ւյլ փ ք ) Ւ 1ձ ՍԻմՈն
ԶԱԻԱՐ
էՍՆԻ
ՑԻՇս տ ււ ԿԻն
ԽՄԲ–
— Ըքւթեբց–ււզն1ւյւււՆ ւՐասնասւր ուշԱէգյաՆ-
թեաԸ կը յաԹձ2հՐւք այս ռըքււսն սրաասուչ ^ էւււյքլ–
քսւ)ն թ-ելադըիչ պաամսւթիւ֊նը,— էջմը «Հին -
հիւն. յռւշեյւից» , ինչպէս կը կռչէ լքեր աշիյատակի.
<1ը,— այրին ուլրացետլ Տիցր«>ն Րեգցատեանի (Հ.
Հ • դեսպաՏ Րւսւցսւ–ի եւ Թիֆփ՚ւի)
ծ
՛ա
յր • Արեւեչքույք
լա յնած՜աւալ
Աւք ուր
ղևաէ
փր՛"
յ 1 ուրսլաչաօնավա
րում էր Հա յրս ,
առաքին
անղամ
իմ ձեռքս
ինկաւ
Ջանշեանի
գիրքԸ^
ՀԵղ–
քւա յրական
Օգնութիւն
Հա յերէ՛ն»
, ՚՛ րից ես իմա -
ցայ
1895
96
աարիներէ
Հա յկական
^."՚րւլերէ
մաս
էն : իմ աոքԼ ւս րա
ւյո լեց Հա յկական
ողբեր -
գութէւնբ
իր ամբողք
մգձաւանքոփ;
Տէ շում եմ , որ ապաւո րութէւնս
եւ ցասում
ս
սոսկա
լէ էին, աոաւել եւս նբանից որ կաբուահ՛ էէ
Հա յ րնե էքէց եւ անկա
րող
.որեւէ գորհով
օգնելու ;՝
Երբ
վ1ւ բքասլէս
մեր վե բաղա
րձբ
կարելի դար
ձաւ եւ Աեւ Ծովէ շոգենաւի
կամրք՚սկից
նշմարեցի
կո վքլա սե ան լեռնա շգթ ան , Հաղէլ
կաբո
ղան
ում էէ
ղսսլել
յուղում
ս եւ արաա՚սունքս
: Երբ
Թէֆ
լիս
Հասայ,
անմիքասլէս
Հարցրէ
հանօթՂւերէս
. -
ի՞նշ եղանէ ղաղթականներ
բ , է՚^նշ
օգնութէւն
Հաս–
ՅՐԻՔ ՚^րանց ,
Տ՚ս՚ոուկ
մ արմ իններ կան ոբ գբանով
կբ
դբաղէնէ ; Աենք աեղքքակ
շենք՛.
0եաաղայում
էմացա
ք այն
՚/ե՚լեցէկ
գերբ,
^.րկր
Ես վեր թո ա յ աեղէցս
ու,րաթացահ
I
-
«Անուշ
մայրէկ,
խօսքղ
Ոսկէ է »\
Անմ էքա սլէս
՚էրեց
է վարմո
ւՀոլն
, որ ղմբա էս -
տաբար
ա՚կկուբող եմ մասնակցել
Ընկերութեան
ա շթաւոանքեե
բին , ոջովՀեաեւ
էմ Համ ողմ ունք -
ներս՛
թ ո յ լ շեն տալէս
ռուսերէնի
՚ղյսքւ
աւանգհւ^^
թիւնր
Հա յբենի
լեղուից առաք, սակա
յն
թնղրոլյք\
եմ
, ոբ լնկերութեան
անղամնեբ
էնէ Լյա յտնէ
Հ բա– ^.
