VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 760

988 ՀեՐ ԱԾՆ ՈՒՆԴ
և բացարձակօրէն, իր Ե ո ի՛" երգիչն Էր, իր ՛ներա շխ ար Հին եղերաբախտ
անմաՀ թագաւոր րէ
Տառապելու, գերագոյն Հաճոյքէ՛ն միայն կր ծնէր անոր Հասար բան
տեղծելու Հաճոյքը որ ՀետզՀետէ աւելի բազմակողմանի սարսուռներով կ
Համակէր իր Հիւան գունակ էութիւնը։ ԷԼ ֊ է՛" էլէ արդէիւ քերթողին այս խոր՛
Հրրդ Ա Կս կի** առանձնութիւնը արուեստին և երազին մէք, եթէ ոչ Հար
մը մետաքսաՀիւս բանտը որուն մէք թիթեռնիկր ոսկեզօծ և. երփներանգ
ւեր կըզգենու ծաղիկներուն և արեւին դառնալու Համար. • •
Առանձին որոշ նպատակ չունին ՎաՀան Տէրեանի պէս բանա
ները, երբոր ՛քհնարին լարերը կը յուղեն իրենց ղա լկա Հար մա տներով՝ որոնց
վրալ աբեւէ՜ն շող մր կը ղան ա կուի, ե. սրտէն արտասուքի շիթ
գարատն այ • »
քերթողական արուեստ ին ե, ընդՀանրապէս արուեստին Հարցը Հոս
կուգայ յաւերժական տառապանքի մը պէս» քննադատին կամ
միտքր չարչարելու։ քիուսաՀայ ամէն բանաստեղծ շատ քիչ կարեւորութ
տուած է անոր։ ՀՀգացոււքն է որ տիրասլետած է ամգն ներշնչումի,
քերթողական յղացում անցած Է անոր սրտաքեր բովէն։ Այս փոր
անողոք վերի վայ բուսներ յառաք պիտի բերէ մեր մինչեւ այսօր ունեցած գբ
նա Հատ ո լակերուն և Հակումներուն մէք։ Արուեստը ՐԱ ա է Ոէ 1 միակ անմա
թի ւնր գեղեցիկին, Հարկ Է որ իր պաշտումի տաճարն ունենայ բոլոր երազ
ներուն ե բոլոր անոնց Համար որոնք օր մր արշալոյսը տեսան բովանդ
մարդկութենէ առաք, և եղան գերագոյն Անիծուածները անՀասելի կ
ներու ՛յէՀՀՊէ՛՛աք է որ արուեստ պա Հանք ենք միայն քանդակագործէն,
նկարիչէ՜ն կամ եր գա Հան Էն։ Բանաստեղծութիւնը առանցն աշնորՀեալ ՛է՛ի ցու
Հի՞ն Է արդեօք որ մտա Հաճոյքի թեւասլաց պարիկի մր պէս կուգայ
զարնելու ՛քհնարին . • • Անիկա նոյնքան դժուար թե արուեստ մը պէտք
մարել որքան քանդակագործին յղացումը որ ներշնչումի տեսլական պատ
կերը կը ստեզծէ գեզաՀրաշ կաղապարին մէք։ "թերթողը պէտք է կա
րել գիտնայ յաւերժական և անայլալլ Զեւին մէք իր երազներր և ներշնչու
ները։ Ան երէկուան աշուղր պէտք չէ Համարել որ աէտի կամ
ճամբաներ էն քալեց՛ անոնց իմաստուն վիշար Հրապուրելով սիրոյ զգայուն
ու թեթեւ տաղերու քաղցրութեամբ։
•թերթ ողբ պէտք է թրուպատուրին փոշեթաւալ վերարկուին վրայ
տէ ծիրանի մը ե. անոր Հեծկլտագին նուագարանը աղեր ախէ արե
գոյներէն ու ոսկեվառ շողերէն զանակուած իր աստուածային մատներով
քյւ սակաքն ՎաՀան Տէրեանի քերթուածները բա զղա տարար ռու-սա
բոլոր բանա ստեղծութեան, ամէքևէՀն շատ աշխա տուած և արուեստով
են։ Մենք պիտի տեսնենք որ Տէրեանի լեզուն Հարուստ է, միշտ զայն ա
նելով ռուսաՀայ դրականութեան մէք։ Պիաի տեսնենք ,| նաև որ բացայ
յղկուՁներ կան այս տարաբախտ երիտասարդին ո տտնաւորներուն
անայլալլ գեղեցկութեան ղրոշւաեր որոնց Հասնելու Համար ան Հրաժեշտ է