՚>ՐՈԻԱԴ սԸ լ. աուԹԻ Կ ե սն^ էն
(ՇԱ-նԹ, ԱՐՏԱօէՍ ԳՆՈՒ՚եԻ ԵԻ ՕՐ– ԱՂԱԻ՚եԻ
֊ ՜ "
ՌՈՏՈՍԹՈՑԻ
ՄԷՋ)
ՊԵՐԼԻՆ,
14
փեօյր.
(8ա1ւաջ)
Շանթի
մաՀ–
^^.•ու-ան
Գ"յմ՜լւ
Հի՜ն
Հէ՜ն,
յիշաաաւիներ
արթնցոսց
մէքս
. յուշեր՝
կապուահ՝
Շանթի
, Արտաշէս
Գնռլ–
նիի
եւ, Օրիորգ
Աղաւնիի
ուսուցչական
շրքանին
եւ֊
Ռ ոտոսթոյի
Հայկական
կեանքին
Հետ
ւ
1894
/5՛
պէտք է եղահ
ՐԷԼայ , երբ ես
Հաղիւ
աասնե րկու. տարեկան
աղքիկ
մ քն էիեւ կր յաճա
ի՛ է ի՛ մեր քագաքին Ա . ՅովՀ ան եան
բարձրագո
յն
նախակրթարանր
Հ
Այն տարին
Հայրս՝
Գրիգոր Ա–
ճէմ եան ՝Բագաք
. էիս ղո ւիի անղամ էր եւ մ օր
եղ
բա
յրր
Անգրանիկ Ա եՀթերեան
եւ նո
յն
գերգաս–
աանէն
Մ ԿրաիՀ Ա եՀ թե րեան գպրոց
ին
Հողաբտր–
ձուներէն
էին։
Այս վերքիններր
Պոլսէն
իրենց
Հետ
բերահ
էին իրենց պէս երիտասարղ,
գաղափարա
կան
Շանթր
իրրեւ
ղպրոցին
տնօրէն ել անոր
քնկերներր
Արաաշէսր,
Գնունին ել Օր՛
Աղաւնին
իրրեւ
ուսուցիչներ
Հ
Շանթբ
ինքր շատ ղասռր
քէր սաանձնահ՜
, այլ
իբրեւ
տնօրէն
ուսոլցչական
կաղմին
մանկափաբ–
մական
նոր մեթոտներու
ՀրաՀանղներ
կուտար
է
Ա՛ենք աշակերտներս
կբ ղգ՚ս
ւԻ՚նք ամ էն օր
անոր
ողին ։Գպրոցբ
ունէր մօտ Հինգ
Հար իւր •աշակերտ
X
Շանթ
առաքին
օրէն
շաՀահ էրթէ՛
աշակերտ
ներուն
,
թէ՛ ուսուցիչներուն
ելթէ մեր
էյէմոլա–
բաՀաճ
քաղաքացիներուն
սիրտբ : Վ^առփռուն աչ
քերոփ ել քթասեղմ
ակնոցոփ
,
ո րուն
թե քբ քոփ
էն
կա խուահ
կ՛ բքւար , իր
ղրաղէտ—բանաստեղհ՜ի
Համբաւբ,
«Շանթ»
բացառիկ
անոէնր
քերմ Հա
մակրանքի
մթնոլորտ
մբ ստեղհահ
էին իր
չո՚֊բքբ՛
Իր ոտանաւորներբ՝
ինչս/էս
«Գի շերս՛ սքաՀ բ» եւ
«Մրտոքի
թոռբ»
արգէն
կ՝արաասսւնուէին
գպրո–
ցական
Հ անգէ սնե
քէ
ուն
մէք :
Անբամանեքի
է ին ի րմ է Արտա
շէս բ եւ
Գնոլ–
նին՝
նո քնպէս երիտասարգ
, աչխոյմ եւ փառփռուն
ուսուց
ի ^ ե րբ : Արտա էէս
մ իքաՀասակ էր ել Հա
յերէնի
,
Աք
աամ
