նակր, կուզեմ Հասկնալ Հազար ու. մէկ բաներ...
}քւ յարգելէ քՀօրավարը ա՛էտ մր քաղելով կ՛սկսի խօսիլ...։ «Պարոն
կր
ս
ան, ես երկար տարիներ եղած եմ ռուսական
բանակէն
մէք, գան
զանազան գօրաբանակներու
մէք, ես Հայ գինւորին պէս գրական
Հ
սէր ե զոՀարերող
զէնւոր երբէք չեմ տեսած։ Հայ զինւորր շոր չունէ, կ °շէկ
չունէ, տրեխ չունէ, խշ
ա
էկ
չունէ, գէ^Ք չունի, .փամփուշտ
չունէ, ան կո
չունէք
Հանգիստ
չունէ,
քուն չունէ,
երբեսն Հաս ալ չունէ ե
սակա
առէւծէ պէս կր կռուէ)։
<ւԵս կեանքումս • Հայու
գինւորին պէս Դ °Րքի չոմ Հրամայած։
Հայ
գօրքր քաք է, Հայու ղ°րքր
Ա
ուրբ. է սուրբ, *րրիստոս իսկ էի^էր որանս
մի օր չէր կարող
գիմանալ։
«Նայէ Պարոն, ինչպէս տկլոր է Հայու զինւորր, բայց ինչպէս քաքյ>, և
ինծի (jnfg կուտար իր թիկնապաՀ երիտասարդ
զինւորր, որ քիչ
դռան մօտ զօրավարին
գոյքերուն մօտրկ նստած, բազուկներուն
մէք գրկա
Հրացանր, կր քանար լքրդուճ մր փրՀքհ&է իր Հ
ո
ր ո՝ սեւ Հացէն ե զոր
կուտէր աննման ախորժակով։
jgçjji
Է
Լ
աՀա մեր գնացքը կանգ
կառնէ։ Գ>րղրլ ՏՀախքախ մեծ եւ
նակ
գիւղին առքեւն ենք։ Վար կիք^^եք շոգեկառքէն։
կր ներկայանայ
գի
լ
դի
զէն լոր ական
Հր ամանա տարր ե կր Հաղորդէ
Հարկ եղածը զինւորներու
ցութեան
մասին։
Անյագ փափաք ՝
մ՚ունիմ
ժողովուրդին Հետ
խօսելու, ե աՀա
պա շար ւա ծ եմ Հետաքրքիրներու
խումրերոփ., ան վերք Հարցեր..* սա
միշտ
միեւնոյն
Հարցը աք լագան եւ լիւր ազան ձեւերով... ե՞րբ վերք պիտը
– գտնեն այս տան քան քներ ր... ե"րբ պիտի գայ Ամերիկան
Հաց, շոր»
խա զաղութիւն պիտի բերէ, եր՞բ./, ձմեոր գալյ^ն առաք թէ7». իսկ եթէ գարու
առաք չՀասնի էլ ո՞նց պիտի եղնի մեր Հալը... կր խօսիմ, կր յուսադրե
կր մխիթարեմ, կր քան ամ քա քալեր ել։
կր մօտենամ
զխնւորի մը կր բարեւեմ, ինձ կը պատասխանէ
շ
զինւորական
բարեւով
մը,կը ծանօթանանք ե կը սկսինք խօսիլ... մեր
րաշարժր
զբաղած է ք
ոլ
ր առնելով եւ ես անվախ կարոդ եմ խ
կը Հարցնեմ թէ ինչպէս են, կանոնաւոր ամսական,
սնունդ ե
կ՛ստանա՞ն, թէ ո եւ է գանգատ
ունի՞ն...
քՍրոխտ նայուածքով
մր ինծի կի պատասխանէ*
«մենքֆզինւոր
պարոն, խօմ զօրքութիւնր
Հանաք չի, Դ°րքի
կեանքր % դիւր չէ լխնել
ոչինչ չենք ուռում, շնորՀակալ ենք, մեր ընտանէքէննայեցէք,
մեր երեխեքը
սոված մէ թողնէք, տուէք մեգ
զէքնք, փամփուշտ, շոր եւ կ °շէկ
։
է
րը տեսնում էք պարոն, շատ ցուրտ են֊ շատ ցուրտ, մարգ սառչում
շորէ»՛ մենք Հաց չենք ուղում, խոտ ուտելով էլ կարող ենք կռուել,
մեզ տուեցէք կ °շէկ> շոր ե փամփուշտ,
մէայն մեր երեխէք սոված
չմ
կլ Հասկցայ որ խօսակէցս
այն քաքարէ
Հայորդէն երէն է, նոր դարձա
ռազմաճակատէն,
լ
ո
րս օր շարունակ
կռւած է... խոտ
ուտե
ՀՀ/Հթոզեկաոքէ սուլոցր կստէպէ
զէս րնգՀատել խօսակցութիւնս
եւ
