վայրկեան
մր կր թրվռայ,
րայց երր նայուածքս
Հ աչքերուն
^ մէք կը
կ՚ըեկրկիմ, կր կծկուիմ
անկիւն
մր» կ՛ուզեմ
աներեւութանալ
ոչնչանալ
այղ
դաժան ու գուժկան
֊նայուածքին
երկրորդ անգամ
մըն ալ չի ՛սլա տանելու
մար։ Հին, իմ նախկին Անաղանդ կառապանիս
երեւոյթներ
ր չեմ տեսներ
րան, Հագուած, շտկուած, Հոտաւետուած
եկած էր*. Հպար՛տ
տաՀ շեշտով
մըկր րարեւէ, առանց Հրաժեշտի
կր նստի, ՛անտեղի կ
գայ, կր խօսի և կը ծխէ։ իր ձայնին
մէք Հին՝ օրերու
Հլու և ՜տա՛ք
մտե
թիւնը չկայ, այլ խենեշութիւն
մը ծրարուած
է
n
p՝ այրող
է
ալ
-
ա
մՒ
*եման
կը տարածուի
մարմնոյս
ին մտերիմ
անկիւնն
երր։
Երքանիկ
օրերուս
կառա՛
տանը՝
Ալին է որ առքեւս նստած զիս ծա դրելով, կր խօսի։ իսկ ես
պզտիկցած,
ձեռքերս
շփելով, կտրուկ
կը պատասխանեմ։
կեանքն է՛
կը դողայ, գես կր պզտիկցնէ,
1լ ո՛չնչացնէ
ապրելու» ; երկա՜ր
ապրելո՛ւ
մար
փ
յվ,
ք
*
Ձայնիս
մէք Հին, Հրամայող
շեշտր մարած էր, Հազիւ
շրթունքներս
կր
շարժիս ե իւրաքանչիւր
րառ կշռուելով, կշռուելով կր բարձրանայ և կ
կառապանէս
1
Ալիիս ալ կր վախնամ,
անոր
ձեռոն ալ Հ;մա
տեսանելի
գործիք մը կայ։ էւ՝եո
երկուքի
ծալլուած,
աչքերս
գետինր, քա
քերուն յառած, դողալով
՛մտիկ
կ՚ընեմ։ ,^կ՚ապրիմ, կեանքը՛.՝ որուն մէք
ուած է թէ քաղցրութիւն
կայ* » ». ։
՛Երկար աննպատակ
խօսելէ, խնդալէ վերք, Հրամայողական
շեշտ
֊ինծի
նայէ էֆինտի՛,
կ՚րսէ» » »՝ •
!
Այդ
ձայնէն
կյլ սթափիմ, կր շտեու.իմ, Հնազանդ,
ծիծաղի, պէս
րան
մընալ շրթունքիս
վրայ, իրեն կրնայի մ, ձայնին կը կախ
Ո
՛ւի մ»
ՀՀ£^
Գուն
քոյր մը ունիս,
կ՚րսէ, ՛ինծի պիաի տաս,.աոաքին
գիշերը աղա?Հ
յիս կր պատկանի,
քերկրորգր
իմս, երրորդին պատասխանատու
՚չ
Բառեր չեն որ կը տեղան, կրակ չէ որ կր թափի, տան
քան
քի
ներ չեն որ Հոգիս կը պրկեն,
իրական
ութ իւն
մըն–գ որ՝ .դաժան,
օճախիս
անթ եղա կալը
մարելու։
Տարիներու
գուրգուրանքս,
՛երագիս
կըսէ,
քոյրս է որ կուզէ» ո՞վ, իմ կառապանս,
Ալին» » »
կը դողամ, ՝կը սսԽիմ։ Պատասխանելու,
խնդրելու
Համար
ուժերս կ
ամփոփեմ, րայց առանց
ժամանակ
տալու, դաժան
կերպով,
ոտք
կ՝ աւելցնէ.
— Եթէ չես ուղեր Տէր"էլ-Զ
°Ր
եբթալ»^ դարձեալ առանց
քրո քղ,Հպէտք
որ գա/ն վաղը ինձ քան ձնես, մնաս բարով»
» ՚»
Ե
լ
կը մեէլնի» * »
*՜ *
# փ
Անոր մե1լնելէն վերք քովնտի
դուռս կր բացուի։
՝Բոյրս, գեղատես Հ
սակով, կարմրութիւն
մր, արցունքով
օծուած
այտերուն
վրայ,
բոցավառուած
աչքերով,
որոնք տառապանքի
մէք նոր Հմայք մը ստացածէ
են,
մտնէ։
կուգայ,
քովս կը նստի, կը շոյէ մազերս,
Հնչիւն
ձայնով
կուզի զի*,
գոտեպնդել, սպառնացող
վտանգքն պատրաստել»
» »
