€ 8 Ա
ո–
Ա X »
ՄեՐ
ԲՐհՋՆեՐՈՎ.
Ցքէոլահ
ենք՚աչխալ,ՀԷ
չորս
1լսղձ՚ր, ա -
^եէյ, քան երեքո՚յլէս
,սասնամեա1լէ ի վեր;
Ազղռէին
ենթակա
ձ ենք
րաղմասւիսի
>ազղեցւււթ1ււ–ններսւ,
քաղաքական
, մչա -
կութայէն
, լեղուական
, լնաանեկա՚հ
..
Այսոլէսէւ
կաւյութեան
մր առքեւ,
մեղի
յլլլ մնար
ուայքարիլ,
աասնա սչա ակե լ մեր
աղա յքարր
աղղայէն
մեր ճակաար
ամուր
ու. անաոէւկ
ղարձնելու
, ողէն վաո եւ. Հա՛
լյսաքքչ անսասան
ւղաՀե լու
Համալւ :
Ջենք
չչսք-ր թէ անղորհ
նսաահ ենք եւ
անաաքրեր՝
կււ ղիաենք
մեր
ճուէլատաղքէւ
քայքայումը
:
Զուրկ
չենք սլայքաքի
ողիէն , ոչ ալ ղո
Հա րեր ութե ան
ղղա ց ո ւմ
էն
կր ղոՀենք,
աւելէւ
ճէւչգ՝
ունինք աար–
րեք,
որոնք կր ղոՀարերեն՝
Հայ ղիբն ու.
միաքր
աւղրեղնելու
Համար :
՚իպրոցներ
ու ճեմարաններ
կս րանանք,
նոր
ղոՀողութիէնւներ
սաանձնելով՛
ղէ՛րք
ու թերթ կր Հրաաարակենք
,
աղգային
մեր
ողին
արթուն
սլաՀելու
Համար, եկե
ղեցիներ
կր Հասաաաենք
մեր
Հաւաաքր
ար1էարհ–ելու
Համար՛
Հայ գաար
կ,ւ Հե -
աասլնղ ենք՝ մեր աղղա
յին
ի
րաւունքներր
ձեռք
բերելու
Համսւր, ազատութեան
Հա–
մար կր ՚ղայքարինք
, ազաա կեանք
եւ
Հայրենիք
ունենալու
վճռականութեւսմր
:
՚կ*լ^ւենք այս ամէնյւ մեր
մ-սղովուրղք
ապբեղնելոլ
Համար օաար
եբկինքեերու
աակ
, Հա յրենիքի
կաբօաով
%
Սակայն՝,
կառուցումի
մեր
ճէււլեբունւ
Հեա
, աար
ինե րոլ եւ աասնամ ե ա1լներու
լ^թացքէւն,
կր աեսնենք
նաեւ
մութին ու
մշուչին
թանձր ացումր մեր ճա կատա
գրին
՜վրա յ • կր ղ որհեն
քա յքա
յում ի մանրէ -
ներր,
ՀեաւլՀեաէ
գառնալով
աւելի
ղո ր -
ձ՜օն ու Հզօր , վտանգելու
ասաիճան մեր
ազգա
յին
ն կա ր ա ղի բ ր
Հայկական
ութիւնր
կր նաՀանքէ
. կր
աժգուեի
Հայու
Հոգին ա սա ի ճանա րար ,
կր կորսնղնէ
իր ներգաշնակոլթիւնը
, մի
ութիւն
Ա %
Բաժանումի
, սլառակաում
ի
ողին
լա
յն
թեւեր
(լր բանայ եւ մեր աղղային
զօրու -
թիւններր,
միաք ու մաալոբականու
-
թիլն
, ե կե ւլե ց է, ւււ ե կեղե ց ա կան ո լթ ի ւն ,
Հայրենիք ու Հայրենասիրութիւն
,
-
ղ Ո
լհ
ու կերսլարանք կր վաէսեն , 1'րար չեն
ճանչւոր.
