ՀԱՐԻՒՐ
ԸՆՏԱՆԻԲՆԵՐ
ՊքԱՍԷՆ Ար -
ժա՚եթին
ւիոխագրելոլ
Համաքւ
խնգրագէր
մը ներկայաւքւււ։յահ
է Հարաւ՛
Ամերիկ՚ոյի
.աււաքնորգ
Աիոն արք. Աանուկեան
, Ար՜
ժանթինի
զաղթա
յին վարէոէ-թեան
-. Այ"
֊առթիլ
կբ րաղատրէ թէ կիսլրոսի
թուրք–
ե ւ յ ո յ ն վէճր
աղզահ է Թուրքիոյ
Ժէք բ1՚ա^
• կող Հայ ժողովուրգի՚ւ,
վրայ եւ ոաեզհահ՛
• է վիճակ
մր, որ կր սաիսլէ
զանոնք գազ ֊
թելս
լ .
« ԱԱՊԱՐԷԶ » թերթին
նիւթապէս
ա -
քակցել^լ
Համար, Տիկ– Ասֆիա
ԼեւսնՅա–
կորեան
յանձն աոահ՜ է անոր աղաա
Հոգին
վ ր " ՚ յ
չինել աալ երեք - չ՚՚րս
խանութներ
,
9րո ե,ղ եկամ ուա
ր սլիտի յաակա
ցուի
թեր
թին
% Այս երկրորգ
նուէրն է որ
Կ՝Ր^՚Է
Տիկինր
• Առաշինր
Լենյւն Յակոբեսւքլ Յի ֊
շաաակի տռւնքւ
է զոր նուիրահ է
Հա յ
Օգե . Ա իութեան
, իսկ ներկայ
նուէր
ր
ւԱս–
՜՜պարէ-գ^
Համար
1լարմ–է տասնեակ
Հազար
աոլար; Հ, 3՛ Գ– ՚Բալիֆորնիոյ
Շրիսնա–
յին Գորհագիր
Աարմինր
եւ
€Ա"՚ղարէզ»ի
վարչութիւնր
որոշահ
են
նորակառոյց
շէնքի ճակատին,
ղրել՝
«Աբդհսսքբ րքւկեր
Լեււ^Թ եւ Տիկին Սօֆիա 3"ւկոբեան6եբու» :
ՎԱՀԱՆ
ՆԱՒԱԱԱՐԳԵԱՆԻ
յիշատակին
^սգաՀանգէս
տեգի
ունեցաւ
Պուէնոս
Այրէ
սի Հա յ կեգրոնին
մէջ
,
Աեպաեմրեր
2^ին ,
՛նախաձեռնութեամբ
«Արմենիա»
Աշակոլ -
թայի^ն
բնկերակցութեան
ե ՚Բրիսաավա
ր ֊
քիոստոմ եւ Զաւաբեան
մասնաճիւգեբոլ
Ներկայ
եղահ է Հոհ՜
րաղմ ութիւն մր
յ
Ն ախտ ղաՀն էր սնկեր Վաբղ ան Գէորգ -
եան, որ գրուատեց
վ^աՀան
՚(,ալասարգ
-
եանի
նուվւրո, մն. ու լիսուն
տարիներու
աշխաաանքր;
«Ա եհ ս ւթիւննե
ր ր յատկա
֊
նչող ստսրողելիներուն
մէք
մտաւորական
պաաբաստո
ւթիւնբ
մասնաւոր
արմէք
մը
"11՚աի չներ<կայացնկ,
, աշխարՀ
լեցուն
է
մտաւորական
պատրաստութեամր անձե -
րով–. իրսողէս
մեհ են անոնք ոբ իրենց ա~
Րէ՚֊նր եւ էութիւն,,
տբամագբահ
են
իրենց
մողովոլրղին
եւ ուրիշներու
բարօրու -
թեան ել ա,լատոլթեան
: Ընկ. Վ– Նաւա -
սաբղեան
իր մաաւոլ,
էզա,որա։ւտութեան
ղուղ բնթաց
ունե ցաւ. նուիրուահ
Հ"գ1՛ ՚
Գաղաւիարւսկան
եւ ղաւանական
