Հ6
ԱքհԱՀ>
«ձՍ Ց Տ ԱՃԻԿՆԵՐԸ»
հ^աՀան
Ա՝ ա լէ ւլե ւււ՝1ւ այս անսւնր
1լսւ.աայ
Դաշ)>ակցս,1լաննելւսւ^ւ
, — աես
«ճամլէուս
Ծայբլ,», Ա.^ Հաասր, էք :
Խնդիր չէ թէ , երբ հարցուէր
Տաճիկնե֊
րո՚ւՆ
ւսլ կար հիքր , այս վեբքիններր ա -
*զաՀովարաբ
սլիտի սլաաա
սիւ անէ ի՛էւ թէ
•պիտի չհաւատային
երբեք
Գաշնակցական–
՚ներուն
«աաճկու-թեան»
, օէ
բՕԱՐՇ&ԱՏ6 I
Ծեթրին
ֆրանս երկն այս չաա "իւ՛ե լի
ր՛"–
ցատրսւթեամ
ր , բա
յց կրնան
խարուիլ
Մալէզեաններոէ.
ա՚սճկութենէն՝
տեսնելով
Հաւատա
լու
ամէն
սլա յմ ան
Աւացուահ
Տաճիկներուն
ա յս ա րամ ա բանո
ւթի
ւն ր
ո՛բքան ալ ճիչղ
րլլայ
, ինհ՜ի ց՛"՛^
պիտի
պաաճասէբ
Տ՚սճիկ
անսւ՚սնե
լ
Հ՛Ա
յ ՛քր , "՚–
նարղելու
համար , նաիւաաելու֊
համար
,
անպա տ ո ւե լո
լ
հ ամ ար
•, Հա յ մ ււ
Տ ՚ ՚ ՚ ճ ի ^
կ
անուանէ
ուրիշ
Հայ մ՛ր,
՚ ^ ՐԻ^ լէ<(
նասիօն :
Ես
նոյն ցալշ
ղղաղեբ
եմ , մամանակին
,
^բբ
Հա յերէն
թերթերսւ
մէք « թուրք
օղ–
Լու
Հա յ » կո շեղին
մեր
ս
ր րե ր բ , ^մեբ
Հայրն ու մայրբ
պէլլի
են ,
Օղււ՚՜Լլ ,
Բ"՛յց
քու
հա՞յրգ
. .
գրեցին
անսլատասխւսնա–
աու
ղ լ՛ի ^ ՚ ե բ
Հարցումի
ձեւուէ , մեր ոբ֊
բերուն
ուգգոէ.ահ
^յԴ
ՂԲ՚"1)՚^Ր1ք՝ 1՚"է1""1՛ - է1"Ղէ"*1՛ մար~
գէ՛լ
••
Այսօր , սակայն
, ՚լրո՚ԼՐ՝
Հայ
կուսակ
ցութեան
մր պե՜աեբէն
մին;
Հայ
մեհ՜
կաղմակերպսւթեան
մբ նախկին
՛Լ՛որի չր ,
պատասխանաասլ
բերան
, իրաւաբան
եւ՛՛
բանաստե^գհ
I
Եւ • • • ութսոէնւեւՀի^նղ
ւոարեկան ,
կ՝Բ"1, ձայն
մր քովէս
. Մեգքր
հանրացնե -
լո՞՛ւ Համար՝
"՛յս յաւելումր
, ուզելով բ -
ոել թէ տարիներու,
բեռն իսկ չէ կրցեր
խաղաղեցնել
կիրքբ
մարգու այս
նմոյչին
*^էք,\ թէ մեղքր
թեթելցնելու
Համար ,
ռւղելով
Ասել
թէ տարիներու
նուն
րեռբ
յաճախ կբ թուլցնէ
մ արգկա
յին կարղ
մբ
գո րհա րաննե
բու
րնա
խօսոլթ
իլ1ւր
եւ կբ
դա բձնէ
ան պ ա տաս խանաաու
Ջեմղի -
աե՜ր , շեմ ղիաեր , .րայց աՀալւմր բան է ,
աՀալո՜ ր , եբե
ւո յթբ :
Մ ՛որ
՛լ մո , թեբեւս
, կրնայ
ամէն րան
բսե
լ ուրիշ
մ "՛րղ
ու
մ ր՝ իբրեւ
աղար -
աանք,
իբրեւ
անտրղանք
, իրրեւ
թշնա ֊
մանք,
րայց մարգ
մբ, մինա^կր,
իր
քանի
մր
թի՛լ ՀասակոՎ,
չափելո։
ելլէ եւ Տ՛" -
ճիկ
անուանէ
կ ուսա
քլ
յ ութիւն
մ բ, որ Հս–
կաներ է տուքար մեր պատմութեան
, ֆէ -
աայիներ
