« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Տ Ո Մ Ս Ե Ր
ՄԵՐ
ՋՐԱԵԻՆ
ՌՈՒՄԲԸ
Գրսւբւսրի
զաւոբ
սլսէ չս, սլան ե լո վ Հան -
ղԼլւձ
, չեմ ոլղեր
ներ^չել
այն ասլաւո
-
լ ւ ո լ թ ի ւ ն լ լ թկ
1լ առաջարկեմ
նաՀանշ մը
կաաարել
ղէոլի
\նբղ
գաււու
վերտերը
ո*.
վերակենղանացնել
մԼլւ
գիրքերուն
եւ.
թերթեբուն
մէշ
այն
գբաբաբաիւառն
՚ոշխաբՀաբարբ
^ ղոր կբ
մշակէին
մեր
Պէբոչէբեաններն
ու Թերղեաններբ
։ Կամ
կբ յանձնարարեմ
երես աալ Աբշակ
Սաֆ—
րասաոեանի
մը լեղուական
թ-անաօլուբին
:
Ըսել
կ՝ուզեմ
, պարղասլէս
, որ Հայ ժո -
ղովոլրղը,
ամէն բան ուրիշներու
մաաաղ
ք^ելէ ե ա ք
,
կրնար
, իր ձեռքով^
, գա -
Լոյնը
իւրել
գրաբարի
սրաին ու յեաոյ
՛Լքի՛֊
Եոբքի
կամ Փարիղի
պռգուոանեբուն
ւԼը —
րա
յ
եր
գել
.
.
Հանդեալ
ի Տէր • • • Աոաուած
Հոգին
լուսաւորէ
• • .
Մեր
գրագէտ
բարեկամը
վչուբանար՝»
ղրաբարի
« գեղեցկութիւնը»
, ^ա^^
յ
^Բ՜
րել
գ ո րծնա կան
մ աքի աէր եւ
իբատես
մէկբ,
կը յանձնարարէ
(/.Հանգստեան
կո—
չել եւ դարակը
դնել» մեր անշօշափելի
"1
այսինքն
տոլաբոփ
Նաի՚ոլ
շառնոլելէք
;
մեր
գանձերուն
ամէնէն
թանկագինը
;
Գրաբարը
տրգէն
Հանգստեան
կոԼուաՆ
է՝
Հաբիլբ
տարիէ ի վեր եւ իր ձայնը կը
լսուի
մ իա
յն
մ եր Առաքելականին
կամ ա բ–
ներոլն
աակ ; ՚Բանի՞
աարի
եւս
սլիաի
ա՛գրի
այնտեղ,
մեր բուրվառին
խունկով
օհ՜ուահ– :
Այնքան
տարի,
որքան
սլիտի
ապրի
Հայ
ժոգովոլբդը
: Այսինքն
յաւիտեան
: Պայ -
մանալ
որ ա^էն ,՝ձաի,էն
իւաչսւկրոլթիւն–
ւեւմ
աեան
ւթե.
յնռ
Հար–
պառումը
աբեւմ աե ն
պետութեա1։ց
՚>ար–
ուաձներէն
, իր ուղաձ֊
պաՀուն
,
քիուսիան
կշի՚ւքի
մէջ պիտի
նետէր
կարմիր
բանա -
կին
ծ՜անրութիւնը
, որ պիաի
գլուի՛ Հա -
նէբ
եւրոպական
աղգերու
–^ամայնավա
-՚
րացումը
;
1
Զեմ
գիտեր թէ այս
բացատրութիւնը
որքան ^իշդ է : Կարելի
է ղանաղան
ձեւե—
րով
մեկնել
Ս թալինի
մ աած՜ումնե
րբ ;
Առաջինը
կը նշանակէ՞բ
թէ՝ երբ ես
անկեղծօրէն
կ՝բսէի
^Այլեւս
ոշ մէկ
•պաաե
րաղմ
Գե րմ անիո
յ եւ քհուսիո
յ
մ ի -
^եւ»
, Ա թալին
կը մ տածէր
Համ ա յնավա
-
բացնել
Գերմանիան
եւ Ե՚֊րոպան
, եւՀե–
տե՜ւաբար
կբ նախատեսէր
ղինեալ
ընգՀա–
րում
մը Ո՚ոլսիո
յ եւ Գերմ անիո
յ
մ իջեւ
՚.