ու թե՚ոն
ել եբգփ
դասեր
կ^աւան–
գէբ,
իսքլ Գնունին
թուաբանութեան
եւ
մարղանքի
ուսուգիչն
էր :
Աարղանքի
գասերբ
տեղի՛
կ՛՚ունենային
Ա •
թտղաւոր
՚ եկեղեց իին բս՛ կ Ր , Հին փտնքքւն
առքեւր։
Գնունին
փանքին
բակին
երկու
գուոնեբբ
գոդել
կուտաո
1ւ եբկաթեայ
ձոդոփ
մբ կ՝ո.՚Րր՚ս^նէր •.Տե
տո
ք երկսեռ
աշակերտութեան
կբ սորփեցնէր
շուէ
տական
մա րղանք եւ փայտեայ
ձողերոփ
ղինուո
բական
կեդուահք
եւ քաքոլահք
%
՚
՝0ր՛ Աղաւն՛ին,
քուրք եւ Համակրելի
ուսուց–
չուՀի
մբ , աղքիկներուն
ձեոագոբհ-ի
դասեբ
կու
տար : կբ պատկանէր այս եբբորգութեան
։ ՊաՀ
պանողական
քիոտոսթո
յի մէք աչքի կբ
ղարնէբ
անոնց
բնկե րտկանո
ւթիւն բ եւ կբ փսփսային
թէ
Արտաշէսբ
անոր փբա ք աչք
ունէր։
քւս աքն ատեն շատ երկար
մաղեր
ունէի եւ
Հիւսկբ
կ՚երկարէր
մէք քէս ալ ւքտր։
Շ՛սնթբ
՝ ՚" ՚"
յաճախ
մ աղի բէ ս կբ քաշէր
կ բկնե լո՛ք •
«Գուն
Հայ
աղքիկ
պիտի
բքքա՚^ս»...։ իբ աքս
բադառիկ
. մ օտիկ ութիւն՛բ
անկէ կոլգ.աբ որ , Շս՛նթբ
, Արտա–
չէսբ
ե՛– Գնունին
լաճախ
, շաբաթր
առնու ադն ե–
րեք անգամ
, Հի՚֊Ր Կ^ՐԱա
յին
իրենց
մտերիմ
քէ1։կե–
րոք՝
մօրեղբօրս
, Անղ բանիկ
Ա՛ եՀ թե րեան
ին՝ ոբ
զիս աք կր տեսնէին
, քանի
որ մեհ մայրս
ղիս միշտ
իր քոփբ
ունենալ
կ*ուղէր :
Ուսուցիչներու
այս ե ր ր որ ղո ւթ իւն ր կր բնւոկէբ
ղուտ
Հա քկական Ա • թագաւոր
թագին
հա յբամ ա–
որ , գե ր եդ՚է ան էն գէպի
հոփ տանոգ
դտռիւիա
րին
գլուխբ՝
փերեստեճեաննե
բու
հո՚իաՀա յեադ տան
մէք։
(Տարիներ
փ ե րք ^գիպուահոփ
ամուսինս աքս
աունբ
դնեց
ուր
մ ենք
բնա կե ց ան ք
մ ին^ել
1915/
աքսո
ր
բ՝) : Օր • Ագտւնին կբ բնակէր
«Փե տտիմա
լ–
ճիին ագ բո ւր»ին
ետեւի
փողոցբ
Պգտիկեաննե—
բուն
( Տ՚սխո
քին
)
տունր :
Նոբ կեանք , նոր շարմում
բեբահ՜
էին այս
ուսուցի
չներբ
մեր
քաղաքր։
X
Օր
մ րն ալ ՀԻ՚ոեւեաքբ կբ
պատաՀի։
Հա քբս , որ ինչպէս
բսի՝
՝Բ"ւղաք.