, րտնաստեղհներ
, ուսուցիչներ
,
գոբհիչնեբ
, րսէ՛ք,
՚լ՚՚՚֊ք ՛լի ՛ոէ՞ ք
անունր
այս
անօբ ինա
քլ
ս ր բա սլւլհ
ո
ւթ ե ան
Եւ բանաստե^ղհ
անուանել այս
նմոլշր,
քնքոլշ
սի^բտ
մ Ա
տք
,սնել
կոլ
րհքին տակ ,
նրբաթրթիռ
ղղ ա յութիւննե՛՛
ր
ս
րոնե՜լ իր
^ոբքոաանի
ոտանաւորներուն
մէք,
օ՛՛
յյալվատոր
աէ Ա ատա ր իաքլա , կր ձայ -
նակցիւք
քեղի \ մեռա՛՛հ է աւլ^աւական
,րնգ–
էիյլումր , մեոա՛՛հ,
մեռա^հ՝;
Գիտե
՜ւ/՛ ,
առաքին
անգամ չէ որ
նմ տն
անարղանքնեբ
ուղւլուահ են Հ– 3– Գաշ —
նակցութեան
; կր ճանչնամ
գրաղէտնե՜բ ,
որոնք ,Հպարտ
որՀայոց
սլաամ ութիւն
է լ ի -
տեն՛՛՛
մեհ - մօրս էլիտցահին չափ էլամ
քիչ
մրն ալ բան ու բուն,
կանւլ՚նահ
են /՚–՝
րենց
եաեւի
ոաքերուն
փրայ ել Հ՛ Ա՛
Գաշէակցութի՜ւն
են ք^յնաւլատահ
ան
ուր-
դօբէն
, անամօթօբէ՚ւ
, խայտաոակաբար
,
պա ր ւլա պէ
ս
ո ւշա ղր
/է
ւթիւն
Հ ր ա ւի ր ե ո լ
Համար
իրենց
. . . պոչին
՚Լր՚ոյ :
Ա՚-րէ՚՚շ է, սակայն, այս մէ1լբ :
Կբ նեբքլայացնէ,
է՜նքն ալ,
տարբեր
կուսակցութիւն
մր; Կբ ներկայացնէ
նաեւ
աղղայէն
էլա ղմւս կեր
սլո ւթիւն
ւք ս
Գիտեմ
, ինք
է ս լ ,
իր էլարւլին,
նչալսւկ
գաբձահ
է անղութ
յարձաէլոււքներու
, ա–
նարղանքի
,
թ
^ամութեան
,
նախանձի ,
հ՜ա
յրա
յ ե ղ ւիիրալորանքնեբոլ
• Պ
՛ս
յքարի
մէք
Հասկնալի եննման
բաներ։
Կ՝առնես–
կուտաս ; Բայց ատիկա պատճա՞ռ
մ լւն է,
ոբ , վյւէմ
լուհելու
Համար ,
սլա
յքարի,
մ էսբգը
թողու
Հա կառա կոբղր
ե՜լ
անարղ է
ամբողք
կուսակցութիւն
մբ
ներո՜ւ
քլո ւս ա քլղ ռ ւթի
ւն մո ;
կատարոլահբ
, այստեղ
, էէիճաբանոլ
-
թիւն չէ այլեւս ; Բնն աղա աււ ւթ
իւն չէ աե–
սակէաներու
քլտմ ղաղաւիաբնեբու
: Այլ՛ • •
գուք գաաեցէք
անւլամ
մբ եւս արտասա
նելով
լէ(( - նասիււն
անարէլանքր ,
ՀՀայ
Տաճիքլներ» ; Անաբւլե՛՛լ
մողովուրղի
մբ
մեհ՜աէէոյն
Հատուահր
, անոր Համար
ոբ
աարրե ր կբ մաահեն
անոնք չաթալ—թա -
գերոլ եւ փտշաներոլ
նե՜բկա լացուցիչնե -
բէն։ Ա՛^՛է է " ՛ յ ն կուաբ ~ սլակասբ , որ ,
մողոփուբգի
ւէր մէք, իբմէ տարբեր մտա–
հ
՜ՈէԼշ
պիաի
Համարէբ
Հաղգաղ
ալ» ,
« Հայրենւոէլալ
», ինչէղէս
ս
էէ ւէէէ
բո էվմ^ի
է
.ն է
Հ իէէ
էէէ
; Ախա՚^լ
էլորհելու
մասին է խօէէքբ,
ի՞նչ
էէխէսլ ;
Փ՚ոկ՚ո՚լհի
մէք, էոյստեէլ,
խօսքս
ուէլէլե–
լուէ րոլոր
մեհ
էէէ.