Ել կամ , Համոդուած՝
իր պատմական
ա–
ռաքելռլթեան
մասին,
տնյտրմաբ
կը դտ–
^ ՚ է ր
ինծի
պատասիւանել
դիւանա
գիատ
-
եան
սովորական
ձեւով մր; Կբ
մտածէ՛"ր
վք<րջապէս
թէ կարելի
էէ բ ջնջէ՛ է գ ա ղ ա -
վւա
ր ական
երկու
այնքան
Հակտմ
արտ
վարդապետութիւննեբ
ինչպէս
էին
Հա -
մա
յնա
վար
ութ
իւնր եւ նա ց ի ա կան ո ւթ
ի լ -
նբ
ել կը կա բծէ ր թէ րնգՀարսւմ
մբ
անէսուսավւելի՞
է որեւէ
պաբաղայի
մէջ%
Ց Ի Ր Ո Ի Ց Ս Ն
ձ Ա Յ ե Ր
Յ Ո Ւ Ն Ս Ս Տ Ա Ն Ի
Ս ՜ Է Ջ
ԻէՄԲ–
—
Մասւթէոս քահաԱայ ք^ւսրա -
ւլամեան յ շ ր յ ո ւ ն հռ վ ի ւ Հին
Յունասսւանի
եւ. կղդիներՌւ., հեսւեէեալ
տ եղե կ ո ւթ֊ իւն–
ները կը ճ ազոր գ է իր այց ե լ ա ծ վ այր ե ր ո ւ
լքասին
ՓԱԹՐԱԱ
• Այս քաղաքը
Ցունաստա
-
նի երրորգ
մեծ քագտքն
է , կանոնաւոր
եւ
մաքուր
փողոցներով,
եւ լայն ու
դեղեցիկ
պողոտաներով
;
՛Բագաքին
կեգրոնը
յ
բաբձրադիր
եւ սիրուն
պարտէղի
մը մէջ,
կ՝իչի՚է
Ց ո ւնա
ս տ ան ի անկախութեան
մեծ
առաջնոբգներէն՝
Փալէոն
Փաթրոն
Եէր -
մանոս
եպիսկոպոսին
պատկառելի
պրոնղէ
արձանը;
Այս քագաքը
իր ծովային
գիր -
քին
շնորՀիլ
թէել մեծ ապագայ
կը խոս–
աանայ
, բայց
այցելուին
ա չքին կը
ղարնէ
Հրապարակի
կայունութիւնը.