Ա1այքարը
իբմռվ թափ ստացաւ»՛. Օրուան
բանախօ–
Ար
բնկերԱ
՚Արհբունի
խօսեցաւ
ողբացեալ
.ոնկերոք յիսուն տարուան
ղրական եւ կու
սակցական
բեղուն
ղորհունէութետն
մա -
"ին :
ԵՐԳՋՈՒՀԻ
ՋԱՐՈՒՀԻ
ԳՈԼԱՒԽԱՆԵԱՆ
Աբմանթինէն
ետք, Պրազիլիոյ
Աան
Փաւլօ
քաւլաքին մէք ալ երղաՀանգէս
մբ աուահ
է ։ Նախ երգահ է ֆրանսերէն
, ղերմանե -
րէն,
իտալերէն
եւ ռուսերէն
երղեր,
ապա
ամբող
քո ւթեամ բ Հա յերէն : Երղ ելէ առաք
րսահ
Հ • «
Ես շատ ,թստ ե մ խօս ո ւմ
Հա–
յեբէնբ
, բա յց Ասաու ահ ինձ տուեր
է
քաղցր
ձայն , որպէսզի
կարոէլ
լինեմ
այգ–
պէսով
իմ սիրաբ
ձեղ յայանել
»: Երգահ՜
է «կարմիր
վարղր»,
«Աեւ
Աչեբը » , «Ե"
երղիչ եմ» , «կռոլնկլօ>
-. Գաշնակով
րն -
կերացահ է Պ • Ալեքսանտբ
, Աէն
Փալլո–
յի ձայնասփիւռր
իր յա յտաղ բին մէք ան-
ցուցահ է երկու
Հայկական
մամեր
՚.
« ԱՆ՚ԱՀԻՏ ^ անուն վէպ մր Հյւաաա -
.մ ա յրենի
լեզուն
. սերտել
Հին ու նոր
–պատմութիւն
եւ ա շխա րՀաղրո
ւթիւն
, ե -
..թ^
մին
չեւ
ցարղ չեն
լրա ցուց ահ
ա յս
յղայմաններբ
% Անոնք
իրենց
կարղին , ա՛
ռանց
սեռի եւ տտբիքի
խարոլթեան
անւ֊
խտրական
ու ազգա
յին առուլք ոգիով
, կը
սատարեն
աղգա պաՀ պանմ ան
ղորհին ,
.անձնո լի րա բա ր •
Կ ո ւս ա կցո ւթի ւններ ը իրրեւ
ղեկավար
տարր , իրենց Հեա ունենալով
ամբողք
Հա—
.յութիւնբ,
կռուեցան
եւ ղոՀուեցան
, որ -
Աէէս ՛ււ, ւսսքագա
յ սեբունգբ
ունենա
յ իր
անկախ
Հայրենիքը
. Այգ իտէալէ՚Ա Հաս ~
նելու
Համաբ
տուինք
անՀամար
ղոՀեր եւ
ունեցանք
Աայիս
Չ8/՛
անկախութիւնէլ,
է
Այսօր շատ աւելի
,լիւրին է պւս յքաբբ՝ Նոբ
Աերունղի
շարքերուն,
այլասերոլմէ
փբ՜
կելու
Համար
իրեն՚ղ
քոյրերն ու եղբայր -
ներր
Ուրեմն
, շ,սբունակել
պայքարբ
եւ մեբ
նուիրական
լեղուն
, գիրն ու գրականու -
թիէնէէ եւ աղգային
ոգին բարձր ու անա -
–ղւսրա պաՀել
, սերուԿգէ
սերունգ %
ԱդՀասարակ
ամ բողք մամուլր
աՀազանգ
կր Հնչեցնէ թէ ղիբքեբբ
չեն հախուիբ եւ
կր գեղնին
ղբատուննեբու
անկիւէւր , թէ
նռթ
սերունղս չի կաբգար ոչ գիրք , ոչ
թեբթ
֊.
