ա 6 Ո 8 ն Ո հ ք Է%Ր
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ ՀԵՏ
Փարիզէն
Հազիւ. Հինգ վեց մղոն
Հեռու՝
գԻ՚–~
ՂՒ
մ
ււ
մ էջ
,
գեռ քանի
մ ը ամ իս առա^
կ՚ապրէր
մսամ ան ակա
կից Հա յ^ւ լթեան
մ եձ՚ագո
յն
գէմ
քերէն
մին՝
Ո՚ուբէ՚ե Տէր
Մինասեան։
Ոմանք
զի^ՔԲ կը Կ"չէին
Մչոյ
Ռուբէն՝. Այս -
•սլէս
կ՚՚չեքր
ոբքան ոբ ալ յաականշական
եւ պաա–
ուաբեբ , սակայն եւ այնսլէս
կեբսլով
մբ նուա -
գեցնել է, քանի որ ան գաւառի
մբ միայն
ղալա–
Կը ձէր ^ "՛յլ բ"վանգակ
Հայութեան
Ռուբէնն
էբ։
Առա՛ջին անգամ երբ գացի
իրեն
այցելու -
թեան՝
շփոթութեան
մաանուած էի :
ինչսլէ՞՛ս
պէաք էր կոչել
ղինքբ : Արգեօ՞ք պէտք էր պարոն
Ռուբէն
բսել։
Բայց
պայաԱ
կ՚՚բսենք
գոՀարավա
—
ճառներուն
, գո րգավաճա
ոնե րո ւն
,
Բարեգործ՜ա -
•կաններուն
, ռամկավարներուն
,
ՀոսՀոսներուն :
ինչպէ ս կարելի էրղինքր
իջեցնել
անոնց մա ~–
կարգակին
։ Լսաքէ էի թէ ոմանք
զինքբ կբ կոչեն
Փ
-Աւշա :
Ես ալ իրենց
օրինակին
Հետեւեցայ : Հա -
ղյիւ բերնէս
ելահ՜ էր այս օտարաՀնչուն
խորթ բա–
ռբ, Ք""ԷՅՐ
նայոլաձ՜քով
ինձ բսաւ,
— « Տղա՜Յ , ի՜նչի ինձ կը տասւէեբ թշնաէւքոս՚ն
գործածած տիաւլռսը» :
— « Ապա ինչպէ՞ս կոչեւք ձեզ»,
Հարցուցի
%
« Աի՚Ը՜Բ յ Ռռւրէն ասա՛»,
պատասխանեց
։
Լուհ-ումբ գտայ,
բսելով^
րնկեր Ռռւբէն
1
Բառին
բուն իմաստով
Հայ մողովոլրգին
բն—
կերն էր ան : Ասոր փաստբ կը գանենք
իր գազա–
փա ր ա պա շտ կեանքին
, անխոնջ
գո
րհ՜ունէութեան
մ էջ
,
որ կր բերէ ամ էնէն պերճախօս
վկայոլթիլ–
նր իր մԼհ՚ութեան : Մէկնշանաբան
ունէր իբ
երկրի
ազատութիւնը
: Մ էկ ծրագիր
ունէր
դ՛աշ
նակցութիւն
բ :
իր
մեզմ
կերպարանքին տակ սակա
յն կբ
զգա յիր իբ կա շմ բուռն
սիրտր : Առիւծի
վ
իթխարի
աղնոլութիւէւ
մր ունէր՛
սլատկառանքով
կր մօ —
տենա յիր ա յգ ալեւոր
ծե րունիին
:
Ր
՚-գիգ
մ էջգ կբ
նայէր
իր թափա^ւցող
աչքերով :
Հինաւուրց Հով մր կար իր վրան՛ Վ^աՀանգ —
ներու , Վ^աՀաննէե րո
լ
,
Վարգաններռլ
զարմէն էր ;
կարծես
Տզմ ուտի
ափե րէն՝
Հիւնէն մնացած նա -
Հապետ
մբ բլլար, որօր մբ, անձայն,
իջած էբ
մեր սէգ մա յռերէն
, քան ի մ բ փառապանծ
էջեր
գրելու
Համար,
մեր
արւլի պատմութեան
մատ —
եաԿտին մէջ։ կարծես
գարերով
ապրած
բլլար Հա–
յասաանի
բա րձ րա ւանգակին
վրա
յ եւ իր մ էջ
խբ–
աացած
բլլար
