m
P
f i |
H
ւ՛ | դ
- • ՇԱ P li Թ Ա ԹԵՐ՛ Թ -՛ ՚
ԳՐԱԿԱՆ, ՀԱՍԱՐԱԿԱԿԱՆ ԵՒ -ԲԱ%Ա-ԲԱԿԱՆ
ՓԱՐԻԶ,
՛հ– ՏԱՐԻ
թիի 3
—
24 ՅՈՒՆՒԱՐ 1920
ԽՄԲԱԳՐԱԿԱՆ
ւ
Ա
8 ր
Կ
ե a b I
<ï
Temps »
օրաթերթը
8օւեւար
1օի
թուով կը Հաղորդէր, որ Հաշտո
թեա՛ն կօնֆէրանսի
գերագոյն
իւորՀուրդր իր վերըՂտ նիստերէն
մէկուն մէՀ
ճանչցյյծ է Հայաստանի, Վրա սա ան ի և Ատրրէֆանի փաստական
թիւնր։
Երկրորդ ° ՐԸ> սակայ՛ն, անուղղակի կերպով սրրագրուե՜աւ
այղ
ղսրղա գրութիւն ր և սլա ր զոլեց ա ւ որ ճանչցուած՜ են առ այժմ Վյրաստանի
Ադրբէշս/նի փաստակա՛ն
(
(le fait )
անկաիյութիւնր
միայն։
Ե°րը պիտի ճանաչուի Ա*իացեալ Հայաստանի
անկաիյութիւնր
եւր
պակա՛ն ե ամերիկեաս պետութ իւններու
կողման —դժուար է ասել։ Հ
Դ
ո
վըդի
Համար ծ՜ա՛նր իրողութիւն է այ՛ն, որ այս տասնեՀինգ
ամիսն
ընթացքի՛ն,
զի՛նադադարէն
մի՛նչեւ այսօր,
չճա՛նչցուեցաւ
իր հա՛նքերով
կազմակերպուած
Հայաստանի
Հանրապետութիւնը։
Այս
Հանրապետութիւնը
ոչ թուրք բռնակալութեա՛ն
ստեղծած՛
գոր
էր, ոչ առատացած
էր կերմա՛ն ՛նուաճող րանաէլներու
աֆակցութեամր
ալ դա տնակիցներու
օժանդակութեամբն
էր Հիւսնուած։
Հայաստանի
Հա՛նրապետութիւնը —Հայ
գիւղացի ժողովրդի
ստեղծած
գործեն է ե արդիւնքն է այն պայքարի որ մեր ժողովուրդը վարած
ճիկ փաշա ներ ու աշիյարՀ տկարութեան, թաթար
րէգերու
տիրապետութեա՛
է
Գերման
զի՛նուորակա՛ն
ո
յ ^ ի Համագործակցութեա՛ն
ու դաւադրու՛
թեան
դէմ։
Ծա՛նր իրողութիւն է, որ այս ժողովրդակա՛ն
Հանրապետութիւներ
ճա՛նչցուեցաւ
դաշնակիցներու
կողմէխ այ՛ն ժամանակ, երր անոնք
յաղթ
կան, կովկաս մտան, և աւելի ծանր է այն, որ կ ո վկաս մտնելով՝
2անի
բէգական
միջնադարեան
իշխանութիւնր
աւելի
սիրաշաՀուեցաւ։