մարելուս
էսկական
սլաաճառբ,
այլ որեւէ
^՚՜րի՚Լ
սլատրուակ
բերէ
՚. Գրեցէ եւ ուղարկեցէւ
նամակս
;
Հետեւեալ
Օրբ սլս՚տասիւան
ստացայ։
Վ^ար -
մուՀին էբ ՚ԼրԳ"՚էմ
ոէնքՍ էր յայտնում, որես ա յն
աստիճան
վարակուահ՜
եմ թթու
աւլւլասէրոլ -
թեամբ , եւ այսուՀետեւ
աւելորղ էր
Համարում
մեր
բարեկամ
ութէւնբ
, նմ անասլէս
մեր դասե րբ :
Ջեմ
հահկում
, որնւտմակբ
էնձ վրայ
ասլտակի
տսլաւո րութիւն
թողեց : Ա է քանի
օր տանւէց ղ ու րս
չէէ
ղալէս : ինձ թւում էր թէ րո լո րբ մատո փ են
ցո յց տալէս
ինւձ եւ Հեղնո ւմ ;
Ա
իէ
քանի
օր ղրանից
յետոյ
ինձ մօտ եկաւ
մէ
հ՜անօթ երիտաստրգ
, « Մշակէ » թգթ՚"ԿԻՅՐ
եւ ՚"՛՝–
սաց
,ոբ ալէտէւ տանէ էնձ մէ շատ շաՀեկան
Հաւա
քս յթէ :
թիֆլիսում
պիտի
կազմակերսլոլէ
դիւ -
ղա ան։ տ ե ս ա քլան ցուպաՀանղէ՚ւ
բ եւ այգ
աււէթով
գէւղտ տնտե սնե րնէ ու ուսոլցէ^եբբ
մողովներ են
սարքում
: Գնազէւնք
ւ Սկէղբր
ճառաթօսնէե
րբ շո -
շափում էէն զուտ
ղ է ւղա տնւ ա ե ս ա կ ան Հոէբցեբ եւ
ինձ
Համտր
Հ ետաքրքրո
ւթէւն
քէէն
ներկա
յա -
ցնում : Բայց աՀա ղ.ոէ.րս եկաւ
ւք է
ւքաբգ
նաւբբ
դի՛ք ադհե բով
ե լ առաքին
խօսքէց
գրաւեց
բո լո րէ
ուշագբութէւնբ
:
,.^Աք
թէստ
քննադատութեան
ենթարկեց պե տա–
նեցել է Հայ ղէւղացէն՝
օգնէութեան
գալո՚լ էբ կան դէւղական
գպրոցներբ,
ասելով թէ
նրանք
թբքաՀայ
եղբայրներէն։
Բայց
մէեւնոյն
մամա -
նէէէկ Հասարակութեան
որոշ խաւերէ
մէք
նէկատեցի
մի ինչ որ տտբօբինակ
անաա բ բերո
լթ էւն
գէպէ
ինչ որ Հայկական
է ։ կ՝ասէէ
, նոյն էսկ՝
վերեւէց
էէն
նէոյում
Համարելով, որ Հ՚սյերբ տգէտ են,
էլոպէտ եւ անտաշ, ոչ Հաղուէլ գէտ1
էեն
Դ իր՛
պաՀե՜լ
բնկերութեան
մէք, մէ խօսքով
ղուրկ են •
ճաշակից եւ կրթութէնէց
: քք՛ո ւս սէց ո ււք բ ղնում էբ ՜
ամբողք
թավյով
, Հա յերէն րառ չէբ լսւում
փողո–
ցում : Հա քկական
ղպրո ցնե բ բ փակ էէն
, եբէտա - ^
սա րգո/.թէւնր
Հտւք ա րեա թէ Հայերէն չէր է՛օ -
սում : ինչ ոբ Հայկական էբ կէսբհես
թաղնուել ^
էր 1 հակեր
մտե
լ, էսկ ռուսական
պաշտօնականէ ;
մ ամ ուլբ էր էքե րում շարունակ
Հալահ
ում էբ Հա– Հ
յերէն եւ անէււքւդոււք
;
է
Այզ– բոլորր
էնձ վրայ
ճնշող
տպաւորութէւն
էբ 1
անում : Եո նայում էէ չորս
կողմբ,
վնտռելոէԼ
մի ,Հ
կենղանէ
էաքլ՝, ՛՛րէ "իրաբ
բ՛ոց
լինէր
գէ՚՚լի
Լ՚"՚–Բ *՝
եւ
բաբին ու Հաոկանար իբ
սլա ր տական
ութ է էն
ղէպի
աղղբ
֊.
