
պէս
Հրաշք
մ րն
ալ այս...
Այս մեր ազդս, կից
ը ինչո՚^ւ
չէ մտածած
իբ
աղ–
գին
թուրք
ծովերու
մէջ
բնկզմ՜ած դատը
ծովուն
մակերեսը
բերելու
մասին...
Ո՚-նինք , ունիԼք տակաւին
, բոլոր
ազգերու
,
երկիր
երռւ
մէջ «դիրքաւոյ. ուած»
բազմաթիւ
Հայ
մանչոլկներ
: Ասոնք
օր մբ թերեւս
մտքէ
կ
՚աԼցբ
-
նեն
, իրենց
ցեղին
արիւնր
գրամագլո
լխին
,
դոնէ
տոկոս
մը վճարելու
մասին
: Յոյս
մը.՛՛
Ո՚նչ,,.ք աակաւին
լեգէոն
՚^ ը երգիչ
-
երզչոլ—
Հիներ
ամէն
տեղ,
որոնք
կը գեղղեղեձձ
ու կը ծափ–
ոլիլ
Հայկ. խռչափողին
չեոբՀիլ
։
՛հեր ասաենս՜ ր կ ուղ/^ ք , նկար իչնե՛^ բ՝
կան
ու
կան
. • .
Ե լ աս
դի
ն , մեր յառ՚աջա պետբ
ա Հագի
ն ճիգ
ու
կորով
կը վատնէ
ա յս
մ անչռւկնեբը
տուն
Հ րա լի -
րելու
եւ իրենց
ազգին
, իբեԼց
բաբԱ1^/»1(
յ լ1՚ալ1՚ա)–
յին
ալ պուտ՚մ
ջուր եւ վւբթուճ
մը Հաց
ճարելու
Համ աբ ;
կարծեմ
Փրոքովւի
սրճարանն
ալ քա:.ի մբ
ւլլւ -
բւււշ
կբ
պարտի
Հայութեա..
:
կս.
բծեմ
Աոլրճբ
(եը–
յւանսա
նեբմուծոզն
ալ
Հայ մըն էբ։
Եւ անոր
գո
լորշիները
Վոլթէրի
պէ"
Հսկա
յի
մը քիթն
ու
կո–
կ" րգբ
ղրզռած
ժամանակէն
:
Կրկին
կը
կա րծեմ , կ՝ե
1.
թադրեմ
, որ
Փրոքո–
փը
Հիմնելու
պատճառն
ալ այդ
սուրճ
նե րա
րկող
Հա
յն է ե ղած
։
Այս մասին
դիմել
Հրանտ
Աամուէլին
, որ
մ աս
նա գէ
ւո է Հայկական
այս տեսակի
փոքր պատմա
-
գէ"լքերու
...
Բայց
յուսաՀաաելու
պէտք
չկայ։
Օր
մը
այս
Հ-այս. թուլնե ր ը կրնան վերադառնալ
իրենց
Հայբի–
կին
տունը ;
Եթէ
այս
տուն
- վւեսաները
չվերադառնան
մեղի,
մենք
կ՚երթանք
իրենց խնգրագիր
մատոլ
-
ցանելու։
0՝երեւս
մի
բան
կը
լինի
Ապասենք
եւ
յուսա՛լն
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵՍՏԻ
ՄԻՏ՚Բ ԵԻ ԱՐՈԻԵՍՏ
ԱՐԱՄ
ՀԱԶԿԱԶ
Աք ։
կ. ՊԵՏՈՒՇ
Փարիզի
ազդ
. երաժշտանոցի
I 95 1 ^
րնգՀ •
ւ1 րցումնե
բուն աաեն
Հարիւրէ
աւելի
ուսանող
-
ուսանոզոլՀ
ինե
բուն
մէջէն
ջութակի
Ա
՚
մբցանա–
կը ստացած
է Հրաշք պատանին
, Վարուժան
9՚օ -
ճաօղլանեան
ԼՊէյբոլթէն)
։
Վարուժան
որ երեք տարիէ
ի ՛Լեր կը
Հետեւի
երաժշտանոցի
ջ ու թակի
գասընթսէ
ցքնե րուն , մի -
եւնոյն
աաեն
կ՝ռլսանի
Մուրատեան
վարժարանին
մէջ
է
Մաս՜Լաւոբ
նռմակէ
մբ կբ տեղեկանանք
թէ
երիաասարգ
ղրաղէտ
Արամ
Հայկաղ
ձեռնարկած
է ընդարձակ
պատմուս
ծքի
մ բՀ րատա րակո լթեան
։
Այս
առթիւ
ամերիկեան
մեծ
օրաթերթ
մբ ,
^՝յ^VV Vօ^I^ 1;յԱ՜101,
Հետեւեալ
գրութիւնը
նուիրած
է
մեր
աշխատակցին
, լուսանկարն
ալ Հրատարա
-
կելով
. ֊
Ամէն անգամ
ոբ Ղհշ
111ւՈ0ք/։
աշխաաակիցնե
-
րէն
մէկբ
Փոյ.ազրութեանւ
Աեւեակը
մտ^է,
ուր
նկար ..ե րը մետաղի
՚էլւա
յ կը փո րազրեն
լր""1րԻ^
Համ ար , Հաւ^ֆա
կան
է ոբ պատին
՚էրա
յ
տեսնէ
կա լիճով
զբուած
Հասուն
իմաստութեան
պաաա
-
՛Վ՛կ– եր , ի֊չպէս
օրինակ
.
