VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 30

30 ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
ՓԱՐԻԶԻ ՄԷՋ ԸՆԿԵՐՈՒԹԻՒ Ն ՄԸ 2ԱՅ ԼԵԶՈՒ Ի
ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐՈՒԹԵԱ Ն ՃԱՄԱ Ր
Փարիզի մէՀ Հայ լեզուի ուսումնա­
սիրութեան Համար րնկերութիւն մր
կազմուած՝ է նախաձեռնութեամբ
Բրօֆ. Մաքլէրի և Մէյէի* նպատակ
ունենալով, ծանօթացնել եւրոպացի
ազգերուն Հայ լեզուի ծագումը։ Այս
առթիւ մեծ անուն Բրօֆէսէօրները
շրջաբերական մը Հանած" են որուն մէՀ
կ ըսեն։
ձՀայ լեզուն յոյժ կարեւոր է ու­
սս ասիրել իբրեւ լեզուագիտական,
բանասիրական, պատմական ե գե­
դա ր ո ւե ս տ ա կան լեզու մը։
Պատմաբանին Համար Հայերէն գր–
րականութիւնր երեւա՛ն բերած է Ե՛րդ
դարէքն սկսեալ յաջորդական պատմու­
թիւնն երու և քրոնիկներու շարք մր
որոնք արաբական ե բիւդանդական
բնագիրներու պակասը լրացուցած՛ են։
իսկ ինէ ո ը կը պատկանի գեղար­
ուեստի, գիւտերու ե ՚մասնաւորապէս
ճարտարարուեստական Հր ատ ար ակու­
թի ւններ ո ւ։ 1[ԱՐռլի եղած՜ է գտնել
Հետքեր, պեղումներու միջոցաւ, նախ­
քան Հռոմէական ս. գոթական արուես­
տը ներկայացնողները։
Հայերէն գեղագիտութիւնը և ման­
րանկարչութիւն ր Հաւասարապէս ին­
քնատիպ են, ու կարելի եդած է Հրա­
տարակութիւնն եր ու միջոցաւ յայտ
բերել արուեստ մր Հայկական՝ որ եր­
բեք ծ՛ագում առած չէ բիւդանդական,
լատինական և ոչ ալ թրքական ար­
ուեստէն։
Հայ գրականութիւնը առանց խօսե­
լու թարգմանութիւններու մասին
որոնք յաճախ բնագիրներ են աստ­
ուածաբանական և բազմատեսակ զո­
րական կտորներու, Արեւելքի մէՀ
ամենագեղեցիկ և ճոխ լեզուն է է բո
լորովին ինքնատիպ։
Եւրոպացի Հայկարա՛ններ կրցած՛
են– ծանօթացնել Եվրոպայի Հասարա­
կութեան Հայ գեղարուեստր, Հայ ճար­
տար ա ր ո ւես տ ր, Հայ բանաստեղծը,
գիտնականը, "կարիչը ե երաժիշտը։
Այժմ աւելի քան երբեք պարտա­
կան ենք այս ճգնաժամային րոպէնե­
րուն ծանօթացնել անոնք Աւրոպայի և
քաջալերել ու օժանդակել Հայոց։
Այս ընկերութիւնը որոշած Է սար­
քել ՀաւաքուՏներու ե նաեւ Հրատա­
րակութիւնն եր ու շարք մը։ Լոյս պի
տի տեսնեն երեք պրազներ* Ա, Լեզուի
օագումր, տեղեկութիւններ Հայ գրա­
կան ութ են էքն, պատմութենէն, գեղար -'ֆ^
ուեստէն և Հայաստանի րնախօսու–
թեն էքն։ Ա՛ ատենա գրութիւն մը Հա–
յաստանի աշխատութիւններու նու՜
իրուած։ Դ* Ընդարձակ և Հետաքրր–
քրական քբմնիկ մը Հայերենի ուսում­
նասիրութեան Համար։յ>
ԼՈՒՐԵՐ
ՃԱՅԱՍՏԱՆ Ի ՃԱՐՍՏՈՒԹ Ի ԻՆՆԵՐԸ
Հայաստանի Հանրապետութեան
Հարստութիւններն են աղ, պղինձ,
քարածուխ, անտառ, բամպակ,
կաշի, բրինձ, գընի* ալքօլ, քօնեաք,
մրգեղեն, միրգերու ու րնղեղ1~ններու
քօնսէրվներ և խոտ։ Ներկայիս Հա լաս­
տան ր կարող է աբտաՀանել բաւա­
կանաչափ խոտ, զանազան տեսակի
կաշի, ոչխարի և ալծի մորթ, բուրդ,
ալքօլ, գիս ի»ա ղ ե երկաթուղային գե­
րաններ։
ՄԱՔՍԱՅԻ Ն ՍԱԿԱ8ՈՅ Ց ՀԱՅԱՍՏԱ Ն Ի ՄԷ֊Զ
Հայաստանի նախարարական խոր–
Հուրդը Հաստատեց արտ ասա Հմանէն
Հ