մեր նա խնւիքնե րուն
խառնուածքը*
անոնց
խիզաիս սրտին
Հեա՝ նրբաճաշակ ել Հան–
ճարեզ
միտքբ , անոնց
աննկուն
կամքին
Հետ՝ Հե–
գաՀամբոյր
բնաւորութիւնը
, անոնց
անձնուէր ե–
ռանգին
Հետ՝
Հայրե՛նասէր
ոգին։
Մեկուսացած՝
ճղնաւորի
նման
խցիկին
մէջ,
իր վերլուծական
սոլր մաքով կբ Հետեւէր
աղգա
յին ելմիջազզային
կեանքի
անցոլղարձին
: Օրն ի
բուն կբ գրէ ր է անգագաբ՝
իր
յ՚՚՚֊շեբբ
յան
ձնելով
թուղթին
, կա բծես
մրցելով
մաՀուան Հետ , որ -
պէսզի կիսալարտ
չմնայ
իր Հատորներուն
չարքբ
5
՝Բաչուած
աշիարՀի
վայելքէն
, կիրքէն Ու
սնափառոլթենէն
, անկ՝ապրէր
իր յ"յգերով
իբ
"իրելի
Աասունով
, կարսով
, Մուչով
, Վյսնով ,
Հայ
յեղափոխութեան
Հերոսական
գրոլագնեբով։
Անոնք ոբ կեղծ
շրթունքի
մրմունջով
աղգա -
սիրութիւն կբքարոզե՛ն
, բայց
ամէն
ինչ կը ստո–
բագասԼն
նիւթապա
շտութեան եւ փառամ ո լո լ -
թեան , եւաղգա
յին կեանքբ
անձնական
խնգիրնե–
բու Հաշուե յա րգա ր ի կեգրոնավա
յր կբ գարձնեն ,
կ՝արմ–էբ ոբգէթ մէ/լ անւգամ
տեսնէին այգ մեծ
Հայը,
Հասկնւալոլ
Համար թէզաղափաբի
աէր
մարգը
ինչպէս
կարող է, իր ամբողջ
գոյութիւնը
նռւիրել
իր ազգին, ապրելով
Հանգերձ
պանգըխ -
Ա1
ութե ան
մ էջ՝
ծա
յր աստիճան
պարզ
պա
յմ ան -
ներու տտկ ։
Այն ա՛ստիճանի
Համեստ էր որ, եթէ "զջ բլ՜
լար՝ Հաւանաբաբ
պիտի
զայրանար
, կա րգա
լով
իր ան ձին շուբջ գրուած
յօգո ւածնե ր բ % Ա ակայն ,
Ռուբէնբ
գովաբանել չէ միայն
այս գրութեան
նբ–
պատակբ,
այլ զինքբ
ներկայացնել
մեբ երիտա -
սարգութեան
իբրեւ
ներշնչում
ի աղբիւր
մր։
Մեր
անտարբեր
նոր սերունգը
Ռուբէնին
մէջ թող տես
նէ բեկոր
մ բ երէցներուն
մ շակութա
յին , մ աաւո -
բական եւ յեղափոխական
փառաւոր
շրջանէն
։
Այսօբ ծանր է մեզի Համար
Ռուբէններու կո -
բուստը
երբ ցիր ոլ ցան, անցեալին Հեա մեր
յա–
ջորգութիւնը,
գբեթէ
խզուած
, նկարագրով
ու -
ծանա լո լ վրա
յ , լեղուով
յա՛ճախ ա յլասերած
, ան
գիտակից
մեր Հեռաւոր ել մօտաւոր
անցեալին
վեՀոլթեան
, քարշ կուտանք
առօրեայ
գոյութիւն
մ բ ... աննպա՛տակ
, անիմ աստ
յ
Անոնք որ սովոր աբա բ
1լ՝անգիաանան կամ
կ^անտեսեն
աղգային
արմէքեԼբն
ու աբմանիքնե -
րը,
թ՚՚ղ
րոպէ մր կանգ ա՛ռնեն
իրենց
ծուռ
ճամ–
բուն
վբայ, ելեթէ իրենց
մէջ գեռ վառ է
Հայու
Հոգին,
թող խոնարՀին
Ռուբէնին
Հայութեան
առջեւ