սլղ՚ոիկ
քննաւլատնե -
րէէ ւէէ
,
վեբքին
մամ
էէլ
իմ
էսսսէէէւննե
րւէւն
ու ,
մանաւանգ,
ւքենհ - աւլաներւէլն
,
որոնք
խելէսցսւթէ.ան
մբցումներ
քլբ էլսէսէՈէրեն ,
յեա - ճաշա
, ցէէ՜յց տալով
Հ. Ց՛
Գ՚ոշ–
ն՚սքլցսւթեան
սխալնեբբ, կբ
յայտարաբեմ
թէ սէսէսլր բառ մբն է որ ասլոլշներբ վախ–
ցնէէլոէ. Հէէէմ սւր միա
լն ւէտե
ղհ
ււ
ւահ է եւ ես
չունիմ
^ֆոէղի
տէ
ղ՝
էււռէօր»
֊. ինհի Հա -
մաբ
պայմէոն ու սլարսւղսէյ
բառերս
աւելէ,
հանբ
քլբ կշռեն քան սէէէտլ բառբ
Եթէ
եէէ, սէէէէէէլ
բւէէէէ
ր էսռնելէէէէ
աքն
նշէս–
նսւքլոէթեաւքբ
, որ հանօթ է ոամքլաբէէէր ,
ե լ լ ք ՚ ՚ ք
ց՚՚յց աամ Հայոց
պաամէէւթեան
ււր–
էսէոլնեբր՝
սէլսէքլով Ե • ւլարէն , ի՞նչ
կբ
մնէՍյ
մեր
ւղէէէէսւք
ութենէն
Եւ
յեաոյ ո՞վ իրաւ
։։լն
ք կուտա
ք
սխալ
Համարելու
այէէ կէսւլմա կե րէէլէււ թե
ան ղ
՛՛ր -
հու
ն է
էէ
ւթ ի
լ ն
ր ե ւ
էէ
՚ ՛լի ՛Լ ՝
մի
ւէւ
կ տ
ւլէքէս -
քլ
եր
էէլ էէ
ւթե
ան
ւլորհ՚ււնէո
ւթինր ;
Մ էւ բ պաՀանքահբ՝
նախ լա ր
էլւսն
ք Հան -
գէ՚ղ
քլ
՛ո տ ա ր
էւ
ւահ
՜ձի
ւլէ
՛ն , յ ա
ր ւլանք Հան -
գէպ
էւղիին կամ տենչէէն , որ ներշնչում
ի
մբ պէս կ՚՚՚-՚լ՚՚՚յ մեր
էէլէսէոէք
էէւթենէն
, շողի
մ
II
՛էլէս
կէէէ
՛լ՛ոյ
՛էէ, լ։
՛ք
շակո
լ
թէւն
յսէ
ւէ՛՛ո ե–
նական
քերմ ութենէն :
Այս
մ սղովուբէլր,
որ կլլ էլսչուի Հայ
մոէլովսէՎւգ
, շա՛՛տ
ւքեհ
է՝
ղե
էլէէւ
էէա
բ
ո
լք,
լո
ւ
Համար
Աալէէլեանի
մբ փոքբիէլ
ուղեղով
:
•ԱնՀւսնղուրմուլութէււնբ
, որ ցոյց
էլուտայ
,
էք
ի՚ոէլ էսե
լէէէ
ցին
, միաէլ
իմ ուոաուն
ււ ե բեւա.