Հակառակ
անոր որ ունի
ընդա
րձա կ շուկաներ
մ եծ
ու ճոխ վաճառաաուննեբով
;
Այս
մ եծ
քաղաքին
մ էջ ,
ներկա յ ի "
կ՝ապրին
36
ընաանիքներ
, 127
Հայեր
,
շյբ–
ներ
չսարքուին
իրեն դէմ ;
Մեր
դրագէա
բարեկամը
կ՝ըսէ թէ ա
շ–
խարՀաբ^բը
կատարելութեան
մը
Հասած
է եւ կրնայ
փոխարինել
դբաբարը
յ
Ոչ., աշիարՀարարը
իր
կատարելոլ
-
թեան
բարձունքին
Հասած
չէ : Ոչ
տակա֊
ւ.ին : Ոչ ամէնուն
գրիչին
տակ :
Պիտի
Հասնի
օր մը, պայմանաւ
որ կիսակա
-
տար
գրոց
—
ԲՐ"3
ներ
եւ
խմ
բագիրներ
ջոլրդուփշուբ
չլ^են
իր ոաքեբը
%
Կաատրելութեան
առաջնորգող
ճամ -
բան
կր կարճնայ
գրաբարին
օմանգակու—
թեամ
բ : Երբ ա յ ս վերջէնբ
դարակը
նե -
տենք ու ալ երեսը
չնայինք^
աչխարՀա
—
բաբին
բարդալաճումբ
կ ա ն գ կ՚առնէ
յ
Մեր
դրագէա
բարեկամ
ը կ^
առաջարկէ
որ
աշխարՀաբարով
կարդանք
«/• կորն -
թացլոց
թղթոյն
է լ^թերցուածս»բ
, որ—
պէսղի
բարեպաշտները
բան մը Հաս1լնան
:
Ան չուշա
, քանի
մը ամիս
ետքն ալ պի
աի առաջարկէ
վեբէն վար աշխարՀաբա
—
րի վերածեէ
մեր կրօնական
երդերն ու շա
րականները;
Այն ատեն
,
բարեպաշտներո
կբ
լսեն
Տիրոջբ
խօսքբ եւ Հայոց
"՚ԳԳԸ
կբ
փրկուի..,.
Բայց, այնաաեն կբ պաաաՀի
նսւէւ ու–
բիչ բան մր
— ֊ Հայաստանեայց
Առաքելա—
կան
եկեղեցիին
պատե
բ բ կբ փլչին եւ ապ—
գբ
փոշիի կը վեր ած ուի՝
փլատա1^երուն
տակ;
Այսինչ՛
^ ՚ " ատեն, կը
կգպենք
մեր
եկեղեցիին
Հասաաբեստ
դոլռբ
ու
բանա
լին կբ յանձնենք
ձեր մ աքէն
անցած
օտարականին
...
կաբճ;
Փոխանակ
գրաբարը
մաՀուան
գատապա
րտե
լու
, մեր ա չքե
ր բ չորս բա —
նանք ու դրա բա
ր
սորվինք
;
Գրաբար
սորվեցնենք
նորաՀաս
սերունդին
;
Գրաբարը
մեր ջրածին
ռումբն
է՝ մեր
բարբառին
սպառնացող
վտանգին
գէմ :
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
.
ջաննեբոլ
մէջ ներկայացնելով
մեծագոյն
թ ի ՚ ֊ Ը ՛
ք՝այց
Հակառակ
այս
փաստին
,
աղղային
դետնի
վրայ
ուրախալի
պարա -
ղայ
մը չկայ
Ամէն Հայ ամփոփուած
է
ինքն իր մէջ ; Աշխատանք
չէ
աաբուած
սաեգծե
լու լ^կե րա
յին
սերտ
յարաբե
-
բութ^ււն
իրարու
Հեա , Հակառակ
անոր՝
որ
ամէն
մ իջոց
կա
յ աղդա
յին
դետնի
՚իյը–
րայ
դործ
մը իրականացնելու
Համար :
Փ՚սթբասի
Հայերը
լ^դՀանրապէս
Հայա -
խօս
են , բացի
քանի մբ
բացառութիւննե–
բէ : Փոքրիկներու
թիւը
աննշան է : Կայ
նաեւ
երկսեռ
ե ր իաասա
րդութ իւն
մը , որ
մեծ
մասով
Հայախօս
է, եւ ի
վիճակի
լ^տանեկան
բո
յն կաղմ ե լու ;
Նիւթական
լաւ
վիճակ
ունի
- Գործ
մը սաեղծած
է
իրեն
Համար եւ ապաՀոված
ապրուստի
խնդիրը ; Կան նաեւ
բաւական
թիլով
խա–~
նոլթպաններ
,
որոնք
Հրապարակի
վրա
յ
ունին լաւ գիրք եւ կբ վայելեն
վսաաՀու–
թիւնր
տիրող
աարրին
եւ իշխանոլթեանց
:
Հրապարակի
վրայ
խիստ
ծանօթ
գէ՚^ք
Հ՜
Պ •Ցակոբ
Ջավուշեանը
, եւ մեծ է իր Օգ–
ւոա
1լսւ բութ ի լ ն բ Փաթրասի
Հայ գաղոլ
-
^ի^
1
Նախապատրտսաական
աշխատանք
կը
աարոլի
Հ ոս ալ կազմելու
Տիկնանց
մ ի ութ
իւն
մը;
,
ՓԻՐՀՈԱ
Պելոպոնէսի
ներքին
քա -
զաքներէն
մէկն է Փիբղոս
^ ուր
ներկայիս–
կ՚ապրին
2
Հայ բնտանիքնեբ
,
10
անձ :՝
Նիւթապէս
լաւ վիճակ
ունին
–.Միայն
վախ
կայ որ ժամ
անակի
լ ^ թաց
քին
ենթար
-
կոլին
միջավայրի
ազգեցութեան
,
իրենց
շաա
փոքր
թիլին
պատճառով
;
(^աբ.)
