UMn
Ph
L
-P
*fy
։
0'J^
iu
it
u
t
պատճառներով
որ արդիս մէք բերինք
թուրքը
պիսի ձեռնարկ
մը փորձեց
որուն Համար քիչ յարմարութիւն
ունէր և որուն
մէք Հետեւաբար
քիչ յաքոզութիլն
ձեռք բերաւ։
թոզ անիկա
գործ՛ի գըր–
ուի
աւելի նպաստաւոր
պարագաներու
մէք, թ
ո
Ղ tP k
n
P"4.P
գլխ
բար պարզուի
այնպիսի "
2րք
աէԱա
կի
*?ը մէք որ աւելի Համապատասխան
իր
ոգիին և նուազ
բարդ ու դժուարին
պայմաններու
մէք, եթէ նաև
և թերեւս
մոռնար
գեղՆուԱներհլ
| | É
դաւերու վատ
աւանդութիւնր,
ինչո՞ւ
չպիաի
կրնայ
աւելցնել իր երկրին և անուղղակի
կերպով
իր կրօնքյքն փայ–
լր, ապացուցանելով
ու՛րիշ յատկութիւններ
քան քաքութիւնը
և կ
պաՀութիւնր,
որոնց
այնքան
յայտնի
ապացոյցներր
միշտ տուած՛ է։
Բացի եթէ
սխալած՛ ՐԱտ^Ք՛
Զեր Վսեմութիւնր
պիտի
Հաս/լ
յոյսերը։
Զեր յիշատակագրին
մէկ
ուշագրաւ է
մասին մէք, Դուք կր
տարարէք թէ
ձեր երկրին
առաքելութիւնն
է քքԱքգխսքր
նուիրել
սական և մտաւորականներու
մշակոյթի։
Ոչ
մէկ փոփոխութիւ
կրնար
ըլլալ աւելի
զգայացունց և աւելի
ապշեցուցիչ,
ոչ մէկը
i)lP
Uui
PP
ԸԱ
ա
լ
աւելի
արդիւնաւոր։
Եթէ
Զեր Վսեմութիւնը
կրնայ
նախաձեռնու
թիւն ր առնել այս կարեւոր
յեղաշրքման
թուրք
ցեղէ
մարգոց մէք, դուք*
կ՛ արժանանաք, և անտարակոյս
կ՛ստանաք այն բոլոր
օգն ո ւթիւնր
կարողութեան
մէք է ձեզ
ընծ՛այել։
Հաճեցէք
ընդունի լ, Պ
ա
րմն %ախագաՀ,
իմ բարձր մեծ՛արանացս
Հաւաս
տիքը։
• , - ֊ ա ա
՛
-ԲԼԷՄԱՆՍՕ
«ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ»
Ի ԽՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ
S արգոյ
Խմբագիր,
Պոչս էն կուգամ։ Այս անգամ Պ ոլսա Հայր արիւնոտ
ու.խենղեցնող տեսա
րանի մր Հա՛նդիսատեսն է։ կր նայի անոր ու Հեգնական
լռութիւնով
մր
գլուխ
կր ծռէ։ Ջարդերէն
մազապուր
որբերու
վիճակը յուսահատական է, պոռաց
դառնութիւն
մր կ
ա
I
Հոն՝ անոր Համար որ՝ Պ ոլսա Հայեր ո՛ւ աչքին աո^եւ,
անոնք
անգամ մր եւս իրենց տառապանքներուն
սարսուռը
կ՛ր զգան։ Բայց Պ ոլսա Հայր,
ԻՐ այլաս եր ա ծ Հանդարտութիւնովը,
կը նայի անոնց ու գլուխը կը ծռէ։
Որբերուն
Վր
ա
յ
սա
յիլգ
Հ/* գար, գ գես անին
Հի՛ն ու պատառ պատառ,
տեղութիւնը
պժգալի բան մը դրած է անոնց վրայ։
Տեսայ
ան ա՝ն կ որբեր որ
գունաթափ ու Հիւանդոտ, իրենց
քուրդերուն
մէԼ, գնչու
մը չեն արժեր, կեան
քի ժպիտի
կորսնց ո ւց ահ, մեռելի մը յաւիտենական
տրտմութիւնը
կս տուեր ան այ
դէմքերուն
վրայ։
Պոլսոյ Հայոց որբանոցներուն
մէէ\ են այս ղժրաղդ արարած
ները, որոնց ուտելիքը,
ձիթապտուղ
Հացէն
անդին չանցնիր, ու, կր Հալին, կը
Հալին ու կը մաշին անոնք, յանուն
իրենց
որբութեան։
Պ ոլսա Հայերուն
անուշ
Հանգիստը
չխռովելու
Համար։
Պ ոլսա Հայ մամուլը, ամէն օր, արցունքոտ
աչքերով կ* աղա չէ, կրկիս կու
լայ, ու սլա տառ մր գթրւթիւն կը մուրայ Պոլսեցի Հարուստներէն, օրէ օր ծիւրող