Հանգէսլեցէ
մի վաբմոլՀու,
որ խոստովանեց ;
ինձ թէ Հայ է, բայց
Հայերէնէ
բնաւ
չ՚էէաէ՝
վբա– Լ
ցախօս
է ։ Բայց կբ փափաքէր
սոփորել
Հայերէն։
^
Առաքտրկեցէ
նրան
օգնել : Պայմանաւորուեցանք
է
եւ սկսանք
պաբապմունքներբ։
Մի ւէասին նա
–1
յայտնեց
ինձ թէ մէ կաղմա/լեբպութէւն
կայ, որի
Հ
անդամներբ
շրքում են փողոցնեբոլմ
, մտնէոսմ են ;
րակերնր ուաներբ , Հաւաքում են անտէր
մնացահ \
երեխանւերին
, նրանց
տիրութիւն
անում եւ սովո–.՝
րացնում
գրել ու կա րդա
լ
:
լ
կ^ուղենայէ՞ք
մասնակցէլ
, Հէնց
այսօր |
նէստ կայ եւ մեւլ1։էց շատ Հեռու
չեն :
–|
Համաձա
յնեցէ եւ մենք
ղնաց
էնք : Նէոտբ մէ ;
ռուս տէկնոք մօտ էր: Այնտեղ
Հալաքուել
էէն ^
ռուս
օրէոբգներբ
, բոլորն էլ երէտասարգ
, Հա -
Հ
.մակրելէ եւ
աշխոյմ։
ինձ ասաց էն.
«
ԱյԳ
ձ"՛՜՛"
Լ""՜ է ՝ "Ր Դ"՚–Ք Հ՛" 3, \
էք եւ Հայերէն
գէտէք, շատ օդտակար պէտէ
լի - \
նէք
մեղի։
Հ՚Ոյ
անղրաղէտ
երեխանեբ շատ ու - |
նինք
, որոնք
բնաւ
ռուսերէն
չգիտեն : Դ՛ուք
գիւ~ ^
բութեամբ
կբ սովորացնէք,
քանի որ երկու
լեզու– •
նեբէն
տիբասլետում
( ք » :
՚
ՄթԴալոբտբ
այնքան
գուրեկան էբ ու տաքուկ
ոբ, ես այն ատեն չանդրադարձայ
այգ խօսքերին
, \
եւ լալ տպաւորութեան
տակ տուն վերաղարձայ
յ |
Բայց տանբ այգ խօսքեր բ կենգանոլթիէն
առէն
եւ ,
սկսան
ինձ Հալահ՜ե
լ ;
;
Այգ՚գէս
ուբեմն,
ասում էբ Հեղնանքով
նեբ– ,
քին
ձայնբ, գոլ դմգոՀ էէր, որ աեղէ
Հա
յութէւնբ՝
ռուսացել էբ, այմմ դու էնւքգ ւգիտէ դառնաս
ռոլ–
Հ
սացման
մեքենայէ մէմասՆիկբ, ա յն է լ քո
յօմաբե
կամքով
, Հայ
ղաղ թական
երե խանե բէն
ռուս ա յ–՝^
րուբէն
պիտի
սովորեցնես
:
|
Այգ
^այնբ
քանի
գնում
ումեղանում
էր։ Տեղս՛^
Հէէնգիստ չէիկաբողանում
նստել : Աա յբս նկա -•՝,
յհեց
ի՛ք յուղումօ
, մօտեցաւ եւ Հարցբեց թէ ինձ՜;
ինչ է պսէւռսէՀել։
Պս՚տասխանեցի
, որ դմուար
կա-Հ
ղութեան
մէք՝եմ
գտնլում
, մի քլոզմից
չեմ
ուղում^
Հայ
ղէէւէլթական
երեխանեբին
ռուսացնել,
միւս\
Կ՚՚՚ձԻՏ
վ՚ոխենում
