m
ՎԵՐ ԱԾՆ Ո Ւ Ն Դ
ւ
Օ Տ Ա Ր ՄԱ ՄՈ ԻI
Մեծ պետութիւններու
նոյնի սկ Պ"լսոյ ա սլա գայ ի՚ննկատմամբ
տալիք
կարեւոր վճիռներր քրիտիկական
չեն քան Հայաբնակ վայրերու մասին ա
տալիք
վճիռներր։
Մեծն Բրիտանիան մասնաւորասլէս,
որպէս Ա՛իգագետքր
կառա
ե Պարսկաստանի
մէֆ
որոշ գեր ունեցող պետութիւն,
կռուազան
բնակուած
Հողամասի
ետին բարեկամ Հայաստանի
մր կացութեան
չի կրնար անտարբեր
սնալ։ Ո՛չ ալ կրնանք
մտքի անդորրութեամբ
որ անկախ Հայաստանը
զրկուի այն Հողամասերին
որոնք են կամ
էին գերակշռօրէն
Հայաբնակ» կամ նա զրկուի Աեւ ծովի վրայ յարմար
ւաՀանգիստէ
մը։
Լորտ Պրայսի և։ Բրիտանական
Հայկական
կօմիտէին Հետ
միայն
չեւ այն աստիճան կը Համաձայնինք ուր գոյութիւն
ունեցող
էրեւանեա
Հանրապետութիւնը
պէտք է րնղարձակուի ե իր
£J
մէֆ պարունակէ
Մուշ,՛ կրզրումր ե գուցէ
$բապիզոնր։
Բայց բոլոր ր այս չէ։ կայ նաեւ այս անկախ Հայաստանի
արեւմ
և Հարաւ-արեւմտեան
կողմր ինկող
Հողամասը ուր կր բնակին
մաս
Հայեր և մասամբ խառն ցեղեր յոյներ,
քիւրտեր և ուրիշ
մաՀմետականներ,
որոնք ընդՀանուր առումով
Հակաթիւրք են։
j^igjj
j
Մենք
Համամիտ ենք անոնց որոնք կր մերժեն այս
Հող
թի ւրքեր ո ւձւվերա դարձնել, բայց մենք
յլէէ^Ք
հ.
ա
Ը
ո
Ղ
Լ^Դ՚^^ԷԼ
ա
ք
ս
աեսա՛
կէար թէ ման տ աթր ընդունելու պարտաւոր
ենք։
Եթէ Ամերիկա
դարձեալ
Հեռու կենայ ե Իտալիա պնդէ մերժել սա
մանափակ պատասխանատուութիւն,
կարելի է տակաւին
Հնարաւ
գտնել
ո՚-րիշ յարմար
}էզ
ո
Ք
մը, զոր օրինակ
Դյորվէկիան, որ
ընդունի
ման տ աթր։
Սակայն
դժուարութենէ
դուրս գալու ամենաչար
րնթացր պիտի
լի
Հեշտագոյն
ճանապարՀը փնտռել, պաՀելով թուրքին
իշխան ութիւնրն
ոյնիսկ
գերի
շխանութիւնը։
9 Յ ՚ ւ ^ ւ ար 92 0
V
I Ւ Ք Ր ՕՆՒ Կ
»
ԿԱՄԱՒՈՐՆԵՐՈՒ
ՅՈՒՀԱՐՋԱՆԻՆ
ՀԱՆԳԱՆԱԿՈՒԹԻՒՆԸ
ՏՕՕՕ
ՀԱՍՆԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ 1087 ՖՐ– ԵՒՍ ՊկՏ՚Բ է%
ՍՊԱՌԵԼՈՒ ՄՕՏ
է «ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴԴ
1920ի
ՏԱՐԵՑՈ