լու էէարմաքբ
, որ ի յ ո
՛ յ ՛ "
էլր րեբէ
այմմ
,
նպաէէտբնէլալնեբու
շբքսէնակէ մբ
ղուրս
էլտնէէլէէէլներր
^Տաճէէէլ»
անէէւանելսւէ ան -
էղաէէէէլաէՆօրէն
, ւլիտէւնք թէ կբ րէ"ի
՚ " յ ն
գիւբին
յա
քո
ւլո ւթի
ւններ
էն , որոնք
Հան -
րէսհ
ոէնօթ
անուն
մբ ապաՀէւվեցին
էւբ ո–
չնչութեան
:
Բա
յց
ուշաղբուէմէւ՛՛
ւ
.ն ,
չաթէսլ
. թաւլերսւ
ե է ֊
՚իաշանե՜րու
մտեր -
մութեան
մէք օրէնք է շ"լարԲ , "բ կբ
հահէլէ
աւքէն սլարաէղութիւն
, իսկ մեբ
մէք՝
շ՚ղաբ
չկ՚՚՚՚յ։
Մենք
էլբ նշմա
րենք
մերէլութիւնր
, պարապութիւնր
բառերու
եաեւ; Ե" շա՛՛ա խնղացահ
եմ՝
կարգալով
<Հ
բնաղղօէկէէէն
ճաշէսկք, եւ այլ
բացատբու–
թիւններղ,
որոնք մաաւորականի
որեւէ
էէկաքութիւն
շէէն էլրնար էոտլ ղոբհահո
֊-
ղին։
Պիաի եբբեք
չղր՚ո՚լէի
նաեւ
՚էոքրէկ
ցուցաՀանղէսովգ
, ուր ման էլուղաս
իբբեւ
Հալէլաբան,
իբբեւ
իրաւաբան
, իրրեւ բա–
նասէոեղհ
, իբրեւ
կ՚՚նղ ւսկաւղանհ(*՛)
, իբ–
(*) Հւսյրապետ-սւկաԸ կււնգակներսւ. գ ը ֊
բականյււՆթ–իւ(ւը ըսւըգաւա–6ււՆմի
•&ամբոՆ՚ն
մ է ջ է մաած՜; Հսւա մըն ալ, վա|սճանեալ
կ աթողիկ ա փն կողմէ ղը կ ո լ ա ծ ՝ է ջմի ա ծ -
ն է ն , վխլէն կախած կ;|ւ պաըտէր Մարսէյ
լի ւքեր ծանօր֊ ՚Աաւէրորէթ-ր ։Այս աււթ-իՆ ,իւք
հետաքւրքրութիւնս, ի՛՛նչ ւՐեղքս պ ահեմ ,
կ՚երը-ւայ սակայ ն
ստուղաբանոՆթ-եան :
կոնդակդ կր նշանակէ նաեւ • • • խանծա -
րուր (աես Աճառեան) : <ք|է՚տք ունէր Մա^
լէղեան :
յ յ ս ւ ր ս է Յ Լ Ի ւ սՄ ԱԶԳ Ա ՅԻՆԸ
« Աառաիի
ընթերցսղ^էեբուն
, հանօթ
է
Մ՚որսէյլէ՛
Համաղւլային
լ^կերէււթեան
րե.