Հակամարտ
ճակատներու
բաժ—
ն ո ւա
ծ :
Գժբախտութիւնր
այն չէ , որ վէճեր
ու
նինք եւ վիճող
էսմ բաւո
ր ումնե բ % ՍւքԼղ ենք
եւ
, անշուշտ
, սլիաի
ունենանք
վէճեր ալ ,
ւվյէճուլներ ալ։ Պիտի ու1։ենանք
աղգային
առօրեա
յ կամ առօրեա
յէն վեր 1լնճիռներ
,
ու
անոնւլ
լուհ՜ումին
Համար ալ
տարրեր
ճամ բաներ , ու սլա յքա բութւե բու
տարբեր
ճակա տնե ր :
Գժբախտութիւնր
այն է , որ մեր վէճե–
րվլ
լուհ՜ում չեն ղտներ՛ իսկ մեբ աղգա -
յէ^ , լչէւ գՀ ան ր ա կան ու կենսական
էսնգիր–
ներ
ր կր մնա՚էւ ե ր կր ո ր գա կան , անտես -
ոլւսհ– , եթէ ոչ մոռց-էլահ
:
իրաաեսութեան
ղղացում
ր կր տկա բանա
յ
Հեաղ
֊էե
տէ , եւ սլա յքա
րէւ մասնա կցո ւլնե -
րէն շաաեր չեն մ տահ՜եր
լուհո ւմնե
բու
մասէւն , աղղա
յէ՛ն սլա յքարր
քէ" թ՛՛
Լ
՛՛՛Լ
Հ ա ա ո ւահ ա կան
սլա յքաբին Հետ , Հան
ր^յ -
յին չաՀերբ
անձնական ու
էսմբակցական
չա Հ երու
Հ եա ;
Ե
Լ
՛ս յս
ւղա յքարոզներուն
՚քԳքէն
, կա
յ
ուրիշ տարր
մր, գիաոգնեբոլ
զանղուա
—
հ՜ր , որ , յաճաէս , կբ տեսնէ
էւրոլլութէււն
՜–
ներր,
սակայն կր մնսէյ
Հեռուն,
ձեռնա -
հ՜ալ , «ի մ ա ս աս ւթէ։ ւն ր»
մ եկո ւսա ցմ ան
մ էք
գտնելով
։
Այո
զանգուահ\ր
, ոբ կր սիրէ ղիաել
մի
այն , առանց
զատելու
, անտարբեր է , մեհ
մասով
. ք՚սկ եթէ , երբեմն
, գատելու
փոր–
ձբ կ՝բնէ , չի յայտնեբ
իր վճիռր
, ձայն չի
բարձրացներ
, ղուրկ
յւլլա լով
Հանբա
յին
քաքոլթենէ
.
ԱՀա
աւելի քան եբե սուն տարէւէ ի վեր
էղաո ։սքլ։ոու։սհ է ԱւՐերիկաՀայ
գաղութբ
:
Զար
ողիներ կր ՚չորհեն
սանձարձակ
^ շա–
Հա։լ ո րհե
լով
Հա յրենիքի
անունն
՚։ ւ Հա յ -
րեն՚սսիբոլթիւնր,
Հայ Եկեյեսէն
ու եկե–
ղձցասիրութիլնր
• կ ր ակար՚սնլււյ
ամեբէ։–
կաՀայ
ղաղութբ՝
իր աղւրւսյին , կրթական ՞
ու մշակութային
ճակատներու՛՛–
վբայ ,
վաան՚լելով
ազղասլաՀ
ւղանմ՚սն
նուէւբա —
կան
ղ"Ր^ր
է
Գէւ՚ոողներու
ղան։լ.ուահբ
, անղնող տաս—
նամետկներուն
, գիաէ , ճանչցահ
է չարն
հ էւքնե բր
շարունտկեն
իրենց կ հտակցա -
կան ու մութ աշյսատանքր
;
ԱԼ մէկ ^է՚լ այս կացոլթեսն
վերք տա
լու եւ ոչ մէկ րո՚լոք,
՚լ՚լաս ասցման
Հ բ ՚ ո –
ւիրելսւ
Հա՚էաբ
շաՀւսէւլնղիր
աարրերւ։
Հ
Եւ աՀա , ամիսներէ ի.Լեր ,
՚ղառակտու–
մի նոր ՚իորձ մբ, Կիլիկիոյ
Կսւթոզիկոսի
րնաբութեան
առթէււ
՛Օոր ու արուե ստա կան
ն շան ա խօս քե ր
գանուահ
են
էքմիահին
, միասնակա -
նութիւն
, Հա յաստանեա
յց Եկեղեցի
, եւն՛
աոանց
էիոխելու
Հին ու
քինտխնղիր
ողին :
Այ"քան
կիրք եւ այսքան
սլայքաբ
ու
ա՛ոե լութիւն
. Այնքան
՚լբամ ու ժամա —
նակ , այնքան
եռտն՚լ ու քրտէ՚նք
.