: իսկ անոնք որ ունին տարրական
գիտակ -
ցոլթիւն
Հայրենա՛սիրութեան
, թող առանց տա -
աամսելոլ
Հետեւին
Ռուբէնին
բնթացած
ճամբէն
այսպէսով
յարգած
Կ*ԸԱանք
զինքբ
,
իր
գործը
Իսկակաճ Սթաւխճք
Աթալին
աշիարՀի
ամէնէն
առեզծո ւածա
յին
դէմքե է ներկայիս
։ԱնկբխորՀրգանշէ
տնաե -
սական եւքաղաքական
կազմակերպութիւն
մը^ կբ
մ ա ր մնա ցնէ աղգա
յին աւանգո
ւթիւե մը, ո րռւե
մարքսականութիւնը
աւելի քան գարէ
մը ի վեր
ա՛նծանօթ
մնացած
ուժականութիւն
մ ը
տուաւ:
ԱշիարՀ
ի բոլոր
վա բ չա պե տնե ր բ կբ Հեաեւին իբ
ամ ենապղտիկ
չտրժում
ին , մ անբա կրկիտ
քննու -
թենէ
մը կ՝անցընեն
Փթ՚ ա ւ տ ա յւ ,
գիտնալու
Համար
թէ ա յս կամա յն ա րա ր ո ղո ւթե ան ներկայ
եղա՛՛՛ծ
է թէ ոչեւ ատկէ դիպո՛ւածական
Հետեւութիւններ
կբ Հանեն :
Իվ Տելպար
, «իսկական
Աթալինբ»
դրքիՆ ա–
ռաջխն Հատո բին մէջ , յա ջո դա պէ ս երեւան
Հանեց
իր նկարագիրը
իբրեւ
մ արդ , յեզափո խական օ -
բերէն
մինչեւ պետական
մարգու
չրջանբ։ Իսկ
երկրո րգ Հատորին
մ էջ , ցո յց կուտա
յ Աթա լինբ ,
գէմ
յանդիման
Հիթլէրի
, Ա թալինի եւ Րոզվէլթի
,
իբրեւ ա շիւա րՀի
վա րիչնե րէն
մ է կը
։
Հեղինակը
խիստ առարկայական
է, ազաա
քարոզչական
նկատումներէ : ՇնորՀիլ
իր լեզուական
գիտոլ
—
թեան , յաջողած է լուսաւորել
Աթալինի
գէմքը
ել յաճախ
ա՛նսպասելի
եղանակով
մը ներկա յա —
ցնել
խորՀրգային
կառավարութեան
կազմ բ ։ կա -
րեւոր վաւե ր ա՛զ ի բ մը, ժամ ան ակա
կից պատմ
ու
թեան
լուսաբանո
լթեան տեսակէտով :
Համ ա շխա րՀա յին երկրորգ
պատերազմին ,
Ա թալին
վաթսուն
տա՛րեկան է : Տեսականօրէն
ու—
սումնասիբած
է մեծ շաբժումներբ,
լ^գունակ
ոտքի
Հանւելոլ
ժո զո վո լր ղնե ր ը , բա լց
իրենք կը
պակսի
գործնական
փո րձաո ութիւն
բ
։ Ղ՚եռ
Համ -
բակ
մ իջա՛ղդա
յին
յա րա բե րո լթեան ց ,
որովՀ ե -
տեւ
իբ մաքի
Հասոզոլթիւնը
կը սաՀմանափակ ~
• ուէր
խորՀ րգա
յին
ներքին
քաղաքականութեան՛
շրջանա կին
մ էջ ,
մ աա՛ւո ր եւքաղաքական պատ–
րաստութեամբ
ստորադաս
դիրքի
մբ վրայ
կը ղտ–
նուէր :
Որոշ է, սակա
լն , որան օժտուած էր աբտա–
սովո ր յատկութիւննե
ր ով,
Րոզվէլթի
մբ կամ
Ջըբչիէի Հետ վարելու
Համար
աշխաբՀի
զործերբ։
Առանւ
ւրռւելոլ
դէպքերու
բնթացքէն
, երեք պե– ^
տական
դէմքե
րն ալ ունին ա յն բացառիկ
րնգոլ -
նակոլթիւնւբ