Մենք ամէն
օր մեր ճամբուն
վրայ կբ
աեսնենք եւ կբ Հետեւինք
անոնց ; Աեբ նո–
րաՀասներն
ալ րնիկին չավ՛
ր^՚թեբցասէր
են ել երր. կ՝ ե բթան
աշխատիլ
, ան քլա գալ՛
կը կարւլան : Անւ՚նց աք ու ձախ
՚լբպաննե–
րբ լեցուահ ենօտաբ թե րթե բով
որով––
Հեաեւ
չեն ղիաեր
իրենց
մայրենի
լեզուն–.
Կէէ
Հ եաե
լին, օրուան
նո բութ իւններուն եւ
խումրեր
կազմահ–՝ կր վիճաբանին
: Նոր
սերուն՛ղբ
րաւարար չի ղտներ
Հա
յերէն
թերթերն
ու ղիր քերր՝
Հ ետե ւե լու
Համար
օրուան
նորութիւննեբոլն
• Նոբ
սեբունգբ
իր մա յրենի
լեղուն
անղ իտանա
լով
չի
•ք է՛ոե ր նաեւ թէ կր պատգէք^է
շ...^.
Հթէլ
աւլղ ի մ
Ո
: Յաճախ կբ քանայ
հահկել
իր
աղղ
ութիւնբ :
Պա՚ոճսւռր,
ղարձեալ
հնոգակ,սն
՛լաս —
տիարակութետն
պակասն է ; Պէտք Հ յս՛ -
ճախ
կրկնել մեբհաղկոցնեբուն
մէք թէ
ւսւլ՚լով
Հայ ենք եւ մեր Հայրենիքր
Հա -
յաստանն է , ինչսլէս
կ՝բնեն
ֆրանսական
վարմաբաններոլ
ուսուցիչնեբր
Անվիճելի
են ուսուցիչ^ւեբու
անձնուի -
բութիւն.,, եւ անսպառ
քանքբ :
կամաւոր
զինուորեալներ,
ոբոնք յաբատեւօրէն
կը
կռուին
ա՛լ իտութեան
եւ. խ՛՛՛ւա
ր ին գէմ ՚.
Անոնք
արմանի են նիւթական
քաքալեբոլ–
թեւսն եւ ե րա խտագիտութեան
։
ՆՈՒՊԱՐ
Ա%ԱՄԱԼԵԱՆ
բակուեցալ
Ամերիկայի
մէք. Հ,րաա ա ր ա -
կիչոերր
կ՝ըսեն թէ «նիւթր կը Հետաքբ -
քրէ Բ"Լ"Բ ա՚լ՚լերբ,
որովՀեաեւ
իբական
սլատմ
ութ
իւէւն է առաքին
քլ՚իսաոնեա
յ
աղղին».
