ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
րու եզնիկները սիրաքեր կր թռվռային և ցորենի Հասկեբուն մէք րալա կար միր
Հարսներն ու, աղքի էլն երր՝ մանքաղները ձեռքերն Էն վար՝ կարտասուէին
անոյշ
արցունքներ « » «
* #
Ո*վ պիտի անցնի Հիմայ այդ վայրերէն, անծայրածիր
բացաստաններէն
Ո՛՛վ սլիաի լող գայ անգամ մր մեր սլա ր տէգն եր ո ւն ու այգիներու
լար ծովերուն մէք, ուր ամառին արեւն է եկեր կրկին բոցագեղ ՀրդեՀ բռր
ցուցեր։
|
Ո՞վ պիտի երթա ի երթայ սւ Հի՛ռ գայ այն աղուո՜ր դաշտերը ա
տանքի, սիրավառ գեղգեղանքներն
Հազարաձայն թռչնիէլներուն, արբշիռ թե
թափներր արծիւներուն ե բազՀնէրուն՝ որոնք Հպա՜րտ, Հիացիկ ճախրան
ներով կը Հալածեն օձերն ու քարրերը բարձրակարկառ
լեռներուն։
ԱՐՍե֊ Ն ԱճbՍ՜ԵԱ Ն
ՋՐԱՆԿ ԱՐԻՉԻ ՈՒ ՄԻՋԱԶԳ* ԸՆԿԵՐՕԻԹեԱՆ
|՝. | ք ւ 8ՈԻ8ԱՀԱՆԴԷՍԸ.. ՚
ք
3-«-*
Ջրանկարը
(aquarelle )
ներկայիս
ըմբռնուած ձեով՝ իբր նկարչակա
ուրոյն սեռ անծանօթ էր Հիներուն։
Ա՛ինչեւ իւղաներկի գիւտը
(11
»րղ. գարու սկզբինը նախնի արուեստա
գէտները նկարչական ստեղծագործութեան
իբր մի քոց դիմած են ո ր
կ ա ր ին կամ աւելի ճիշդ ծեփանկարին
(fresque, )
և խիժանկա
(gOliache) •
երկուքն ալ նկարելու քրախառն կերպեր թէեւ՝ բայց թէ
կութեան եդանակով
ե.թէ պարունակած
երկրորդական նիւթերով
կը տարբերին բուն քրանկարցն որ ինքնայատուկ
գործածութիւն
ունի ե
գեղարուեստ ական տարբեր վախճանի կը ծառայէ։
Վերածնութեան
ինչպէս նաև յ
ա
ք
ո
րղ
դարերու նկարիչները գործածած
են արգի ք բանկա րին նախնական միերանգ
(camaïeu )
մէկ ձեւր
մի
այն ալ սակաւապետ
կերպով, իրենց նկարներուն
ուրուագիծը կա
պատրաստական
ուսուՏնասիրութիւննեբը
կատարելու իբր գիւ բ
Ջրանկար չութ իւնը որպէս ինքնուրոյն
ճիւղ մշակուած տեսնելու Հա
մար պէտք է Հասնիլ մինչեւ 1Տրղ
9
գարու Վերքերը, երբ անգլիական բնան
րիչներու
քpaysagiste )
Հանրածանօթ
դպրոցին վարպետները՝
իւղանկար
ղրեթէ Հա մա Հաւասար պատիւով
ու փայլով կը մշակեն
զայն և կ ՛
phi դե գարու եստական առաք նա կարգ երկեր
Անցնինք այժմ նկաբա Հանդէսին ուր աչքի կը զարնէ 400-է աւելինը–
կարներու կոկիկ դասաւորում մը։ Նիւթի տեսակէտով
ամենէն աւելի
րապետ են ծաղիէլներր և բնանկարր (
paysage)
գրեթէ բոլորն ալ մա
I