եմ , որ իմ Հ բ՚սմէս րե լուիս անա –\
էւորմռւթիււնեբ
պիտի
հազին
, եւ առիթ
պիտի\
աամ
նոբ
յա րձակ ումնե
րին
Հայերէ
վրայ, թէ նր–՛՜՛
. րան ք փախ
չում են կենդանի
դորհից
;
՚1
Մ ա յրս սլատտսխանեց
ինձ մ եղմ
, Հանդստա -՝
ցնող
ձայն
Ոէի
\
Ս՛րիչի
Կ՚՚՚Ր^ԻքԻց
իվախենար
, աղքիկ
ս
գոլ
ի՛նքդ
եզիր քռ առաքինէ գատաւորբ :
գորհում
են Հակառակ
տբամա բանո ւթեանւ եւ ման
կավա
րմ ո ւթե ան , մ իաէլ նպատակ
ունենա լով
բռնի
ռուսացում
բ;
Ամ բողք
ուսումր
սկզբէց
մէնչէււ
վերք
ասում
էր նա , անցնում է ռուսե
րկն : Գէւղացէ
երեխսնե–
րբ գալէս են ղսլրոց առանց
մէ իւօսք ռոէ.սերէն է֊
մ անա
լո լ : Առոզք
մ անկավա
րմութիւնբ
պաՀ ան -
քում է ուսումր
սքլսել ւքա յրենի
լեղուից
, Հ ետղՀե
տէ անցնե լով օտար
լեղուին
, ա յղպիսով
ե րե իստն
ղարւլա՚Սուէք է բոլոբուիին
բնէսկանւ ,կանոնաւո
ր կեր–
ոլուի։ ք1ւսուցիչնւերբ
յաճախ
չղիտենւ
Հւս յե րէն
,/լ՛ոմ
եթէ
ղէտեն
նոյնէ էսքլ իրաւունւք
չունին
զորհ-՚սհե–
լ ո ւ ։ Միբանէ որ գիւրին է բացատրել
մայրենի
լեղւ՚ւռվ
, օտտր
լեզո լուի շԱէէո դմուտբ է ղառնում
:
Գրանւից
ղոյութիւն
են առնույք շատ
հիհաէլաշարմ
գէսք քեր , օրինէոկ
շ՛՛ն
Հաքռցի
ւքասին իսօսե լիս
ու–
"ուցիչբ
ստիպուահ է Հաքել
շան նման
Հասկացնւե–
՝թէւ Հ^մար եւ ղրա նման
ուրիշ գէպքեր : Այգ.տե
սակ
գսլբո ցնե ր բ նա բա
ցւս բձա կապէս
դւոնում
է
վնա սակա ր մէււլովբգի
կան ՛ւնա ւոր
զւսբղաէցմէւն
Համաբ
Հողեկան եւ մ անկա
ւիա րմտ կան էոեսակ է -
՛ո ից • ճառբ
վերքացրեց
վճռապէս
պաՀ անւ քելով
ո բ մողՈէիրղ.ա1լ"։նւ
դոլբ ոցնե րում
գաս
՛ուան
գոլ -
թիււն՛բ
լինի
անւսլա յմ ան տեղա քլան լեղուով
, մա -
նսէւանղ
առաքին
եր1լռլ տարիներր
:
Աքլասեքի
յուզմունք
րոնւեց
ինձ։
Այ՛չ
զ՛ս ր
մ՛ո-
նալի
մ Ա՛րդբ
ք՚սքութիւն
ոէնի
րարձրաձ՚ս յն
ասել
ու պաՀանէքել
այն ինչ որ իմ
սրտիս
խորքում
մութ
ղղ ացմ
ու նք էբ ել որ ես քաշւոլմ էի ուր
իշ
նե րին
յայտնեք
, ոբպէսղի
չհաղրեն եւ
շովինիոա
չՀէՍէք արենէ : Այս ս ք՛՛՛ն չե լի մաբգր