, որկրնա
յ ուղղակի
ել
վճռական
կե բ պո վ ազգե
լ իրենց
ժամ անա կա կի ց միլիոնաւո
ր
Էա1լներոլ ճակատտգրին
վրայ ։
Ր"՚յՍ > Վբ"՚3ին
խորապէս կբ աարբեբի
միւս
ե րկու
գործակիցներէն
: Ջ բր էէ լ ա՛ն խոնջ ել տո–
կուն
պայքայւող
մլձւ է , անյողդողդ
։ Վ^երջին պա
տերազմ
ի սկզբնական
տարիներուն
, մասնաւոբա՛^ -
բաբ Հաստա՛տուեցաւ
մեծութիւնը
իր նկաբագրին
;
Այն .ատեն, ^Պուլտոկ՚^ի
իր խառնուածքը
իր
լրու
մին Հասալ
, միշտ շարունակեց
պաշտպանել
ինք -
զինքը,
առանց
ձգելու
թշնամիի՛ն
օձիքը։
Ր "գվէ
լթ ա՛բտա սովո
յւ յանկա րծա բան
մ լ ^ է բ ^
յ՚՚ւղիէ
^"՚յն՚՚վ
մը, որ Համակրա՛նքի
ալիք մբ կբ
ե -
րց
ՄԱՐՍԷ8Լ
Հ՚"յ Արենոյշնեբոլ
ծնողաղան
վերջին
ժողովէ
որոշման
Համաձայն , քանի քքբ
օր առաջ, ^Ա. ԱՀարոնեան՝^
ակումբին
մէջ
տեւլխ
ունեցաւ
Արենոյշնեբոլ,
թեւիկներու,
գայլիկնե
֊ ՛
բու,
անոնց
ծնողներու
ել միութեան
բարեկամնե
րու Հանգիպոլմբ
։
Հիւրեբոլ
գալէն առաջ
սեզաննեբբ
ղարդաբ -
ուած
էին եւ բեռնաւորուած
պտուղներով
, Լսբ
միրգերով,
խմորեղէններով
եւ բմպելի՚նեբով
յ
Վերջապէս
, Հանդէսը
բացուած
յայտարարուե -
ցաւ սեղանապետութեամբ
Պ • Տ • Փափաղեանի
յ
ԱբաՀբ կբ թնդար սակուտական
ազգային եւ գեղջ–
կական
երգերով՝
<(.Տալւորի1բ , վԳարձեալ փայ-
լեց»,
«Մայր
Արաքսի>։> , «Հք՚ի^եռնակ» եւ գեռ ու–
բիշնեբ
, շատեբ
Երզեր
նաեւ
իրենց
կողմէ
յօ -
րինուած
, իրենց խմբակներուն
անունԿւերով՝
է^լԱ -
րաքս–^, , >^Աիվ,ան^, «Մասիս », Եփբատ
եւն.։
Տետո
յ շատ յ"՚ջող ա րտասանութիւննե
ր շէն —.
շոգ Արենոյշ
Ալիս ՏարութիւնԼանի
, թեւիկ Ալ» -։՛
եանի , Ալիս Շամիրեանի եւ ուրիշներու
կողմ է :
Այս աո թ ի լ րսեմ թէ կան օտարախօս
ծնող -
ներու
զաւակներբ,
որոնք
Հալերէն
կարդալ - գբ–
րԼ լ , խօսիլ
Լւ երգե
լ սո րված
են մ իութեան ան -
դամակցելով
միայն։ կան որ Հայերէն
ղասրն -
թ՚՚՚ցքի
ՀետԼլած
են կամ ծնողներէն
սորվելով
,
Միութեան
մէջ ՛ալ յաոաջզիմած
Լն :
ԽմբապետուՀի
Մ • Շամիբեան կբ յա /տաբաբէ՝
թէ խումր
մր զայլիկներ
իրենց
աարիքին
բեբոլ֊
մով ել Արիի
քննութիւն
տալով,
այսօր
«խոսաու–
մ
Հ»»
պիտի կատարեն :
Երկու
ԱրԼնոյշնեբ
մեբ աարա՚դիր
, բա լց ան -
պարտԼլի
եոազոյնին
ծայրերէն
բռնած,
րարձրա–
ղւոլխ կբ յառաջանան
եւ կբ կենան
սրաՀին
մէջ -
աԼզբ։
Նոբրնծայ
Արիներու
խմբապետի
