~€6ԱՌԱՋ>
ԶԱՑՆ ՄԸ
ՖԻՆԼԱՆՏԱՅէ՚Օ
ՀԵԼԱԻՆԿԻ,
17
Ապրիլ՛
(Յսսւայ)
Տակա -
է-ին այս առաւօա
Լ՚ւ%սյոն էէ, մեկնաւմիս
աոթիւ
անգ լի աւլ ի րա րԼկ ամներ .՛ււս կո զմ է սարքուահ՜ նա–
իսաճաշի
սեզանին
առքեւ
,
իսկ Հիմ ա
Հելսի/եկիի
օգակայան՚ւ.
եմ : Տասնեակ
աարիներ
առաք
երազ
կր թուէր ա յս , բա
յց ա յսօ ր ՚ ^ո
րՀիլ օգանաւա -
յին կաաա բե լազ ո բհութեան
իբա կանո ւթիւն
է
ձահ^\
գաբ
Այո անգամ
Հելսինկէն
բոլորովին
փոխուահ
գաայ։
%կաաելի է, որ շինարարական
մեհ աշ -
իսաաանք կբ աարուի։
Առաքին
գոբհս
եզաւ այ -
ցելել
իմ վազեմի
բարեկամիս՝
ԲՅ^VՕ ի1սՈՈւ/՚5՛ ,
կշ
խռրՀիմ թէ րոլոբ
մա րզասէ րնե բուն
հանօթ է այս
•անունբ։
իյս^տ^
վագրի
աշիարՀի
ախոյեանն
է
1500
մ.,
3000
մ– եւ
10.000
մ.ի։ Բայց
ներկայիս
քաշ.
•ուահ է ասսլարէզէն
, յառա քացահ
աարիքին
սլաա՛
ճառաւ։
Իբ մրցանիշնեբբ
ղեռ անյաղթելի
մնա -
ցահ
են. \,իւռմի
միամամանակ՝
Ֆինլանաայի
աղ
ղային
Հերոսն է, որ վերքին
աաաերազմին
մեհ
քսքաղորհութիւն
ցոյց աուաւ
ղէն ի ձեռին
սլաշա–
սլանելով իբ Հայրենիքր
սովեաական
յարձակման
գէմ.
Ֆինլանաայի
մողովուրղր
անՀուն սէր ու
յարգանք
ունի այս Հերոսին
Հանղէսլ , իր մողո -
վրղականութիւնբ
այնքան
աարահուահ
է, որ
շաա մբ աուներու եւ կառավարական
շէնքերու
մէք
կարելի է Հանգիպիլ
իր նկա
բներո՛ւն։
Նիւոմի
Հայերու
մեհ բարեկամն
է ։ Մեր խօ-
սակցութեան
բնթացքին
իսոր Համակրանքով
ար -
աայսրքաուեցաւ
Հայ մոզովուրգի
մասին.
որո՛ւն
պաամոէթեսն
քաք հանւօթ է, մեր
ճակաաագիրբ
շաա
ն,ման կբ զանէ
իր մողովուրդի
ճակաաա -
ղբին Հեա :
Ողիմ պիականի
կաղմա կերպի
րբ տենգա -
գին
աշխաաանքի։ են լհո՛ւահ : Անպամներէն
մէկն
ալ
՚Նիւռմին
է՜. Իր բնկեբակցութեամբր
այցելեցի
ոզք-մպիա՚կանի
մարղարանր
ուր Հազարաւոր
բան
ուորներ
կ՚՚աշխատինւ մամ սւոէսք սւլարաել
մաբէքա–
ղաշտին
կառուցում
բ, երկար պառյաէ մբ
վերք
կբ մտնւենւք Ա թուաիօնւի
ճա՛չա րանբ
,ուր
մեղի կբ
սպասէն
կս-ղմ ակերպի
չ
մ իւս
անպամնւեբբ
, ուե
ր–
կա ր զրո քց մ բ կբ սկսինւյ։ մարզական
Հարցեբու
շուբք , որու
բնթացքին
Նիւոմի
, Հետեւեա
լ տհզե–
կութիւննեբբ
աուաւ
իրենց
ղորհո՛ւնէութեան
մզ
ուին
.