ԹԵՀՐԱՆԻ
ագջկանց
միջնակարգ
գըպ֊
րոցի
գետինը,
1051
մեթր
դնուած
է
160-000
թումանի
; էինութեան
ծ՚սխքբ
սլիտի
ը լ լ ա յ կրկինը : Այս բոլոր
ծախքերը
կր կատարէ
բարեդործը
, ի
յէչ՛" ~
աակ
իր վաղամեռիկ
դսաեր
%
Աանչերու
դպրոց
ին ՞շինութեան
Համար
(Գաւթեան^
Տանձնախումբին
անդամներէն
քանի
մը
Հոգի
արամագրեցին
300 • 000
թուման
,
նախաաեսուած
ծախքի
մէկ
երբորդը
:
Ամբոգջ
ծախքը^կը
Հաշուեն
մէկ
միլիոն
թում
ան :
ՀՆԳԿԱՍՏԱՆԻ
Հայերու
մասին
Հեաեւ–
եալ
տեգեկութ
իւննե
րբ կբ Հա գ ո ր գ է Ե -
րուսաղէմի
Պաար
. տ ե գ ա պ ա Հ ը
,
Եզիշէ
արք
. Տ էրաէբեան
, որ վերջերս
Հ ոն
ա յ
ցելած
էր՛
՚&Ինծի Համար
անակնկալ
մը
եղաւ
կաթող
. աեղապաՀ
նշանակուիլս
1
Կալկաթա
կր գանուէի
եւ կը պատրաս
-
աուէի
Պոմ պէ
յ
մ ե1լնիլ
,
կարգադրելու
Համար
տասնըՀինգ
տարի առաջ
ծագած
վէճ
մը : Հակառակ
կամքիս
չկրցալ էջ—
միածին
մեկնիլ
, մասնակցելու
կաթոգի
-
կոսին
թաղման
: Հնղկաստան
այցելե^ի
տեսնելու
մ եր
ցիրուցան
գաղութներ
բ եւ
մ խիթարելոլ
Հա յ • եկեղեցւո
յ
օրՀնոլ
-
թեամբ;
Մեր նպատա1լեերէն
մէկն
էր
Հանգանակութիւն
կատարել
ի նպաստ
Ե—
րուսաղէմի
հ Կա լկաթա
լի մ էջ
ունին
կա–
ՆԱՄԱԿ
ԽՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ
ԹԵԼԱԳՐՈՒԹԻՒՆ
ՄԸ
ԼԱԱՐԱՆՆԵՐՈՒ
ՎԱՐԶՈՒԹԵԱՆ8
Նախ
ըսեմ որ, ամէն
Հ,այ
շնորՀապարտ
է մեր այն
Հայրենակիցներ
ո լն ,
"/՚ ոսք
կը
շաբունակեն
վառ
պաՀելու
երկու
էը -
սարաննեբ
;
Երկու
դիաոզութիւՅ՚նե
ր , ա յ ս
առթիւ.