Հեղինակն
է Աեբաստացի
տոքթ–
կարապեա
Փայէլեան
, որ ղիտնական
մբն
է : Վէ՚՚էր
՚էրելէ
վերք կր յանձնէ
արուես–
տաղէ՚ո
աղքկան ս, որսլէս
,լի
ղրական
ձեւի վերահ է : Պատմական
գէպքերու
շարան
մրն է, ուր տուահ է նաեւ
Հոիփ–
սիմէ
կոյսի
սրբաւլան
գէմքր :
ԱնւսՀիա
՚ո՚լքիկն է քրմապետին։
^Լէպր
կր խօսի
Հայաստանի
ել Հռովմէական
կայսրու
թեան
միաՀեհան
տիրապետութեան
շբր ֊
քանի
մ ասին
ՍԱՆԱԱԱՐԵԱՆ
ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ
վասաա -
կաւոբ
ուսուցիչներէն
Աիմոն
Ա՚լասլալ -
եան, որ Բալիֆորնիա
կս ՚լանուէր
, մե -
ռահ է վերքերս.. է^նահ^էր
կարին,
1873֊
ին : Աանասարեան
վարմարանի
սան էր
ինբ
տաբեկանի՚ն
եւ Ցիւբիխ
ուզալ՚կուե
-
ցաւ,
քի՚քիարանութիւն
ուսանելո
Հա -
մ ս՛ր : Վերաղաբձին
սլաշաօնի
կոչուեցաւ
վ՚սրմաբանին
մէք, մնալով
մինչեւ Ա. աշ–
խսւրՀտմաբտի
նախօրեակբ
.. Յետոյ ՛իո -
խս՚ղբուեցալ
Պոլիս : Մասնագէտ
էր ղեբ–
ւքաներէնի եւ կր ղասախօսէ
ր ւլեբմանա -
կան
ւթսբժ՚սրաններու
մէք
Ունի
երկու
ա՚լքիկնեբ եւ որղի մր՝ Վաղւլէն,
ինչպէս
եւ եօթբ
թոռներ
Բժ՛
Ե՚ԼԻԿ ԳՈՆԵԱԼԵԱՆ,
մնա
յուն գա–
՚ւախօս
Պէլլ՚՚՚ւթի
ֆրանսական
Համալսա -
րանի ատտմնաբումական
^ի՚-՚յվ՚ն
> —
Փէսէօր^ք
տիաղոս ստացահ է : Ընկեբբ որ
անցեալ տարի
Փ՚սրիզ կբ ղտնուէր եւան
ւլամ է Համ
աղ՚լ ա լին բնկե րութեան
կեգր •
վա բ չութեան
, ա յս տիտղոսին
աբմսւնա -
ցահ է Փարիղի
Հ ամ ա լսա բանա կան
բամեի
ղեբաղոյն
խոբՀուբւլին
կողմէ, ի ղնաՀա–
աութիւն
իր աշխատանքին
:
ՊՈԼԻՍ Հասահ է Լիբանանի
խսրՀրգա -
րանի անղամ եւ «Այղ» եւ «Լը
Աուար »
թեբթեբու
տնօբէնբ,
Պ– Տի՚էբան թոս -
սլաթ։ Հայեբես՚իոխանբ
անգամ է
լիբա
նանեան
այն պատուիրակութեան
որ Հրա–
լիբուահ
էր Պոլսոյ
քտ՚լաքասլեաութեան
կո՚լմէ
, ներկ՚սյ
ԲԱալու
Համար
Թուրքիոյ
ՀաՆր^սւեա^^եյսն^^^ասք^ի
ՂՈ՚՚Դ՛^
՜՛
ԲԱՎԱԲԱՅԻ
ՄԸ արգիական
նկաբիչի
մր
ւլ որհե րոլ
ցուցաՀ անգէսին
կ՝ե րթա
յ եւ
զարմ ացսւհ կը կենա
յ պատկերի
մս առ -
քեւ :
Ի վերքոյ
նկաբիչին կր զիմէ -
/»՞Տ՚չ
ցոյց կուտայ այս նկարբ ,
Ո չխա բն ե բ բ ղաշտին
մէք , կ՝ րոէ նը–
կաբիչր -
Բայց,
ղաշտին
մէք ոչ խոտ կր տես
նեմ եւ ոչ ալ ոչխար , կ՝ռ՚ո.արկէ
այցելուն
:
^^/""՚Ր^^՚ւ՚Ս.
