2Ց4
ՎԵՐԱԾՆՈհՆԴ
ու Հատնող
Հայ որբերուս
Համար,
բայս
Հարուս ան երր, հագող
այգիս
գեղեցկո
թիւնը
պա ար անք մր կարծելով,
Հայաստանի
նոր սերունդի
այս
բերուն կր նային, ու գլուխնին
կր
եռեն։
Հիմակ
որբերն
աւելի որբ իրենց
թշուառութեան
մէ%_, զլաց ուած
Համակ
րանքի
մր կարօ ար կր քաշեն,
՚ սէր, պո LUI մր սէր ՝ կր մուրան
արիւնի
թեան
մէէ\
մեռնող
իրենց մօր ու Հօր ուրուականն
երր
օգնութեան
կանչելով,
անոնց
յաւիտենական
տառապանքը
աՀքերնուն
խորր
վարագուրուած,
իրեն
աառապանքին
կր
նային։
Պ ոլսեց ի
Հարուս ան երր՝ պատասխանատու
են իրենց
լռութեանր
մէք_,
Հեաեւ, մեր որբերր կր մեռնին,
անօթի
են անոնք,
մերկ են ու բոկոտն,
քի
օրՀնեալ
ժպիար
կորսնցուցաձ,
գերեզմանի
Հոաեր եր շնչեն
դարձեալ։
Փարիզի
Հայ Հասարակութիւնը
թող մտածէ
այս՝՛ մասին,
որբերուն
Հա
ւոր է Հաց, զգեստ,
շապիկ»
կ °շիԽ
ՐւրեսԴտ, աճապարենք,
որպէս
զի թէ Պոլսոյ և թէ ներքին
գաւառներու
սովերու
ու տառապանքներու
տակ
մեռնող մեր որբերր
ազատենք։
Ամէ
րան ապագա՛յ,
ապագա՝ւ
կր պոռանք,
բայց
չենք
զգար որ խենդի
գան ոտ քերն
ուս տակ դրած, կր ճզմենք ու կր
ճզմենք։
խԱՁԻ Կ ԳԱՎ.ԱԼՃԵԱ
Ն
m
mm\
ԼՈԻՐԵՐ
ZU3 ԼԵԶՈՒ Ի ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹԻՒՆ Ը
Երեւա՛նի Հայ մամուլի ֆյՏերկայ
ա ՝
ց
ու
֊ցի
Հներր Հայ լեզուի
պաշտպա՛նու
թեան
Համար
կազմած են
(T
Հա fառ
ման
կօմիտէf)
մը ե. Հետեւեալ
որո
շումները
տուած
m
կոչ
ընել պետական,
Հասարակա
կան 1ւ մասնաւոր
Հ ի են ար կութ իւն՜
ներուն, որպէս զի Հայերին
խօսին ու
գրեն։
Զրնգունիլ ուրիշ
լեզռւո վ
գրու
թիւնն եր, լուրեր ե յայ տա բարութի
ւն-
ներ։ Բացառաբար
ընղուն իլ օտար
լեզ–
ուով յայտ արարութիւնն
եր երբ անոնք
օտարներ կ ուզան։
ՊաՀանքել
Հայ լեզուի
պաշտօնա–
կանացումր, իսկ միւս լեզուներու
գ
ո
բ
ա
ծա ծ ո ւթիւնր
թոյլատրել
1
իբր օժան
դակ
լեզուներ։
Այս
առթիւ
Հետեւեալ
կսչր
ուղ
ղուած է Հայաստանի
քաղաքացինե
բոլն։
Հ-Ամին տեղ պա Հան քեց էք պետա
կան
լեզուն* Հասարակական
Հիմնար
կութիւնն
երին դուրս վտարեցէքանոնք
՚
որոնք պետական
լեզուն չեն գիտեր,
և. կամ զայն արՀամարՀելով կր սիրեն
ու-բիշ լեզուով
խօսիլ ու գրել։
Մէ ՚ ընղունիք և ետ ղրկեցէք բո՛
լոր այն գըութիւնները,
որոնք պե
տական
լեզուով չեն
գրուած։
Մի՛ յաճախէք
այն
խանութներն՝
ու վ
ա
յրերը,
որոնց
>
ցուցաէլներու վը–
րայ պետական
լեզուն չէ գրուած
, ՊաՀանքեցէք
որ *|
դատարաններու
մէք
ձեզի
լսեն ձեր մայրենի
լեզուով։
ՊաՀանքեցէք որ օրինքներն ու Հը–
րամաններր
Հրատարակուին
անպայ
ման պետական
լեզուով։
Պէաք է որ ամին մի Հիմնարկու
թիւն ճան ՛շնայ Հայ լեզուի պարտադ
րութիւնըյ>
։
