<
՚ԼԱԶէԹԱՆԻՍ
Հայոց
ազգը
աՆձոլլելի ազգ իր ազապԽնի
ՈովաքէՈլթիւններր
սլաՀոզ - ւզահէզանռղ ։
կարզացի
, Հարիլր
սււււււր տարի
մր աււաք Հր~
րաաարակուաձ–
մեր Հկազէ թա»նե
րու.
մասին։
Հր–
պարաացայ
որ անոնք ալ այսօրուաններուն
էափ
յաոյոիլիմահ
են եւ մտաՀոգ ենՀայ
րնթերցոդիԼ–
Ր"Վ »
Մենք
այսօր,
Հարիլր
աարի ետքը,
ւարռշ Լա —
փ՛՛՛ւ
Հետեւինք
իրենց՝
մեր ազգային
Հսովռ -
րուձւքը»
ոլաՀելոլ
Համար :
ինչսլէս
Հարիլր
տարի աււաք , այոօր ալ «քլաա–
զէ թանիս
աււեե լ ուզոզը
կՀմալոլթիւն»
վ՝ընէ...
Այսօր
ալ , առանց
կարմրելու
,
Հսլարտօրէն
կրնանք
ըսել.
«Գալ
շարթոլ
ղրոշաէ^իս
սլիտիփս~
իւենք» :
Ներկայիս
որքան
ունինք
գրՕՀՍ՚կ փս -
իսոէ^ե ր • • •
- «
Մ ի ն չ ե Ն հիւՐա կ ա զ է թ ա ք փ ս ււր հ ա յ ե ր է ն լ1յգ–
օ Ն ա լ ա պ վ եց աՆ, ա ս կ ե ց ե տ ւ յ ւ գ ի ր ը հ ա յ ե ր է ն
բ ա յ ւ ե ր ր տ ա ն կ ե ր է ն պ ի ա ի ր լ լ ա յ » . . .
^՝1՚Ր^՛է՛I՛
Հայերէն
, լեզուն
տաճկերէ՛նն
։ է–՜*
է
•ասոր
մ էք իրարանցում
ի ւզէտք
չկա
յ : Գոնէ
գիրե–
րը Մեսրոսլեան
են եզեր
Ա
՛յգ մամանակ :
Այսօր , մ ենք
անոն՛ց Հեաեւորգնե
ր ր , ո չ
մ իա
յն
Հայ
լեւլուն՛ , տ լլեւ
Մեսրոսլի
տառերն ալ կամա —
ցուկ
մը սլաՀահոյի
դն՛ել սկսահ՜ ենք
:
է
Ալ աՀա սկսահ
ենք թէ գիրերը եւթէ
լեզուն
ւ; •ոա—էր1^՝..տաւ մեր տզոցը ;
Հա յոց
կացէ՜թ-աք//.
ըը , Հայ
մ ան չոլկներր
Հա յ
՚զաՀելու
Լ՚՚՚-ք՚ք մտա Հ ոզ ութեամ
բ իրենց
է ք ե ՚ յ է ն
մաս
՛քր կր տրամ"ւզ.րենւ
իրենց րնակահ
ե րկի րեե—
լ՛ուն
լեզուո՚ի
զ ր ոլթիւննւե րո լ .«^ԱչոՆ
ո ր ՝ 1ւտորա–
գ ր վ ո ղ ն ե ր ո ւ Ր ( բ ա ժ ա ն ո ր դ ) չ օ ր ս ւքասին ե ր ե ք ը ա–
« ա Տ կ ո ւ ց ե լ է ն իզաա,
հ ա ս ա ր ա կ ռ Ն թ ի ւ ն ն ա լ
սսււ
կաւքքր կ ը ց ո ւ ց ն է » :
ին՛չ րարեացակամ
ութիւն ; Ի՜նչ
մ ե հ
զոՀութֆւ–
թիլն,
աքն։ ատենՎէ
Հս՛
յե ր ր րն թե րցանւու թեան
մ
զհ–
լու
Համ ար ;
Ուրեմն՛ մեր
թերթին
տեւական
ութ
ի ւ ն ր
սլաՀե–
լու Համար
« մ ե ց հ ա ր կ է •որ հ ա ս ա ր ա կ ո ւ.թիւնր ի&–
տ ո ր
կ ՛ ո ւ ց է ն է ա ն ա ն կ ր ն ե ն ք » ...