- . Մենւք պէտք է անկարելինւ
կարելի
գարձն.1յ^
ի
ղլուխ
Հանելու
Համար ա յս
Հսկայ
ձեռնւա րկը
։
Մեր
երկիրր
փոքբ է եւ զուոկ
նիւթական
Հնարա
ւո բութիւններէ
։ կբ քանանք
կարելի
եղահին, չափ
քի է բեռ դա՛ռնա
լ մեր պետո՛ւթեան
վբա
յ ՚. Ողիմ -
պիականի ա լցելուներոլ
թիւբ
սնՀաշուելի
պիտի
րլլայ,
աւելի
մեհ քան Հելոինէկիի
բնակչութիւնբ.
անար Համաբ պէտք է ամէն տեսակէտով
ղոՀ՚ա -
ցնւենք
զիբենւք
ո բպէսզի
լա՛լ
տպաւո րո՛լթեամ ր
մեկնին։
Ամէն քանք սլիտի թափենք որ Ողիմպիա
կան բ քազա յէա կանւ
քարռզո լթեան
Հ անւղամ
անք
չստանա
։ : Կ*ոլդենւք որ ան արտայայտէ
միայն,
մա րղական ոգին՛.
Ողիմ պիականի
նւա խագաՀբ՝
Պարոն Ֆոն Ֆբ ՜
լէնքէլ իբ կողմ է Հետեւեալբ
աւելցուց
•
Ամէնէն
աւելի
մ ե բ գորհբ
զմ ո ւա բ ա ցնո
ղբ
նիւթականի
պակասն է : Ա քղ նպատակով
Հրաւի
րեցինք մեր լա լտնւի դբամատէբներբ
ոբ
իրենց
մէք
Հ անզանակո
լթիւն
մ բ կատարեն ու քաք ո՛զե -
ցանք
կա րեւո բ գում աբ մբ ապաՀովե
լ : \,ո
յնպէս
զգա
լի ՛պակաս բ կա
յ
ոզ իմ պիակսնի ա չխատակիւց–
նեբու : ՚Օրինւակի
Համ ա ր , Հ իւրեբ
րնդո լնո՛ղն ե բ ,
ճաշարանի
սպա
սա բկո գներ , ինքն՚աշարմի
վարիչ -
ներ, Հանւբակառքի
վարիչներ,
եւն՛։
Աենք
մեկու
սացահ
մոգովուրդ
մբ րլլալով
,
գմբախտա՛բաբ
վարմութիւն
բ չունինք
այսքան
այքազան
աղգերէ
բազկացահ
Հիւբեբոլ
Հետ շփման
մէք
զանուելու։
Այս նպա՛տակով
գասբն թացքնեբ
բացահ ենք որ՛
պէսզի այգ աշխատակիցներ
բ իրենց պակասբ
լր–
բավնեն :
Օրական
40.000
այցելուներու
կբ
Բ"՚յց
Հելսինկի ի վիճակի է միայն
30.000
Հո՛գի
բնգունելոլ
: Որպէսղի այս որոշռլահ
թիլէն ա -
՚֊ելի
մարւյ. ներս
չմտնէ
. շրքա բեբութեան
Հանահ
են^
մ ասնաւոր
տոմսա՛կներ
, որոնք
կ^ապաՀովեն
սենեակ
մր ել երեք ճտչ եւ աբմէք
ունին
միաղին
մէկ
օր : Տոմ ս՛ակբ , որուն
վ բա
ք նւ շանա կո ւահ
է
թու՛ականբ,
կ՝արմէ
Հինգ տոլար, իսկ մ րցումնե -
բու
մ ուտքր
2
1 5
տո քար է ՜. Այս տոմ
սա1^երբ
արդէն վաճաո
քի
Հ ան ո ւահ
են : կա բելի է
գտնել
բ՚՜՚լոբ
