316
Վ Ե Ր Ա Ծ Ն Ո Ւ Ն Դ
ՄԻԱՑԵԱԼ ՆԱՀԱՆԳՆԵՐԸ
՚
; •՝ ՝•՝
ԵԻ .ՀԱ8Ա0ՏԱՆԻ. ՄԱՆՏԱԹԸ
կար ժամանակ,
ռ
րր մեր Հ^յըերր
իրենց
ա
$Ք
ռ
րր
անկած
էին
ղէս
Արեւմտեան
սլեաութիլեները
ընդդէմ Ասիական
Հորդաներուն։
Երկար էր ա
Ժամանակը, և անոր պատմութիւնր
արցունքով
տ
օծուն։
Պերլինի
ՎեՀաժոդո–
վիե յետոյ
Հայութիւնր
իր յոյսր
կեղրոնացուց
Էւրոպայի
Հեց *մեծ պետու–
թիւններու
Հաւաքական
րարեկամեցողութեանր
վրայ։ Հակառակ
յաջորդա
անսիրտ
վեր արեր մունքն
եր ու, ան շարունակեց
յոյսին
դէմ յուսալ
ե սսլա
սել։
Տարիներ իրար յաՀորդեցին,
կազմակերպուած
ֆարդերր խնորիս՜ և
նո
կր1լնուեցան. ա լան– թ ա լան ր սովորական
երեւոյթր
դարձաւ
մեր դժրադ
ի րա՛
կան ութ ե ան։ Աակայն
յանուն
քաղաքակրթութեան
ե յանուն
մարդկային
ան՛
խարդախ
խղճի՝
Հայութիւնր
սնաց նորին լաւատես,
ե աղն կառոյց Սպասեց
Աւրոպայի
աջակցութեան։
1914-ին ան աւելի քան փա ստեց իր աւդ անմեղ Հաւատ ր՝
որդեղրելով
նոյն
դրօշը ինչ որ Համաձայնութեան
պետութիւններր։
Այդ Ք
ա
յ[Ը
պարզ
ապացոյց
էր մեր Հետեւոդականութեանր
ե Հաւատքին
անխախտելի
Հանդէպ մեր և քաղաքակրթութեան
բարեկամներուն։
Մենք տուինք
մեր երիտասարդութեան
&՝
ա
դիկը> մտաւոր ական ութ
ընտիր
մասը։
Ս՚ենք
չխնայեցինք
մեր կոյ սերր,
մեր տունն
ու տեղը,
րայց
ատոնց
ամէնուն
փոխարէն՝
նուն Հին սառն անտարրերութիւնը
նոյնՀին
մաքիավէլութիւնը
ենոյն
Հին կ
ո
յր
ե ան սա Հման շաՀա
մոլութիւնը.*.։
Միաց. նաՀանզներուն
Համեւրոպական
^ պատերազմին
մէֆ
մտնել
(1017)
ո՛չ միայն նոր դարագլուխ
մը բացաւ
նոր աշխարՀին
Համար ե
դիրքի
՛ն
Հզօրութիւնը
զգա ցուց
Ա՚աքիավէլի
պետական
Հասկացողութեան
Հաւատարիմ
աւանգապաՀներուն,
այլ և մասնաւոր
նշանակութիւն
մը տու
ճնշուած
ազղերու
ղատին։
Հայ ժողովուրդը
առաջինն եղաւ, որ զղալով այղ
իրողութիւնը,
մասնաւոր
պատուիրակութիւն
մր ուղարկեց
Ամերիկա։
Ամ՛իսներու
դառն
ե անտանելի
սպա սուսն եր է յետոյ,
այսօր
կը տես
նենք
որ Ա՛* Ղ*աՀանգներու
կառավարութիւնր
սկսած
է
ուշադրու
առարկա
լ դարձնել
Հայոց պաՀանֆր։ կուսակցական
սուր պայքարի
օր
կը մօտենան
Ամերիկեան
ժողովուրդին
Համար։
՛կախ, [}ւիլսընի
պաշտօնա
վարութեան
վերջին
տարին
կ՛սկսի։
Ազգերու
դաշնագրութիւնը
իր աննա–
խնթաց
ծանր ա կշռութեամբ
առաւել
ես կր սաստկացնէ
կուսակցական
քարը։
Հայաստանի
միութեան
խնդիր ր իր միջազգային
չափազանց
փափուկ
Հանգամանքովը
զօրեղ
շէնք
մըն է Ուիլսրնի
Հակառակորդներուն
ձեռքին
եթէ
միայն անոնք վճռեն
լայն չափով
օգտուիլ
անկէ։