Առաջին
Ցաւալի
է որ,
սկիզբէն
ի
վեր գա սա խօս ութի
ւննե
ր բ
սրճարանի
մ ը
վերնայարկը
տեղի
կ՝ունենան
մինչգեււ
աւելի
յաբմար
էր Աղգ • տունը ;
Աբճարան
փութացող
մեր գրասէր
Հայ
րենակիցները,
ստիպուած
են բան մը խը–
մել;
Ներկաներոլն
թիլը
օ()էն
100
է մի
ջին
Հաչուով,
եթէ
75
Հ ՚ ՚ գ ի առնենք,
50
ֆրանքէն
, շաբաթական
կ՝ըԱայ
,
3750
ֆրանք
, տարեկան
180 "000
ֆրանք ; իսկ
եթէ
ներկաներուն
թիւր
Հաշուենք
50
Հո
գի,
շաբաթական
2500
ֆրանքէն
աարե -
կան
130-000
ֆրանք;
Արդ, եթէ Հաւա -
Ք" յ թ ը
աեզի
ունենա
յ Ազդ. Տան մէջ, կը
կարծեմ
թէ գրասէր
Հայրենակիցները
վե–
Ը" յ 1 ՚ չ ^ " ՚ Լ Գ՛"–՛^ արէն շատ
աւելին
կը վը^
ճարեն
լսարաններու
վա
ր չութեանց
;
Այ՚"գի"ի
գումար
մը գանձելով,
կարելի
է Հրատարակել
ամսական
աեղեկատոլ
մբ, որ պարունակէ
երկու
լսարաններուն
գասախօսութեանց
ամբոզ^ական
^ ա գ ի բ –
ները :
Այս
մ ասնտւոր
ամ սաթերթը
կարելի
է
ծախել
չատ
մատչելի
դնով
մը, պարղա -
պէս
թուղթին
եւ տպագրութեան
ծախքը
Հոգալու
Համար
% Այս ձեռնարկին
^որՀիլ
բազմ աղան
չէ՚եի
չ
դասախօսութիւններէն
պիտի
օգաուին
ոչ միայն
50, 75
կ""ք
100
Հոգի, այլՀազարաւորնեբ
; Ե՛–
յեաոյ ,
ապագբուած
տարեկան
Հաւաքածոն
կը
կազմէ
թանկագին
գանձարան
մբ ;
Ան շուշտ
լսարաններու
վարչութիւննե
—
րբն ալ 1լ լ^դոլնին
թէ շատեբ
արուարձան
կբ բնակին
եւ սաիպուած
են գործի
երթալ
առտոլան
մամբ
5~&ին
, 1՚"կ
էրէԿ"՚^Ը
յոգնած
Ըէէաէ՚"1^
,
ստիպուած
են
կանուխ
պառկիլ
, Հետեւաբար
չեն կրնար
լսարան
յաճախել.
