՝ - –^••^*ւ։–՛.––՛––.–
ս Ռ Ա Ջ >
ՓԵՏՐՈՒԱՐ
1ՏԸ
ԻԱԻԻ
ԾԷՋ
Փեարուար
աօնակաաարութիւ֊նը
տեղէ
ունեցաւ
իսիի
քՍրիմեան
ս րա Հ իս
մկ1 Մարա
Լին, նա իյաՅւեոնոլթեամր
Հ՛
Տ՛ գ. «Զաւարեան»
կոմ իակ
ին եւմաս -
նակցոլթեամր
\,որ Աերունգին
եւ Ֆր– Կ–
Խաչին
։
Հանդէար
րացուեցաւ
«Աեր
Հայրե
-
նիք»ով
ղոր երգեց
՚Նոր Աերունգի
երգչա -
խումրր
ղեկավարութեամ
ր րնկ. Ա– Տով–
Հաննկսեանիէ
Առաշին
րանախօսն էր րնկ.
Խաչիկ
Մկրտիչեան,
որ րացատրեց
Փետր.
18ին
իմասար,
չեչտելով թէ
Հայասաանի
մողովուրգր
այր թէ կին
,
ղինոԼած
թէ
անզէն
ոտքի
ելտհ՜ էր
ինքնարերասրար
Հսկայ
րոլչեւիեան
ոլմին
գէմ,
չՀանգուր–
մելով
րո լչեւիկեան
րռնակա
լութեան
: Ե ր–
ԿՐ"ՐԳ
բանախօսր
րնկ • Աշոտ
իսաՀակ -
եան նկարագրեց
եկուորներուն
ստեղիահ–
աՀ ու ստրսափր,
որուն գէմ
րմրոստացտւ
մոզովուրգր
անխտիր
Հ «Գէսլի
բանա, գէ
սքի րանա»
սլոռացին
ամէնքր եւ
գացին
մ աՀուրնէ ագատե
լու
կա
լան ա ւ ո րն ե ր ր» Հ
Գե զա րուեստական
րամինն ալ ճոխ
էր
եւ
շերմասլէս
գնաՀատուեցաւ։
Ընկեր Աե
րորեան
կարգաց
գրուահ՜ք
մր
Շ– Նար -
գունիէն:
Հանգէսր
փակուեցաւ
Նսր Աե
րունգի
երգչա խում րով։
Լ՛ Մ*
թեամր
րոլրմուական
են, կր փորձէ.
Հայ
ազգային
շարմռւմներր
ներկայացնել
իր
րեւ մոգով րգական
գեմոկրատական
Լար -
մումներ։
Չկրնալով
իր այգ սխալ, Հա -
կագիտական
տեսակէտր
Հիմնաւո
րե լ
յրս՜
տակ
փաստերով,
գեմոկրաա
կր
մ կրտէ
III
յնսլիս
ի րոլրմուական
նացիոնա
լիստնե
ր–
ինչսլէս Պատկանեանր,
Րաֆֆին
եւ ու -
րիչներ
։ Պրոֆ. Ներսէսեան
կր
գովաբանէ
բուրմուայլան
նացիոնալիզմի
գաղափա– -
րախօս
Գ– Արծ-րունին,
մոլորեցնելով
սո -
վետական
երիտասաբգ
սլատմ ա րաննե
բու
մէկ
մասր,
լուրշ
վնաս
Հասցնելով
անոնց
գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն գա ս տ ի ա ր ա կո լթ ե ան :
Պրոֆէսէօրներ
Վ. քհշտոլնին եւ Վ՛
Պտրսամեան
որոնք
ներկայ
էին այգ վի ^
ճարանոլթեանց
եւ որոնք
իրենց սխա^ե -
բուն
Համւսր քկնագատուեցան
Հբասլաբա–
կաւ,
գերագտսեցին
լռել։
Ա ինչգեռ
սովե
տական
աւ^իւ
գիտնա
կանին
սլարտքր կբ
պաՀանշէր
Հանգէս գալ ուր ի շնե բու
եւ
սե
փական
սխա
լնե բու քենագատութեամբ ՝.