Տ՛ողովի
ւստնգամ է ր
,
գաղտնի
կ^ իմ անայ թէ թուրք
ոստի–
կաննեբր
նո քն օրբ կամ. ամէնէն
"՚֊չ
յ՚՚՚ք՚՚ԲԳ
^ՐԲ
յլպբոցին
մէք խուղաբկութիւն՛
պիտի կատարեն
եւ
դրսեցի
քֆդափոխական
ուսոէ ցիչներբ
աիտի
ձեր—
րակա քեն , քանի որանոնք
ղինուորական
մարղանք
բնել կուտան
աշակեբտներոմւ
• • » •
Հա յրս իսկո ւն կ բ փտդէ մօրեղբօրս՝
Անգրա–
%իկին քով եւ Ա կ րտի
չ Ա եՀ թե րեանն ալ կանչի
լով
կ^ո րոշեն
փաիսցնե
լ փտանգուահ
ուսուց
ի չներ բ ;
Անմիք՚սպէս
լուր կր ղրկեն
Շանթին
, Արտաշէսին
,
Գնունիին եւ Օբ • Մդաւնիին
ո ր գգուշանան ել ի–
բենց տուներբ
չմնան, փտանգալոբ
թուղթեբբ
այ
րեն ե պատրաստ
գոգուին
նոյն
գի շերն
իսկ
մեկ
նելու։
Իրենց
որոշումն
է
ր
ղիշերւսնց
ղանոնք փո
խագրել
Գարաճտ—քք ուբատ
աղարակր
եւ անկէ
առագաստանաւոփ
Պոլիս •
ԳաւաճանԱեաք
գ «՚*0
Եբկուշաբթի
օր, Հաղիւ նիստբ բացուահ՜,
նա
խաղաՀբ
արտօնութիւն
կուաայ
իբաւաղէտ
Նոբս,–
մանի ոբ Հարցաքննէ
լեՀ գ՛եղապետ
՝Ր ո փա լե ւս քին
,
«աբՀեստոփ
լրտես
ի իր Հակաօրինական
ղոբհոլ–
նէոլթեան»
մասին։
ՆորտմաԸ
1939
/5՛
Գերմանիա՝գացիք
^ այն
պէս
չէ՛՛ : ի՞նչ
կ՝րնէիք
Հիթլերական
արշաւանքին
մամանակ;
Գնղապետբ
չաղղուիբ
իրեն
ղէմ
եղահ փե–
րագրումնեբէն
, կը մպտի
ղերերու
չբքափոխոլ–
թենէն եւ կըպատասխանէ
•
Զինուորական
առաքելութիւն
մը
չէոլխ
Հանեցի այգ միքոցին։
Երկրին
Հարաւային
կողմը,
ղացի
լեռնա
յին
շրքան
մբ, ուր փո բձեցինք
փերա–
խմբել
մեր ումերբ եւ վերակաղմել
ճակատբ
: Այն
ատեն էբ որ.
Իք՛ քիուսիան
,
ձեր
բաբեկամբ,
ւիաբսլե՚տ
,
յեղակարհօրէն
յարձակման
անցնե–
լոփ, խորտակեց
մեր աք կողմբ։
Մեղի Համաբ ա–
գէտ
մբն էր։ ՄաՀացու
Հաբուահբ
կոլգար
Աթա–
լինէն։
Նորտման
իր կարգի՛ն
անուշ
մբ կբ մպտի,
բայց
իր Հաբցոլփորձբ
գեռ չէ լրացՈլցահ
:
Հիմա
ղինքբ Հետա քբքրո
ղբ
ղնգա պետին
գորհունէ
ու–
թիւնն է, Լիզ՚ղոնայի
մէք։ Պատասխանր կր Հաս
նի ուղղակի
•
Հակալրտեսական
ցանց
մբ կագմեցի
Փոր–
թուկալի
մէք։ Ես անձա՚քբ
առիթն
ուէւեցա
ք
տես
նուելու
գերման
ղինուոբական
կցորդներու Հետ,
որոնց առանց
այլեւ՛սյլի
յայտարարեցի
Աեղի
կբ
ւՈ՚սւյ
խո րՀուբգ տալ ձեգի որ կարելիէ
եղահին
չափ
շուտոփ
Հա շուե յա րդա բ ի ենթարկէք
Հքւթլե–
րր , որովՀեեւ
խենթ
մ րն է տն ե աՀաւոր
կացու
թեան
մբ պիտի մատնէ
ձեգ։ Ա քսո ւՀ անդե րձ , շատ
մբ գերման
ղօրտւիա
րնե ր ր Գա
շնա
կ ի դնե րուն Հետ
շւիման
էՐէք մէոնեքու
միքոցներ կբ փնտռէին : կր
կարհե՚է թէ դիկաատոբին
գէմ եդահ
մաՀաւիոբձբ
բաւական
մր կբ փաստէ թէ ան միայն
բարեկամ
ներ
չունէր••.