ՀիմնոււՏ է իր
պաՀանքնեբբ
գ իտութեան՛
տուեա^ւերի
՚Լբ՚՚՚յ
I
մանկավա
րմոլթեան
ե լ Հ ո էլե րանո
լթե ան : իբ խօս
քր
ում եւ Հմայք
ունէր,
ինքբ առաքեալի
տեսք
ունէէր : Ուրեմնէ ես իրաւացի եմ եղել
մ ե րմե լուէ
տանւել
սլա րասրք ո ւնքնե
բ բ ռուսերէնէ
լեզոլով
:
•—- Եկէք
հ՚է՚նօթացնեմ
ձեզ Աիմոն
Զւ՚՝–ւարեա -
նի Հետ , լսուեց
իմ հանօթիս
ձա
յնբ :
Հաղիւ կաբողացաք
ղսպել
իմ քՈւզումս
ե լ մի
քսնի
խօսք
մրմ
բ թացի
ինգրե լռվ
նբանից
էքի
քանի
խորՀուբգնեքէ : Ա ի անուշ մպիտ երեւաց
նրա
ղէմքէն։
՚1,ա մի քանի
Հասցէներ ելանուններ տբ–
ւեց եւ մեկնեց : Շատ էր շտէււպոլյք Հ
Ես աքլեւս
պատեՀութիւն
^եմ ունեցահ՜
Աիմոն
Զաւարեանփն
Հանդիպելու,
բա քց նբւս՝
պատկերբ
մնաց
անքնքելի
իմ
յ ի շռ ղութ եան
ս մէք եւ նբա
պատկե
ր բ ւքնաց իմ սբւոռւմ
ս :
Այգ
գէ՚ԳՔՐ
Վ՚ոխեց
ի՛ք կեանք՛է : ինձ թւում էբ
թէ մի բաբեկամական
ձեռք
թեւիցս
բոնահ՜
գոլրս
էբ բերուէՐ էնձ նեզ շրքանսէկէց դէպէ
լ"՛յ^՚ՔԲ
^ ան
տա րբեբնէերէց
, ոբոնք
մ էա քն Հեգնել ել արՀտ -
մաբՀել
դիտէին
դէպէ
աղզային
մարգէէլ
,
որոնք
զ գ ՚ ո լ ու դռբհ՜ել
զ էտէէն : Գնւացի տուահ
Հասցէնե
րով
, հ՜սւնւօթաց՚սյ
5
•Վ– ԱտՀակեանի
(Հայր Ար–
բաՀամի
կինբ) , որբինձ յայտնեց, թէ նրանք
յա–
քոզել ենրանէսլ
կիր՚սկնօրեայ
դսլրոց
քաղաքի
չքաւոր
տշաքլե րտռւՀիների
Համ աբ , Հա յ եւ վրա
ցի :
ԵԼ
կ՚սխում
ունւենւսլով ոչ թէ պա շտօնսւկէէէն
շբքաններից
, այլ քաղաքէ
փնքնտւէա
բո ւթէւն էց ,
գասաւանղութէւնբ
ատնում են
ո^՛Լ
^Ր՚՚՚էՔ
՚
մա յրենէ
լեզուներուի^
Հայերէն ել վ բացեբէն
: Ես
անշուշտ
, մէացւսյ
նրանց
աշխտւոան^քին ,
շսւտ
Հաւքակրելի
խումբ էր Հաւաքուել
դպրոցի
չուբքբ,
բոլորն
էլ երիտասարդ եւ աշԽոյմ
, րսլորն
է լ ու։.ե–
լռրուահ
իբանւց
աշխ՚ստանւքով
: .քտմբի՜՚ւէւթնգամ^էեբբ
շուտով
զզսէէքինէ, որ իրենք
շՍէէո քիչ բսն.
գիտենւ
Հայ
մշակոյթի
մասին,
ուստի
սլաՀանք
դբանով
թուրք
թերթերբ
յատկանշական
խմբադրական–
ներ կբ Հրատարտկեն
Հալք