Հակառակ
իրենց
կամքին
;
Անշուշտ
երկու
լսարանները
առանձնտ—
շնոբՀեալ
ակում
բնեբ
չեն , ոչ ալ
միա
յն
Փարիղի
յատուկ
;
Հայրա պ ե տ 3 • Սարաֆեան
յ
բեւոր
գ ա գ ո ւ թ
մ ը ; Ա լցելեցի
նաեւ
Ո՚ան–
կուն
, Տ ա ք ք ա ,
Առանոլլ
,
Մատրաս
,
Պոյպէ
յ եւ չրջակա
յ ք բ : Գացի
ամ
էն աեզ
ուր որ քանի
մր Հայկար; Չկրցայ
մինչեւ
ճ ա ւ ա ել Աինկափոլր
երթալ;
ՀնգկաՀա
-
յութիւնը
ա յժ՜մ
չունի իր երբեմնի
գէրք^
ու տնտեսական
վիճակը,
որով
կարելի չե–
գ ա ւ
նիւթական
սպաս ուած
արդիւնքը
ձեռ^
ձգել ;
ՄԱՐԶԻԿ
՚ՅՈՎՀ–
ՏԱՏՈԻՐԵԱՆ
Հ. Մ–
Ը . Մ.ական ,
Պէյրութ
,
մասնակցելով
Տամ
ուր
–~ ԶաՀլէ
դծին
վրայ
կատարուած
Հեծելարշաւին
, ախոյեան
Հանդիսացած
է
փայլուն
յաղթանակով
ժ՚ր ;
^ԱԱՌԱՋ»
ԻԹԵՐԹՕՆԸ
(113)
ԿԱՆԱՉԵՆ8 ՀԱՐՍԸ
*
ՀԻ՚՚ԳԵՐՈՐԳ
ԳԼՈԻԽ
Անոր
բերնին
մ էջ •* րաշքի պէս Վ ^ ՚ զ ե ց -
կացաւ
, Հզօր
պատգամի
մըպէս
սաՀե–
ց ՚ ս ն իր շրթներէն
, վասնզի՝
ա յ դ
բառերը
^իչ՚է
կ՚արտասանուէին
,վասնզի
ամէն ան–
ւլամէ
աւելի, այդ օրերուն,
խաչին
օղնոլ–
թեան
սլէաք կար • . • ; Մատոլռէն
գուբս
ելանք
թեթեւցած
ու ւլո՝, , Հող չէ թէմեր
նեբսը կը նստէր
անկարելի
ցաւը
. . . ;
հԽ առնուեցանք
խում
բին ; Մեր մ
արմի–
նին
մ էջ
յոգնութիւ
ն չկաբ
, ոչ ալ ե ր կի
ւ զ
մեր
սիրտերուն
խ"րը%
^ ՚ ք ^ ՚ ^ Ք
"՚՜ " ՜՜
՚ լ է ս , սողալով
մօտեցանք
Խաչքարի
բաբ–
ձունքին
, թչնամին
տեսաւ֊
մ եր
շարժ ու -
մբ,
1լրակ
բացաւ
, բայց
մենք
կարեւոբոլ–
թիէնւ
չտուինք,
սաՀեցանք
բլուրն ի վեր ^
մեր
խիզախումէն
լ^կ՚րկեցաւ
թշնամին
,
վւախուսաի
դիմեց • • • , սպաննիչ
էին մեր
Հարուածնեբբ,
ռազմագաշաին
վրայ
՛լը -
աանք
լքուած
թնդանօթ
՛ք ր
քանի
մը ար–
կբղ
ռումբեր
ով , տոպբակնե
բով
փամ -
փուշա
, երկու
կ՚ոոր
զէնք
, վիրակապ
եւ
դե՚լե
ր , ասլա ՝ տասնեակ
մ բ սաաակնե
բ ,
Հաւաքեցինք
ինչ որ զտանք
մեղի
Համար
օզաակաբ
, վեբադաբձանք
մեր
մեկնակէ–
՛որ,
թնդանօթբ
Հոն ձդեցինք
»;
« Մեր վերագարձը
յաղթական
էր, մեր
ժողովուրւէր
խանդավառօրէն
ծափաՀա
—
րեց իր անե
րկիւզ
զաւակները
,
գի րքե
բու
մ էջ
պա
յթե ցաւ
ցնծութիւն
:
Մ
ուրօն
« զոլռնան»
փչեց
, ԱաՀակը
Հդաուլ»
զար–
1չալ
, մենք
պարելով
տօնեցինք
մեր երկ -
րոր՚է
յաղթանակը
: Զէ՚^՚"–"րական
Խոր -
Հոլրդին
յանձնուեցաւ
մեր
արշաւանքի
մանրամ$սսն
աեղեկաղիրը,
որուն մէջ յ ի –
շատակոլթիւն
կար նաեւ
լքուած
թնդա
—
նօթի
մասին,