՛Լ՛՛՛՜ն
՛լո րհ
սլե
է ո ւէժ
էէ ւԿէ
բ , Մ շաէլո յթի աս -
պարէ՚լին
մէք :
Տարէւեերէ ի վեր ոչ քանք կբ խնայուի ,
ոչ
էլր ՛ոմ , էլեն ւլան
էէ
ւթ ի ւն ստեէլհեէէէլ Հա
մար,
հայաշաա
բաղմւււթեան
մբ մէք , որ
ամրէէէլքւէվին
կլանուահ
իր աււօրեայ Հո -
գերով, ոբ ՀետղՀեաէ կր գիմէ
՚լէպէ՛
էլո -
բուստ,
էլբ գաէէ1նսէյ եսէսւքոլ ու
նիլթա -
ւգէսշէէէ , Հեէւանա լով ա յն էլենոատու ագ -
բիւրներէն
, որոնք գարերով
գիեցուցահ
են
՛լինք ,
լ՚՚յ"է
ոէր , ցեւլային
առաքի ֊
նութիւննեբ
, Հոգեկս/ն
Ոէպբում , մէէլ էսօս
քով
աղգային
մշակոյթ ;
Ա՚^Բ՚՚Գն
աաբին
ղասախօսութիւններ
կբ
ոարքո՚-էն
, գէչեբային
գպրոց
էլո
բացուի
մէկբ
միւսէն
շքեղ Հանէէէսնեբ կր էլաղմա–
էլերսլուին
, ուր էլբ Հրաւիրուին
էսօսելու
Հայ եւ օտար
մ տաւո բաէլաննե ր , սլանհա -
ցնե լով մեր մողովուրգր
, եւ անոր
էլե ւլե–
ցիկ
մշւսէլոյթ^ր :
Համ աւլղա յինին Հեա , կան էււրի շ
Հա յ
կաղմ ակերպէււթիւննե
ր ալ , ո րոնք
իրենց
քլաբելին կր ՚իոբձեն
նոյն ճակւոէսին
վրայ,
այստեէլ , Աաբսէյլ,
ինչպէս ելքիչ մբ
ամէն տեղ , Տիբանէէա
յի բոլոր
Հա յա
շատ
էլեւլբոննեբուն
մէք :
Արդէ՛^՚^՚քր
• ՝ •
Գրեթէ
ւլերօ։
Վ^աանուահ
բոլէէբ քանքեբր
, հա էսս ո
ւահ
ամրողք
գրսէմէՈ , Հէէդեկան ումաային
Հբս–
քլս՛յ սպառում
ր,
ք՚՚ւրի
քանի
մբ
կաթի^ե–
րէէւ աղգքյ ց ո ւթ իւնէ կբ ղոբհեն
, մ ինչ
մ եր
աունր
կբաքլ առահ է : Այգ քանի
մր կա–
թիլնեբր կբ չորնան
, գ ե ռ գետին
չինկահ ;
Ու կո ւ՛լան ք , ի վերքոյ
այն
եղբակացոլ–
թեան թէ "էո՛՛՛լ
ճամբու
կբ Հեաեւինք ^
թէ մեր միքոցներբ
անղօր
են : Ջենք բմ ֊
րռներ
կացութիւնբ։
Օմ՚՚՚ն
ենք այն
Հ է ւ ն
՚լլուխ
րմիշէլէ՚ն
,
ււր
էլր յէէէմառէ՛
բմշէլել
բոլոր
Հի ւս՛ն ւլո ւթի ւններբ
իր
՚էիտցահ՜
մէկ
Հաաիէլ ւլեղաՀատոէէ :
—-
Տ՚՚քթոր
ք այս մալոէէուլւղին
սիրւոբ
էոկար է • • •
-
Ա։յս ՛լե ՛լէն ...
Տ՚՚քթոբ
, ՚՚ւղե՚լբ
խանղաբուահ– է
՚ • •
֊ ՜ ֊ Ա՛յո
գե՛լէն ...
Ք|Ա1)նսէր
ունի , Տոքթոբ
. . ՚
—
Ա՛յ"
դեղէն
. . .
Մ ել՛
էղա ր ա ւլա
յին
"՚ յ "
՛լ ե՚Աչ
էլո
չուի
մողով
, Հանղէս
, ղասախօսութիւ^ւ
, ճառ •
Ու միշտ
Հանգէս
, ու ղարձեալ
ճառ :
ի բաէլան ութէ, էոն մէք
մ էղէ բրահր
ինքնա–
էսաբէութիւհ
է ; Աւելի յաճախ
ցոլցամո
~
լութիւն
Կ ՝բնենք
