Պ առասր դարձի՛ն՝ պարկը կը շալակէ ու ճամբայ
կ՚իյնայ։ Պարկի՛ն
ձիւ՛եր կսկսի Հալիչ, կռ՛նակէ՛ն վար կը վազէ %Ս դասէ՛, Պ„
լլու
.լրկ
, սպաս
տու կ
Համեի՛նք քեղի կը ցուցնիմ ինչ
ըս
կ է պառաւին վիզէն վար չռելը
Տուն Հասնելուն՝ ոչ Պուպուլիկ կայ, ոչ իր ծանրութեան չափ ձիւն
»։
• • »
թռչունը թռեր է վանդակին, ձիւնն ալ պառաւին
կոնաէլն ի վար \՝ԼԷ
պաղ • • •
— ԱՀա ձեզի Պուլուլիկ քէոթինքէլին,—վր
ա
յ
րերալ վարդապետ
ր՚ձեռնե–
ՐԸ 1փ
ռ
Լ
Ոէ
1
ո
ւ
՚քԷյ^Էկ.Հատ սազ խլելով իր
մօրուքէն։
— կարօի ոստիկան՚ախբարր՝
Հէքիաթի պառաւին քսաներորդ
ղարոլ
թրքական ներկայացուցիչն է ուրեես,—յարեց Պուլուլիկ պատմող
էրուանդր։
— ՚Բէոթինքէլէ՛
,— ՂՐգսեց կոմիտաս, խոշոր աչքերր ոլոր–ոլոր դար»
ձրնելով էրո ւան դի ու կարօի, կարօի ու է)րո լան դի վրայ։
— Բայց ինչ՞ու այգ օտար բառը, Վարդապետ՛
— միջամտեց
էր
Միթէ՛
9
Հայերէնը չէք լսած՜։
— Ւ*նչ կրսէք* Հայերին աղուոր անուն մը գիտէ՞ք
քէոթէնքէլէին։
Մոզէսը՛ չի բացատրեր պէտք եղած՜ին չափ։ Աւելի յատկանշական բա
կ՛ուռեմ
, նայինք բառի տ՛ոպրակդ
ինչ ունիս։
— Մեր ժողովուրդը շատ յարմար անուն մ՛ունի քէոթէնքէլէին
(léZQTd)
աքն զոր նկարել տուեր էք ձեր դաշնակի ստեղն ած ած կին վրա/։
Սողսողիկ
կ՚ըսեն՜մեր
կողմերը։
— Ա՜տ՛, Հիանալի է% Սողսողիկ, — սողսըղալով երթացողէ
ինչսիրուն
Է" , ասկէ ետք քէրթէնքէլէ պիտի չ՛ըսեմ, սողսողիկը թէ Հայերին է,
սաՀուս, թէ յատկանշական։ Աք քեզի ա զգա գրագէտ
» * * , կը տեսնե՞ս
ինչպիսի շտեմարան է Փան ո սեան ի միտքը։
Վարին դուռին զանգակը Հնչեց, սանդուխներին վեր մէկր կր բարձրա
նայ* թըք՛ 1^ԸՔ» գուռին փեղկը կը բաց ուի Ա աՀա նոր դէմք մը $
առանռ բար եւ տալու՝
— Վաք, կարօ, ղուն Հոս ես եղեր, լսեցինք թէ դագաղդ կը վերցնեն
եղեր*— շար այ արեց ընտանի ոճով մը։
— Դագաղս կրնան վերցնել առանց զիս տարած՛
Րէէալու ..• , աւել
Հոգիներու աշխարՀին մէ £ կր յած՜ի ուրիշ կարօ մը, մարգերուն մէֆ ուրիշ մը։
Դուք Հոգեփոխութեան
չէ՞ք Հաւատար ։
— Ոստիկանին պատմութեան նոր մէկ Vttvionteն է, Փանոսեան, թ
չի նմանիր Աասմանց Տունի վարիանթներուն, բայց ոչ նուազ առասպելական
է,— աւելցուց
կոմիաասը։
— Ա՛» չ՞էք իմացած՛, Պ* Երուանդ, — վրայ բերաւ նորեկը որ ծանօթ
բոլորին ալ։
— ՝Բիչ անգամ դուրս ելլելուստիպուած՝
եմ ••• , յայտնի է թէ
յտրգելի պատճառներով,
այնպէս որ շատ բանէ անտեղեակ կը ՅԱամ։
ցէք» խ՚եղրեմ, շատ Հետա՜քրքիր Նաթ-ֆինքըրթրն
մ՛ուն քէնք մեր ս՝Է$յ կր թուի
ինծի։
(Շարունա կ ելի )
ՑԻԹՈՒՆ Ի