Երբ Համա քնափար փաստաբս՚նբ
կբ նստի,
այն
տ ՛ղաւո բութ իւնբ կբ կ ք։ են բո
քո
րբ թէ Հւսրցուփո
ր–
ձբ՚փերք
գտահ
է ։ Բայ՚լ,
ւսՀա
քհբնօ տը
Տ՛ու՛իր–
նէ
ք
Ի սքսւգտս/անր
նոբէն կբ բարձր՚սցնէ
իր
սուր
ձտ /նր : Մէք կր ՛քտնէ վիւր՚քսէ
ր եւ՛ • ՚
լուհողա–
քլան կ՚առաքարկէ
:
Իրաւագէտ
իղար
կ՝՛րքւղ գիմ ա իսօսէ
որոտալից
շեշ՚ոոփ
մբ, որ գք՚ւրոլթեամբ
կբ խափանէ
Հակա
ռա
քլո րղնե բուն
ձայնբ :
՝ ՚ .
Պ • ՛ՆախագաՀ
, քլր իսնդրեւք ոբ թոքլ
չտաք
Պ • Վի՚ւրմսէ
ոի խաոնուի
ք ՛ս
քս
փիճա բանո ւթեան
յ
Թող
քիչ
մ բ խիպ ունենա
ք %
՜հ^իւր՚քսէր
քլբ գտբմտնաք
որ քեՀ ո իմագրա–
կանչ՛երուն
ւ՚լե՚ոբ
իբ
ինք1
՚ութիւնբ
հ՚՚՚հկե
լու
Հա
մար
երեսուն
հահքլանուն
գոբհահ՚սհ
է ։
ԷեՀ
դի՛ք աղրա1քս
/Ե
շարմում
ր, կբ պատաս–
խսնէ դհգաոքետբ
, Հիւսիսս՛
լին
Հանքերէն
հա լբ
տուահ է ՚ • •
Անցնինք
լուրք
Հարցերուն
, մէք կբ մտնէ
նորէն
Նորտման : Մեր գիմաղրական
ցանցը
լբր–
Գարաճա—Մ՜ուրատ
բսուահ՜ տեղբ
բնդարձակ
ե
բերրի
աղաբաքլ
մբն է ԼՋիֆթլիկ)
,
1հոոսթո–\
յէն
ձիոլ կառքոփ
մէք/ուկէս
մամ
Հեռու,
գէպի
1
Հարաւ ; Այս ագարակին
փտրչութիւնը
աւելի
քան \
տասնես՚կ
տաբինեբէ իփեր յանձնուահ
էբ մեհ– \
Հօրս՝
Մ եՀթերեան
կա րապետ
աղայի՛ն
ւ Գրեթէ ա– |
մէն ամառ մեր
ր1
։տսւնիքր
Հոն կ՝ Իր թաբ օդա– \
փոխոլթեան
Հ
Հոն կա քին միաքն
քանի
մբ տուներ
՚,
եւ գիւղական
տնտեսութեան
շէնքեր
, որոնք բաբձբ
՚
պատնէշոփ
մ բ բամնուահ
էին բ՛ոց դա շտե րէն եւ \
հաոաստաններէն
: Մեհ
«՚իոռթա»
մբ (դուռ)
ու– ՝•
նէր,
որուն առքեւ քարէ
եօթը տաշտերու
մէք քու–
ւ
րր կր ֆշար։
Ամբողք բ կբ գտնուէր
ձորակի
մը.