քտ՚՚ի
մբ
խօս քէն վերջ,
մեր կայտառ,
սե, աչուի
մանուկ -
ներր կր պատրաոտուին,
: Միութիւնր
«պատուի
ի րա՛կան ութի ւննե ր բ ի րմ է կբխուսափին : կամ թէ
ձեւափոխուած
է իր րմբոնումբ :
Երկար ատեն
արտաքին
, աշիարՀի
մ ասին
շատ
նախնւական
գաղա՛փար
մր միայն
պիտի
ունե–
ստեզծէբ : ՇնորՀիլ
իր զարմանալի
յայտնատ
սութեան
, մէկ ակնարկով
կրնար
բմբռնել
ւէ ը իր ամբողջ
երեսներով
յ
Ե րկոլ պետական
մ ա բգիկն ալիրենց
Համ բա–
է
֊Բ կբ պարտի՛ն
պե րճա խօսո ւթե ան , անամ պ , պա
յ–
ծաո. կեանքի
մբ Հրապոյբինւ : Մէկ կողմէ,
լաւա -
տեսութիւն
, զո լա ր թամ ա ո ւթ իւն , ծիծաղի
պոռթ–
կում մբ, միւս
կողմէ, ծխախոտ , ոլիսքի, ար -
աաքին– շուք եւն ՚ :
Աթա՛լին ոչմէկ կերպով
անոնց կը նմանի :
Մ ռա
յլ , առանց խանգավառութեան
, զուրկ պեր -
ճախօսութենէ
,մարգոց
աչքին
կ՚երեւի
իբրեւ
քազաքականոլթենէ
ել լ^ազանցոլթենէ
անջատ -
եալ մբ։ Ամէն
կողմ տաբածուած
իր
նկարՆեբը
ղինքր ընտանի
ցոյց
չեն տար։
Միշա
շուքի տակ
կր մտնէ,
իշխանութիւնր
ձեռք
ձղելոլ
իբ
եզա -
նակբ, շատ ալՀամակրանք
չի շարժեր
։ԱյՆ տպա
ւոր ութիւնբ կբ թողու թէ կամ աց կբ շարժի , ինչ
որ միշա ալ ^իշդ չէ • Այգ իր նկաբագրի
գլիալոր
գիծն է, որ կը տիր՛ապետէ
իր զոբծերուՆ է
^ատ կարճ
շրջան
մ ը ապրած է արտա՚ոաՀ -
ման, Հետեւաբար չէ կրցած
շփման
մէջ մտնել
եւ
ուսումնասիրել
իբ շրջա՚պա տ բ բա՛ւա բաբ չ^փ"վ •
իր նշանաւոր
վեցերորդ
գգայաբանքբ,
ոբառաջ -
նորգ կբՀանգիսանայ
իր ներքին
զործերուն
, ինչ
պէս
գանդուա՚ծնԼբու
շարժումներուն
, կբ բացա
կայի
միջազգային
մարզին
մէջ։
քցորՀրգային
սաՀմաններէն
անգին,
աշխարՀի
Հոգեբանական
եւ իբ յիշատակբ
։
Թոզ
այժմ
սաւառնի , սիրելի
Ռուբէն
,
ՀԱՐ–
յու խրռխա
Հոգիդ
սիբած
Հայասաանիգ
լեռնե -
րէն : կ՝ երկրպագենք
Հայութեանգ՝
յարգանքս վ :
Ցորշափ կբ յարգենք
քու եւքեղ նմաններուն
յի -
չատակբ, ու կբ ձգաինք
մեբ նուիրական
նպատա
կին իրականացման
,
ո չ դ ո ՚ ւ ք կ ը մ ե ռ ն ի ք , 11^ ալ
ա յ ս ս ^ ՚ գ գ ը :
ԼՊոսթըն)
ԵՆՈՎԲ
ԼԱՋԻՆԵԱՆ
յր :
Աոտա,է
կրտաքին ա շխա րՀ ի Հանդէպ
իր բՆդոծին
զգալ–
շութիւնը
մերթ
յառաջ
կուգայ
անՀ ա՛ս կա ց ոգո
լ -
թենէ : Տեսնելու եւ զղալու
այս եղանակը
նւկատե–
լի է .ամենափոքբ
շա րժուձեւին
մ էջ : Նո լնիսկ Ա–
րեւմուտքի
ժողովրդական
խաւերբ
.
