Վ Ե Ր Ա Ծ Ն Ո l ՝î Դ
ՇR P ԱԹ Ա Թ Ե Ր Թ
ԳՐԱԿԱՆ. ՀԱՍԱՐԱԿԱԿԱՆ ԵՒ ՔԱՂ.Ա-ԲԱԿԱՆ
ՓԱՐԻԶ, W ՏԱՐԻ
ԹԻՒ
>~>8
շւ;
ՍԵՊՏԵՄԲԵՐ
i920
դ b * nԻ
Գ Ո ՐԾ
Երր ազգային մտաւորական
բեդենաւոբութիւն,
երրէք աղքատ
Համարուիք, րնդՀակառակր,
թերեւս բաւականէն
աւելի Հարուստ ենք,
ակ ê անոր շատութենէն իսկ տառապելու
աստիճան։
Հայ միտքը բեղուն է և ունի բազմապիսի
թռիչքներ, իր առած՝ կրթո
թեան մակարդակին և միջավայրին Համեմատ։
Հ
ա
յՐ
ռ
նի'քի
վերաշթնութեա
սա ղժուար վայրկեաններուն
այղ մտային բեղմնաւորութիւնը,
գեղեցիկ ծր–
րագիրներոո, Հանճարեղ առա^ար/լներու և առաջադրութիւներու
ձեւով
կր պակսի մեր մէ £:
Մեր Հայրենիքի մէջ, պետական
անկախ կեանք ե
գորՆո
սկսած օրերէն ի վեր, մեր գաղութներու ե մտաւորական
կեդրո՛ններու
սրտի մեծ բերկրութիւնով
Հանդիսատես եղանք, զանազան վեՀանձն առա
դրութիւններու
և մասնագիտական
ընկերակցութիւններու
կագմութ
որոնք մէկ ե լուսաւոր նշանաբան մը ունէին միշտ,
չվերաշինել
աւե
բայց ազատ
Հայրենեքը։Ֆ
կասկած չկալ որ աքն ՜անկեղծ
միանգամայն
Հուժկու
արտայայտո
թիւնն էր, սերունդի մը մտաւորական
ընտրանիին որ կատարելապէս
էր, թէ դարերու ընթացքին
ի՛՛նչ անսաՀման և անչափելի արժէքներ
զո
րերուած, թէ ցեղը ի'^
է
}
ս
1ր
ս
ի
աՀաւոր
տաժանքներու և
մարտիրոսու
նեբու ենթարկուած
Էրինքզինքը
արժանի
դարձնելու Համար այդ անկախու
թեան։ Տարիներով
նկուղներու
մէջ բան տուած, այն բերդարգեր
չուառ
գիներու պէս, որոնք իրենց ագատ
արձակումի
առաջին ժամերուն,
րահաւատալի
երազատեսութեան
մր մէջ, լոյսի ե ազատութեան
գ
թիւնովր
կը զառանցեն, բնական էր թէ մենէ շատեր մեր ան
արշալոյսին, լուսաթռիչ
արբշռանքով
մը,անձնուրացութեան
և
զոՀողութեան
1
