334
••'
ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
F այg չեն իյնար, միշտ կը թռին. վերջին կորովի ճիգ մըն ալ.
թխի1լնե–
րը անընդՀատ կը թևափախեն. ՀետզՀետէ կը բարձրանան, կր մօտենան, կ
տևնան, և գերագոյն սլացքով
մր կը նետուին դէպի
շոգենաւը, կը փռուի
կամրջակը ծած՛կող Հսկա/ Հաստ կտաւին
վրայ։
Փրկուած՝ են։ Տղա քն երր Հրճուանքի ճիչեր կ* արձակեն եւ հ՜ափ կը զար՛
նեն, մարզիկ, կիներ ամենքը ուրախ են։ Մայբա պետն եր ուն աչքերր, աստուա
ծային ուրախութիւնով
մը կը ճառագայթեն։
Մեր ա պա ստան ե ալն երր, երկու վայրի տատրակներ են։ Ո՞վ կրնար երե
ւակայել,
պուրա1լներու
այս ընտանի թռչունները որ մանկութենէ ի վեր սո՛
վորած՜ էխնք զիրենք դիտել, մեր տանիքներու քիւերու վրայ, կամ պարտէզին
Նառերուն
մէՀ,յաւիտենական
անբաժանելիները, իրենց կտուցին վրայ ունե
նալով սիրոյ ժշտաթրթիռ
մեղեդիները։
Ծովը խաղաղ է։ Թռչունները փռուած՛ են կտաւին վրայ, և անշար
ցած՛ կր Հևան արևուն տակ։
կայմին առՀնդեր կը կենան, բարեբախտաբա
Հեռու են մարդկային ձեռքերու
Հասողութենէն։
Հետաքրքիրներու
խումբր ՀետզՀետէ կր ցրուի, կ ՛ան Հետ ան այ։ իմ աչ
քերս գրեթէ մին ակր ւքնա g ահ են, որ կ՝ըմբոշխնեն Հեռու թռչուններու, երկար
անշարժ տեսան կա րր։
ՀետզՀետէ կը տխրիմ։
Հոն գամուաՆ, անդամալո՛՛՛յծ՛ պիտի սնան արդ
եօք, վերջնականապէս
քայքայուած՛, խորտակո՞ւած՛
է իրենց թռիչները,
քան
Հեր ո սական փրկութենէ
մը վերՀ, պիտի Jեռեի՞ն արդեօք։
Հոգիս կը կսկծ՛այ։ Վայրի տատրա
1լնե
՛րս, ինչո՞ւ ձգեցիք պուրակներու
ձեր սիրաբոյր ապաստաններր,
յանկարծ՜ ինչո՞ւ Հրաժարեցաք քիւերու արևո
խաղաղութենէն, և փոթորկի թռչուններ դարձաք, թափառական
և ու
լոր, Հուրերու այս դաւադիր ան սա Հման ութե ան
մէՀ։
ինչե՜ր, ինչո^ւ երաղեցիք, ձեր անդորր երկրին մէՀ, օր մը այսպէս ան
վարան, դէպի փոթորիկր եւ մաՀը խիզախելու Համար։
(ՓերԱս ձեր երազին ան Հունութիւնը մատնեց ձեզայս վիճակին,
թերևս
ձեր թռիչներր, շատ վերերր, շատ Հեոուները ուզեցին Հոլանել, և ձեր անկումը
այսօր աւելի կսկծ՛ալի է և սրտաճմլիկ։
Արևը մարբ մտած է։ Յուրտ Հով մր կր փչէ ամէն կողմէ, ալիքները կը
մեծնան, կը շեշտուին։ կը մթնէ, բայց
տատրա1լներր,
կուշտ կուշտի սեղ
մս ւած, անշարժ և անկենդան կ՛սպասեն, թերևս մեռած՜ են կայմին քովր։
* *
Հետևեալ օրր մանուէլներր կամրջակին վրայ, Հրճուանքով իրարու կը
ցուցնեն թռչուսներր, որ գիշերուան Հանգիստէ մր վերՀ, բոլորովին կազդուր–
ուած, նորին տէրն են օ յ֊երուն։ Շոգենաւին
մէՀ, շոգենաւին
Լ
ու
՝ըՀ_Ա* անվերՀ
թռիչներ կր կատարեն,
ծ՚ովր կը բացուին ժամանակ մը,յետոյ վերստին վերա
դառնալու Համար։
ԱմբողՀ Օրը կը շարունակեն այսպէս, երազի մր ուղևորներն են, կայք
չ՛ունին, ապա
Հո վարար պիտի թռին նորին. *դի
տ
է նետուին
ալիքներու մէՀ*