Ասանկ
կ՝րոէինւ ու կր զրէին
Հարիւր տարի ա–
ոաք,
Հայ «կազէթա»
կոիազներր
է
ձ ՝
Աքօօր տ քս զազափւարր
փաւերացնոզներ
՛՛յեւ
։զրուլն։եքւ ալ կան րոլոր լատինատսա
երէ^իէր–
մէք–՛՛
Անչուչտ
«նպատակ
րարի»
պիտի
ը–
Մոռցահ չէքկարհեմ : Պոլիս,
Հա ք /Ր՚"Գ–Ր"ֆ1ի՜
՚՚լնը
ունէր
կ ա վ ւ ւօշ
մըէ
ք՛ո լոր
«տ ո ւտ ո ւ»նե ր ր իր թերթին
ա չէսատա–
իցնւերն։ է քւն ; իրենց
«տօլմա
լ ի թէնճիւրկնւ»
, «լա -
՜անւայ
թուրշուն;»
, «փաթլիճան
թավան»
բոլորը,
սէմէնքր կր ցաց՚սդրէին
այգ «կագէթաՖյին
մէք
1
Հայերէն
մը որ կր նմանէր
Հայ—թուրք րա -
ռա րանի :
քյւ ա I" «մոզոփ
րզ ակ՛՛՛ն»
լեզուն
տարահուեցալ
ել կարհես
պա րտազ.ք։ ու ե ցաւ
Հայ երգ իհարանոլ -
թեանւ
մէք։
Երզիհանքի
պաչտօնականւ
լե՚լոլ
դար
ձաւ ու մինչեւ ա քսօր ի պատուի
է ։
Մեր մէք լեգէոն
մր կայ երզիհարաններոլ
,
մեհազ ո յն։
մ ասը
կա փո օչե րէնո փ զրոէ^ե ր ՚,
Աղգ • մսղոփի ա ռո ղքա պաՀ ա կան
յանձնամո -
՚լովյը
1
1/
դէմ
1
1
ձայնոփ
որո չեց տեդեկարեր
մր
նշանակել
քննութեան
ենթարկելու
Համար
լ
^կեր–
փարական
երեսփոիսան Ա աղուէզի
օրինաւլիհը,
ռը
կ՛՛առաքարկէ
փերաբանալ
1946/՛
Ա"լրԻւին
փակ -
ոլահ
դաղտնի
տուները
, իսիստ կանոնագրի
մը
տա կ առնե լոփ
Հան ր ակի՛ն ե րը :
Այս
որոշումը
մեհ
յուզում
յառաք
րերալ
կիր՜
ներոլ
լ^ւկերային
, դատական
եւ
ընտանեկան
։լա
շնա կցո ւթեան
շր քան ա կն ե րուն
մ էք , հ րոնք ան–
միքապէս
պատուիրակութիւն
մը
փութացուցին
ներքին։
նա իսա րա ր Պ • Շարլ
Պրիւնի մօտ , պաՀան–
քելոփ որ Յէրանսան
փաւերտցւէ
այն
միքազգային
պայմ անադրութիւնը
, որ կ^արդիլէ
կինե րու փա -
ճա։ւուէք
ը ել Հանրակիներու
շաՀադո
րհո
ւմ ը։ Պատ
ուիրակութիւն՛ը
նոյնիսկ
պաՀան քեց ոը
զօրացուին
ոսաիկանական
միքոցները,
ասլաՀոփելոլ
Համար
«փողոցներու
մաքրոլթիւնր
» :
Ասկէ զատ, կիներու
ղաչնակցութենէն
ակա -
նաւոր
կիներ ելե րե ս՚իո իսանո լՀ ինե ր նամակ մը
Հրապարակահ
են , որոփ կը պաՀա՚ք քեն
զօրացնել
կիներու
պաշտպանութեան
միքոցները,
ոստիկա -
նոլթեան։
աքակց։։ւթեամր.
