VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 190

նուիրական օգնութեան, որու արղիւնքր այնքան գեղեցիկ է և շինարար։
— կառավարութիւնր փոփոխութիւն կրա՞ծ է։
• — Պ* Պօղոս %ուպարի վերքին Հեռագրին Համաձայն, Պ* Աամսոն $
րութիւնեան բանակցութեան մէչ է Վարչապետին Հետ, խառն դա Հ լ
կազմութեան Համար, Երեւանի ժողովրդական կուսակցութիւնր պիտի
երկու նախարար, երկու ուրիշներ պիտի ղրկուին ֆարիղի ազգ– Պատո
ր ակութ եան կողմէ։ Ամբողջական կա զմր պիտի բաղկանայ տասն և մէկ
խարարներէ, որոնցմէ Օր Դաշնակցական, 4ր քիամկավար ե ժ
կուսակցութենէն, մէկ չէղոք* որ պիաի յե ստանձնէ պատերազմական
րարութիւնը։ pg §
—ի՛՞նչ է ձեր առաքելութեան բուն նպատ ակր։
— Պիաի երթամ Ամերիկա ե յանուն Հայ կառավարութեան ու Ա–
թուղիկոս քէն պիտի ստանամ Ամեբիկեան կառավարութեան և ժող
վերջնական պատասխանր մեր երկրի, մեր դատի մասին։ ի՞նչ– կր
և ին՞չ, պիտի ընեն.–– Այգ ի ս կ նպատակով կաթուղիկոս ական յատուկ
գաէլներ կր տանիմ Ամերիկայի բոլոր յայտնի անձնաւորութեանց, որոնք
զբաղեցան ու կը շարունակեն ղրաղիլ մեր ճակատագրով։
կոնդակներ ունիմ նաեւ Պ* Պ* Պ °ղոս Նուպարի, Դարտաշեանին ե
րիշներու։ Պ* Պօղոս կուպարի Համար մասնաւորաբար Ա. կաթողիկոսի կո
ՀրաՀանգներ ունիմ, որպէսզի Համրնթաց երթայ՜ ^ Հայաստանի կառավարու­
թեան ձգտումներ ուն ե դիմումներուն։ կառավարութիւնր ինձ տուած է Հա
մառօտ ուղղեգիծեր, արտօնելով րնդլայնել ե պարզաբանել որոշ խնդիրներ
թէ Ամերկայի, թէ Փարիզի պատգամաւորութեան Հետեւելիք քաղաքականո
թեան ե րնթացքին նկատմամբ։
Նմանապէս պաշտօն ունիմ միացնելու– բոլոր մասնակի Հայ կարմիր
Խաչերը «Հայաստանի կարմիր /Աաչ» անունով, քանի որ այլեւս՜,պաշտ
պէս ճան չուած է ե կառավարութիւնը Ժրեէվ^ե Հրաւէր է ստացած
կազմելու ՀամաշխարՀային կարմիր քԱաչին։ Բոլոր Հայ մասնաւոր կարմիր
/ք/աչերու դրամներն ու դեղորայքը պիտի փոխադրեմ Երեւան։^
S a Մասնաւորապէս պիտի զբաղիմ կրօն՜ական խնգիրներով. ե ա
բաժանում ու թիւրիմացութիւն բառնալով պիտի րնտրեմ աոաքնորղ մ
Ամերիկայի Համար։
Վերջացնելէ առաք, յատկապէս կր խնդրեմ ամենակտրուկ
Հերքել այն չարակամ ե զրպարտիչ յերիւրանքներր մաուզերիս թներու
մասին։ Հայաստանի մէք կատարեալ անդորրութիւն կար ինչպէս նաեւ
ցարձակ ապաՀովութիւն կեանքի, սեփականութեան ե դաւանանքի։ Ո՜
ասոնց Հակառակը կը պնդէ ստախօս մըչէ միայն, այլ ե ստոր զ
մր և թշնամի մը Հայրենիքին։
Նոյնպէս բացարձակ է Հերքումս այս զրպարտութեան մասին, իբր
Հայ Հարուստներու դէմ" ատելութիւն և գէշ վարմունք կայ։ Մեծափառ
Արարատն ու Արաքսր իրենց թեւերր բացած են անխտիր և ամէն մ
յս րգու ըլլայ աղքատ թէ Հարուստ, իսկ կառավարութիւնը պաշտպանն