VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 377

ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
38
պիտի երթա՛ն Հեռուն
է
շա՜տ
Հ եռու՛ն, իրենց նոր կայանին
Հասնելու ե կամ
մեռնելու Համար։
Ցամաքը կը տեսնուի և սրտերը, կը Հրճուին։ իրիկուան դէմ շոգե
կանցնի
Ifես ինայի պարանոցին։
Տիրօըէն կր դիմեմ գեղեցիկ և լռած էանան,
որ օր մը կը խայտար և իր լանջքին Հուր կր ժայթքէր։
ՊաՀ մր սրտիս
իքած, երկար րոպէներ կր խորՀիմ մարած Հրաբուխներուն վրայ..»։
Մ անուզները նորին կը պոռչտան, և իրարու կր ցուցնեն տատրաի
րր, որ այս անգամ կորովի և զօրեղ թ
ռ
իէք
ո
վ
մը» կր դիմեն դէպի
կիլիկ
լերկ
ափունքները։
կ՚երթան, կ՚երթա՛ն կր պզտիին ան, կէտ մր կը դառնան, յետոք
Հետանան իրիկուան ստուերներու
մէք։ կ՚երթան ե այլևս ետ չեն գար,
թորկէ և մաՀէ աղատած,
երագի ուղեւոր
թռչուննեբբ։
Երք
1
Ի"ծի կ՛առաքարկուի,
Հապճեպով
երկու աող գրել մեր ան
թեան տարեգարձին առթիւ, միտքս ան միքա պէս կը տարուի կ՚երթայ, երէկ
Հերոս թռչու՛ններուն, և մերինին Հետ Հանգստութիւնը իրենց ճակատագրին,
իրենց Հանդէպ կր յիշեցնէ աւելի խանդաղատանքով
և
գուրգուրանքով։
Մենք ալ ՛նոյնփոթորկէ բռնուած
խլեաէլներն ենք, որ կր ճամբոբդեն
մօրկածուփ եւ մառախլապատ
ծովու մը վրայ։ Ը՚եկրկիլ էկ
ա
յ* ո՛չ ալ
կեանի մրյուսալքումր։
Պիտի Հասնինք անպայման, պիտի Հ ասեինք մեր սե­
փական թեւերով դէպի կայանը ազատութեան։
Հալ բանակր — մե
տղա քներ բ — մշտարթուն փարած են մառախուղին եւ խութերուն
մէ
ւարկող մեր խլեակնեբուն, եւ անոր ոաՀվիբաներբ ուխտեալ
Ուղեւո
մեծ Երաղին եւ կերաիչը Հայկական
արշալոյսին։
Ա/դ
ա
Ր2
ա
էոյ
Ս
Ր
թէսվէ*
1
*
աղօտ, բայց ծագած է վերքապէս,
գխներբ
կը էեց
1
՛
է
գերագոյն
յուղումով
եւ
պաշտամունքով
։
4>ւ"|փ: լ
ՏօքԹ . Մ. UULP h
ՀԱՐԶԱՏ
Ր J ՒթԻՒՆ
ՄԸ
Փ.>րլ1՚1.ւ՚ւ £/ ի կ՚ւդաքարոլթիլնր
՚Բրիսթ
պատուանշանիս
ոսկի խաչլւ
նուի ր ահ
է Տօքթ.
Հ.
Հա ՛՛բար ուզանին,
որ պատերազմ՛ի
միիտին
խնամած էր Փ
գալի
զինւորներր
ո կր շարունակէ
խնամել
զեսսլան ա տ ան ե
Հիւպատոսարա
պ աշ տ օնէութի
ւնր:
1...,367,368,369,370,371,372,373,374,375,376 378,379,380,381,382,383,384,385,386,387,...884
Powered by FlippingBook