;
ք՝այց , երբ կանացի։
րաւլմա՚դոյն
կաղմակեր -
պութիւննւեր
րարոյակ՚ոնւէ
կը ճառեն,
իրենք
իսկ
կը
՚լանոլի՚^ն
իրենւց արմանի
բարձրութեան
փրայ :
Կին երո լ յտաոլկ
մ ս. ՚ք՚ուլը
անկասկս։
հ մեր րնկե -
բութեան
դադավւարական՛
ումերէն
մէկբ կբ կաղ -
մէ •• Իր ազ։լ եցութիւ
նր կբ տա բահուի
լ^ւկե րա
յին
րո
լո ր զասեբունէ
, ինչպէս
կտրռւՀ
ինե բուն ,
զեռա–
տ ի։ ազքիկներուն՛
, տարեց
կին՛երուն
, քաղքենի
տ ի՛–
կիննե
րո
ւՒ։. ,
զո րհատի
րոլՀ
ինե բուն , բանուո
բուՀի–
ներուն
՚իրայ–. Բոլորն ալ մեհ Հաճո յքոփ. կր
քլբ։
բ–
դան
կանէսցի
Հսն։լ էս^։ե ր բ :
Ան։ ոնց
մ
եհաքանակ
ս՚յլաո. ում բ ոչմէկ տ՛ս րակ ո լս կբ ձգէ ա ր։ էէ ա ս ին ։
Ի՞նչ ազդեց
ութիւն կր գորհեն ա (դ Հանւլէս -
ներբ
բնէթե րցալուՀ
ինե
բուն։
վբայ է
Պտտասթանւր
կ երեւի թէ շատ ալ դոՀացուցիչ
չէ ; «կինեբոլ
մա–
,;Տ–, - « ՛Րա ի ւ ֆ ի ւ բ ի կ լ ռ ո ւ տ ռ ւ , ա տ ի ն չ պ ի չ ի ւ ք
Փիստաւ՞ք է , ա ա կ է ն կ է ճ է լ ի կ դ կ ՚ ե ր ե ւ ա յ ...» յ
—«Ախ
ԱԱ1 բ ի լ ի Տ ի պ է ս աինիկը»:
—
« Ծ օ ՛ է կ ո ւ ,
լ ք է տ է թ կ ՛ ո ւ ց է ն է սա տ իլ պ է բի Ա ՛ փ ա / ս տըրմայէն կ ե ր
քի
ր ե ր ն ի դ
հ՛ամը գէսյ • . .» :
Եւ այս բարձր ոճբ ^^բդիհաբանի
տիտղոսի
աբմանանալու
միակ
ւէի^^։^
^յ՛՝
յ՝՛––՚–
՜ ՜ կափռօշբ
ղնաց Հայաստան՝
Հոն ՚տնկելու՝ Հա -
մար
իբ ա յս կափռօչերէ
ն՛բ : Հաստ՞
ւ
:
ՋՀասա ւ :
Հարցուցէք
նե րղա ղթաւլռ րհնե բո
ւն
Հ
թե բեւս
Հասալ
Հա յաստան կամ չատ
աւելի
Հեռուն • • •
Մ եր դար մր առա
քո լան «կտւլէթաճ
իններուն՛
մ տաՀոզոլ
թիւններբ
չունինք
մ ենք
այսօբ
է
Հիմս։ , մեբ «կազէթա»ն։եբբ
ղոնէ
65
օրինա -
կէն
աւելի կբ սպառին
, մինչեւ
3 4000
օրինակ :
իսկ
բնւթերցո՚՚զ։
՚յ^^երի
ւլեբօներուն
փբայ կր -
նանք Հատ մր աւելցնել որ կ^բնէ քառասուն Հա —
զար
ազքատաիսնամ
լնթերցու^երն
ալ
մարդոէւ
տեղ
ղնելոփ
...
կ.
ՊԵՏՈԻՇ
մուլի
աբմանալոբութեան
յանձնամսղսփր^
՛հձ*
օր մողով
մբ ղումաբեց
քի^՚ն
կումանի
ՀԱ
անթրա>ի
սբաՀբ,
դարման
զանելու
Համար
կացսւթեանւ
8 Ա
-նձ՜Լամոզոփին մաս կբ կազմեն
կաթոլիկ -
ներ,
մանկավարմսւՀինեբ
, դրաղիաա
ւՀ ինե
ր եէւ
նոյնիսկ...
Համտյնւա՚իար
մբ։ Գսնէ մէկ անդամ ,
սեւն ու ճե բմակբ
Համ աձա յն են , լսւհում
մ ը տա
լու
Համ ար
՚ԼՀ^րէլ ղաբու այս բն կերա
յին վէրքին
է
Ժողոփին կբ մասնակցէին
350
Հոգի :
Կիներու
մամուլբ
իր Հբատարակահ
կեղհ
«թադ–՛
աուէանոլթիլն»ներով
, «իրական»
պատմութիւն
-
ներոէի
, «սրաի
թ։լթատաբ»ներով
եւ զուչակու -
թիւններու
խո ստո
ւմ ւեբոփ
, պատրանքնեբսւ
1լ ա -
ոա^որդէ
իր ընթեբցոզուՀինեբը,
որսնք
Հ
.փա -
խուստ տա լո լ» Հետամ ուտ
կ՚ըլլան :
Տարակուսելի
է որ։լրա քնն
ո ւթիւնը մէկ հայ–
րէն
միւսը
կարզ ացահ
բլլա
յ Հանդէսի
մ ր ոեւ^
մէկ
թիւբ։ Եթէ մեղքերբ ել անոնց
պաաճառաֆ
,
խ։ւուիքբ
՛ւ կա րաւլ րու ահ՜ են անոնց
էքեբուն
մէ^,
.
