VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 124

Հայկական բա՛նակը վերքերս նորփւ ունեցած՜ Է ուժեղ պայքարներ և
այդ պայքարներու մէք աաբաՆ Է փայլուն յաղթանաղներ։ Յուլիս, Օգոստոս,
Սեպտեմբեր ամիսներու կ– ընթացքին, թուրք՚թաթարական դաւաճանական
յարձակուԱներու պաՀին, Հա f կական բանակը g n jg Է աուած Հագար ու
բորդ. անգամը թերեւս, որ Հա fա ս ա ան ի ան կ աիյ ո ւթեան սպառնացող վտ
դէմ Հայ դինուորր կարող է պ այ քաբի[ մինչեւ վ երքին շունչը բուռն Հայրե­
նա սէր ո ւթե ամբ Ա աննման քաքութեամբ։ |յէ
Ա յդ քաք ութիւնր նորէն արտայայտուեցաւ։
• "«.Վերածնունդդի անցեալ թուով մենք Հրատարակեցինք էրեււսնէն ու­
ղարկուած թղթակցութիւն մը, որ կր պատմէր թէ ^ կարսի, իգտիրի
գեգուրի նոր կռիւներու մէյքորպինի՛ քաքութիւններ է գործեր Հայկական
բանակը։ Այղ կռիւներու ե այդ քւ՝յքո ւթեան մասին մենք տեղեկութիւն ստա­
ցան ք այս շ ա բթո ւ ա յ ընթացքին երկու տարրեր աղբիւսներէ, որոնք առաւել
եւս կը պար դեն վռրքի*ն ղէպքերու ն ՛չան ակութիւնր ե an Jff կուտան
ո՛ րպիս ի մեծ ազդեցութիւն է ունեցած մեր բանակի Հերոսական
թիւներ դրացի երկիրներու ե Անդրկովկասի մէք գտնուող ֆ դաշնակ
վրայ։ Մեր բանակի յաղթութիւնը անգամ մը ես ստիպած է մեր
կորդներուն՝ յարգել Հ ա յ ժողովուրդի անբռնաբարելի իրաւունքը ե Հաս–
1լնալ, որ՛մենք ալ պէտք՛ է ունենանք վերք ա պէս aմէկ անկիւն արեւի
ԱպաՀովաբար այդ յաղթութեան Հետեւանքով է, որ թուրք
կան շարժումը Մուսթաֆա ՜Բէմալի գլխաւորութեամբ կըքթուի րնդունիլՀայաս–
տանի անկախութեան անՀրաժեշտութիւնր,ինչպէս կր Հաւաստեն, զ ժուրն
S է պա Դ ի Կ* Պոլսի ք?Ղ? ահ.էՑԸ* "՝ Խւ խօսԻ ա ք ս մասին, թէ Հայ ժ
պէաք է տալ առատ զարգացման Հնարաւորութիւն*
Պատմութիւնը կբ կրկնուի շաա ՀրաՀանդիչ ճշդութեամբք s $ii
(յ,%ցեալ տաբի, ռուսական զ°րքի կազմալուծումէն յետոյ, երբ դաշ
նակիցներր տակաւին շատ Հեռու էին ե երբ Հայ ժողովուրդը շ
էր բարբարոս թշնամիներով, Հայ ՛բանակի առասպելական քաքագործ՜ո
թեան շնորՀիւ միայն մենք կարողացանք պետութիւն կազմել։ Ա յդ պետու­
թիւնը միակ լուսաւոր կէտն էր դարերու մեր ողբերգական խաւարի
ԱՀն կը մարՏնացնԷր Հայ ժողովրդի քաղաքական բաղձանքներր և Հիմք
կերպարանք կուտար մեր իտէալներուն։ Այղ պետութիւնը կր ս
ես այն Հիմքը, որի վրայ վաղր պիտի կառուցուի մեր ամբողջական Հայ
տանը։
Պէաք չէ կարծ՛եի ո ր Հ ա յ ժողովուրդի անլուր տառապանքներն ո
տորածները կարող էտն աշխարՀիս՛ Հդօրներուն գէթ մի վայրկեան թել
Հայկական պետութիւն ստեղծ՛ելու։ Մենք բաւական շաա փորձեր ու1
Համոզուելու, որ պետութիւններու Համար ոչ aփոքր դաշնակիցդ գոյ
ունի, ոչ մարդասիրութիւն ե ոչ ալ, աւա՛ղ, գաղափարական բար
ԱշխարՀս այսպէս է եղած միշտ, այսպէս ալ կերթայ։ Ոյ<*ն է
Գ"Ր կր կատարէ կեանքի մէք և այն ազգը, որ սեփական ոյժ չուն
1