ԿԱՐԳԱՑԷք֊
ԵՒ ՏԱՐԱԾԷՑԷ՚ք
«ՏԱՌԱՋ»Ը
«ՎԱՐԳԱՆԱՆՑ»Ը
ՄԱՐԱԷՅԼԻ
ՄկՋ
ՄԱՐԱԷՅԼ, 2 Մարտ.– Երէկ,
կէսօ–
րէն
վերշ, Աալ Մ ՚ " Գ ք ^ " յ ի լնգա րձակ
սր -
րաՀր
լեցուահ՜ էբ մեհ՜ րւ։։ղմութեամր
մր,
«Վարգանանց»
տօնակատբու
՛յեան առ -
թիլ,
զոր սարքած
էին Մ^ք^էյէի
Ա՛րինե -
բբ եւ Արենոյշներր
:
Հանգէ
ս ր բւմցուեցաւ
Արենո
յշ եւ Արի՜
ներէ
կաղմ ուած
փոքրիկ
նուագախում
-
րին «Րամ Փորոտան»
Ք
՚^յլերգ^վ^
"րմէ
վերշ
1
զո յգ
մ իութ եանց
Հովանտւո
բոգ
մարմնի
նախագաՀ Պ՝ ՏովՀ.
Հացագործ–
եանր,Համառօտակի
սլա րղեց
սկառւտական
շարմումին
բարերաբ
գերբ
,
շեբմասլէս
գնաՀատե
լով
Մ արսէ
յլի
Մ իութեան վա -
րիչնեբուն
աշխատանքր
:
Վարագո
յրբ բացուած՝
ատեն
բեմ
ի
վրայ
տեսանք
Հաբիւբ
Արիներ ել Արե.–
նոյշներ
երկիլղածօրէն
ծնրագիբ՝
անմաՀն
Վ.ա րգանի
մեծագի
ր գունաւոր
նկա
րին առ
շեւ։
Բեմին
ետեւէն կր գօղանշէր
ղան -
գակր
երբ
ծնծղայի
լնկե րակցութ
եամ բ
խումր
մբ սկսաւ
երգել Ն՛
ՀքնորՀալիի
«–.։ւրաՀբաշ»ր՚.
Տետոյ
Արենոյշներ եւ Ա -
Ր ինեբբ
յոտնկայս
երգեցին
«Հիմի՛^
է լ լր–
ո֊ենք»
, «Աղատութեա՛;՛։
յն վառ սէր»ր
եւ
«իմ
Հա յրենեաց
Հոգին
Վարգան»ր
: Օր
ուան բանախօսն էր Պ– Տ՛ Փ իրանեան, ոբ
գրաւո ր ճառով
մբ փառա րանեց
Վա րգա -
նանց
գիւցազնամ
աբտր : Ա յս առթիւ
գառ–
նութեամբ
յիշեց
օտա բացման
աւե
բներր՝.
«Ինչքան
տ գմ ուա գետեր կբ Հոսին Աբե -
՛՜ելքէն
Արեւմ ուտք
, օտար ափերո՛ւ
վրա
յ ,
քաշելով
քաշքշելով
նոր սե բունգր
գհ"1Ի
աէգաղգա
յնացում
• ՚ •» Իբրել
եզրակացու
թիւն,
թե լագրեց ործնոգներր
ծափերր
գո րծ ի վերածեն,
տասնասլատ
կե լով
Մ իու
թեան
անգամնեբռւն
թիւր
։
Այս
ճառէն
վերշ֊
Պոմոնի
Ար
ինեբբ
գեկավա
րութեամ
բ նախկին արի Հ^աՀին -
եանի,
մարզանքի
զանազան
ձեւեր
ներկա
յացուցին
է Ա էն
Լուի
գա
յլիկներու
խում-
բր , ղեկավտրոլթեամր
Արենո
յշ Եղիսա -
րեթ
կէօշկարեանի
, նոյնսլէս
քաշող մար -
զանքներ
կատարեց
։ Ա արսէ
յլ քաղաքի Ա–
րենոյշներր
Հռովմէական
տարազով
ներ -
կայացուցին
իբենց
մարզանքր,
խմբ՛
ՀքՈւ–
շիկ
Հյաքարեանի
գահակի
լնկեբակցու
-
թեամբՀ
^ ՐԿՐ"
ՐԳ
րամն
ին
մ էշ՝
բազմ
աթիւ
գա
յլի1լներ եւթեւի էլեե ր նստած
ե րգեց
ին
«Թէ
երկինք
կասլոյտ է» եւ ուրիշ երգեբ
:
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(24)
— Ինչո^Վ
սլիտի
անցնեմ
կեանքս, կր
կր^^էր
գարձեալ
երազկոտ եւ
մտախոՀւ
Ամէն բան վերշացած
էբ իբենց Հա -
մար,
կեանքր
տամանելի բեռ մր գար -
ձած
՚ մաՀբ
օրՀնութիւն
մբ պիտի
րլլաբ
այգ
գմրախտներուն
՚ . .