ենթա կան ե բուն
։իաիսճանը պէտք է զիրենք գդաս -
աու թեան
առա
քնո
րղէ •
ՀքաՀեկան
պիտի
րլլար
քաղսւահք
մ ր կատա -
րել
յա
յտն ուահ տե սակէ տնե բուն ; կա
թո
լիկ
բմ
՚ մ Ա
Հսւն։լ է սնե բուն
մէք
հան
ո լցո
ւահ
տար
բալուհա -
րս»՝.նե բու
ս,րտազ բութիւննե
բբ
,
ի
սպսռ
փեբցոԽ–
ցահ է իբ դեզազիրներէն
: ՚Բոլէմի
մբ տնօրէնսւ -
Հին կր զւլ ուշացնէ փստաՀ ութիւն
բ չափազանց
ու -
թեան
տանող
կաւք մեզսաէլից
մ ս՛յրերբ
է
Հրատա -
Բ-սկիչ մբ կբ զանզատի թէ ե
ր
ի տ ա սա բնե
րո
ւն սա4֊
մւՀէ
։1ուահ
իսկական
թերթերբ
Հազսւագիւտ
կԱ
զ աււնան
է
Գբագ իտոլՀ
ի
մ բ կբ թե լաղբէ
բան։ ուէք–
րուՀիներու
յատուկ
մատենաղտբան
մբ Հիմնւել :
Ուս
ուց չուՀի
մ բնւ ալ քլ^առաքա
ք կէ ստեղհել
երի -
տա։ւ։ս րն։ե բու
նուի րուահ
զ բականո
ւթիւն
մբ , ոբ
«մա։քան։ա/լ
ին Հետ քալէ»։
Վերքապէս
, Մոն.մուս՚ս,
կ
՝ոէւււսքս\րկէ
Հիմն՚ե
լ ամէն տեսակ
քաղ արա
կան
ազղ
եցու թիւնն ե բէ ազատ , բնտանւ իքի
Հա
յրե
բու
մա յրե բու
։լ տչնակցոդ
թիւն
մբ , որ ե բե ս ՛իո խանւնԽ–
բու ելթտզա պետո՚կսն
ի։ո րՀ րզ ս։1լան.՝՚է ե բ։։ւ
։քիքո -.
ցաւ
ճնշում պիտի բանե ցն։է քլաոավա
բու թե ան՛
ւի ր–
Ս՚էՀյ
, ն.֊ո քն՛քան ա՚լզու
/լերպոփ պայքարէ
լսւ «ս։պս1–^
կտնոէ թեան
ակներեւ
նսլատտկնւեբ
Հետասլ՝. զ"1է^
յան ցա
ւո րնե
բո
լն դ էմ ;
8անձնւս։
իէում բբ
մ ո ղո ՛էա կանն ե ր ո ւ
միաձա
քն
Հ ա լան ո ւթ ե ամ բ , ^ եբկա քիս ուսումն՛աս
իրե լու
՚/(^
բայ է ղռ ր հո լն։ է ո լթե ան
հրս՚՚ւ
իբ մր , որուն
շնոր
Հիւ
քլբ յուսաք
Համախ՚քբել
մեհաւլոյն
մասբ
րնտ՚պ^
նիքն՚ե րուն , ո րոնք
՚զիտի։
Օ՚լ՜նւենւ իրեն
ագդու
օրէն
պայքար
մզելու
բն։ղդէմ
անխիղճ գորհակա
լնե
րո
ւ :
ԾԻ^Ա\
ՊԱՀԱՊԱՆԸ
Որո՛ւն կբ գրես այգ
նամակդ։
8ԻՄԱՐԸ
—
Ես ինհի :
ՊԱՀ — Ի՞^չ կը դբեո
դսւն
քեղի X
6ԻՄԱՐԸ
Զեմ դիտեր
, գեռ նամակբ չբս -
տացտյ
. . . :
X
կի–1,Ը
Աղմուկ կբ լսեմ, կարհեմ
մէկբ
մեր
դրամ արկւլբ կր բանա
յ , ո՛՝ ւբ է ատբճս.՜նակբ :
ԱՄՈԻԱԻՆԻէԸ֊–
Գբամարկդին
մէք
...