կեբան
ու
ւլացին ։
հլե՚նթ են ոթխոտ չեզահ
տեղււ
կենան
,
կը սլա՛ս աս խան է նկա րիչբ
ղա յբա
ցահ :
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
է– ՄԼ՚ՀՏԼ՚ՐԵԱՆ
ՋՈՓՈՒՐԵԱՆԻ
ՆԿԱՐԱՀԱՆԳԷԱԸ
ինչպէս
՚լբահ
էինք ,
նկարչուՀի
Լ՛ •
Մ է Հտէբեան
Ջով՚ուբեան
նկարտՀանղէս
մը տուաւ
Հոկտեմբեր
(> - ՝Հօ
յ
Կալբռի
ՊեբնՀայմ
ժէօնի մէք : Այս աոթիւ տե -
՛լական
մամո
՚֊լյչ
զնաՀատական
ւոո
՛լ եր
նուիրեց
անոր արուեստի
՛է ասին
«Լա
Ո՚ըվիւ
Մօ՚ոեռն»ի
մէք Ո՝րնէ Բ՚սռվալօ
կբ
՚լրէ թէ
Ա
՛նոր ա՚զաւո բաւղա շտութ
իւն ր կր
յիշեցնէ
Պոնառինո
, առանց
սակայն
անոր
բհգօրինակութիւնբ
րլլալու • է .
ՄԷՀ -
աէ բեան
Ջոփ ուրե անի
արոէե ստր անձնա -
կան է եւ կորովի : Նշանակսւլից է
անոր
;
լււ յ " ի ն խաղե ր ր
Արու ես ա՛ս
՛լ իտոլՀ
իին
՝
գոր
հեր
II
կեանքի
զ՛լացում բ
կուտան ։^
Սեւ զգեսա
մբ , մ ան իշա կագս
յն խորք
մ ր ^ .
մ է ք՛ո եղ կր Հ անեն խարաեաշ
մ աղեր , լո յ–
սի
թեթեւ
Հակագլ՚ութիլ^ւ
մր կր
խազայ
երիաասարգ
կնոք մո զէմքին
ւքքայ , ագ–
քնակ մր կ՝աշխատի
կաբել
^ "րուն
՚լէմ -
քին արտ՛ս յա յտութիւն
ր շատ լաւ տբր -
ուահ– է , եւ բաղմաթիւ
ղիմանկարներ
ցո
լց կուտան
Հեղինակին
նուրբ
Հ ողերա -
նութիւնր
: «Ընթեբցում»ին
ամրողք շա -
Հեկանութիւնբ
կո կա յանայ
անոր կիսա -
ղէմքին
վրայ :
Բն անկա րնեբբ րանա ստեղհտ կան
են
է
ԱՀաւասիկ
նոբմանտական
քրակոյա
մբ ոբ
Կր Ա"ւ"՚3^՚է էր է"՚–րէ1՛
կանաչութիլնր
եւ
կամ
քբվէմ
մ ր
մ ան ի շա կա՛լ ո յն որ ղառի •
վարէն
կււ Հոսի • եւայլէ։ : Բանի մբ
նա -
թիւռւքոբթ֊ձ–^,
ղեղե
ղկօբէն
նկսւրու ահ ել
թաբմ
հ-աղիկնեբ
կ՝տ։քբողքացնեն
աաղան–
ղաւոբ
նկաբ չուՀ իին
՚լորհր :
ԹՈԻՐԲԵՒհւՈՐՀՐԳԱՅԻՆ
ԲԱՆԱԿՑՈԻ -
ԹԻՒՆՆԵՐ
Թուրք
թբթեբր կբ գրեն թէ
րաեա կցո ւթի ւններ կբ կա տա ր ո լին Հա յաս–
տանի
Հոկաեմբերեան
գիււլին
մէք , Աար–
աարապատի
քրանցքէն
Հաւաքաբար
օղ -
տուելու
Համաբ
;
Բանա1րլւ։ւթիւններբ
տեղի
կ՝ունենան
1927^
թուրքեւսովեա