կուսաքլցութեան
մէք
հագահ
պառակաույքին
և կուսակցական
նոր շաբ–
մոլյներուն
շուբշ––
«Հիղ՚քէթ»Ի
՛քէք ՄուՀիպ Տբ -
բսնսա կբ գբէ •
-
Հի՚՚^է՛^ I՛ ՚Լ^Ր խառնակութիւն
կաբ
Հալք
կուսակցութեէսն
մէք, եւ Հիմա
իր էլ՚ոգաթնակէ -
աին Հասահ է ան։Գիտէինք թէ ատենէ
մբ ի վեր
ինէօնիւ եւ կիւնէոլթայ
էլմէոու՚՚՚հ
են , եւ
կԳրեւի
թէ
կիւնալթայ
չկրցաւ
բեբղբ
ներսէն
գրաւել եւ
նախամեհաբ
Համարեց
Հրամարիլ
Հալքէն եւ ան
քա՛տ կուսակցութիւն
մր կազմել :
Մենք
աււայմմ
չենք Հեաաքրքրուիր
սա Հար -
ցռվ թէ Հալք կուսակցութեան
վերքին
.իարչապե–
տր
ինչեր
սլիտի
լնէ եթէ նոր
կուստկցութեան
մբ
գլուխր
գ՛ոյ–,
1^է՚՚ւ1"՚հ
լՐ՚ղղի՚քաղրութիւն
մր
պիտի վարձէ եւ ինչպիսի
ղորհակիցներ
պիտի
ու
նենայ։
Մեւլի Համար
կաբհւորր սա է որ Կիւնւալ -
թա
յ րսահ էբ թէ ցմաՀ
Հալք
կուսակցո՚֊թեսնւմէք^
պիտի
մնայ եւ սւսկայն կբ բամնուի
անկէ :
Իրողութիւն, է ոբ Իսմէթ
ինէօնիւ թէ
եբկբին
ել թէ .իբ կուսակցութեան
Համար
անտահելի
բւսն
մլն է այլեւս,
իւոովութեան
ազղակ։
Հյրքանւր
պէտք
եղահկնւ
աւելի։
վ^ոխուահ է, բ ՚ ո յ ց ինք, Ի -
նէօնիւն,
իք։ Հին՛ մւոս՚յն/ո
ւթենէն ել սուի ո
բութիւն–
ներէնւ ,թբ յտ՚ք առո
ւթենէն եւ
մենա՚ւո
ի
րութենէն
նշանախեց
մ բ չէ փո խահ : Կր ղորհէ
՛քէ՛ակ
պետի
մբ
մ տա
յն ւ։ ւթեամբ եւ Մ ա քի ա վէ
լ ա քլանւ ռազմ ա -
վաբութիէնտով, եւ ։սմէն
ինւչ կ^բնէ վաբչւոքլան
մե~
քենա յինէ տիբապե տելու
Համ ՛սր : Այս
մ տա յնու -
թետմբ
ղե կա վա ր ո ւահ կուսա կցո ւթիւն
մ բ
չկրցաւ
Ի՚^ՔԴԻ^՚ՔԲ գ անէե՜լ , նո քնիս1լ օղտուի
լ բնղ ղիմ
տղիրի
ի րա ւո ւն քէն :
Ինէօնիւի
՚քեբքին
պտո
յտր
յո րզ.1ւցու ց
Շէմ
սէտ -
տին
կիւնւէէլթա՝
քի եւ անոր
նմ աննե բունէ
Հւււմբեբու
թեան
բտմւււ կբ ;
ինէօնիւի
չո՚֊բքբ
բոլռրուահ
րաւլմութիւնն
ալ
մեհ բսն մ բ չի ներկս՛յացն,
ե/ւ : Ինւկ օնւի
լ
է ղատ ու
րիչ
ոեւէ անէձ եթէ Անոստօլռւի
մէքք լքետլ
վայրբ
եր թա
յ , գարձեսէ
լ իքէ ներկա
յութիւնւբ
ոդեւոբոլ -
թիլն
մ բ քլբ ստեդհէ
՚.