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( Ս )
ԿՐԱԿԷ ԳԻծեՐՈհ
ՎՐԱ8
Հեր
՛Օթթօն
, զարմանալի
րան, իմ
խօսքեբէս
զայրանալու
տեղ, կբ պատասիսանէր
մեղմ , զա -
նա ղան բացատ
րո
ւթ իւննե բով
կ՝ արդարացնէր իր
նախնիքբ ումեբ քաբդոլելու
մեղքն ալ Հբեանե -
րսւն
վրայ կր ձդէբ :
« Այն օրերուն
Հբեաներբ կր
կառավարէին
Գեբմ ան իան : Բուն
Գերմանացին
Հեղինակութիւն–
չունէր
իր երկրին
մէք։
Հայ մողովուբղը
իր աշ -
խատասիրութեամբ
, ուշիմ ութե ամ բ , ճարպիկու -
թեամբ
իրական
աէրբ դարձահ էր Թուրքիոյ
եւ
Միքին
Արեւելքի,
մաքի թէ նիւթի
շուկային։
Այն
երկիրներուն
մէք իբենց
(Հրեաներուն)
եղբայրա–
կիցնե՜բուն
ւլորհն ու Համրալբ
խլահ
էիք՛– Ր՛՛՛՛՛չ կը
մնաբ : Կբ մնաբ
ձեղի կոտորել
տալ՝
որպէսզի ի -
բենց
արենակիցներուն
տեւլ
բացուի : Ու
այդպէս
ալ եղաւ
, տարաբախտաբար»
։
Հեռ
Օթթօ
յիչեց
բազմաթիւ
ականւալոր
, հա
նօթ
,
- - -
զոքի
բեմերէն ու մ ամ ուլէն , կատաբուահ՜
նտխճիրներբ
ղտդբեցնելու
Համար ; Յատկապէս
կանդ
առաւ
թուրք
բոբենի
Թալէաթի
սպանութեան
, եւ քաք
Հա յորդի
Աողոմոն
ԹէՀէէրեանի
հանօթ
ղատավա–
բաւթեանր
վբ՛ա յ :
« Գատարանին
մէք գերման
զտտալոբնե -
բսւն առքեւ*
հ ա յ կ ա կ ա ճ
կամ
թ ր ք ա կ ա ն
դատ
չկար է կար ոճիր
մր, եւ մարդասպան
մբ։
Օրէն–
։նձեբոլ
անուններ
, որոնք
այն օրերուն
, բո–
րդաբ
ձայն
բարձրացուցեր
էին
դեբման
քին դատաստանը
ոճրադոբհ՜ի
մը Հանղէպ
ճշդոլահ՜
է որոշ յօդուահնե
բով , բա
յց , դերմ անացի մաբ -
դասէ
րնե
րո
լ խմբակ
մր,
որուն
դլոլխը
կանղնահ՜
է ր Տօքթէօբ
Լեւիսիուս
, իբենց Հատու
ձա յնը բար
ձրացուցին եւ Հայերդ
շաՀեցաք
քԱվղաքական
այն
մեհ Գատբ» է
Այսպէս,
օրը իրիկուն
կ՚ընէինք
ղանազան
նիւ
թերու
չուրք խօսելով,
վիճաբանելով։
իմ Հայ բլ–
լա
լս
զիտնալէն ի վեբ Հ . Օթթօ
աւելի լաւ տբա -
մ ադրուահ
կ^եբեւար
ինհի
Հ ան՚լէսլ : իմ պատմ
ոլ–
թիլն։։ շատ յ։։ւղահ էր զինքբ
՚. Ամէն օբ
կ^ուզէր
րանով
մ ը օղտակա բ
րլ լա լ ինհի :
Ի ր հնողքբ կբ բնակէ
ին
մ օտակա
յ քազաք
մ բ ,
եւ
ղրեթէ
ամէն
կիրակի
իրեն
կ՚այցելէին։
Երբ
ներս
մտնէին,
որպիսութիւնս
կբ Հարցնէին եւ ի–
բենց բերահ– ուտե լիքնե
րէն
Հաւասաբապէս
կ օդ -
ւէի։
Մեկնելէ առաք կբ Հարցնէին թէ
՛ե -
լ լ –
լ լլ
է ^
•• լ