պա յմւսնաւլ
ր ին
Հիման
վրայ,
որուն Հա -
էք՛
Ա
՛ձա յն ոլիաի
ճշ՚լ ուի թ է ինչ՚ղք, ս Հաւա -
քաբաբ պիտի
օղաուին
քրանցքէն :
Թ՚՚ւրքի"՛
"Ր"ձ ՛ւ՛՛ւ՛ք ար մր ՚ւլի՚ոի վճա -
բէ
,
9բանցքէն
օւլտոլք՛լու
Համար :
ԹՈՒՐԲԵՐՈՒ
ԳԷՄ
շարժանկար
մբ
սլատրասաուահ
է Կբետէի մէք; Նիւթն է
ղրաղէա
Բ՚ս՚լան՚լաքիսի
վերքին
վէպԲ՝
«Վերստին
խաչուահ
Յիսուսր », որ քլԲ
ներկա յացնէ
Օսմ . կ՛ս յսրութե
ան
օրով
ապստամբութիւններբ
Կբետէի
մէք։
Շար–
ժանկաբբ
յօրինահ ենֆրանսացի
աբուես–
ասւղէտներ տ
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵՒ ՏԱՐԱն՚ԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱԶւ՚Ը
էՅԱՈԱ.Ջ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(184)
(1|ԱՏՍ՚ԱԿԱ1, ՎԼ««|, 364 ֊ 400)
- ^՚. ԳԻՐԲ
•
1 9 – ՄՈՒՇԵՂ «ԽՈՏՈՐ՚ՕԱԿԻՆ
ԽՈՏաԴԱԿ »
Հբապարակի
մ էքւոեզում
, բարձր
սա յ ֊.
ձ.ացիցի խայրին
չամ՚իբահ
էր մի ճեբմա -
քլաւլ՚լ ե ստ մաբմին
•. Գա մ՚ւվպե աան
մ ով -
պետն էր, այն ՀբէշՐէ "ր
ԶարեՀաւտնի
աւերաէլների
մօա
սայլացիցք՚րի
վրայ
բարձրացրեց
Հա յոց
իշխանացն
տիէլիննե՛
լ՛ին եւ օրիորղ
նք. լ՛ին ; Ամէ նի ա չքե
րբ յա–
ռահ
էին ՛լէսլի
՛ս յղ
սսսքլո՚լի
մարմ ինք
Ա լ՛լ միքոցին , ՇասլուՀ
ի
աբքա
յական
վյւանների
մի էլողմ ում
լաբահ էր
Հայոց
ս պար ասլե աի Հաս արաէլ ւլինուորական
վո–,
րանբ : Ալստեղից
եբեւու՚ք էբ նբա յաղ -
թութէ, ան ամբուլք
արղիւնքր
իւր
բոլոր
յւաւարաբ
ւղաւոէլէ, բնե րով : Ինքր
, սպաբա–
պետր , նստահ էր մի անչուք
ճանապար–
Հոբգական
րաղմոցի
վրայ, ոբ բնաւ չէբ
ոլո՚՚ոշաճոլ
մ ոչ նրա աստիճանին
ել ոչ
՜նբա
ւիսաքին : ՚քլրան
շբքասլ՚ս՚ոել
էին իլր
ղինաէլից սպանեբր
, որոնց մէք
առաքին
աեւլ բռնել էր ԱաՀաէլ
Պալ՚թեւո
, ել ապա
Մեսրոպ
Տարօնէ/ցին :
Լուռ
էին նլ
՚ա1ւք
, ել բււլոբի
ղէմ
քեբի
վրայ
նէլարուահ էր մի տեսակ
՚լայրացեալ
զմղոՀոլթիւնւ
, որ աեղի է ունենում
քեբմ
Հ աէլտճսւռութի
ւ1ւներ
ից
յետոյ
Ինքբ ,
սպարասլետբ