Եօթր տարե/լ ան էն՛ մինչեւ
ե օթ ա՛ն՛ա
լլ
ո ւն , ա–
մէն ոք Հ եէոռէքրրրու
թենէ
ւք ղուահ
/լբ.՛– շրք ա՛պ ատէ
/քկռւոբբ : Բուն
իւնւղիւրր կբ քլա քսւնէէէէ ք ՛՛ւ ք՛լ
բազմու–
թիւնբ
Հա։քոզե լռւնէ , ս ի րա՚շաՀե
լո ւնւ մէք :
Վարիչբ
ա յսպիս
ի Հաւք "՛քի՛չ
յա։ռկոլթիլ
ննե րէ
ւլուրկ է ամ–
բոգ^ովին
, կողէքնիա կիցնե ր չունքք . •
բնգՀսյ՚կառակն
րսուլնե
քէ
կս՜՛ն քմէ ք։ր կուսակցութիւնբ
ւլէպի
այ՚լա-
սերում կբ ղ ք։։քէ : կք։ ւնա լթա
քի Հ ր ամա՛բ ում բ ամե–
նւավե բքինէ սէսլսէցէէ քցնւ է ա յււ եբեւո քթին» :
« Նօն Թէլկրաֆ»
կբ գրէ՛
Գի
լղ էէէցի ա՛/լ անւ կուսա/լցո
լթիւն բ , որուն
խօս
քբ կ^իէմ Աէնէա քինէ ք շա՚ւոոնց ի ՛էե ր /լազմ ուեց սւլ վեր–
զբաղելու։
՚քյր՚՚ւնց
օրինւակին
Հետեւեցան
ուր՛իշ --
նեբբ։
Պեւոտ/լան
դպբռցնեբի
աշակերտներբ
սկբ -
սան
մ իոլթիւն։ն։էւ՜ ր կազւք ել ու դասէսխօսնւեր սլա -
Հանւքել : Ա • Զս՚՚-ո՚րեանի
եւ նրա րն/չեբների ցա -
նահ
սերմերբ
հի։լ էին Հանել եւ սկսան
աճել :
Տա յտնո
լթի՚էն էբ կոմիտաս
վա բ ղա պետ
ի
Գ՚"լ/Լ
ճեմարանի
էս շա/լե րւո՚սկսէն
խմբով : Իր ե բգա
Հան -
դէսր
հտնէօթացրեց
ագդա
յթն երամ շտութեան
Հա~
բստութեսէն
Հետ ել բնդունռւեց
ցնհութեամբ
:
Մի
ուրիշ
յայտնութիւն
եղաւ, երբ
յայւոնի
ռուս գբազ էտ ԲրիււէՈէք բ եկահ էր կով/լտս
մի չաբք
դա սա խօս
ութ
իւննէեր կարդա
լու
Հայ մի^ւադաբ -
եան դր ա /լան ո ւթ ե ան
մ ասին : Իր գասա խօսո
ւթիւ
նբ սկսաւ ա յս իսօսքերռվ
.
: « Ոզքուն՚ուէք եմ ձեղ ձեր տուահ
գանձերով»
•
Այս գասաիսօսութիւնբ
վերին աստիճանի
Հեաա–
քրքրականէ էր եւ մեհ խսնդավառոլթքււն
յառաք
բերաւ : Ան՛շուշա
թե րաՀաւատնե
ր ր չէ ին
ռւղույՐ
լնգունւել
, որՀայերբ
ունեցահ
ենւ նւշանւսւոբ
գրող
ներ
միքի՛ն
ղաբե,բում եւ ասում
էին։ մպւոելռվ.
« Անշուշտ
Բրիւսովբ
թարգմանելու
աւոեն շատ է
ղեղեցկա՚ցրել
» :
Բայց
^"գո՚իբղի
՛քէք
՚ ք ե հ փոէիոքսութիւն
էբ նբ–
կատւում
: ՛Նբա մէք արթնան։ում էր
ինքնազիտւսկ–
ցոլթիլննւ եւ սլաՀանք
իբ աղղա
յքն
ի քտաւունւքներր
պաշտպանելու։
%ա Հասունսնոււք
էր եւ
կարհես
պատրաստում
էր նրան սպասող
դմուար
տաբինե–
բինւ դիմէսղրոլթիւն
ցոյց տալ : ինչպէս դա
եղաւ
եկեղեցակ։սն
ղոյքերի
ղրա՛ւման ել
թւսթարական
անակնկալ
յա րձակումնե
բ ի մէսմսւնւսւկ :
Աեհ էբ ղորհբ Ա - Զաւարետնւի եւ ն,րա
բնկեր–
ների : Մենք ցաւելով
ղղում
ենք նւրանց բացակա -
յութիւնբ :
Այմմ ռբ Ափիւռքի
մէք
մեն։ք կանղնահ
ենք
գմուար
Հ՚սրցքէ՝ առաք՝ մեբ ե րիաաս՚ս
րղութեան
այլասերման
ղէմաց,
է՞նչպէս
չյեշել
Աէմ։։ն Ջա -
լա՛րեան
էն , ոբ էբ աննկռլն
կամքով, եւ խօեքք
Հր–
մայքոէէ
մաքաոսւմ
էր մայրենէ
ղա՚ւաւանգ^ւ,–
թեան
Համար։
Տարղսնք էր քէ *ա,ռէս կ ք,նէ :
ՀԵ%ԻՆԷ
ԲԵԳԶԱՏԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