ւ - յ
սակի կաբկանդակբ
կր նախբնտրէի
,որպէսդի յա–
քոբդ անգամ անկէց
բերէին :
Այսպէս
բլլալով
Հանւգերձ, ես «թիւ
6»
սեն
եակէն ալ սկսայ
ձանձրանւալ։
Օրեր,
շաբաթն՛եր ,
ամ իսն։եր կբ ղլորէին
առանց
որեւէ
նոբութեան
:
կեր, խմէ, խօսէ, խնդա, վփճաբանէ :
Ցետո^յ։
Ոչ Հիւանդանոցէն
ելլելու
խօսք ել ոչ ալ տուն եր–
թալոլ
ձայն
կար։
Առաքուան
սենեակիս մէք Օր՛՝
Ֆրի՚տայի
դոլբզ ուրանքբ կբ վայելէի,
անոբ յու –՜
ոագբիչ
խօսքեբուն
շունչովբ կբ սնանէի :
Այստեղ,
իբ ներս մտնելբ ել գուբս
ելլելբ մէկ կ՝բէլա ր ՝. Օր–
ուան
մէք ամ բոգք տեստհ՜ս
չոր , սլ՚ս՚լ
բաբեւ
մբ եւ
կամ
քանի մբ կաբճ նախադասութիւն
էբ։
Այս օտար Հաստատութեան
մէք ես իմ աչքե—
բս իբ ւԼրան բացի,
սիրտս
անհ՜անօթ
սիրով
մր ի–
րեն
կապուեցալ : Իրմէ կբ սպասէ
ի շաաբան
տինհ՜ի
ա յնպէս կբ թուէբ թէ տուն
երթալսւս
ճամրուն
բանա լինե բն անգամ
անոբ
ձեռքն
էի՛ն , բա
յց
անի
կա , ինչո՛՛ւ էբ այսպէս պաղ, ել
ան
խփս ...
Զեռնափայտիս
կռթնահ
, յաճաիս
աննպատակ
կր գեգե
րէի
մ իքանքներուն
մ էք , իրեն
Հանղի պե -
լու
յո
յսռ՚է
, բա
յց
, ի զուր • • • մ իչտ
մ արդ
ունէք
Հետը,
միշտ մէկբ կբ քալէր
իր քոփէն : իրապէս
կը
տալւապէ
ի :
Կ՝ուզէի ոբ ան միշտ իմ մօտս
բ/լաբ ; Միեւ —
նո
յն
ատեն։ կբ հիհազէ
ի պաՀան քկո տութեան
ս վը~
րայ
՚.
Օր մր երբ Հ. Օթթօն կր բացակայէր.
Օր–
Ֆբիտա
, շունչբ
բււն։ահ
նւերս մտաւ, եւ աճապաա -
բե լոփ փսփսաց
ականքիս •
«^ատ
մ
էքտեգները
մի երեւար։
՚Բեզ Հիւանգ
ձեւացուր
;
Աբունքիս
վէրքբ չատ կբ ցաւի րսէ բմիչկին »
է
8ետո
ք արագ
շա րմ
։։ ւմնե ր ո՛ի սրունքիս
վէբքք
քակեց,
՚էէրքիս
վրայ
Հեղուկ
մբ քսեց,
կրկին կա–
Աէեց
ու ասուպի պէս անյայտացաւ
:
Ի՛՛նչ կբ նշանակէին
այս բոէոբբէ
Ի^նչ կ՛անց –\
նէր կր դառնա ր իմ չուրք" ՚– Ի՞նչու
Համար էին\
այս
։իաի։ պատճառոզ
պատուէրնեբբ
...
^
Րա
յց
ել ա քնպէս լաւագո
յնս կատա րեց ի
Օր •
Յէբի՚ոտ
յին։ պատուէ րնեբբ : Կբ դդայի թէ , ինչ որ
կ՚բնէր
, կ՛ րսէ ր այդ կինբ՝
իմ բա ր իքիս
Համ ար
էբ– Մէքտեզերր
դեզեբելէ
զգուշացայ
:
ինքզինքս
՛Հիլանդ կբ ձեւացնէի՛.
«Ա բունքիս
վէրքր շատ կր
ցաւի »,
էլ՛ բսէի... Ու էբոք
սբունւքիս
վէրքը –ր
բոլ։ւրո։էին
գոցուահ
էր , սկսաւ
բացոլիլ
\
ՄԻԱԱԲ
ՄԻՐԶԷ
Fonds A.R.A.M