երկիրներու
ճամբորդական
րնւկե բ ո լթե
անց
մ օտ , ո րոնք կապուահ ենՈղի՛մ պիականի
կաղմա -
կերպութեան
Հետ % Այցե լո ւնե բո էն
ֆինլանտսւկան
'V1Տ^
կր տրուի բստ իրենց ապբուսաի
տոմսա՛կի
քէէէնա կ ռւլթեանէ
,ե թէ
Հինգ օրուան
տոմ սակ
ռւնինւ ,
կբ ստանէան
մ ի։ա քն Հինգ
օրոլանւ
վիզա։
Հե քոինկի կբ սպաս է
2000
թղթակիցներ
ա> -
խարՀի
բուոր
իոէլմերէն
. նէոնպէս
քաբմտնկարի
լնկե բութի
էննե ո իրենց
մա սնագէ տնէեր բ
պիտի
ձամբան
մտահեցի
, մասնաւոր
,
փշՈա
եւ ա–
նախորմ
Հոտով
հազիկներ
քազեմ
, տանիմ,
այս
պէսով
էիրէմս
լուհահ
կ՝բլլամ : Այս խորՀրգա -
հութիւններուէ,
ճամբուս
վբայ,
Հ անդի պահ
, սի
րուն
հ-ազիկներբ
քաղելոէէ կբ յառաքանւայի : Դ՚աւ–
րա
կոչուահ
Հայկական
ղիւղր
անցեր էի, ու մօ
տեցահ Ա • \ւշան
վանքին
: Աբբ
Հասայ
վանքին
ղուռբ,
ներքին
ձայն
մբ թելադրեց
նեբս
մտնել եւ
վայրկեան
մբ աղօթել,
երկու տարաբախտ
եւլ -
բայրներուս
, որոնք
մեռան
անօթոլթենէն
եւ հա
րաւէն
, աքսո
րի
ճամբուն
վբա
յ :
Զամբիւղս
գրի տաճարին
գրան
աոքեւ,
նէերս
մտնելով
յառաքացայ
գէպի
Աուրբ
Խո՛րան,
հնբս՛–
ղիր
աղօթեցի
, ե ղբա
յ րնե րո ւս եւ րոլոբ
նա՝,ա -
տտկներոլ
Հողինեբուն
Համաբ
Ղ
Երբ
գուբս
ելայ, տեսայ,
խո՛ւմբ
մբ,
կաթ ֊
ն՚անման
անւբիհ
թռչնիկնեբ
, թառեր
էին
ղամբիւ–
զիս
եղերքր եւ քաղցբաձայն
կբ ճռուողէին։
*9ւ«Հ
մբ անշարմ ու անւթարթ
դիտեցի
զանոնք։
ինձ
թր֊
ւեցաւ թէ մեր նաՀատակներու
Հողինէերն
են , եւ
եկահ
էին ի՛րենց դոՀունակ՚ութիւնբ
կբ յայտնէին
,
ագօթելուս
Համաբ ;
Շաէո չանէցահ
թռչնէիկներբ
թռան
զացին , ես
սթափեցայ
, զամբիւզէէ
՚իեբցռլցի
, ու
յաոաքաց՚այ
վանէքինէ եէոեւի
բլոլբ՚ււերբ,
իսո րՀելով որ
ա՚յնէոեղ
աւելի
գեղեցիկ
հաւլիկներ կբ
էլ
տնեմ : Հասայ
բբ–
լո՚ւրի մբ տտկ
, տեսա յ լանքքն անւՀամաբ
գո
յնէք -
դոյն
հազիկներ
, Հեռուէն
: Ալնսլէս
երեւցաւ
թէ
Հնէ տգա
րեանէ
Հազոլէէէղ իւտ
զո րւլեր
են ,
վւռռւահ
բլուրի
լսէնւքին
վրայ։
Բաբձբաց՚այ
բլուբնւ ի վեբ
• ս լ
սկսա
յ քաղել : Ախպրանց - արուն