, սաստիէլ
խոմոոուահ
էբ ,
ել իւբ անՀ ան ՛լի ստ
մ ա տնե բով
անղաղար
ոլորում էր ղեղեցիկ
, սեւորակ
լ^չացք -
ներբ,
էլարհես թէ , նրանք
աբղելում
էին
բոցավառ
չր թ ո ւհ քեե բ ին թափելու
ա յն
քլրակր ,
Որ
մի քանի րոպէ առաք
Հեղում
էր նա իւբ ղինսւէլիցնեբի
ղլիւին : Ոչ "ա -
էլ՛ս լ իսռովեա
լ ղբութեան
մ էք էր
գանւում
ԱաՀակ
Պ՚որթեւււ
; Նա կբ թողնէբ եւ իս–
քլոյն գուբս կբ ղաբ վրանից, եթէ ղին -
ուորակ,ււն պա բ տաճ անա
չութիւն
ր
չզսսլէբ
նրան։
իսէլ փոքրիկ
Մեսրոպր,
ինչսլէս
լո
սում
են , իւր էլաշոլ մէքչէր պաբտաէլ -
ւում . անղագտբ
շաբմււքւմ էր իւր ՛ոե -
գում , կաբհես թէ փշեբի
վբայ նսաահ
լի–
Որ :
Ի՚^նչ էր, որ ,սյղ,զէս
վրղովմունքի
մէք
էբ գրել
նրանց.. ի՞նչ էր, որ ալն րոպէ ֊
ներում , երր պէտք էր լաղթու թեան ու -
բախոլթիլ^ւր
վայելել,
որի Ժէքն է ղին -
ոլորի փտռքր եւ նրա ուրախութիւն,։
—
րնղՀւսկառաէլն
, ձ։լեք էր նրանց
խորին
սրտմտութեան
մէք -
Ա յգ բռնադատեալ
յռւղմունքր
, որ րո–
պէապէս
լռութեան
մէք ամրոխւռւմ
էր
է
ա՛ս ,ո արաէլ,, յս , նորից
սլէաք է պա յթէ
ր ,
եթէ
ս։ղտլ։։սպե։ոի
թ ի էլնտ սլա Հնէ. ր ի ց
՛է է քլԲ
նԼրս չմանէր եւ զեկուցում
չտար,
թէ
դսւՀճա՚ղետին
բերել
են -. Երբ
էլանզնացրին
նրան
վբ՚սնի
Հանղէպ , սպալ՚ապետր
Հալ՛–
9ՐԿ •
—-- Գ՛ւ՞ւ էաս Պ՚որսից
"՛րքայից
՚ " ր ք " ՚ յ է
՛լ ՚ս՝էճապե տ,ո
՛Այո , նլ,ւտս,ոս է , ՛սէր իմ , ։ղա։ոա։ւ -
խանեց նա, խորին
էլեբ՚՚լով
՛լլ՛՛ ՛խա՛ս
լ՛՛ ՛Լ •
֊ Բե,, Համաբ
,լորհ
բ՚սցսւեցաւ
, ասաց
նրան
սպա րապետ
լ։ ժսլ,ուս լով , որ արտա
յա յ՚ոոււք էր աւէ,լի
մա՚լձ
է.ւ ղ՚սռնութիւն
,
քան թէ Հէ.։լնութիւն : Գու, անա՛ս բս՚էլո
յս ,
էլբ ձանձբսւնայիր
, եթէ մի օր
աոանց
ւք՚սրէլիէլ
։քոբթելոէ
,1ն։ոլիր։
Իսկ ես
այսօր
կր տամ քեղ բաւաէլան
ւքեհ պաշար : Գու
միայն
այն ասա քանի
օղնաէլաններ
ունէ՛ս
քո
ձեռքի տաէլ :
0 ՛լ՛՛ւ՛ս էլաննե բս սակաւ
թ՛ն,
սսլ՚՚՚ր՚ս
-
պետ տէբ, ՛լու
մի։ս
լն ինձ ղոբձ^
