VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 139

ՎեՐԼՈԻԾ^ԱԿԱՆ M PS Ս՛է ՍԻԱՄԱՆԹՕԻ
ՔԵՐԹՈՂ,ՕԻԹԵԱն ՎՐԱ 8
դիւ.ցսպնօոէն.— հո գ ե վ արք ի եւ. 3 " յ "ի Ջաֆեո՛ — Կարմ՛իր լու.րեր բարեկամէս. — վայրե՛նի
£րասէ-ր.֊— Սո^ր ր Մեսրոա ւ
(Դասախօսութիւն Հ.3» Գ* Գրասիրաց Ակումբի կողմէ սարքուաձ գրական
ասուլիսի մր աոթիւ)։
Ագն ուա պաշտ վարանում մը կու՛
սոնա մ այս պա Հուն, խօսելէ առաք
Սիամանթօի քերթողութեան վրար
Այգ վարանումը երկար օրին Համա­
կած՛ էր միտքս, մինչեւ որ տեղի տու­
աւ այն Հղօր ու ճշմարիտ Հիացումին
զոր Ձեզմէ իւրաքանչիւրը ինծի Հետ
արդէն զգացած՝ է մեծ բանաստեղծին
Հ անդէպէ
Այս անշուք սրա Հըիմ աչքեր ուս
առք եւ կը զգենու երեւոյթը մեՀեանի
մը՝ ուր մենք ամենքս Հաւաքուած՝
իր յիշատակին ե փառքէս պաշտա­
մունքն ընելուէ Էս այնքան երիտա­
սարդ եմ կատարելու Համար քուրմէ
մը գեր րէ կ ո լզէիՐԱ ա է ուխտաւոր
մը, եկած Հեռու տեղերէ, եւ ծնրադիր՝
ստուերին մէք, ոգեկոչել այն du պիտակ
ազանն, իրեն պէս, Հ շրթունքներս դէ­
պի ցաւը կարկառած
ուա– ԱՀռելի գիշերուան մը խաւարէն վերքը մենք չէ գտանք այն ազն
դէմ բոլոր քաՀակէրները Հայ մտքին, և այսօր անոնց հոգիներուն մաքրա–
ւոՂ Հայ°^երը Հաւաքելով աճիւնի սափորին մէք, գառնակսկէծ ճակատագիրը
y ունենանք եղբայր օրին սգալու։ Մենք որ, տակաւին լոյս կ՚ուզէինք մեր հր–
Փ՛քի աստղեբուն Համար, մենք որ տակաւին այնքան T պէտք ունէինք մեր
մա աները զանակելու անոնց սրտին Հրազօծ կրակին, գեռ չի թրթռացուցաՆ
1արերը ՚Բնարին, gա ւատանք ամայութիւն մը կը զգանք, որովՀետեւ բագին­
ները Հազիւ կերտուած՛, այսօր աւերակ են, քաՀերը Հազիւ բռնկած՛, այսօր կը
շի քանին, և ի՛նչ աստուած՜ային է, տեսէ՛ք, այն ողբերգութիւնը՝ ուր ամէ՛ն–