մէք։ Եթէ քաոորգ
մամ
մբ դէպի
աիեւելք
բարձ–^
բանա
քիր
, կբ Հասնէիր
բարձունքի
մբ փբայ
եւ ք
Հոն
աչքիդ
առքեւ
1լբ պարղուէր
Մարմարա
հ՜ո– >
վռւն
ամբողք
ղ ե ղեց
կ ութ
իւ^
ը– Այս բարձունքին \
ստորռտբ
հոփափն
էբ :
Աքն տարին
մեհ Հայրս
նոր մեռահ
էբ֊եւ
մեհ֊ ;
մայրս
ուղահ– էր ա
քՍ
տարի
աւեքի
կանուխ
Հեռա– \
նալ
քաղաքէն եւ երթալ
Գարաճա—Մ ուբատ
, մ ա– \
սամբ
մռոնալոլ
Համար
իր թանկագին
կորուստը։ \
Ես
՛Աք,
ինչպէս
միշտ,
կ՛՛րնկե բանա
յի
իրեն։
|
Մութ,
բայց աստեղազարդ
գիչեր
մբն էր է .
Կէս
գիշերբ
անցահ էր երբՀեռուէն
Հայերէն
եբ– *
գի
ձայնբ
լսեցինք.
իսկոյն
պատոլՀաններբ
բա–\
Աինք ճշդելու
Համար
ձա/նբ։
Այո՛,
Հայերէն
եբգ՛;
մ ւ ն էր. խումբոփ
կ^երգէին.
«• • • Վաոն՜ց եյւկինքն իր
սյւ
՜ւքէրը աւատսկաց ;
կարհես
եբէկ
եղահ
բքքո^^ք այնպէս կբ
Հնչէ;\
դեռ
ականքիս ա լղ տռոյգ
խմբերգր
՚
Երբ կառ^ը
կեցաւ
բակին
մէք, գուբո
ցաա–՝Հ
աեսելու
Համար,
ԳԲ՚^ք
- ^ " ՚
^
Ջ ՚ / ՚ ՚ ր –
ձեցի՚ք
տեղեկութԻ՚-՚^^եբ
^աղել
Լոնտոնի,
Փարիղի
եւԱլմէի
միքեւ
աեղի
ունեցահ^
Հ^՚ղորդակցռ,^
^^՚"գնռ.Դ^^վ–՚Ժ՚–՚՚Ք1՛
^
Գւ՚^ք՚ւ՛/
՚Ղ՚""""–խանել
աքս
Հարսոլմին եւ կր ք՚–՚ե"՚ձ
Համառօտտկի
պ^,^
ՀիրԳ՚՚Բ^՚՚^՚՚է՚՚^^^ք՚Ղ.
Գ .լ.