« Ամէն
մ՛^ րդ
կրնայ
երջանկութիւն
բերել
սենեակի
մբ մէջ։
Ոմանք
ներս մանելով,
ուրիշներ
անկէ դուրս
ելլելով»
•
« Աստուած
սաեղծեց
աշխարՀը
եւ Հանդ
-
չեցալ
;
յյտեղծեց
այր ւ)արգը
եւ ՀաԼգչեցալ
։
Բա
յց , ա
յ՜հ օրէն
ի վեր
ո բ սաեղծեց
կինը ^
"Լ Աստուած
, ոչ ալ մալ-գը
^ա՜Լղչած
են
։
Երբ
՚էարցուց
ի թէ
ո վ
կը ղրէ այս
Հբաչալի
բաները
, սլարզապէս
ըսին թկ , «Արամ՜
ը,
Հայ
քա
նի
մը մնււ ցո րգա
ցէն
մ է կը» ։ Անցեալ
օր ,
բռնեցի
Արամ
ը իբ պատին
վբայ գրած
պաՀուն
Հ
« Ամո լբի • ե րը
կիներու
մասին
աւելի
բան
գիտեն
քան
իժէ ամուսնացած
մսրգիկ։
Եթէ
Լ՚էի"՛՜
նա յին
, անո Լք ալ ամուսնացած
պիտի
բլ/՛"
յի^
* Տ
Ըսաւ
թէ
անունը Արամ
քձէքէմեան
է , ճիչգ
է
ո բ Հայ է ել թէ
այս
գո Հա րնե րբ ղորս
կը
գր էր
պատին
՚էրա
յ կամ
իբ
մ աքէ
Լ
բխած
է ին
եւ
կամ
ուրիշներւււ
մտքէն
։ 1՚նք ա յդ
մ տած
ո ւմնե րբ
կբ
զաէ
եւ կ՝ արձանա
զրէ
պաաին
՚Լլ՚ա
յ ^ ոչ
ա
յնքան
ուրիշներու
Համար
, ա
յլ
յիշելու
Համար
թէ կեան–
ՔԲ առանց
1ւլււլքլւրլւ
ձըլլար,
թէել
աւելի
շատ
եղե–^
ր ա կան
է
։
Ես նեղսրտեցայ
ինքղինքիս
գէմ Արամ
ը
աւելի
կանուխ
ճանչցած
Լ ր լ լ " ՚ լ ՛ " – " Համար,
որուէՀետեւ
անտարակո
յս , ամ է՛նէն շաՀեկան
անձն
էր
ամբողջ
շէնքին
, եթէ
ոչ ամբողջ
փողոցին՛
։
Յուշաաեաբ
մբ դուրս
Հա-եց
գզրոցէն
եւ
երկու
ուրիչ ասացուածքնյեր
բնտրեց
.