բսւն մբ , սլա բւլ օր էն բան մբ
բ –
բահ
ւ՚լէ՚՚՚Լ"՛–
Համար , առանց
Հիմնական
նպատա կի , առանց
> ւս մուլո ււէ ի եւ հրա —
ղրի :
Առ առաւե
էն կիսամ՛ ի քոցնեբ
են մեր ա -
ուահ
բոլոբ
Ք"՛ յ Լ^Ր Ր
-
Գ
է՛
աենք , կբ էսես–
նենք թէ նպատաէլի
մբ չեն հառա
յեր
մեր
բոլոր
մ
եհ
-տհախս
Հ անգէսն
երր
;
Մ եբ ա
–~
մ են աւլե ղէէց էէէլ գա սա էսօսւթի
էննե ր բ ոչ մէէլ
բան կբ վախեն
տիրոէլ
մտայնութենէն
, ոչ
մէկ գտ
էէու
լիք՝
գարձ
էէ
կբ բերեն
, ռ չ
մէէլ
Հ ե ռ ւ Ս ց ւ ւ ղ
Հայ լողալ՝
Հա լութեան
հոցին
էլբ վե բ ա ւլա
քէ
ձն են :
ՈրովՀեաեւ
մեբ
րոլոր
ձեռնարկներր
նկէէէէոի
ունին
միա
ին չաւէւսէՀաս
Հայեբբ :
Մեր նպա աա էլր սլիաի
բլլար
վ՛ր էլե լ երի ՚
տասարէէութիւ1ւր
որ չի սանձուիր : Անոր
քախ
քախ
էւչ
մեհամ ասնռւթիւնր
կ՚ապրի
մեր
ա՚լգոէ յէէն
իտէալնեբու
ձրքա՚լ
իհէն
դուրս :
Առանց
ս խ
ւս
լե լո ւ էլարելի
է Ր"ել ,
մ արգէլա
յէէն չբքա՚լիհէն
դուրս՛
Չկարենա^
րեւ՛ ՚ . գեէլուՀինեբոլ
սիրաՀալէ
,
էւբբեւ
տէր
էլեղօբներու
եւ՛ > >
ւլր ո շւէ ա
թուղթի
ալպոմնել՚ու,
րայց • . . "՚֊ղեցիր
:
Հարքլ է , սակայն
, չձանձրացնէ,լ
մեբ
ո՚նթեբց
ուլնե բբ տխուր
բարքերու
պատմու–
թեամբ : Այս յօ գււ
ւահ
ա շւո բքո
էւլ
^՚ի իր ղբ–
լԱէրճալի
գրւււաղնեբն
ալ,
ո բ
աՀաւասիկ՛
Մալէղք
.Աէն
կբ սլաամէ թէ ,
՚լեղուՀի–
՛էւ
•ալ
սիք՚ա֊,աս
Ր, էր
էձ^և՚Ղ՚՚՚ւ՝
Տոքթ
նել
Ուրֆ՚ոլե
անի մեղսակցութեամբ
,
էբՐ^՛
բմիշկ
, խոբՀբգա
էլցա էլան
ի րէււ ւուն քով ,
կո մասնակցի
24
աաբեկան
գեղանի
Թր–
քուՀիի
մբ բմշկական
քննութեան
; Թէք -
նիք
՜վարմութեանց
մէք անւէարձ՝
կ՝անճր–
էլի պաՀ մր։ Տոքթ–
Ուբֆ՚սլեան
էլբսէ •
Օ՚լ՚ոուէ՛
առէէթէն
, սէէլէսնքղ
սլտրտցուր
մեբկ
կուբհ-քէւն
վրայ, մատովգ
ղաբէլ քա
նի մո անղամ : Կբ վեր քանա
յ
քննութիւնբ։
ԹրքուՀին
էլուղէ
վճէսրել
երէլու
այցեղին։
Ուրֆալեան
էլր մերմէ
^րԿՐ"ՐԴ11 ՝
^ էԼ
րաբկէսնա՜յ
Մալէղեա՚ն : Իր
ՀՀեաէսխոյղ
՚ոչքերբ
Հիոէցումով
լեցուն՝ ի տես
(Թր—
քուՀիին)սսլիտսէկէոփայլ
շքեւլ մա րւքնո լն ե
Հոգին
րէւնկցնալ Հրավառ սեւ աչքեբուն
,
ստացահ
՛Լա յե էքր բաւական
չի Համարիր
^
էլ
էււ
՛էէ այցեղփնն ալ :
Պէ՛աէւ ուղէէէ պաՀել պատմական
րիա–
լբ, կ՝րսէ :
Ոմանք , ՛է՛" յ ելքէն ւլաա, այցեգինն տլ
՜ՄէէքՏւն
էէ/
լո
լ