"ք(՜ք
^՜*՛^^՜՛՜՜՜՛Բ
դիրենւք Համայնավար
Հռչակած
են , զսւնցառելի
են
իյւեն
Համ ար : Հարկ
եղած պա՛րագա
լին , սակա
յն ^
չ ի վաբանիր
անվերապաՀօրէն
զ.աշնագիր
կնքել
արեւմուտքի
Համայնա՛վար
ղեկավարներուն
Հետ.
ԸնգՀանրապէս
լւ
Արեւմուտքի
մ ասին ,
Աթալին
ձ ե լ մբ կրփնառէ , որիրեն
վստաՀոլ -
թիւն
ներ՚նչէ : Լուծում
ը կը գտնէ
մ իջաղդա
յին
Հարցերուն
մ ան րա կրկիտ եւ վարժա՛պետական
ու–
ս ո ւմն ա ս իբ ո ւթե ան
մ էջ , ին չպէս
նաեւ
իր գիւտ -
նագէտներուն
վրայ կիրարկած
խիստ
Հսկողու -
թեամբ :
Բայց
ա՛յս սառն , դպրոցական եւ գիրքերէ
քաղ
ուած
գիտութիւն
բ զինքբ
1լ^առա^նո րգէ
բիբտ
բն -
թացքի
մը , որ կը՛նպաստէ
թունաւորելու
իր յա–
բ ա բե ր ութի ւ՛ննե րբ ՛հա շնակի ցնե բուն Հետ : Ասի -
կա կր տանւի անելի մը, իրարու դէմ կը ցցէ
երէկի
ղինակիցնե
րը եւվտանգաւոր
մ թնո լորտ
մ բ կը
ստեզծէ
։
Այս քտղաքականութիւնը
աւելի
դաժան երե -
՚-՚՚յթ մը ստացաւ^երբ
Բրէմլինի
գիւանագիտակա՚ն
պայուսակբ
լեցուեցաւ
վաւերադրերով
եւ ստոբա–
գրո ւթիւննե րով ;
Արեւմուտքի
դիւանագէտնեբբ
նոբ լուծում -
ներ փնտռած
ատեն , շաբոլնակաբաբ
կբ
բախին
անա՛նցանելի
վարագոյրի
մը։ իբբեւ
գործնական
^ՐԿբէ ՚^Ը ղաւակները,
ամէնէն
աւելի
անՀամբեր
կտրուկ
լուծումներու
, Ամ ե ր ի կա ց ինե ր ը շատ կբ
տառապին
այս քաղաքականութեան
Հետեւանքով։
Մինչ Արեւմուտքի
պատգամ աւո րնե ր բ նոր
լու -
ծում
մբ կը փնտռեն
, Ա թալին
իսկական գատա -
զեղծի
մը պէս դոբծելով,
մէջաեզ կըդնէ խցկեալ
թղթածբաբներբ
, անոնց տառացի
գործագրոլթիլ^
նբ պաՀանջե լով : Ֆրանսա ցինե ր բ
յաճախ « նօ ~
աարներու
ժողովուրդ՝^
մբ կը Համարուին : իսկ
խորՀրդայիններբ
, Ռասինի
զբածին պէս կբ ներ -
կայանան
իբրեւ
ծնեալ գատապաՀանջներ
: Բայց ,
դատավարութեան
բնա բան բ ոչթէ
ծիծագելի
,
ա՛յլ վտ՛անգաւոր կբ գարձնէ
զանոնք։
ինչ որ ալ եղած
ըլլան Ա թալինի տեսակէտ -
նեբբ
միջազգային
Հարցերու
մասին, Հաստատա -
կամոլթիւն
ցոյց աայթէ բացակայի
, իք. Միու -
թեան
դի լ՛քին վերջնական
պատաս խանատուու -
թիւնը կըծանրանա
յ իր վրայ։
Տաճա՚խ կբ պ՛ա -
աաՀի որ առաջնորգբ
մոլորի
բալիգին
մէջ եւ աք~
նի անկէ դուրս
գալու
Համար։
Այս է որ
Արեւ
մուտքի
մէջ կը կոչեն
խորՀրգային
քա՚ղաքակա -
Նութեան
«յեղաշրջում»
ԹԱԹ–
Fonds A.R.A.M