այնքան
Ք՛" յք՛"
ւ՛ւ՛
է
ունայն
աշէսաաանք
յ՚նչ կր ղառնար
Հայ կեանքբ, եթէ այս
Բ"լոր ուժեր ո, ել այս բոլոր
նիւթական
ու բաբ՚ւյական
միքոցներբ,
այս կիրքն ու
եռանգր
տբամագրուէէ՚ն
Հայ
ժողովուր^,–
՛ւէ՛ն ղոյոլթե՚ոն
եւ բարօրութեան
:
Հրաչք
՛լր զորհուէբ
:
Կբ հաղկէր
Հայ մշակոյթր,
կբ սլայհա–
ռանար
Հայ. Եկեղեցին
, կը
՚լար՚լանային
Հայ
ղիբն
ՈԼ
ղսլրոցր. կր վ՚րկուէր
Հայ
եր իտասա
Բ
՛ԷՈ
լ թի
ւն ո
Այո
բոլսլ՚բ մէկ կալմ թալահ
այսօր
,
մարգէւկ
, կիրքէ՛ ու ատելութեան
կաղմա -
կե րսլո ւթի ւննե բ սաեղհահ
, սլա յքար
կբ
մ ղե՚ե , «շաՀ ե լու»
Համ ար ա ր ո ւե ս աա կանօ
րէն
ստեւլհուահ
Հգատ»
մր ,
վտանգելով
Հայ
՛լաղութին
վարկն ու
ա՚ղաՀովութիւ–
նր :
Անոնք,
շաՀելու
Համար
«ամէն
՛լնով» ,
ամէն
միքոցի կո գիմեն,
անխտիր
, գա -
ղսւթբ
ր՚սմնելոլ
Համար
կրօնական
նոբ Համայնք
ստեղհելու
Հա.ա.
մ՚սբ , սեփս՚կան
քԼո աքնոբւլաբանով
:
Նոր
եկե՚լեցի
կաոուցանելու
Համար ,
մէկ
մէ՛ լիոն ոսկի հախսելով
;
Եւ անշուշա,
կ՚սռո ւցանելո ւ Համ՚ոբ
նոբ
քաղաքականութիւն
, ամբասւոանելով
Ան՜
թիլիասի
կաթողիկոսարանր
իբբեւ « Ա–
րեւմաեան
իմփերիա լի սաներու^
կոզմնա–
կից՛"
Ե
Լ
այս բոլորբ
՚1 րելով ու քարոզելով ^
կաշառելով
Հւս ք թեբթեբբ
, վարձելով ա–
րաբ
լբ ո՛ւլբ ո ղն ե՜ր ո՝ իրենց «ղատբ–^ պաշտ–
սլանելոէ– Համաբ աբաբ
մամուլին
մէք ել
աբաբ
ժողովուբղներուն
մօտ, այս փա^ - ^
փուկ
օրերուն
, երբ կա
յհ մր բտւական է
ՀբւլեՀ առաք
բերելու
Համար :
Աւր կ՚երթանք
եւ ուր կբ տանին Հայ
ժողովուբգբ
:
Զախոզեցան
կրօնական
առանձին Հա -
՚քայնք
կագքելու
փորձերր,
սլիաի ձախո -
ղին
անշուշ՚ո՝
եկեղեցի
կառուցանելու
փոբձերն ալ, քանի որ միայն
կաթողիկո–
սէէ աբաօնութեամր
կարելի է նոր
եկեղե
ցի կառուցանել,
սակայն
ո՛՛վ կրնայ
սանձ
գնել
կիրքերու
սլոռթկումներուն
՚ ՚ .