՛՛՛՛՛լ չէ թէ պիտի
չկր՛նայինք
զայն
գործածել
, ^անի որ
թնդանօթաձիգ
չունէ
ինք
, բա
յց թնդանօթ ի դերի
բռնոլի–
լլն ու
՚լի՚-՚լ
Վ> ո խ ա դրո լ ի լը պիտի
կոտրէր
թշնամիի
բաբոյականբ
եւ
ընգՀակառակն
պիաի
աւելցնէր
մեր մարաիկներու
ո֊ազ -
մական
կորովը,
՚է՜է՚-՚Լը
ուրախութեան
՚ ^ է ջ էր\ ե ր իաասա
րզնե
ր ը
1լբ
սլարէին,
երբ
թնդանօթբ
քաշելով
՚/իւ՚լ
Ր^՚րի^ք
» =
« Թնղանօթը
կոչուեցաւ
Աէնով Օեան ,
զե տե ղո ւե ց ա լ Արոլթենզ
աանիքին
վրա
յ ,
մեր
՚ ւ ի ր ք ի ն շաա մօաիկ
, միւս
զիրքի
՚"ը–՜
զաներր
ալս կարգադբ
ութենէն
աեզեկու—
թ ի լ ն
չունէին
, առտոլն
, վարժարանի
եւ
Մս՚րւլ՚սրենց
աան գիրքեբու
աղաքր
զար—
մանքով
տեսեր էինԶէնով
ՕՀանը
եւ
կարծեր
էին որ՝ առանց
դիմադրութեան
քանձն
ուե՜ր
Հ ի^ք
թշնսւմ
իին
, որ՝
Հ ամ
ար–
ձակօրէն
մտեր էր մեր ղիրքի
մօաիկ
գա–
նուոզ
աունբ
եւ թնգանօթր
զետեղեր
էր
անոր
աանիքին
վբայ
բայց
թնդա
-
նօթի
է՚րաի/ր
ինշո՚՚լ
ուզղուած
չէր, Հալ -
կական
միւս
դիրքերուն
վրայ,
ինչո՞ւ
մ ՚ ւ ւ խ ու կրակ չէր աե՜ղաբ • • • ,
Հաճելի
կատակ՝
խաղաղ
պայմաններու
մէջ,
բայց
Հիմ ա ՝ անախորժ
; Պ "Ո-աց
ինք
. աղաք
, ^ է
վա խնաք
, թնդանօթ
ը մերն է » ;
« ճէնով
ՕՀանը»^ ծ անրօրՀն
նսաեր
. էր
Արութենց
տանիքին
վրայ, կը նայէր
՜՛ե —
ռուն
, կը ղնն^ր
ճամբաները
եւ
պսէտրասա
էր
ծուխ եւ կրակ
ժայթքելու
. . ՚» ;
« Գարձեալ
ծափ ու կեցցէ :
Ե ր ՚ լ եւ
եան^
բոլոր
ւլիրքերէն
: Գարունը
փռուեր
^Ր
ՂԷ՚-՚ԼԷ^
՚ ^ Է ^ ՝• Գազրեբ
էին վախն
ու
սարսաւիը
, ժողովուրղբ
ի ն ք զ ի ն յ ւ ը
յանձ -
ներ էր յաւլթ-անակի
զինովութեան
; Առ– \
աոլն՝
կ անա
չեն ց Հա բ ս ին պատմ
եցի թէ
թնդանօթը
վախագրեցինք
՚ ք ի ՚ ֊ ղ ը գ
աեւլա—
լորեցինք
Արաթենզ
տանիքը,
ու
ցոյց
աուի
զայն
, սբանեղե
ւ/՚աւ որ իրեն
Է՛՛՛՛Ր
աուած
չէ ինք , բա
յց լետո
յ՝
Հանզ ա բաե -
ցաւ ; Արազիլ^ւեբր
երեւցան
Հ
որիզոնին
վրայ,
բայց
գարձեալ
երեք Հատ էին, մէկ
^ատբ
չկաբ
, թռան
Մարղաբենզ
տսւնիքբ
,
անկէ
ե լան , թե լածեցին
՛լ ե՜րեզմ անա աան
վբայ,
կանղ
առին
Արութենց
կտուրը,
Զէնով
ՕՀանի
շուրջբ
ւլ՚սբձան
քանի
մը
անղամ
, ցաակեցին
անոր
վրայ,
կտցեցին
կաոլցնին
անոր
վբայ
քսեցին,
ապա
մ բ–
աան
իրեն
ծանօթ
բակր ու կերակբուե
-
ցան » :
«կռիւ
չկար : Աիրաեբր
Հանդիսա
էին
Տ
Ր՚ազմիկներբ
նոր
ղիրքեր
կր փոբԼին
կամ
Հինեբր
կր նորոզէին,
տուներու
մէջ՝ Հաց
կբ թխէին.