այէէ էիաւիսւքբ պիէսի
վերէռւհ՜է–
էէ
՛ն բսա Պալղաքեան
աիսչ՚սրներ
ու աւԱաա
—
բանէէլթեէոն ; Ուրիշներ՝
ֆէթիշիսմուէ
, որ
հանօթ է Բրաֆթ - է՛ւլ էէն էլէէ
ղպրէւցին :
Այէէ վե րքին էգա ր աւլան կ ո Հաստատէ Ալ -
էիի՚որն ալ, սր էլր ւլրէ ,
«Մալէղեան
,
էէբսէսե ղանին առքե
ւ
նստելուն պէս , անոր
վրա
լ կր ղետեղէ
էէր սիրահ մէկ աւլքկան
մէէէէլե–րէն
էի ունք էքր , ՛՛ւրիշ
աէլքէլան մ
բ
թաշէլէւնակչլ
, եբրորւչվւ
մբ ՛նամակր
, չոր -
րորգի մբ տուահ
մէէլ
հաղի
կլլ եւ
ու
յս
էլւսբէլէէ ուրիշ աոաբէլանեբ
՝» :
Ես Բ"լ"Ր այս էէրտհնեբր
,
ինքնաղովու–
թ իլննե
բր , խոստովան
ութի ւննե ր ո
սլիտի
րացէսէոբէի
... կաթիսմով :
&
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
ԵՐԵՔ ԶՐՈՅՑ
Մի
օր Վաէսր՝
աներեւոյթ
ու տնտես
մի
աբաբահ
, իր Համաբ ասլաՀով
՚ոեղ չէէտնե–
լով , էէ՚ււաց մտաւ
իր թաւլաւորի
սէ՚րաբ
— Աա շաա ղէնք ու զօրք
ռւնի , ինձ կբ
պաշտպանի
,
մաահեց
;
Եւ Վախն իսկապէս
չէր սխալւում ; թա -
էլալոբի
սրտում
ւոեղալոբուեց
թէ չէ ո՛ո
սէնՀանգսաացաւ
ու առանց
պաւո&աոփ
սկսեց մարգկանց
բռնոէոել,
բանտերր
ղբ–
ցել,
աքսորել,
սպաննել :
—՜ է" էնձ պաշտպանելու
Համաբ է ա -
նաւմ ,
մտահում էր Վախք եւ աւելվւ էր
ղոգում
թա գա
լ ո
բ ին
սրտում
;
իսկ նրա գո՚էից
թագաւորն
աւելի
էր
ան Հա՛նգս տան
ում ել կասկահոա
գաււնում
;
Նրան
թւում էբ, թէ ամէն աեղ
ւլալաղիբ–
նեբ կան, ղարան
մտահ
մտբգէւկ;
Գրա
Համար
էլ պալաար
շրքասլաաեց
սլաբիսսլ–
ներով, ամրակուռ
բեբղով ու ինքբ փակ -
ուեց
մէքբ։
Փաէլուեց եւ
սէլսեց
ատել
մարգկանց
, Հեռու
մնալ
նբւմնցից
, որ
յանկարհ
չւէնասեն
իրեն ; Այգ
սլատճսէՈ
էէվ
էէ պ "՛լ"՛
՚" էց ՛լո ւրս է լ՛
՛լա
էի ս
՛լէն ո ւա
հ
թէ՚էլն՚սսլաՀներով
, անգամ
էւր
բաէլէւէ֊մ
,
պալա տ ո ւմ , էւ ր էլա ՀասբաՀո
ւմ
թ ի էլնւս -
ոլաՀներ էր էէսէբէէել, մինչեւ
իսէլ
ննքարա–
նում առանց
թէւ էլնսէ սլաՀ էւ չէր քնոլմ :
Նրան
թւում՛ էր, թէ իր սպաննահ
, աք–
սորահ
մարւէկւսնց
Հա լւա
՛լա ան եր բ
ամէն
աեէլ Հետեւում
են իրեն,
թւուէք
էբ, թէ\
փէէ
րում
են ՛էեա ինր որ անց ք բացեն
ւլէպի
սլալատ եւ էէան իրեն
սպոէննեն
, . . Աւ ՚էրա
•֊.ամաբ նորից
է բ րռնոաում՛
մարղէլանց ,
րանտերբ
ղցում , ւսքսսբում
, սպաննոլմ
. .