Ալս սլատկեբով
կր ներկայանայ
Հայ
կեանքբ*
այն սլաՀան
, երբ
ազւլասլաՀ -
ոլանմէսն ւգա լքաբ կբ մղենք, եբբ Հայ ե -
ԼԱՑԵՐԸ
Վ -ՍԼՍՆՍԻ ՄԷՋ
իլԱ՚բ
—
1ԼււաջիԱ
Ա
՛ասը տ ե ս
« Հյ ս ս ւ ա չ »
Ս5 Հսկա
ՎԻՃԱԿԱԳՐԱԿԱՆ
ՏԵ՚ԼԵԿՈՒՒԻՒՆՆԵՐ
Հաւքայ|Աք|ւԱ ըաըեշըչումը (
)
-
19314*՛ 1955
՚լաէլութբ
մեհասլէս
կբ
րարեչրքուի ՜. Թէեւ կբ սլաՀԷ իր անՀա -
տականութիւն
բ եւ կարգ մբ սովո բու -
թիւններբ,
րայց
այլեւս
արեւմտեան
ԺԱ -
՚լաէուլ՚գ
մը կր ղառնա
յ :
ԱզգագըակաՐւ
բ ա ը ե շ ր ջ ո ւ ւ ք ը • —
Ամ ուս–
նաթիւններբ
եւ հնոլնղնեբո
կբ
ւղակսին
Հե՚ողՀեաէ։
1931^1/ 1915
սակաւաթիլ
էին
ամ ուսնանա
լիք ա յրե րբ , ոբովՀետեւ
քէ է
էր երիտաս՚սբւլ
Հայել՛ու
թիւր
Համայն -
քին
կազւէ ութեէսն
ատեն ; Բա
յց
191է)4^
՚քէքք բանուորներու
թ է
՚ Լ բ
սլակսահ է ,
աշխատաւոր
կէ՚ներու
թիւն ալ նուաղահ
:
ԸնգՀակառակն
աւելվէ շատ սլա
շտօնեաներ
կան եւ մանաւանգ
առե
լւո
րական
աբՀես -
աաւորնեբբ
բազմացահ
են :
Բանուորներու
թէ"~." շ՛Հ առ Հարիւր է այր ւլոբհօն
ժոզո–
վէէլրւլին
մէք որոնց
14
առ
ԼՕՕշաքարեղէնի
ղ որհին
մ էք : Ա՚֊րիչ
ուշա՚լբաւ
երեւոյթ
աււ ուս նանաքու եւ
սեբելւ
ատ
րիք
ո լն ե ց ուլ^ւ ե ր ո բաղմա ցան : Երբ Հ բա՛ղա րակ
կու՛լ ա յ
3) րան սա
յի
՛է ե ր ա կ սւն ւլն ՛է ւմ ի
՚>արց ո , Հա յե րբ
կ՝–բնէլւէր
կե՚ե
Ֆրանսա
յի
նաէսապատերա՚լմեան
սովս բութէ՛
ւններր
Կ^ամուսնանան
աւելի տարեց եւ չ՚ոա ղա —
լակն եր չեն ունե նոլ ր ; ^նունղ^՚ե
բու
թ ի ՚ ֊ բ
ււբ մօտ յիսու1ւ աււ
Հարիւր էր
19264՜^
1931,
կ՝իքնէ
29
առ Հաղարի
1931
^5՛
1941,
9
աո Հաղւս ր էւ՝
ւ945/՛^ :
Յետաղ ա յին կբ
րա բձրանա
յ քիչ մբ եւ ներկայիս
կլւ
մնայ
\.Ձէն քսան առ Հաղարի
վրայ : Անւոարտ -
կո լս հնունղնեբու
անկումբ
մասամբ կբ
էիո էսա րին
ուի
մաՀ ելաւ
թիւին
նււ լա՛լու -
մով, որ \աէն
1951
ԿԴքնէ եօթբ առ Հա–
զա լ՛է՛
I
Աակայն։
չմոոնանք որ ալս մողո -•
վուրղ. ո կբ հերանա
յ
Լ ութ առ
Հ ՛էէբիւր
60 .
