VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 761

. Վ ծ Ր Ա Ծ Ն Ո հ Ն
Դ
ա
63
քերթողական
Աշխատանքը։ իսկ ինչ որ կը սլա տ կա սի արտ րնդՀանու
մոգութեան
զոր ունեցեր են ռուսաՀայ բանաստեղծները
տաղաչափութեան՝
Հանդէպ, ի նկատի առնելով Հանդերձ իր պատճառները,
Հո՛ս ալ դատա
տելի պիտի
գտնենք։
՚ Յաջորդ գրուածքով
պիտի ներկայացնեմ
ընթերցողներուս
Տէրեանի
քերթողութիւն ր իր Հնչականութեան
տեսակէտով։
ԱՐՍէՆ-ԵՐԿԼա
ՀՈՎՈՒԵՐԳԱԿԱ Ն
Ո՞վ է անցեր ճաԱրաներէն մեր Մարմանդի
սարերուն՝ ուր
ամառի
արեւ է բոց շիկաՀեր, ծառերն են Հերմ-Հիւանղ, ծադի1լները ոգեվար։
Ո՞վ է տեսեր գետակներու ցամքած՛ վազք յան տեղ դալուկ
փրփո
րուն
ԱԱԼ
ոլ
-իլը
կանաչ
լեռներուն՝
և. Հեռաւոր
ժայռերին բերես կ ի վար Հսո­
ղանg քր արփակէզ
մողէզներու։
Ո՞վ է գացեր ու թափառեր
անծայր,
լայնածաւալ
ակօսներէն
արտերէն ե ո՜վ դիտեր շուքին տակ դալարագեղ
նոճիներուն պեր
յոգնած» սպիտակաշար
տոլարին։
Ո՞վ է լսեր տուարածին
քաղցրանուագ
սրինգին երգը
մելամաղձիկ,
նայուածքներն
աղու կարօ տա ձայն ոչխարներուն,
ուլիէլներուն և դառներուն
վէտվէուն
վազքը՝ ծաղկագեղ բլրակն ի վար։
Ո՞վ է անցեր մեր
եայլայէն։
*
# *
Անցե՞ր ես անցո՛րդ մեր գեղին, մեր եայլայէն՝ ուր ամառին օրերն ե
ծով-ծիրան, արեգաէլն՝ ոսկի սափոր»
երկինքը՝ կապուտակ
ադամանդ։
՛Բալե՞ր ես ո՛վ մարդ, մեր բլուրներին
Հիրիկ դաշտերին, զիւմրիւթ ձո­
րերին՝ ուր կաքաւներ
Հմայագեղ կը կաքբճեն,
ձայներ կը լսուին
ղիւթ
սոյշ» նունուֆարներ և ծաթրիններ տօթաՀար
կիյնան վար » • •
Տեսե՞ր ես պարման, օ՜ զաւակ օտարական,
մեր աղ£ի1լները
Լ
իյնձոր-Զորի
բարձունքին երր տաղիկներ կը կանչեն
սիրատարփ։
Ա՛նցե՛ր ես անցորդ մեր Ա*արդերին։
*
# #
էս անցեր եմ այգ լեոներին, մեր սարերին, անցեր ՝ ու անոնց
քարերու
շեղփերին Հազար անդասներ պատանի ոտքերս եմ արուներ » . •
ԱՍ
տեսեր եմ իմ պերուՀիներր նախշուն, պերտեղ կերթային
*'j
կարօտ
սիրերգներով։ էս լսեր եմ Հովիւին
ս
րխեգր
որուն արձագանգին
անտառն
(՞յեւսյլսւ, ամ ա ուսնոց ,
1...,751,752,753,754,755,756,757,758,759,760 762,763,764,765,766,767,768,769,770,771,...884
Powered by FlippingBook