մխիթարութեան
ոչ մէկ բառ չէ ինք գտներ
մ եր ապշած
ու
վշտացած
Հոգիներուն
մէշ ու իրենք են
գարձեալ,
մայրր՝
որ զինուած
ցեգին վե
րածնութեան
ամենակաբոգ
Հանճարովր
իր
Հոգիին
խոբէն
ինչպէս
անսպառ
լո յ ս ի
ագբիւբի
մբ մէշէն կ որսայ
յ ո յ ս ի
ճաճանչ
մբ...
— Մենք եկանք ու գացի՛՛նք..* Հոգ
չէ • • • գոնէ
բանի
մբ պիտի
ծ՜առայէ՛^
մեբ
ցաւբ.՛*
բսէք՛
- •
յ ո յ ս
կա՞յ*.*
Գ"*֊Ք
Աթամպոլէն
կուգաք, չատ րան
գիտէք,
րսէք,
արձակութիւն
պիտի
բլլայ
մեբ աայ–
գին
Համար
է
Մ եր
յոլզուած
լռութեան
առաշք,
շրթաւնքնեբբ
կբ ամգ,,ւնին.
աչքերբ
կբ
թարթէր
անՀամբեր
շ ղ ա գ ր գ ռ ո ւ թ ե ա մ բ
մր.
Հանգիսաւոր
մթնոլորտ
մր կր պա -
րուբէր
մեր ամէն
մէկին
էութեան
մէշ ու
իբ
բ ա ռ ե ր ր , իր խոնարՀ
Հե րոսուՀ
ի ի ա գ -
նոլական
մտաՀոգութիւնբ
կբ
կրկնուէր
մ եր
ականշնեբւն
•
—
Արձակութիւն
պ ի տ ի
ՐԱա՛^յ
մեզի
Համար:
Մեր
բնկերներէն
մէկբ
ներ^չուեցաււ
Աբիէնր
պարտսլ
տեղր չի թ ա փ ի ր ,
ու ձեր ամէն
մէկ
տ ա ռ ա ս լ ա ն ք ի
րոպէն
բեզմնաւո
ր պիտի
րլլա
յ :
Ուրի^եր,
տ պ ա ք ի ն ա ծ ն ե ր ,
Հ ա ւ ա ք -
ո ւ ա ծ էինմեր շուրշբ
ու մաիկ
երնէին՛
* *
մայր ու ազշիկ
նոբ Հ ա ղ ո ր գ ո ւ ա ծ
շերմե
-
ռանգնեբու
վ ե ր ա ց ո գ
նայուածքներ
ու -
նէին* • . իրենց
Հ ո գ ե կ ա ն
մաքրոլթիւնր
Հ ա զ ո բ գ ա կ ա ն կր գ ա ռ ն ա բ ՛ մեր
ՀՐ՚՜Ր^Ր
կանացի
ձայներ
կբ
մրմնշէին՛՛՛
— Մեր ինչո^ւն
պ է տ ք բ
ա
յ լ ե ՛ ֊ " * ՚ ՚
մեր
արեւբ
սեւցաւ
,
կենգանի
մ ե ռ ե ա լնե
բու
պ է ս
պիտի
Րէլանք
այս աշխարՀիս
վրայ,
մեբ
մայբենի
հոգր
է՚գիաի
ճ ա ն բ ա յ մեզ
ու Հաց չկայ
մեգի
Համար՛
• • ասկէ
ետքին
նայինք,
մնացոգներր
է^նչ
պ ի տ ի
րլլան
՚ ՚ •
(Շար–)
Խումբին
մէշ կանգնած էր Արենո
յշ
Ալիս
Շամիրեանբ
որ քստակ
առոգանութեամբ
սլատմեց
Վարգանանց
պատեբազմբ
է
Երրորգ
բամնին՝
Արիներու եւ Արե -
նոյշներռլ
կողմէ
ներկայացուեցաւ
Ամրատ
Բիլ բատի
«Աւարա
յրի
Արծիւ»էն
պատկեր
մր։
Բոլոր գերակատարներր
Լալ
սորված
էին
իրենց
գերերբէ
Օտար ափերու
վբայ
ծնած եւ Հայե -
րէն
գրել կարգալ
սորված՜
այս պատանի -
նեբու ել ե բիտասա
րգնե րու
քաշոզութիւ–
նբ շերմապէս
այնաՀատուեցաւ։
Զո րրորգ
բամնին
մէշ, Արենո
յ^եր
եւ
Արինեբր
Հայկ՛ տարազով
պաբեց
ին
գեղշ–
կական պարեր, կրկնապատկելով
խանգա–
վառոլթիւն։
Հանգէսի
րնթացքին,
գաշ -
՚էւակի վրայ
յաշողոլթեամբ
նուազեցին
Օր՛ Ա* Ակինեան եւ
խմբապետուՀիներ՝
է՛ Թէ՚լեան,
Մ*.