տաբեկանր
անց
1954/՛^) ;
Բաւական աճումբ կր շարունակուի
պակ–
ոիլ։
Նեբկայէւս
երկուքէն
երեք առ
Հազար
է ։ Հետեւաբար
, Հայ մողովուրգր
կո քալէ
գէպէւ
հեբութիլն
, թէեւ
ներկայ
եբիաա -
սաբգութիւնր
մեհամասնութիւն
կր կազմէ
(55
աււ Հարիւր) : Զ՚ոբմանալի
չէ
՛ո
յ "
պա բաղան
, ոբովՀետեւ
, Հայել՚ր
իւբա -
ցուցին
իրենց երկրոբգ
Հա լբենիքին
բտր–
քեր ս : Ա յսոլՀանգեբձ
Համ ա յնք էէն ապա -
գան
արղ էն իսկ վտանգուահ
է
ՏՕտեսակաւն եւ ըն՛կերային րարեշրջռւ -
ւքւր •
Աո ե լարէս կ ան
րս քո գութ է՛ ւնւ եւ լո՛
կերէս յին
վերելք֊
1931^7/ 1954
Հ ՛ Ա
յկական
ղա՚լէււթբ տեղ ՛քո գրաւեց
արղէն
Վալան
սի տնտեէւակսէ)։ եւ բնկերա
քին
կեանքին
րիաասաբղութիւնր
կբ
Հեռանա
յ
Հտ
յ
կեանքէն
, Հայ ղիբն ու լեղուն՝ կո տբժ -
էլւււհին
՚ Հա յ ւլսլրոց բ ուսուցի
չ
չւէ ւնի ,
՝է
՚սյ գրաւլէտբ
ապաՀովոլթիւն
, եւ Հայ ե–
կեղեցին
չունի ա բժանէուո բ եկեղե ց ա կա -
նութիւն :
ի՞նչպէս
սլաշտպանուին
Հայն ու
Հայու
թիւն՛ր , երբ մեր էէսկ ձեռքերով
ել մեր
է՛սկ
բլ՛ւ՛
^ ե բով կր քան՚լ
են ք ՛լիմ ագրու -
թեան
մեր բերգեբ^ր :
Պաշ՚ոպանութեան
մեբ պատնէ^երր
-
(Խմրագրական ՀԱՅՐԵՆԻքի)
մ լ ^ է գ՚՚րհօն
/"լ֊ակա՚Ա
սեռէ՛ն
Համեմա -
տոլթիւնբ
(քսան առ
Հաբէ՚ւր
միայն քա
ռէսսուն առ Հարիւբի գէմ 1^մձ1է՚ն) : Բաղ -
մաթ էէլ Հայ կիներ
կ՝ աշէսա տին տուն ո եւ
յիս ՛է էն առ Հարիւր բ Հայ ՛լոբհ ատէր մբ
ունէ, : Աւրէ՚շնեբ
"լ՚լաիկ
առեւտրական
ձեռնաբկ մբ ունին ուր կ աշէսաաին վա -
ճառւէ բ ՛լո ւՀ էէնե ր , մ եքենա՚լէ
տնե ր եւե. :
Բանի
մր կիներ
կ՝աշիէատէէն
ղանաղան
՛լո բհ ա րաննե բու մէք :
Այբ
մաբղոց
մէք ալ պաշտօնեայ
տաբբբ
աւելց՚^ոհ է
(8
առ Հաբիւբ) : Բայց առեւ -
տոլրի՚ե եւ աբՀեստէէն
մէք է իրական յա–
քողոլթիլնր։
Այոօր
Հայ աշէսաէոաւոր
ժո -
՚լովուբգին
2^
առ Հարիւրր կբ ներկայա –;
