VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 62

Mi
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
իր կհասքր ?Հ իր իտէալները
բեղմնաւոր
գառնան ՛եւ
որպէսզի
վեր քա պէս
Հ՛նարաւոր
րլլայ իրակա՛նացնել
այն՛ որուն իրակա՛նացումը չի տեսաւ
մարմնեղէն
աչքերով։
ԶԱՊ1* _ ԵՍԱՅԵԱ Ն
ԻՆՉ ՏԵՍԱՅ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՄԻԶ
> •
<
մի՛նչեւ
կլ
ՀԱՅԶԻՆհՈՐԸ
.
ր երազդ
ղռւգագիպութեամր
Հաճոյքն
ունեցայ
Ալհքսանդրա
սլոլէն
արս ճամրորդելու
Հայ զօրավարի մը Հեաէ Հ
Ապրանքատար եւ մարդ՜ատար
գնացքները
դէ՛զի
Հայրենիք
գ՚ս գթականն եր ո ւ խուռնամբոխ
բազմութիւնով
այնքան
լեցուն էին՝ որ անՀր–
նար կր լի՛նի ինձ տեղ մր գտնել*
Հիւրասէր
ղօրավարը սիրով կ՚ասպնքականէ
մեզ իր մօտ
9
ե
Հայաստանի ժողովրդապետական
Հանրապետութեան
մէք ամէքնքս
զօրավար, այցելու,
զինւոր, կին, երախայ
միասին կը ճամրորդենք
վակօնի
մը մէք՝ որ ապրանքատար
լինելէ դադրելով, մարդատար րլլալու
արժանացայ
էր։
|^jp
Հաճոյքով կր գիտեմ
ղօրավարը
յոտից
ցգլուխ. ուշադրութիւնս կ
գրաւեն անոր ոսկեփայլ
ուսնոցները Հալ տառերով
զարդարուած։
ք)ւ ես պաՀ մը մոռնալովդ մեր սովալլուկ ^ գաղթականներուն
բազ
թիւնը» կր
Հ
Հրճուէի..* որովՀետեւ կր տեսնէի Հայաստանի
Հողինվրայ, Հայաս
տանի
շոգեկառքին
մէք,Հ՜Հալ
զօրավար
մր, բանակներ ո լ
Հրամանատար*
շՀանապարՀորդի
Հետաքրքրութիւնս
ինծի Համարձակութիւն
կուտայ
ե, առանց
այլեւայլի կր մօտենամ անոր ե ւ չեմ գիտեր ինչպէս
խօս
թիւն կր բանամ։ կը Հասկնամ որ պատիւն
ունիմ ուղեկից
լինելու կարս
P* զօրամասին Հրամանատար՝
դ ° ր*
Յովսէփեանին։
'-: Ըւ երբ իր կարգին ան ալ կը Հաս էլն այ թէ՝ իր խօսակիցը
ներ, ծովեր և երկիրներ անցնելով Հայաստան
եկող ուխտաւոր մրն է
մէք կր Հաստատուի կապ
Հմր զոր շատ կը տարուիմ որակելու
մակդիրով։
կր Հարցնէ ինծի Ամերիկայի եւ էյւրոպայի
գաղութն եր ու մասի՛ն. կը
Հարցնէ ՛
Փարիզի
պատուի րա կութիւսներու
մասին, կր Հարցնէ
ՀոգեՀա
«մանգանի մասին... կուդէ Հասկնալ թէ մինչեւ, ե՞րբ պէտք է սպասեն
եօք ե*րբ Հայաստանի
տառապանզր
վախճան պիտի գտնէ...
Կը քանամ իր Հարցումներուն՛ պատասխանել ե յուսադրել..* ԱնՀ
եմ, ես ունիմ
ան Հատնում Հարցումներ... կուզեմ Հասկնալ մեր
զինւորներուն
թիլը,
անոնց առողք ական վիճակր, կուզեմ Հասկնալ
ռազմամթերքին
.
քւ
>ա՛
1...,52,53,54,55,56,57,58,59,60,61 63,64,65,66,67,68,69,70,71,72,...884
Powered by FlippingBook