ինձ
էգա շտ պան ե լո
լ
Համ աբ է ա -
նում, գարձեալ
մտահում էբ Վա էս ր ել
էս–
ւ ելի
էէոէէում
բոն
ւս պետի
սրտում
իսէլ բռնապեաբ
գրանից
նորից էր ան-
Հա^էղսաանսլմ
, էլասէլահսւմ
,
պարիսպներն
ամբացնում
էր, թիէլնւսպաՀնե
ր ր շասւա -
ցնում •
^ " ՚ յ Ս
է^՚է էլ աբաւ
բռնակալբ
էւրեն
սլա շէո պան եէէէ
լ
Համաբ,
չօէլնեց : Նրա բ" -
նոլթիւնից
զայբացահ
մողովուրգր
մի օր
յարձէսկուեց
նրա սլալատի
վբսէյ
,ւէսլաննեց
նրան : իսէլ Վ
^աէէւր
նրա սբտից
դուրս գա
լով
մ
տալ
Հարուստի
սիրաբ :
Ո՞վ էր այ,է Հարուսաբ
; Գա մի մարգ
էբ , որ ինչ ձեոն էր խնկնում
ոսէլի էր
ղարձնում եւ պէոՀում
իր ղսէնձատնում ,
եբքլաթից
շինահ
մի յատուկ տեղ, ոէր մի
այն
ինքն էբ մ անում : Բւոյց
էսմէն
անղամ
այղտեղ
մանելիս՝ նա իւրա յիննե րին ու
հաոաներին
Հեոացնում
էր
՚ոնից , որ
չտեէէնէտն՝ ուր է մէէէնում է՛նքր էլամ
ինչպէս
է մտնոլմ : իսէլ ինքբ մտնելով
իր
ւլաղտ–
նի էլանձաաունր
, սիրով,
խնամքով
շօշա–
փում էր այղտեղ
շարո
ւահ
ոսկէ դրամ ֊
ներր, ոսկէ անօթներն ու ոսքլէ
ղարղերբւ
Նայում
էր , շօշէէէփոլւք , երբեմն
էլ
առնում
ավէերի
՛քէք եւ Հիսէնէււմ
նրւս
էիա
յլով,
նրանց
ւլե էէեց էլո ւթե ւսմր. եւ էփ՚ոկչիռ
հան–
րութեամբ
;
Եւ աՀա մի օր , ա յն օրր , երբ Վա էսբ
մտաւ նրա սիրտր , նա բոլոր
տնեցինէ,բէւն
ո լ
հ՜առանե րին
ո ւղւէւ բ էլեց էլանաղսւն
կող -
մեբ եւ ինքբ
էլնաց էլանձատուն
ստուղ ե -
լոլ՝
ոսկէէնեբն
է՛րենց
աե՞էլն
են , թէ՞ ՛լո–՛
դեր են մտել տարել ;
Մ
՚ոալ
ս
էէ
վո րա էլէսնի էէլէս յափչաակուահ
^
սկսեց
ղէէ էո էէ լ էւր Հա ր ստո
ւթ իւնբ ,
ձք.ռով
չավէել
նրէսնց
կշի՚ւր
նայել
ամէն կող -
մէց : Բայց դա ղրան չէր Հանղսէոացնոլմ
,
մտահում էբ , թէ ինչսլէս
անի , որ ղան -
ձատան
ղուռն
էսւելվ։
ամէււր
լինի , եւ ոչ
ոք չիմանէսյ
իր ւէաեձի
աեւլր : Աասէհ1.ց ,
մտահ ե ղ , եւ որոշեց գանձատան
գուռն ա–\
ւելի
աւքրացնել
էէր եթէ էքէւ օր ղ՛՛՛է մօտե
-1
նայ՝
չէլա ր ս գան
էո
յ բացել; Ու այղ
միտքբ
պաշարեց
նքան : Աէլսալ
էւնք իր
ձեռքով
ամ բա
ցնե
լ դրան
փաքլէւրբ նե բսիւ/ , գբսէւէք :
Մի փակո
գնում
էր ^ ապա
անցնում
միւ -
սին , ղա էէ ամբացնում
էր անցնում եր–
բորդին
է
Ոետոյ
, ներս
մ անելով
,
ուղեց
բոլո ր ՛էէա քլե րբ
էիա
քլե լ մի բանա
լէւ ով
, ՛քի
այնպիսի
բանալիով, որ ոչ մի
՚1 ող չէր
կարող
շինեէ ...
ՍՏԵՓԱՆ
ՋՕՐԵԱՆ
(Մնացեալը յա,ջռր.դով)
Fonds A.R.A.M