ցնեն առե լար ականնե
ր բ եւ էէէբՀեստաւոբ –\
ներր : Հայե
լ՛բ Վալանսէւ
օաէսլ՛
առեւ –\
տրականնե
բուն
70 ՚ " " – •>
՛որ է՛ւբ ո կբ կաղ
-1
մեն
է
Ս՛ օա քսան
առե լար՛ս կանն ե բ
կան՚Հ
կօշիկի
՛լ որհ էէՏլ մ էք , է՛սկ անոնց իբական
\
մ ա
սնէէէ ՛էէէ
ա ո ւթէ՛ ւնր
կէոէէ
րե՚լէն
էւ մէք է ֊ -
քսան
բրղ եւլէնի , ղուլպայի
, երեք
՛լոր -
հատուն։ ա յս
ճիււլին
մ էք
Ասոնց -
մէ
մէկ
II
Հ էէ
լս
ո
Լէէէ
հե ղէնի ՝ ճ է՛լ՛՛սն եան ել
էքիրանեան
Հարիւրեակ
մբ
աշխատաւոր
կբ բանեցնեն։
* ի ռ ն լ ի է ք ս ի ո ն ր
(մտնուկնե -
բու
՚լուլն՚ւց
, կէէնելաւ
սլլուղ
եւն . ) Վա -
լանսի մէք Հայերու
սաեէլհագոբհութիւն/ն
է ,որու
Հէսմաբ տասնեակ
մր տուներ
կան։
Մօտ տասներկու
գեբձակ
,
վեցէն
ութ
կեբպաէէի
՚ԼսէճէՍռակէսն
: Ալ՚տօնուահ
շրր -
քուե վաճառական՚եերոլ
յիսռւնւ առ
Հարիւ
բբ
Հայեր
են : Երկաբ է
առեւտրական
ձեռնաբէլեեբէէվ
ղբաղո՚թւեբոլ
ցանկդ : Մեհ՜
թէ՚ւբ այս առեւտբականներուն
արղիա -
կա՛ե
րեռ^ւակառքեբ
ուեին :
1954^^ 35
հանբ բեոնսէկաոքեր
եւ
37
՚ԼԲ՛*^"՚"չբքէԿԻ
.կառքեր
I
Ներկայիս
երկուքի
՚Լ
^՚ոյ
մէկ
Հայ
առեւ՚ոլ՚ակւսն
կառք մբ ունէէ։
Նոյն
գո բհ ին կա պո ւահ
Ֆրանսացիներ
ա
յգքան
կառք
չունին ;
, Եզրակացնելով,
180
Հ՚ոյ
ւսռեւտբական
կամ՚^ղէէրհատէբ
թեբեւս
անցահ են Վա -
լանս ի առեւտրական
Հ ա ւա քու
կէէէն
ո ւթ ե ան
մէք՜. Իրենց առեւարական
տան սեփակա
նատէրերուն
մեհ մասբ տուներ եւ ամա -
րանոցներ
շինել աուահ
են
Հ
Համայնքբ
իր
՛սյս
՚լեղեցէ՚կ
յաքուլութէււն
ո կբ
պարտի
աշխատէոսիրոլթեան
ել յարատեւութեան
,
էսնայասիբէէւթեան
, եւ աոեւտրական
քի -
ղին. եթէ տակաւին
բաւլմաթիւ
Հայեր
բտնուոբական
շարքերուն
մէք են , առանձ–
նա^որՀեալներու
մեհ թէ՛ւ ՛քբ Հին քա -
ղաքէն
ղուրս
՚լ՚ոլով
, կբ բնակի
աւելի
քաղքենի
թտղամասեբու
էԲ
էք ;
Այսւղէէէ
,
1931^^
ի վեր.