Մարկոսեան։
՛Բանի
մր րնտիր
խմբերգներէ
՚իերշ,
տօնակտտաբու
թեան
րամինբ
լրացաւ,
մեր
աշխո
յմ Աբիներււ եւ Արենո ք^երր պաա–^
րաստեցին
սեգա՚ւնեբբ
եւ խնշոյքբ
սկսաւ։
Պ՛ Պ՛ ս • Մ ՚–քւշկւ։ւմրարեան
եւ Ակոբով
ի–
րենց սիբաքօմտբ
մասնակցութիւնր
բերին
թառով,
ոմանք
ւղա րով
ու
եբգով։
Իբրեւ
նորոյթ,
րոլոր
սեգաններուն
վրայ
գրուեցան
խմորատիպ
թերթիկներ,
«Թէ
Հա յրենեաց
պսակագիբ»
երգի եւ
ժանգիս ականն երբ երգեց
ին բոլորբ
միա -
սին։
կերուխումն
ու բաբեկենգանեան
ու -
րա խութ
իւննե ր ր տեւեղին
մինչեւ կէս գի–
շեր։
ԳԻՏՈՂ
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ԼԻՈՆ֊
1952—53^
եղանակին
բրոմո–
11,|ւ1ւ(ւ Տ ՛ ք՛ •
ախո յեանական
մրցումնեբբ
վերշ գտան
ա յս տարի
սովորականէն
քիչ
մբ կանռւխ,
Համաձայն
մարղական
Գաշ–
նակցութեան
ոբոշման
Առաշին
մ բցումր
տեգ
ի
ունեցաւ
Աարտ
\հն,
չէզոք
գաշաի
ւէրայ
Լ|ւՆկտ|ււ––
նիււք^
գէմ։
Ներկայ
էին Մարզ՛
Գաչնակ–
ցութեան
երեւելինե
րր եւ երեք
պաշտօնա
կան գատաւորներ
։ Տեսին եւ Լիոնի Հա -
յհւթիւնր
գունգ առ գունգ եկած՜ էր քաշա–
լե բելու
Հ՛ Մ՛ Ը՛ Մ՛ի ագաքր
I
Բոլորին
սիրտբ կր տրոփէր թէ ա րգիւնքր
ինչ
պի
տի
րլլաբ
քանի որ այս տարի
մեր
խում
րր տկար
է ։ Երկու
կոգմերն ալշատ կր -
րտկոտ եւ վճռական
խաղարկութիւն
մր
ունեցան։ Աեր յառտշասլաՀներր
շատ մբ
առիթներ
փախցուցին։
Բա քց
մերիննեբբ
ՀետզՀետէ
աիբտպետողի
գերին
մէշ ան ^
ցան,
ու Մ արտ
ի րոսեան
ի կոկիկ
մէկ
ւ|ւա -
՜\1ով պատանի ^ան 3ակոբեան
նշանակեբ
Ա ՚ կէ
"՚Բ
՚
Աքիքսանեան
իր
արագաշարժ^
խաղա բկութեամ
բ
Հիացում
պատճառեց
նռ յնիսկ
օտա
րնե
բու
։
Ա՛ կիսախագր
վերշացաւ
մեր
յաղ -
թութեամ
բ,
4—0
,
Ի՛՛Կ
Ր ՚
կիստ
խազին
Հակառակորգբ
աւելի
կոսլտօրէն
խազալ
ս կսաւ
, ազգա բարութիւն
ստանա
լով անա
չառ գատաւո
ր էն .Մեր խաղացոզներբ
ան–՝
վ րՀատ
շարունակեց
ին խազբ
ու
վերշին
պաՀուն
Մարտիրոսեան
նշանակեց
երկ -
բոբգ
յագ թական
կէտբ,
ու ներկայ հայ
Հ տ ս ա ր ա կո լթ ի ւն բ նոլէրներ
րաշխեց
։
Մ արտ
Տին վերշին
ել վճռական
մ րր -
ցումր
պիտի կտտա
բուի Աէն Բլէրի գէմ
Լիւկտիւնիւմի
գաշտին
վրայ։
ճշգում
մբ, այս առթիւ,
—
ք^Ի՚՜րԻ
~
մտցութիւն
է այն լուրբ թէ երկու
կարող,
ումեր
Հեռացած
են ։
Մ՛
ԳԱՆԻԷԼԵԱՆ
ՄԱԱԻԱ
օրացոյց
պատի
1953,
ՏՕրգ
տարի։
կաւբքեց
Հ– Աճէմեան։
Գին
30
ԲԻ՚"Ր
Fonds A.R.A.M