Հոտը
բռներ էր ղիւ
ԳԸ ՚
ոմանք
կերակոլր
կ՝եվ։կ
ին , լուապք
1լ է^էին
,մրջ–՛
նա յ ի ն աշխաաանք
ղի՚-՚լի
՚^՚էջ
• Արեղնա
-
ղը իէ՛ ղէ^քբ
մաքրեց
, իււլեց ու բսաւ.
Աբտաշէս
, եԱեն^
տանիքր,
ւ^եղ
մը
՚ոեսնենք
Ջէնով
ՕՀանը
, տրգեօք
ղի՚-՚լի^
մէջ
չկա՞՛յ
մէկր որ թնդանօթին
ալործա
—
ծ՜ոլթենկն
Հասկնայ,
մեր քեւլափոիալ
—
թիւնր
շատ էսակ կ
եղե
ր , մենք
մ ե ր
՚ " ^ –
՚ լ յ ո ք բ վարժեցուցինք
միայն
զէնքերու,
դո
րծ
"՚ծոլթեա՚ք։
, մեր մտքէն
չանզոլցինք
թնգանօթաձիք
պատրասաեէէւ.
Հոգ չէ թէ
թնւլանօթ
չունենա
քինք
,
պէաք չէ"բ նկա
տի
ունենալ
թշնամիէն
թնղ անօթ
մ բ կամ
թնզանօթներ
զրաւելու
սլաբագան
, ինչ —
պէս որ պ ա տ ա Հ ե ց ա ւ ա քսօր , Աբտաչէս
,
թնղ
անօթ
ունինք
• • • բա րյ ոչ թնղ անօ -
թաձիղ
, ի ՞ ն չ կ՝աէւժէ մեր յանդզնութիլ
-
նը , ի ՞ ն չ
կ՚՚արժեն
մեր րսիաւոն
կոիւՍերը
եէ՚բ
աոիթներբ
չենք
կրնար
օւլաաղ
ործել
,
դէՀ
, Աբտաշէս
, վւնառէ
թնղանօթաձիղբ
;
«Ե՛՛
թնգանօթաձիգ
մբ վւնառեցի
բոլոր
ղիբքերոլ
մէջ, ոչ մէկբ
կար որ
դոնէ
աարրական
ւլսււլա՚իաբ
մբ ունենար
թնգւքէ—
նօթի
ւլ ոբծածու
թեան
մասին ;
«Մի՚՚՚յն
ինծի
րսին որ Խաչիկ
Պւս՚լ՚ոա–
սարե ան անուն
դւք
մէկբ կա ք
՛լ իււքին
մ էջ
,
որ
քիշ մբ մեքենականոէթենէ
կբ Հաս -
կրնայ
։
(Եար
. )
քյօյյ -
՚ՈՈԻ
Fonds A.R.A.M
