ՀԱՇՏՈՒԹԵԱՆ
ԺՈ՚ԼՈՎԻ
ՊԱՏԱՍԽԱՆԸ
ԹՈՒՐՓ
ՊԱՏՈՒԻՐԱԿՈՒԹԵԱՆ
Suiduiu i Ֆ է ր ի "
1
փաշա , ո ր 17 Յ ո ւ ն ի ս ին Տասըերու . խ ո րքյո ւր գ ին կ ո ղմ է ո ւ ն կն գ ր ո ւ թ ե ա ն
ր ն գ ո ւ ն ո ւ ա ծ է ր , Թ՛ուրք պ ա տ գ ա մ ա ւ ո ր ո ւթ ե ա
ն աո_ա ջ յիշ ա տ ա կ ա գ ի ր ւՐր ն ե ր կ ա յ ա ց ո ւ.ցա ծ
ս ւ ա րզէ ր ի ր կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա
ն տ ե ս ա կ է տ
ը
&ու.րքիn j ա պ ա գ ա յ կ ա ց ո ւթ ե ա ն
մ ա ս ի
ւՐանսօ , խ ա դ ա ւլո ւԹե ա ն խոր5րգաժոդով
ի ա նո ւնո վ , հ ե տ ե ւ ե ա լ ււ|աաասիւա^ւ ր տ ու ա ծ
ոս տ ա կ ա գ ի ր ին.
Փարիզ, 23 Տոսևիս
19/9
Պարոն %ախագաՀ,
Դաշնակից
և ՀամախոՀ գլխաւոր
պետութիւններու
ԽորՀուրդր
ամե
Ղւա խղճա միտ ուշադրութիւնով
կարդաց J ի շա տա կագի րր, զոր Զեր
թիւնը
իրե՛ն յանձնած կր
17
Յունիսի՛ն։
կ
]ԱորՀուրղր
Համաձայն
իր տուած՛
խոստումի՛ն, կր փափաքի
Հետեւեալ
գիտողՈւթիւններր
՛ներկայացնել
այ
վաւերաթուղթի
մասին։
Պարզելով քաղաքակա՛ն
խաղերր,
որոնք
Թուրքիոյ
պատերազմի
մաս
՛նակցութեան
առթիւ
տեղի ունեցած
ե՛ն, ինչպէս ՛նաև
այ՛ն
ո ղրեր գո ւթի լե
՛ներր, որո՛նք կատարուած
ե՛ն պատերազմի
յայտարարութե՛նէն
յետոյ, Զ
Վսեմութիւն
ր ո՛չ մէկ փորձ
կ՚ըսէ
արդարաց՛նելու
կամ մեղմաց՛նելու ա
ոճիրները,
որոնռմով
թուրք
կառավարութիւնր
յ անցա պարտ Հանդիսացած
է,
և րացայայտ
կամ լռելեայն
կ՛ընդունի որ Թուրքիան
Հա մա ձայ՛նական Պե
տութիւններու
Հետ
գժտութեան
ոչ մէկ պատճառ
ունէր, թէ ՛ն
ձեռքի՛ն իրր Հլու գործիք ծառայած
է, թէ՝ պատերազմը
սկսուած
արդարացուցիչ
պատճառի՛
առաք տարուած է ան ողոր մօրին, սարք
դեր* որոնց աՀաւոր
խժդժո ւթիւնր կր Հաւասարի կամ կը գերազանցէ
որ պատմութիւնր
երրեք արձանագրած
ըԱ
ա
յ*
ք՝
ա
յ& կ*առարկուի թէ այղ ոճ
ները գործուած
են կառավարութեան
մր կոզմէ,
որուն յանցանքները
կարե
չէ վերագրել
թուրք
ժողովուրդին,
թէ այդ ոճիրներր,
որոնցմով
մա Հմետա
կանն եր ր նոյնքան տառապած
են որքան
քրիստոնեաները,
Հետեւանք
կրօնական
մոլեռանդութեան,
այլ բոլորովին
ան Հա մա պատասխան
էին
՜՛մանեան
աւանդութեան,
ինչպէս որ ան երեւան
կռւգայ երբ քննենք պ
մութեան
ընթացքին
Թուրքիոյ
ցոյց տուած
վերարերումր Հպատակ
ցեղերուն
Հանդէպ, թէ օսմանեան
կայսրութեան
պաՀպանումր
ան Հրաժեշտ է աշ
Հի կրօնական
Հաւասարակշռութեան
Համար, թէ քաղաքականութիւնը
նուազ քան արդարութիւնը
կր պա Հանքէ այդ երկիրները
ամբողքո
վերահաստատել
իրենց նախապատերա
զմեան
վիճակին
մէք։
/ԱորՀուրդր
չկրնար
ընղունիլ
ո՛չ այս եզրակացութիւնը
և ո՛չ
փաստերր
որոնց վրայ ան կր ՀիՏնուի։
Վայրկեան
մը իսկ կասկածի
թարկեր որ Թուրքիոյ
ներկալ
կառավարութիւնը
իրաւապէս
կը դատապա
տէ իր նախորդներուն
Հետեւած
քաղաքականութիւնը,
եթէ
նոյնիսկ
կառավարութիւնր
բարոյական
նկատ
սղութեանց
բերումով
չ՚ըներ ատիկա
(և բացայայտ է որ կ՚րնէ) պիտի Հարկադրուէր
րնել պատշաճութեան
(lo
tUOl t éJ
նկատոդութիւններով։
ներկայ
կառավարութեան
անդասները
ան Հա