տայ։ ,
գոբհ, ես հոյլ չեմ իմ սլա չտօն ի մէք ,
։սս,ս,– ն,,, ։լի,տկս,ն
հիհա՚լով,
եւ
աւղա
աւելացրեց
. Արքայից
արքան
միշւո ղոՀ
էբ ի՛ք հաոայո,
թիւններով
, եւ ա՚սբի չէր
անցնի, ոբ ինձ մի քանի
ղիւղեր եւ աղա -
բակնեբ
չպարդեւէր
: Յոյս
ունեմ , որ
Հ"՚.1"ք/ ՚քեհա՚իտո
ս։ղ,սրասլե՚որ
նոքնւղէս
առանց վարձաարութեան
չթո՚լնի
իւր հ"՛–
ռային : Վ,եբքԲյ
խօսքեբի
միքոցին՝
նրա
գազանային
աչքերում
ղաբձետյ
երեւաց
ւլիւաէլան
հիհաւլբ
՛իու ինձանից առատ
վարձաարու -
թիւն կս ստանաս
է
,լ
արքա
յից
արքա
յի
շ^՚ո բՀահ
։ւլա րւլեւնէւ րբ
էլր մոռնաս •. Լսիբ
ղաՀճասլետ
; Ա ենք
ե րէլար
մնալու
թ ՚ ն ք
այստեղ՛
մի քանի
օրից յետոյ
չուելու
ենք
ա յսաե ՛լից , եւ մե՛լ Հեա պէ տք է աան
ենք
։քեր ձեբբաէլալահ
,լել։իներին
: Եւ որսլէս
,լի այ՛լ
բազմոլթիլնչ,
մեղ ֊•ամար
չ։ւ։ւիա —
։լ,սնց
հան բութ
իւն
չ լի՛է՛ի , ղու պէ ՛ոք
է
՛Ի՛՛ՔԲ ինչ թեթեւացնես
ւքեր
րեռբ
ԳաՀճապեար
շ՚սնթաՀ-լորյւ
նման
ամբողք
մարմնով
ղոզաց :
Այ՛ն Ք" մալ՚՚լիէլն
է լ քլաբալ է,ն անել,
սպարապետ
աէր , ասաց նա
րոպէաէլան
շւիոիժութիւնից
յե՚Ոոյ : իսկ ես , քաւ լիցի
,
ի մ
ձ է։
Ո
քէ՛ լ։ ո չե։ք իժաթ ա ի։ ի ի մ ա ՛լ ւլ այ ին -
ների
արե՚սն
մէք :
;
իրաւ է , այ՛լ իմ ՚էարղիկն
է լ կ<ք^Ր"՚չ
էին
ան Լ լ , եթէ միա
յն ՚քորթել
սլէտք լի -
նէր։
Բ՚ոյց
այղ շէ իմ ցանկացահր
: Իմ
մ ա լ՛՛լ իէլ ր ՚ւաստիէլ անվարժ են
էլեն ւլ ա ե ի
ւք։։։րւլ էլա՚1ւէլ մ ս ր թ աւլէ, րհ անե լու
է,ւ նրանց
սլս։ճւ։ւ ճ։ս։էլ՚սէոս։նքւ
խ՚ւտոէէ
լցնէւլոէ ալ։ -
Հեստում
: Իսէլ ղու, Շապսւ՚>ի
հաոայու
—
թէ.ւսն մէք, էլաաարէաւ
լ ւթսրպետ
է՛ս ՛լ՛որ ~՝
ձե
լ ւս յ՛լ
՛ւ որհ
ում : Ե՛– ինձ ա լ՛լ է լ՛ Հար -
էլ՚սւոր։
Զ է՛^
"Ո,
էլենւլ։։։նի
։ք՚սր։լիէլ
իւբ
Հետ
։ոանե լբ՝ ա յ։լ
բ։սլ։ւ,1լան
մեհ հան -
րութիւն է , իսկ նբ։սնց
մորթիկբ
տանք, լ ր՝
ա յւլ բաւ ։։։ էլան
֊%ե շա է եւ թեթէ,
։. ;
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
