VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 755

՝ԼԵՐԱԾ\Ոհ%Դ GS5
ո M1 ս 8 ո * Լ ; Ը0
Լուրթ ամպերը պատեր երկինք աըխրաղէս՝.
՛Շիթ շիթ մարգրիտ երկիր աեդայ մեզմ բնգՀաա.
Աշնան դալուկ պատեր ձառ* ճիւղ դեղնորակ*
Հովը սուլէ,՝ աեբեւներր կը թըոին* « •
Բնութիւնը կուլայ մա Հ՛ա մերձ իր վախճան . . -
ձմեռն է մօտ, մաճն է կուգայ յամրաքայլ . - .
Մեծ Տիգրանի քաղաքին մէկ խուլ անկիւնում
jfiաղ մութիւն Ար կայ Հ՛ոն սըմքած , սաՀմռկած*
ո լա դքէկ* մանուկ թէ ծեր անխտիր
• կասբռտւած, կեցած, օրՀասական կ՚ապրին ժամէ
Մեծ խաժամուժ ամբոխ մ ՛աՀա դուրս փրթի
• ՛կար միը գլուխ, ճերմակ փաթթոց, վայրագ դէմք,
կացիններով, սուր, մա Հա կով արդ ղինուած
Զայն են իրար, ՀայՀուչ կարդան լրբօրէն։
Առք են ինկած մէ1լն՛ապարօշ ունիfjp*f*
Լայն վերարկուն քայլին տատան Հետ վէտվէտ,
Յանկարծ կենայ — ամբոխն իսկոյն տայ նրշան. • «
Լռութիւն մր մաՀա սարսուռ թեւածէ —
Մսլլան է, որ նուիրական իր բերան
րանալ, խօսի, մարգարէին է պատ գա մ–
<ձՄեծ փատիշաՀն — ԱլլաՀ թող կեանքն երկարէ —
Հաներ Հրաման սուրբ ղուրանին անունով
Մաքրել մեր Հողն ոլիղծ գեաւուրէն, կրօնքէն* կ «
Ո՜վ իսլաՏներ, ուղղաՀաւա՛տ զաւակներս,
Գիտցէ՛ք, ով որ գեաւուբի տաք արիւնով
Ձ/եոք ու բազուկ լուանայ Հոս քաջաբար,
Արքայութեան պերճ Հուրիներ իրն են Ան։
Մարգարէին ընտրեալ ոբգին քաք %ամ❁ն
Զ՛եզ առաջնորդ. Հետեւեցէ՝ք Հրամանթն, * * Ֆ
Ամբոխն յուզուած արիւնըռուշտ, մարդախանձ.
Հքյետուի /առաք, քարդէդ, փշրել կալ պատրաստէ
իսկ խուժանէն մէկը դսւրս գայ լա զթան դա մ
Ամանքն անոր յառած նալին վէս տեսքին»
Գլուխ ր սէգ, գիսախռիւ թափթփած
Հ*) U»J U գ էպք" " իրւսկաէ ւ է ե ն սյատսյք)եյւ է– t896.J i կ ս տ որա ծի ն տֆգոա1ւակեուոու.ս*