Հայերու
վիճա–
քլբ փոխոլահ է՛ եթէ տակաւին
Հայկականդ
՛րին,
իբւ
կայն
,
մնւողոէհ է
Ոէ–
կբ մ՚Աա լ անղ որհ,
թ ո յ լ տա
լով որ ւղառակտա..մբ տեւաքլա
՚։
ղ աոնայ
էէլ սլառոէկտումի
եւ ատելութեան
՛լոր ~
ե Ր ե Ք ԶՐ Ո Յ Ց
( ի
. ե ւ վ ե ր ջ ի ն մ ա ս )
Թէ
որքէոն տեւեց ա յղ
ա շէսա տան
քբ՝
՛եա է՛նքն է լ չիմացաւ
յ
Երբ
ցանկացաւ
գէէ ւրս
՛լալ՝ աեսաւ
ղան ձատան
գուռը
չի
բացլում՝
; Ինչ է լ աբաւ՝
երկաթէ
գոլոյլ
էքնաց փակ։
Հանգստացաւ
մի առ ժամ ու
նոբէ՚ց
փսրձեց
բաեալ ; Զէ , զուռը
,ղարձ–
եալ չբացւււեց
• . .
Բայց, արի տես, նա չէր էլ ուզում
ձայն
տալ,
իմացնել, թէ ինքբ փաքլուել է, ո -
րովՀետեւ
չ^քում
էբ •
Ս՛Ի* ՛քի անի։ Եթէ տնեցիներբ,
հա -
ռան ե ր ը
ույքլռլ աեղր
իմ անան , վատ քլը
լինի
...
Ու անխօս աշխատում
էր գուո,ը
բացել
ինքը։
Բայց
ինչ էլ անում էբ՝ նորից չէր
րաց
ւում
Եւ այսսլէս
երքլու եբեք
օր, մի
չաբաթ
շարունաքլեց
զուռո
բանալու
փորձերր ; /•
՛լ՛՛ւլ՛ : Գուոր չէր բ՚էէցւում :
իսկ
տնեցէէնեբն
այ՛լ օրե բին ,
սաստիկ
անՀ
անւլ ս աաց ահ , վւ՚ե առում էէն
նրան
աան
ներսբ ,
ղա..րսբ :
Ջ կար ոլ
չկար ; Շաա վ՚նտռելով
էւէլէէէն
Հասունէ
ղաղանէէ
ւլանձա րան ի ղուռր ;
Հարուստի
կին ո Հբամ այեց
բացել ա
յւլ
երկաթէ
ղուոր եւ նայել
նք՚րս։ \քառանե -
րբ
կատտրէէ՚յին
նրա Հ րամ սէն,բ
քյ ր բ ղուււբ
էսո բտսւքլե ցին
էէլ
մտան
ներ՛է տեսան
իրենց տէբ ո մ էւո ահ ոսկէւ -
նեբէէ ու ոսկեէլէնների
մէք լն^կահ , կուլ -
քի՛– մի թոււլթ
; Զ՚լ "ւշ՚՚ւթեամբ
էէերցրին
ել կէէէբւլացին
%
« Այսքան
վւալփ , այսքան
ոսկու
մէք ես
մեռայ
սովից ու վախից » :
Այէէ՚ոեէլ
"էէէէէէէբ, ի բ էէէնունբ լսելով,
ան—
նկատելվէ
իրեն գցեց
ւիոգոց եւ մտաւ ա -
ռաքէէն էէլատա-ւահ
մարւլէէւ
սէւրաբ։
Աեաոյ
՚ւլարւլուքյց
, է՛լ՛ ա յգ մէսբգշ քաղաք
ք,քլւսհ
մի գիւ՚լապեա
էբ
Ո՞վ էր այ՛ւ գիււլասլեաբ
եւ ինչի՞
էր
եկել քաղաք
յ
Գրա սլա տմ ո ւթ էէ լ1ւբ մի քիձ
Հե՛
մ :
Աուլթանբ
մի հեր փիղ "ւնէր իր քլեն -
գանարանաէլան
այգում,
հերւէլթէււնից
գա
ա լնքան էր ա՚լեղցել,
կնճռոտռւել,
այլան–
գաէլուել
, որ սուլթան
բ միշա տՀաճու -