հազիկներ՝
էինտռահ
՚^ի քթո՛ցիս , ն շմա բեցի
, *իամոնի
հառի մբ
աակ
, մա րդկա՛յին
ւլ անւկ մբ : Մ օտեցա
ք
:
Հողին
մէքէն
կիսուի ին դուրս
եկահ
էր , ու իր
չ
"՚–րքր
է
Օչ
- օչ (ապրիմ - մեռնիմ)
հաղ իկնե ր
բրգաձեւ
բուսեր
է
ինէ
: կարհես
, Հա քաստանի
խո բերէիք ե -
կա՛հ
յաւե րմաՀա րսեր
էին ու շրքա սլա տահ
էին
զանկբ ել սւնոբ եղերական
մա՛Հբ
կ
՝ոզբէԱքին։
՚իսւն։–
կին
ճիշղ
քոմնէ ալ
կակաչ
մբ բուսահ էր
դլոլ -
իէր
հռա-հ
գա՛նկին
՚իր՛"
ք )
նմէէէնւ
յ " ՛ ՛ ֊ ՜
սաՀատ
՛այրի
սւլաւոբիէ
մբ ,
ոբ
Իր գլխաւ՛ո
րինէ
մաՀբ
կ՚ողբայ
: Իսկ զանկին կր -
՚յ"՚Կր
^.7՞՛^՛"^
էր գէ՚՚ւԻ
երկինք,
այնէոլիսի
գիրքի
մբ
մէք,
որսլէս թէ կբ բողոքէր
Աբարչին գէմ ,
որ իրեն Համաբ
զաոն, սեւ ճակա
՚տաւքիբ
մբ սւէւՀ–
մանահ
էր :
1
ԽորՀեցայ
դանկբ
տանւիլ Պ՛ Լեւռնէինւ : Երկուք
՚ չս՚րթի
մարզ ակա ղմ ութեան
դէէէսին օրն էր , եւ՝
էբասն ալ էյանէկի կաւլմ ո լթեէսն
մասին էր։ Անւմի
քապէս
իր կիսաթսէղ
վւոսէն
դոլբս
Հանւեցի , մաք–
բեցի ու զրի զամբիւղիս
խորբ, ու
հաղիկնեբով
հահկեցի
: ժամ անւակբ Հասե՜ր
էր I Վե
բ
ա դտ բձա՛
ք :
Արեւի
սկ՚աւաո ակքէ կիսովինւ
Հորիւլոնինւ
ե -
տեւբ
մտահ
էր՛։ Արդէն
բաւէէւկսնի
մօտեցահ
Հիէ
զպրոցին։
Արեւբ
բո՚լորուիքն
անէՀետաւյալ երբ Հա
սայ գպրոց։
իրիկուանէ
ճաշբ վեբքացահ
էբ, աշա՛
կերտներբ,
ելահ
էին ննքարոն։
Ուզզս՚կի
պսէբոն
Լեւռնինէ նն.քասենեսւկբ
գացի։
Հոն էբ ել մօտեցաւ
դամ բիլ
ղին , ռւրախս՜,ցալ
, տեսնելով
աոատ
հէէէ -
զիկներբ:
Ա՚էքրիս
Հայկօ
, սիրէււնէ հազիկնւեբ
, քաղա՛հ
ես:
՚Իիր
սա
սեղանին
վրտյ, եւ էշնա՝ խո՚Հա^ւոդ
:
Ըսէ խոՀարարին
, որ քեղի
ճաշ տայ,
ես պատոլի–
բահ
եմ :
Պ՛ար՛ն, բան մբ բերի, եւ կբ կարհեմ թէ
ձեզի
Հաճոյք
պիտի էւլատճաոէ : Եւ հադ իկնե
բուն
տակէն
Հանելով
դանկբ
երկարեցի
իրենէ • • •
իսկո
քն
առաւ
ձեռքէս
կարհես թէ
մասնէսւռր
ա
էէլս
պ բահ
Ր1 Է՛ո՛Ր •
Շաա լաւ ես բրեր։
Ուրկէ՞ դտար , բսս,լ ^
դանկբ
դարձնելով
ձեռքեբուն
մէք
յ
Այդ
վայբկեանին
, ձեռքին
աբգուկուահ
ճեբ.
