VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 36

54 ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
Այսօր, Հաշտութեան կոնֆէրանսը փաստասչէս կր ճանչնայ Ադր
ֆանի ե Վրաստանի անկախութիւննեըը միայն և կը յետաձգի Հայաստանի
անկախութեան Հարցը։ \քեզ Համար այս բաժանումր կարեւոր է։ Ա՚ենք կապ­
ուած ենք Հին Թի*֊րքիայի Հևա, քանի որ ունինք Ա*իացեալ Հայաստան և
կ՛ուզենք, որ Հայաստանի անկախութիւնը ճան ա չուի իր երկու խոշոր Հատ­
ուածներով։ էւ այս պատճառով մեր Հարցր մենք յլ
ռ<սք նկատեր կով
եան իքսղիր ե Համոզուած ենք, որ այն չպիտի ղրուի Վրաստանի և. Աղր
ըէքանի Հետ միասին մէկ շրջանակի մէ^յ *
Գա շնա կից կաոավարութիւնները այս վայրկեանիս պէտք ունին,
կովկասեան լեռնաշղթան Հարաւային կողմ եզերող պետութ իւսները պատ­
ուար Հանդիսանան Հիւսիսի առաջխաղացման դէմ։ Ոչ մէկ կասկած՜ չկ
որ Վրաստանի ե Ատրբէֆանի փաստական անկախութեան ճանաչո
նկատառութենեչն կը րղխի։ ք՝այց Հ
ա յ ժողովուրդն ալ Հինգ ամբողջ տարի
պաշտպանած է կովկասր, ե դրանով մէկ տեղ դաշնակիցներու դատը,
լի րարրարոս առաջխաղացման դէմ։
րնչպէս է, որ Հայ ժողովրդական Հանրապետութիւնը մինչեւ Հիմա
չճանչցուեցաւ դաշնակիցներու կողմէքն և որ եէ աջակցութիւն չստացաւ իր
դժուարին և ան Հաւասար պայքարր շարունակելու ղէթ վերջին տ արու այ
րնթացքին։՝
Այս մէկ Հիսնական տարբերութիւն է, որ մենք կարեւոր Համարե­
ցինք վեր Հանել։
Այժմ ալ մեր իսսդիրը նունն է, ի՛նչ ո ը անցեալ Հինգ տարիներր, խնչ
որ : եղած է անկէ առա^յ Հ ա յ ժողովուրդը կանգնած է տաճ
փաշաներու ա շխաըՀակալութեան և թաթար բէգերու նուաճո զա
կան քաղաքականութեան Հանդէպ։ [ԺԷ մէկը և թէ միւսը մեզ
Համար եղած են անպատմելի կերպով ծանր։ քԻԷմէկը և թէ միւսը, իբրեւ
.միջնադարեան յետաՁնաց ե բարբարոս ոյժեր՝ կաւերեն ռ րկիրր, կստրկացր–
նեն Հայ գիւղացիութիւնր, կոտորած ե արիւն կը տարածեն ՛միայն աշխա­
տող և արդիւնաբերոդ ժողովուրդներու վրայ։
Պատմութիւնը ե քաղաքական գէ ա Ք ռրը. այգ պայմաններու մէջ են
,ղրած Հայ ժողովուրդը։
ի՛՞նչ պիտի լինի մեր պարտականութիւնը այդ իրականութեան Հանդէպ–
Շարունակել մեր պայքարր — մինչեւ որ թաթար ե թուրք յեաաշրջա­
կան ոյժերը յաղթուին և միւնչեւ որ քաղաքակրթութիւնը ապաՀովուի մեր­
ձաւոր արեւելքի մէ^։ Գաշնակից պետութիւններր պարտականութիւն ունին
աջակցեք ու Հայ ժողովուրդին, որպէսզի ան կարողանաք իր դերր կատարել
այդ ուղղութեամբ։
Աւ֊րիշ ուղղութեամբ Հայ ժողովուրղր թշնամիներ չպիտի որոնէ։ էւ
աքս տեսակէտէն ո ե է դաւադրութիւն, ինչ կողմէ ալ գալու ըլլայ, պէտք
է յետ մղուի Հայ ժողովրդական զանգուածներու կղղմէ։ W$i
Վայրկեանը ծանր է, պէտք է կատարելապէս զգաստ լ՛ինենք, ո
նոր փորձութեան չենթարկուինք։