թէււն էր էրլում նրան
աեսնելիս : ԱյԳ
սլատճառով
մ էւ օրքլաբգաղրեց
իր
վեզէէր–
ներից
մէէլէէն , որ էլրան այգ պառաւ
փ՚լփն
ոլղարէլեն
մի ՚էի՚-ղ եւ այնտեղ
էլեբաէլբեն
,
պաՀեն
մինչեւ
սաակելր •
Այգպէս
է լ անում
են
Հ
Ու՚լսէրէլում
են
Հ-ենց էսյս գիւղապետի
մօա, որ եկել
էր
քաղաք : Բէս յց նրա ՚լէ՚՚՚ղբ շատ աղքատ էբ ,
եւ
ղի՚-՚լացիք
, "Բ Հաղէէւ էին Հաց ու պա
նիրով* ապրում
, ստիպուահ
էէն օրական
քսան
փսւթ կեր տալ
վ՚՚լվ՚ն :
ԱյԴ"էէ"
կերակբեցին
մի ամիս,
երկու
ամիս,
իսէլ եբրորղ. ամսին
տեսնելով որ
իւղի
՛ւլա շա ր ր
Հ աան ում է եէ, չեն էլաբող
իրենց
րեբանից
կտրել
՚իղին
կերակբել ,
որոշեցին
քսան
Հողով
՛լալ քաւլաք նա ֊–
Հէոնդապեէոի մօա եւ խնղ րել, որ
փէգՐ
տանէ.ն իրէւնց
ղէ՚՚-՚լից
, ոբովՀետեւ
իրենց
բաժին
ուտելիքն
է
լ տէսլիս են նրան :
Ե
Լ
աՀա ա յղքան
մարգ
,
՛լի ւղա պե տ էւ
գլէսաւո րութեամ
բ , եկել էին քաղաք
եւ
վւալոցոէէ
էլնում
էէ՛ն նաՀանղապետի՝
Վա^
լէ՛էէ տուն , երբ Վ՚սէսր
մ տալ
ւլիււլասլեաի
սիրտո :
ԳիւղԱէց իք ղնացին
ն ու Հ սւն ՛լա պե տ ի տունր–
ել էսնէլբեցին
, ոբ նա խնղունէ,
իրենց
Ասլասեցէք
, ասաց նաՀան՚լապետբ
:
Գէ՚՚-՚լացիներբ
սպասէւցին
երէլար , եւ երր
էէե
ր ք ա սլէ
ս նա եէլաւ
տ ասն բին ը
ղի՚֊գացի
ետ
էլանւլնեցէ՚ն
, գիւ՚լէսպեաին
ա ռ ա ք
ցցե
ցին նա, որպէս քաք մ՛արղ,
ինքը
ի՚օսի
նէսՀանգէսպեաի
Հետ ;
Ի՞նչ էք ցանկանէււմ
,
ղիմեց Վա
լին
գիւղապետին
:
Գիւէլէսսլեար
սլատմ եց ,
թ է
ինչպէս
մեհ՜
Ա ո ւ լ թ ա ն բ
սլսէաիւ
է
արել եւ իրենց
՚լի*–՚լն
է
ուղարկել
իր ափիւ
փիգր՝
պաՀելու եւ
կերակրելու
՚ • •
է՜ , լաւ. ես այէէ ՚էիաեմ
,
բնգՀաաեց
նրան ն՚սՀանէլապեաբ
•
Հիմա
ի՞նչ
էք
"ւզում
, գժղո՞Հ էք այղ պաաուից :
8չ, ոչ, ա՛լա Վալի , շվաթուեց
ղիւ -
՚լապետբ ; ԸնգՀ էէէ կաււա էլն . ՚էի՚֊ղբ
էսնգրու՛է
^
է,
որ մեհ սուլթանբ
ա յ,է վ,,լի
բնէլեբոքն
էէ ուղարկէ, , որ ՚ ՚ ՚ որ ՚ ՚ • աղնիւ
՚էէգ"
մենակ
չտէսրի
. . .
Գի ւգա
ս լ ե ա ն
այ՛լ ասաց
ա՛յնքան
յու՛ւ -
ուահ , որ Վ^աէսբ չէլա բո
՛լ
՛ս ՛յա
լ իրեն
սլ՛ս -
Հել եւ հէէհա՚էեց
նրս՛ սր՚ոում ,
ՍՏԵՓԱՆ
ԶՕՐԵԱՆ
Հ
Fonds A.R.A.M