« իտէալ
ամուսինը
ա յն է որ իր կնոջ
Հեա
կը
՚է՚՚՚բուի
ինչպէս
նոր կառքի
մբ Հետ»
։
« Պարղապէս
՚/եղեցիկ
եւ Հմայիչ
կնոջ
մի
ջեւ
եզած
աա բբե րութ
իւն
ը սա
է . գեգեց
իկ
կի^՛ մը
ուշս. զ բութ իւնս
կր
ղ րաւէՀ, ի՛՛կ
Հմա
յի
չ կին
մը
ինք
ուշագրոլթիլՆ
1լ^րնէ ինծի
:
Արամ
միայն
փորագրող
չէ : Գրագէտ
է
եւ
պարտիզպան
, Հեաեւաբաբ
եւ բանասաեղծ
:
Գրել
սկսած
է
27
աս րի աո աջ,
եւ Հեղինակն։
է
54
պաա—
մոլածքներոլ
եւ երեք
դիբքերու,
մէկը
պաա
-
մ ուածք
՝ ե բու
Հատոր
մըն է ,
ուր
ի շ
մ ը բանաս
-
աեղծութեանց
, բոլորն
ալ զբուած
ղեղեցիկ
Հա
-
յերէնով
եւ Հրատս.բակոլած
են իր զրակուն
կեզ
-
ծանունով
, Արամ
Հա քկաղ
։իր
պատմուածքներէն
եյւեքր
թարղմանւուած
են անղ
լե րէն։ ի ։ Բա՛ աստեղ–^
ծու թեանց
Հատորբ
Հրաաարակեց
իր ծախքով
եւ
ծախեց
Հաղաբ
օրինա կ ամ բողջ
Մ իացեալ
Նա
-
<ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(6)
-
ԱնՀոդ
եղիր պարոն
Արա
,
պատասխանեց
Օր • Յէրիաան
, լա յն ժպիտով
մբ , Հոգ
մի ընէք :
Այսաեղ պէտք եղած
խ։. ամքը պիտի գտնէքթէ
ինձ–
մէ , եւ թէ միւսներէն
։
Բ"՛ յց , խնդրեմ
, ի՛՛նչ բսաւ
այն
վւայլուն
ուսագիբնեբով
մաբգբ
...
ճի՛՞շ՚է
է որ երբ
վէր
-
քերս
բուժուին
աուն պիտի
զրկեն։
Իբա՚^ւ
է
ոբ
պատերազմ
ը ինծի , իմ
ըն կե րնե բուս
իմ
ե րկբիս
Համար վերջացած
է՛՛՛
\^անբ
վէրքեր
չունիք։
Բոլորն
ալ մանր
-
մունբ բաներ
են : կայ
միայն
աջ սրունքիդ
կոտըր–
ուածքը
որ բաւական
մտաՀոգութիւն
կը պաաճա–
,
ռէր,
բայց,
ան ալ,
այժմ
բարելաւման
ճամբոլն
մէջ
է։ ինչ կր վերաբերի
րնկերնե բուդ,
բանակիգ
եւ եբկրիդ
, անոնք
ամ իսնւեր առաջ
Հա շուե
յա րդա–
բի
եւ
թա
րկուե ցա
Լ
մեր
Հզօր,
անպարաելի
բա —
նակներուն
կողմէ : Գուք պաբոն
Արա
, վիրաւոր
,
գերի
ինկ^ւծ
էք
1940
Մայիս
\9ին ։ Մեծ
Փաբիզբ
ինկած
է
13
Յունիսին։
Ջեր բնակած
քագաքբ
Լիոնբ
՚ լ ե ր ի ինկած
է
21
Յու՜։իսին
: կը
տեսնէք,
յարգելի
պարոն,
որ դուք միակ
ղերին
չէք
:
Գէմքս կարկաաբե
ր ամսլի
՚ զ է ս
թ
թուեցալ
:
Բիչ
աոաջու
՚յ֊
ն լաւ
տ րամ ազրո
լթիւ1.
ս
փ շրուե
-
ցաւ
։ Իր արտասանած
վերջ
/ւն նախազ.ասռ
լթիւ
ն -
ներր
այնքան
շե ատուած
ձել մբ ունէին
որ, առան
ձին
բա^աաբութեան
պէաք չկաբ
՚ ՚ ՚ Գոնէ
ինծի
ա յնպէս
թոլեցաւ։
Տէօնքէրք,
Փ ՚ ՚ ՚ ա ը Բալէ ,
Փա–
բիղ,
Լիոն... թերեւս
Հիմա
Մաբսէյլն
ալ։
իրա՛՛ւ։
Այսքան
շո՛՛ւա ...
ինչէ
՞ն
գիտէք
ոբ Լիոն
կը բնակիմ
, բսի ,
ա
յս անախո րժ խօսակցոլթ
իւնը վւոխե
լու
Համար :
Ջ,եր իԼքԼութեան
, եւ զինուորական
թուզ
-
թերէն
իմացայ
որ կը կոչուիք
Արա,
կը
բնակիք
Լիոն քաղաքը
, թէ ֆրանսական
Հպատակ
էէ Ք
է
այլ
օտս րական
մը ել ծագումով
Հայ մը։ ճի
շգ
են
այս
բ՚՚լ՚՚րը։
^ՒձԳ
են , ըոի , աչքերս փակած
•••
—
ինչ որ ինծի տարօրինակ
կը
թոլի
ա յն
է
որ այս ՀիւանդաԼոց
ի՛ն ղանաղան
մասերուն
մէջ
Այո,
այո,
բսի Հառաչանքով,
միշտ
նոյն պատ
ուէրները...
Եթէ
կ՚սբենայի
քիչ խօսիլ,
քիչ խոր–
՚՜՚ւ
՚Լ
է
^՚– չ"""
քնա՛նա
լ . . .