մակ
չապիկ
մբ բռնահ,
ներս մտաւ
Տիկի՛ն Մաք ^
բուՀին,
որբանոցին
մայրիկբ,
որ պաբոն
Լեււնին
Հօրաքոյրն
էր։ Եբր տեսաւ
զանկբ
իր եղբօր տբ–
ւլուն
ձեոքեբուն
մէք, ե–րկի լղահ ո ւթեամ բ բացա
կանչեց,
եբեսբ իսաչակնքելով
.
Վույ
, մեղայ
Աստուահ
,
տւլաս
Լեւոն,
մեղք է մեոելԼւ էէանկը ձեռքդ
բներ ես : Ո՞վ բե֊
էնկբ :
պատասիսանեց
եզբօրորզին
՛յգ
Գ՛
Հա յկօն բերաւ
, սլ՛
մատեքով
Տիկին
Մ՚աքրո՚-հի^
նայեց՛աւ
ինձ
է յնպիսի
ձեւով. որ անտարակոյս
կշտամբանք
մբն էր , ա .
բարքիս
Համար։
ւ
է ,
-
Աստո՛ւահ
՚Լկայ, ես այս տ՚լտյէն
կը վախ -
ք^առնալով գէպի
/՚^<* է
կտրեկցօբէն
բսալ
նամ.. .
Ապ
տ ա՛նիւ Հոն ոճ
րուՀին ե
-
Տղաս
մեղք
դոբհեր ես , տար տար , շուտ մը–
Գաւրայի
էլերեղմանատունբ
եւ անկիւն
մը թաղէ -
^
Գաւբայի
ղե րեղմ անատո՛^ ւն : Գուցէ
Թուր
քի
մբ զանկն
է ։
Տիկին
ՄաքրուՀին
չէէլատասխանեց : Եթէ իրալ–
ցլնէ
Թուրքի
մը զանկն
ըԱյոյ , ՀայՈց
զերեզմա -
նատան
մէք թաղելը
աւելի
՜մեհ
մեղք
մը պիտի
ըլ
լար,
մտահեց եւ չապիկր
ղրալ
,զաՀար՚ան\
-
Այն էստեն , տղաս, տար
Հոնւ ուրկէ որ բե
րիր :
- Հա , Հիմա
երեք
մւլոն պիտի
քալեմ
, որ
զաներ
իր տեղբ տանիմ • • •
Ըմբոստացայ
, վախնալուԼ որ ուսուցիչս
կը–
Համս՚ձայնի
իր Հօրս քրոք : Երեւի այս
մ՛աբգուն
ճակատագիրբ
այսպէս է գրուեր, որ իր
մաՀէն
ետքը ես պիտի
զտնէեմ
ի ր զանկը, եւ Հոս բերեմ
:
Ապա
ցոյց
տս՚քով
զ՛անկին
ճս՚կտի
զի՚հեբքէ
, րոի ՚
Տես
, մայրիկ
, ասոնք ճ՛ակտին
գիրելն
են , եթէ
Ա ոզոմ ւն իմասաոլնբ
Հոս ըլլայ՛ , կ բ կար գար ու
մեղ
կ՝բսէբ թէ "՞՛վ է այս մաբ՛դը,
ե՞րբ եւ ինչպէս
մեռահ է • • • :
Ա յս վերքին
խօսքե բուս վոա / պարոն
Լեւոն–
խնդաց.
-—• Տզ՚սս,
Լեւոն,
դուն
ոլատոլիրէ որ
էԼաղը
րկէ որ բեբահ է , բսալ
Տիկի՛ն
Մ աք
֊.