ձ
Միշա
ղոր^եցի
ի նպաստ
իաշնակիցնե–
բուն։
Անոնց եւ իմ եղեբաբախա
Հայրենաքլիցնե–
րուս
միքեւ, ես կո՚պբ
ապաՀոփեցի։
Ուոումնասի–
րեղի
Մեբձալսր
Արեւելքի
՚ ^ - ^ շ ՚ ւ ^
. ^ ^ ի ՛ ՛ ՛ ֊ ֊ –
թեանց
ԼեՀաստանի
մասնակցութեան
մէկ հ-բադի–
րր,
յեաոյ
Հիմնեցի
անգլիերէն
լեդուոփ
խմբադ–
րոլահ
Հանդէս
< ^ *
- Այգպէ՛՛*^
Ղ"Ժ9
Նորտման,
Հաւանաբար
սթերլինոփ կամ տոլարոփ,
որոփՀետեւ
գուք..,
խեգճ գաղթակ՛ան
մըն էիք միայն :
^
Օ՜Հ , կբ ոլաղս՚տիմ
, ընդղի՚էախօսեց
փաս
տաբան
Իզար,
խօսեցէք
ձեր Հռչակաւոր
ղաղթա–
կանին՝
թորէղի
մասին։
Ամբաստանեալևերու
պաշտպաննեբբ
ալն ա–
տեն
Հանղիսաւորապէս
կր հանուցանեն
թէ ա՛լ
Հարցում
չունին։
Նաի՚ագաՀը
1լ՝ը^.ղՀտտէ
գատա֊
փա բութ իւնր
1
՛Նիստը փերաբացուահ
ատեն, մարդ
մբ
նեբս
կբ
մ՚ոնէ
պայուսաքլոփ
մը եւ դատական
ատեանին
առքեւ կբ փաոաբանէ
ա՛ք բա ստս՚նեա
լ
ժուփրնէչբ։
Ըստ
իրեն , ղատաի՚՚աղներու
փկաներէն
Ռի՚իքա
«մեհ
յաւակնութիւններոփ
ոդեւորուահ
է» :
Նոր փկան՝ էտկառ
Եընկ,
Հւսնղստեան
էլո
չ–
ուահ
անգլիացի
հո՚իայի՚ն
սպայ
մըն է, քերմ Հա֊
մ՚ոկիր
խորՀբղային
մողոփբղապե՚ոութեանց
։ Բո
լոբ այդ երկիր1երբ
ման ե1լահ է , տեսահ է կար
միր բանակբ, որ իբ"եւ
«Հանդ իսա ՚ոես»
ներկայ
էր Ջեիսոսլոփաքիոյ
մէք։
Պուքկ՚որիոյ
րնտրութեանց
ատեն,
կ՝րսէ
փկան , Ա թալինի
բանակն՜եբբ
ներկայ
էին ,
սւսկայն
անտԻսս՚նԻ/ի
:
Նախկին
սպան, ոբ քլբ յտ՛ ակնի
անղլի՚սցի
Հայր1ւնասէրբ
նե րկա
ք՛ո ցնե
լ ,կ բ Հաւաստէ թէ Զբր–
չիք զաւաճանեց
Ո՚ուսիոյ,
պատերազմի
բնթաց–^\
քի՛^–
\
Առէ՛ք
ձեգի, դաւաճան
մբն ալ, փրայ
կը)^
բեբէ
Տիմիթրոփի
ւիաստաբանր
:
\
Պու /կար իրաւս՚ղէտ
Ո՚ատ՚Լիլսքի
,
տմբաս–
ւոանեաւներու
փկաներէն, նախ
սաՀմանադրակա^
իրաւաբանութեան
գասբնթացք
՛քբ կբ փորձէ., յե–
տոյ
կոքանաք
Հ՚՚՚քոդել
թէ՝ հ –Մ իութեան
1։նթա–
կայ
երկիրներուն
մէք իշխանութիւնբ
կը
բի՚ի
մո–
ղոփուբգէն
, եւ թէ ա՛քէն
կաղմաքլերսլռւթիւն
ի–
լԽէւունք
ունիյ տ բ՚ոայա
յտհլեքո
ւ 1քատա րեալ աղա–
՝՛ տութեամ
լւ : Այս կե րսլո ՛է 1լ՝՛բնտրուքւն
սլա շտօնա–
կապ՛եբբ,
բայց
