Վ Ե Ր Ա Ծ Ն Ո Ի ՆԳ
՝ ,.| Շ Ա Բ Ա Թ Ա Թ Ե Ր Թ ՚
ԳՐԱԿԱՆ. ՀԱՍԱՐԱԿԱԿԱՆ Եհ աՂ.Ա՝ԲԱԿԱՆ
ՓԱՐԻԶ, % ՏԱՐԻ
ԹԻՒ 12—27 ՄԱՐՏ 1920
ԽՄ
ԲԱԳՐԱԿԱՆ
ՄԵՐ Պ Ա Ր Տ ՔԸ
Տխուր
սլարա ղաներ
ու.նորանոր
դէպքեր մեղ կ ՝ստիպեն անդամ մը
ես անդրադառնալու,
կենսական
Հարցի մը շ
ու
֊րք ե անգամ մը եւս վեր
լու մեր րարքերու
վարաեոյ բներին
մին։
՛Բանի՝ ք՛անի՛ առիթներով
յայ ան եր ենք արդին թէ Հաւ
ժողովուրդ
ստուար մէկ մասը, մանաւանդ
արտասՀսՀմանի
գաղութները՛,
թացի մէկ
նիէն Հեռու են, շատ Հեռու իրենց պարտքը
կատարելէ։
Հայաստանի
ու Հայաբնակ
նաՀանգներու
որբանոցն երր լեցուն են որ
բերով։
կիլիկեան
վերքին կոտորածի
ան միքա կան
արղիւնքր
եղաւ
աւելցնել
այգ դժրադդներու
թիլը։
Ազգային
իշխանութիւններր
շուարած
վիճակ
մ՚ու.*
նթն. ի՞նչպէս, ո՞ր մէկուն,
ի՞
ս
չ
ո
վ
Հա սնին օգնութեան։
m
ի՞նչ
կրնան
ընել
Համազգային
ժոզովները, Որբախնամ
րնկերութիւն–
ներր, ազգ* խնամատար
մարմիններր,
ի՞նչ
կրնան
րնել այղ անձնուէր խմ
բակցութիւնն
երր երբ կարեւորն ու անՀրաժեշտր
դրամբ կր պակսի։
Որբանոցներ ր ամին օր Հաց կուզեն, ե անոնց ա f ս ան միքական
կարիքր
գոյացնելու
միակ միքոցր Հայ ժողովուրդր
ե Հայ գաղութներն
են։ կը կա
տարե ն անոնք իրենց
պարտքր։
աղդաբար ոչ։
Նոր կոտորածներու,
նոր դժբաղդութիւններու
ատեն,
ամենին
առաք
ցաւի ու բ
ո
դ
ո
քի
արտայայտութիւններ
կաղմակերպողներր
եղած են արտա
սաՀմանի Հայ գա զութն երր։ Պէաք չէ սակայն
բաւականանալ
ցաւակցու
թիւներով
ու բողոքներով։
Պէաք է փրկել
ցեղին
բեկորները,
օգնութեան
փութալ
որբերուն ու
կարօտեալներուն։