յառա քացաւ
դէպի
դոլռբ : Բա՛յց
յան.՛
կարհ ետ գա րձաւ , –ու տարակուս՛անքով
մ բ Հար–
3"՛՜ց
Ի^^Ի
, ուրկէ^ գտ՛ար այէէ զ՛ա՛նկբ
. . .
Ա ուրբ
\քշանէ ւիանքին
ետեւի
բլռլրնեբէնք
մէկուն
էի քւ՛ո ք , վա
յրի
խնձո րե է. ի ի
մ բ տակ :
Ո^՛Լ երկինք
, Հազիւ թէ պատասխանս
լսեց . ,
իսեղճ կինբ,
անվարձ
ռբսո րգի
մ բ
ա. րձակահ
գբն–՛
Գ" Կ՛՛՛Լ.՝ ՚^գԼ-ն
մէք կուբհքին
վիբաւոր
աղաւնիի
մ բ՜
նման
ումաթափ
ինէկոէւ , ղրան մօտ
բազմոցին՜
վրայ
, ձեռրե բ բ տա բահեց
գէպի իր եգբօրո բգին
,
ու
ս բտաճմ
լիկ ազազակեց •
֊ – Ախ, աչքս
կուրնայ
, Լեւոն, գառնուկս
, ՛ա
տիկա
դմբաիէտ
Հօրդ գանկն է
. . . :
Տիկին
ՄաքրոլՀիի
այս անակնկալ
քսւ՚լտնւոլ–
թիւնբ,
կաբհես թէ սոսկալի
որուոումով
կտ քհակ
մբն էր ինկաւ
ննքասենեակին
մէք։
Ուսուցիչս իբ
Հօրբ
զանկբ
սեզմահ էբ կրհքին
, ւսսլշաՀաբ
կը
^•այէբ
իր Հօրաքրոք՝
իսկ ես քաբացահ
էի :
Պ՚սՀ
մբ լէւոլթենէ
վերք, պաբոն
Լեւոն
մղձա–
լանքէ
մբ ա րթնցահի
սլէս ճչաց .
Իըա"՛լ ես , Հօրաքո
քր
. . .
֊ Այո աղաս, արեւուէէ
մեռէւիմ,
Հ՚անղարտէ
,
պաղտրիւնդ
պաՀԷ,
ճ չմ ա րտոլթի
լն ր պիտի
յայտ–
նեմ։ Ալ ոտիպու՚ահ
եմ ,գաոնոլկս
.Այո ,սյս
գանկը
նաՀատակ
Հօբգ գանկն է , կբկնեց
լալով
ինչպէս
Հաստատսէն
կաղնի
մբ փոթորիկի
մը
զէմ
արմատախիլ
կ՚իյնայ,
մաբգա
կազմ
ութեան
ուսուցիչբ,
.այդ
Հոլնմկոլ
Հսկան,
չդիմացաւ
իր
Հօրաքրոք
կբկնահ
վերքին
նախագէռսութեան
, ել՝
զ րկեն
մ րց ռււէնե ր բ լուսանկա
բելու
Հ ամաբ : Զ՛" -
նաղան տդդ ո՛ւթի ւննւե բո լ սլա^էլտնոզ
է1
ատիօ-իսօս -
նա էլնե ր օբր օրին
էէլիտի
Հազորզեն
մրցումնւե
բու
՚արղիլնքբ :
Անդլիսէնէ
սնունղ
ի
տեսաէլէտով
մեհ խնայո -
զոլթիւն
կ՛՝ բէւէ ապաՀո
էիե
լու Համար իբ ապաղան
Հ
Ֆին
լանէՈէէէնւ
՛ալ ձեռնարկահ
է նոյնէ
խնա
յ ո զ ո լ -
թեանէ, բայց
տարբեբութիւնբ
այն է ոբ Ֆինլան -
տան
էս
յղ կ^բնէ
իր
Հիւրերոէնէ
Համ ար : Որո
չուահ
է իւրա քան չիւր
ազզ
ի
խումբին
Համար
Համա
յնա
