ժպտի, ցաւիս
կ վրայշուշանի
նման, իր գլուիս ր կը ծռէ, խորունկ
թորկոտ
ալքքսսըո֊ձ
Կրայ
՝
երերուս,
^^^^f
^^^^- F
J§ „
j
& j
>
»~
» Դարձեալ էը ՛ժպտի
^թէլաԳ
բոլոր
1լձձոա\ուաՆ
գոկգռւըանքը
ճրագի նմա% 1լ'աշիատի գեռ ապրիլ...
ացոզ
Կը Հաւաքէ
իսքգի՚նքր, կը կեդրոն առն է իր
զոՀողութեան քամենափոք–
րիկ ՛ուժերը և
I
tylt**? ԳՐ
ս
ՂՂ
լ
Գէ
Գ
Ոէ
^՛
աս
1Բէ
ռ
ս
P
n
i մեռնիմ
պլռ Է սենեակր, } ոչ մի՛ շարժում
չի՛ ՛կայ։՝ Զայնս կոկորդիս
մէք բան՛
տարկուած՝
է, կը խեղգուիմ ,Հ^
ղօրեղ ճիգ
մը կ՛ընեմ խօսելու,
պոռալու,
գելք ըւ/ալուէ բայց չեմ կրնար, անզօր եմ, Տէր՚է[~Զ °ՐՐ
աչքիս առք եւ
ցցուած
կը կոկայ.
— Օճախնիս ^մարեցաւ
եղբա՛յր, կը շարունակէ
խեղդուկ
ձայնով,
զայն
պէտք է որ կրկի՛ն վառես... երդիքին
ծուխը՝ այս անիծեալ
°ըկէն
մըն ալ պէտք է որ չ տեսնէ... ես չեմ կրնար... օճախին
տէրը
ղռւն
ապրէ՛... քոյր ր միշտ . եղբօրը
զոՀն է... մեզի օճախ պէտք
է... մեզի
եղբայր
պէտք
է... քոյրեր շատ
կաս...
ՍՀնշարժ, ստրուկի
Համա կերպութեամբ
մտիկ
կ՚ընեմ պատգամը որ՝
իմ կեանքի
մեղկութեամբ
Հիւսուած՛
Հոգիս չի զգար։
Ա՚աՀուան
առ քել ան
զօր, կը սողոսկիմ,
Հողերուն^
Հ գուղձերուն փակած՝
ճանկերովս
բզիկ
րդիկ
եղած՝ կեանքը
պաՀել։
՝Բրոքս
ձայնը
օդին մէք, գարերով
ճնշուած՛ ^
վրէժի
նման կը պայթի, կը տարածուի
իմ Հոգիս,
Տէր՚էլ՚Զ°րի
արՀաւիրքյէ
սրտին
աո քել պա Հա պան
գրած
մտիկ
կ՚ընէ
Ր
ա
յց չի շարժիր,
արգել
չըլլար..,
'lÊk,
4
Հ ֊ ՜
Ք ա •:%& ՝
Մնաս բարեա՜ւ
եղբա՛ւր,
կ՚երթա՚մՀ՚որ
գո՛ւն փրկուիս, մի՝
մոռնար
օճախս վառել... օճա՛խս... ա՜խ օճա՛խս..*
Հովի
նման կր սուրայ
դուրս, կը կոըսուի
քաղաքէն
մանուածապատ
ճամբաներուն
մէք՝
Ալթն
գտնելու, գիս փրկելու,
օճախս վառ պա
Համար...
Զ. Մ Ա Սհ Կ ե Ա
Ն
Լ Ո Ի Ի Ե Ր | Կ Ի Լ Ւ Կ Ւ ' Ա Է Ղ
Uut.t.litu , 2 5 Փ՚«ա|> .
Մ արա շի մասին ստացուաֆ
տեղեկութեանց
Համաձայն՝
/քարաշէն
ֆը–
րանսական
ո ւժերու նա Հանքին
վրայ՝ 4000
Հայեր
միայն
փախչելով
ելած
են Մարաշէն,
որոնցմէ 2000ը սառած
1
ու մեռած են Մ արա շի
շբ
Ա%ացեալ Հայերը՝ 20000 Հովի որոնք Մարաշի մէք Ձևացած
էին,
ամբողքու
թեամբ
ք արդուած