Օր՛ Ֆրիաան
դուրս
ելյելէ առաջ,
նորէն
գար
-
ձալ
ինծի , Հա , մոռցայ
յի շեցնե
լու
Հ
Բժ շկապեար
պաաոլիրեց
որ լալ
Հոգ տարուի
քեզի,
որպէսղի
շուտով
կաղդուրուիս
, ուրիշ սենե՜ակ
մբ փոխա; -
գրենք
քեղ։
ԱյԼտեղ
մինակդ
չես,
բւկերնեբ
ունիս
որո
Լց
Հետ
կր՛նաս լալ ժամ անակ
անւցրնե
լ :
Տարէք
, տարէք
, աղաղակեցի
,
1լ աղա
չեմ
,
կը պաղատիմ
... Ազււ.աեցէք
զիս այս
մենոլթե
-
նէն
, ա յս անխօս
ա՛նլեզու պատերէհ
. . •
Օրիորդը
վեբագարձաւ։
Ջերմս վերսկսած
էր
։
բուն
ֆրա նսացի
Հ իւա. գնե ր ալ կան , որոնք
շատ
կը զառանցէի
։ Օր՝ Ֆրիտա
մ աքուր
սրբի չով
մ
ը
չազդուեցան
, երբ իրե՛նց ըսուեցաւ
թէ
Փարիզը
ինկած
, պատե րաղմ
ը իրենց
Համ՜ար վերջացած
է ,
մինչ
դուք օաար
ըլլալով^
ախբեցաք
։
^է1Գ
է^ Օր՛ Ֆրիաա,
որ ես
օտարական
մըն
եմ , ֆրանսացի
չեմ,
բ ՚ " յ ց ,
Ֆլ՚՚՚՚՚^ո^ն
իմ եբկ–
րորդ
Հայրենիքս
է : իմ լաւադոյ^
օրերս
պա–
տանոլ
թիւն
, ե ր իտասա րդւ.
լ
թիլն
Հոն
ապրած
եմ : Աւելի
քան քսան աարի
է այդ
, կբ վայելեմ
,
այդ ազատ
երկրինւ
ընկերային
բարիքները
•••
Մեր
զրո
յց բ
""֊ե
լի պիտի երկարէր
, եթէ
Օր •
Ֆք^իաան
ինձմէ
աւելի
խոՀեմ
ձՐԱ" բ • Երբ
ես
բորրոքաձ
կբ խօսէի
, ան յանկարծ
բնգմիջեց
Պ •
Արա
^ ես քազաքա կանութեամբ
չեմ
ղբ՚"դիր՝
Ւմ
սքէէ շտօնւս աքս
է, ես ՀիւանդապաՀ
, դուք
Հիւանդ։
Ա քվեւս ոչ մէկ խօսք
այդ
մաս
ին ; Բեզի
Հ ամ ար
անՀ րաժե շտ
է որ քիչ խօս
իս ,
Հ անգիսա
ը1
ես
եւ
չատ
քնանաս
:
Իբ
վերջին
խօսքերուն
Հետ
կրկի՛ն ժսլտե ցաւ
X
սրբեց
զէմքիս
, ճակատիս
քրտինքի
կա
թի լէւեր
ը
յեաո
յ , փոքբ սրուակ
մ բ
մ
օտեցոլց
քթիո
•• 0
,
զ ա բ–
չելի էր։
Հռտբ
ցնցեց
ուղեղս
, բայց, կարծես
թէ
աչքերս
բացուեցան
, սրտիս արադ
Հարուածներբ
բնա կան. ոն վիճակ
առի՛՛.. ։
Պ
՚Ա՚-ա
, եթէ այգպէս
շարունակէք,
չաա
ուչ
կ՛՛ազէկնս.ք , կամ
բնա–լ չէք աղէկնար
։
Տդայ
չէք
, եւ
մ անա ւանգ
զին ոլոր
էք
(զինուոբ՝
դեր
-
ման բաոաբանի՛.. մէջ կր ն՛ամակէ
կամ ք,
տոկու
նութիւն՝)
: Եթէ
չ^էք մեղքնար
ձեզ/։ , մեղքցէք
ա–
նոնց , որ ձեր ճ ՛ւմ բան
կր սպասեն
: Համ րե րեցէք
,
այս
բ ՚ ՚ լ ո ր ր ՛էեր^ մբ ու վախճան
մբ
ունին.–։
ՄՒՍԱԲ
ՄԻՐԶԷ
(Շար.)
ԿՍ՚ՐԳԱՈԷք՛
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑՒԲ
€ Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ը
Fonds A.R.A.M