կան
խոՀանոց մբՀիմնել։
Ֆինէլանտանէ
միշտ
աղ
քատ
եղահ է պտուղի տեսակէտով
, բա
յց ա յս
ան
ւլամ
• ՚ ս յ դ ալ ապա Հուի ահ է , ներահե լով
իտա
լիա–
յէ-ե :
Ֆին լանտա ցինե րբ շատ ուրաիս են որ
յաքոզե
ցան
ա էզա Հովե
լ սոէէետ
մ արզի էլնե բու
մ ասն աէլ -
ցո՛ւթիւնբ
: Աովետնեբբ
ա–յն Համոզումբ
ունին թէ
մաբզանքբ
միայն
իրենց
եբէլրին
մէք իբ կ ատա -
բելու թեանէ բ Հասահ է , չնո բՀիլ
իրենւց ւիա բ չաձե–
ւին : Առա
յմմ
այզ մասին
կա՛րելի չէ էլարհիք
մբ
յայտնել։
Ո՛լիմւզիականն
է որ պիտի
ապացուցանէ
այդ :
Այն ե րկիբնեբր որ պիտի
մասնակցին
մբցում–
ներունւ
իրենւց. լաւաղո
յնւ մարղիկներբ
զատահ եւ
զրկահ ենզանազանէ
ղիւղերուր
անլնգՀաափո
րձե բ
կր կաատրեն
բոլորուԼին
ղազանի
պաՀելով
ար -
ղիւնքներր։
Ներկայ
զարռւս
ինչպէս
թէքԸիքը
նոյնպէս եւ
սփորը
կատարե լաղո բհութեան
Հա -
սէսհ է, որով
Ողիմւզիէսկսէնբ
մեզ մեհ անաէլնւկալ -
նեբու
առքեւ
պիտի
ղնէ ՜.
Վերքին
իրիկունէբ
Հրաւիրուահ
էի
Նիւոմէի
տունւր ։Ներկէէւ
ք էին նաեւ
Լսում ր մր
ֆինլանւտս՚ցի
հանօթ
ւքէէէրզիէւնէւր : Երեէլոյթբ չատ
մէոեբիմ
էսն -
ցաւ՜. Բամակսւճառերբ
իրար
յաք ո րդե
ցին
ինչպէս
սովորութիւն։
է 3)(՚նքսւնտացիներոլ
մօտ։
իրենց
ճաո երո ւնւ մէք նկատելի էր մեհ
մ տ էոՀո
գո՛ւթիււն
մբ
ՖինքԱէնտան
աշխտրՀէն
դրեթէ
էլղզիացահ
երկիր
՚^Ր ՐէԼ՚"է՚"Լ
առաքին
անէդաէէն է որ այսպի
սի
մ իք աղղա
յին
Հանղի սս կաններ
պիտի
Հիլրասի–
րէ եւ ՚քուցէ չատ
մբ թե ր ո ւթիւնւնե.–ր ւզատաՀին :
Բ՚սյց ես վստաՀեզուցի
իմ բարեկամներուս
թէ
Ֆինլոէնէտէսցին^
րւրսլով
մէսքոլր ել սւոաքինի
մողոՀ
՚իուբզ
մբ,
նոյն
բս՚բձր
ողին պիտի
տիբսէւդետէ
նաեւ
Ոդիմէզիւոկտնի
մրցոււՐներուն
մէք։ Աքս Հա–
ւաստիբով
Հբւսմեչէո առի իմ էս ր՛ո լ եուոէս կ ի ցնէե ւ։ էս
եւ իրենց
գեզեցիկ
երկիրէն,
խոս,ռ,ոնս.,>։՚,ք ,///,,.
դաոնալ
Յունիսին,
երբ կր ր.սքւո,ի
Ո՚էիմ,դի,..
Կ՚^^Ր
ՄԱ՚ԲԱ
ՊԱՐՈՆԵԱՆ
• ր՛ո -
Fonds A.R.A.M