րնտ րու^ե րոէնւ
ՄԻԱԿ ցանկ
մր
միտքն
քլր նե քւկա քացուի
. .,
՚Բ՚սնի՞ բնգգիմագիր
երեսւիոիսան
կայ
իսոը–
Հ րգա րանին
մէք,
քքբ Հարցնեն
իրաւաբանական
Հա՚ք՚ոքսարանի
տ քս երիցագոյն
անդամ
ին :
Վ^քք՚սն քլբ շոր"րայ աք ու ձ՚ւիւ եւ մսլիտ մբ
շինք/լո՚ի
գէ՚քքին
ւիրւոյ , կբ պատասխանէ
•
Այս
Հտրցումբ
հիհ՜աղելի՛ կբ թուի
մեզի
Համ ուր :
Հրեաներուն
փ ր՛ս
ք բռնո ւթի ւննե ր ի՛ ւլ որհ՛
չի՜՛ն
ղբուիր
, 1լքյ Հարցնեն
նոլւէն
քհ՚ոտ՚իիքսքիի
։
Ամենեւի՛ն
, քլր պատասիւանէ
փկան,
անոնք–
կեցին
Շանթբ,
Արտաշէսբ,
Գնունի՛ն, Օր՛ Աղաւ
նին եւԱնդրանիկ
ռւ Մքլր՚ոիչ
Մ եՀ թե րեաննե բ բ ։
Ամ բողք
ղի չե ր ը ան ցուցին
ուրաիս խօսա
1լց ու
թեամբ
է
Մ եհ
՛ք այբս
նաի՚աճա
շ պատրաստել
տլր՜
լալ
եւ ճամբռրգական
պաշար :
Գեռ
լոյսը
չբացուահ–,
ադամամութին՝
բարձ–
բացանք
մօաաքլայ
ղաոիփեբէն եւ իքանք
հաիուն
^յՐՐ
՚ Հոն քլեցահ էբ մեհ աոադաստանաւ
մը եւ
Հինգ—փեց
Հողի ագարակին
արտագրահ
ձմերոլքք–
ներբ ձեռքէ
ձեռք նետելոփ
նաւը կը բեռցնէին
:
Անգրանիկ
Մ եՀթերեանը
իբրեւ
ադարակին
ղ ո բհ՚ո կատա բ
քէ
յանձնարարեց
նաւապետին
որ
իր այս
բարե1լ։սմներր
ապաՀով
Հասցնէ
Պոլիս
՚–
կ1։ցահ
էինք
բարձունքին
փրա
ք
եւ երկար կբ
գիտէի՛նք առաղաստանաւբ
, որ քսւբմաբ Հոփոփ ա–
րաղօրէն կբ Հեռանար
դէպի
Պո/իս։
Տաքորդ
օրբ ոստիկանութիւնբ
խուղ՚սրկեց
գպբոցր եւ «ղրսեցի»
այս
ուսուցիչներու
բէ՚ակա–
րաններբ։ Ոչ մէքլ Հետք կրցան
ղ՚ոնել։
Բ՛ոցի
՚ / ե –
բոէի.՚Իալ
անձերկն ոչ մէկբ դիտէր
անոնց
յաքող
փախուստը
:
Շատ
չանցահ֊
տեղի
ունեցաւ
Աա՚քաթիոյ
գէսք՜
քը,
որուն
զոՀ գացին
Արտաշէսբ
եւ
Գնունին։
Լսեցինք որ Շանթ եւ Օր–
Աղաւնին
՛անցահ են
արտասաՀման
եւ աղաաո։
ահ
։ Այս
փերքինբ յե
տո
ք
ամոլսնացահ
էբ կթէ չեմ սխալիր
Հբ՚^է
Թիրեաքեանի
Հետ
։
Լեւոն
Շանթի
կեանքին
այս ղրուադբ
ղրԻ
առի
փրկելու
Համար
ղայն մոռտցումէ
:
Եթէ
յաքողահ՜
չբքքար փիպական
այս փա
խուստ բ , Հաւանաբար
Շանթի
կեանքը
րոլո
բովին
տարբեր
գասաւորում
ունեգահ
Րքլտր ։
ԱՆՆԻՑԱ
ՖՐՈԻՆՃԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
