VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 188

174 ^ ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
մտութիւն ունեցած էին Հաւատալու, ատրբէճանեան արդարութեանր,
տակութիւն յայ անելով։ Ս տաք օդ լուրերով կ՚ողողեն ամէն կողմ, իբր
Հայ զօրքերր գրաւած՛ րԱ ա *ե Նուշին։ Այ ս դաւադիր ստութիւնր խիս
պաշտօնապէս կր Հերքէ Դրօն՝ Զանղեզուր^ն։ Ատ բբէ քանի շիլ՛նպատակն
նոր դաւերով պատռել այն դաշնագիրը, որ կնքած է Հյուշիի Ազգայ
Հուրդի Հետ ե այգպէսով տիրանալ Զանգեգուրին։
Հայկական կառավարութիւնը այս անմ^նքին իրազեկ, ուժի դիմե
առաք պարտք է Համարած իմացնել ԱՀ՚ղլիսյ» ՛Ամերիկայի ե քէրանսայի
կայացուցիչներուն, որոնք խոստացած են իրենց կարողութեան չափով
դել Ատ րրէ քան ի վրայ և արիւնա Հեզութեան առաքքր առնել։ ԱՀնոնք կ՛ա զղ
րարեն թէ իրենց աքակցութենէն պիտի զրկուի այն կառավարութիւնը,
պիտի փորձէ նախայարձակ րլլալ։ Այսպիսի անել ե առեղծուածային կա
ցութեան է մատնուած դարձեալ է Հերոսական Զանգեգուրր։ Վերքին
Ատ րրէ քան ի վ ներկայացուցի չր յայտարարած էր թէ այլեւս ամէն մի
սպառած է խնդիրը խազաղութեամբ լուծելու։
Դարձեալ Թուրքիան է որ կր գործէ, կր գաւէ, կր կազ
սպառնայ իր գաղտնի դաշնագրերով ու փաշաներով, իր սպանե
ներով ու ոսկիներով, կարծ՛ես բացարձակ վստաՀ Ը[է ա էով թէ
պիտի մնայ։ Մինչդեռ որքան % տարբեր է Հայ կառավարութեան
թաթառներու և թուրքերու Հանդէպ, րլլայ Երեւանի, րլլայ կարսի շրքա
ներու մէք։ Այս տեղերու իսլամներր միայն օրՀնենք ունին Հայ կառավարու­
թեան Հասցէին, ե Հպատակութիւն կր յայտնեն ամենաերախտագէտ
Սակայն այս ժողովուրդներու անունով Թէֆէէսի ե Պաքուի մէք դա
Z այ ս ա տա ն ի Համալսարան ի շ է նքր