ՎԵ Ր ԱԾՆՈ ՒՆԳ
11
եւ այս մարդկութեան մէի Այ՛նքա՛՛ն
յադեռ ած է, այ՛սքա՜ն խորապէս
փան g ուա ծ անոր կախարդանքին,
անոր գինովութենին,
որ տեսակ մ
րացական եւ Հոգերանա կան աւանդութեան
մէ$ խորասուզուած,
իր
կեանքին ե կեանք
է՛ն ի
ս
կ բաժնուածի
վիճակ մր ունի յաճախէ
Այսօրինակ
վիճակո՛վ
ժը միայն ան պիտի ամփոփուի
ինքն իր սրտին
մԷ9, անոր թարախուտներուն
ունէլնդրելու
Համար։
Որո՛ւն Համար կ՚երգէ իր նուաղներր։
իրեն Համար
միայն,
ներշըև–
չումին առթած
գերագոյն
Հաճոյքին
Համար միայն։
ինքն իր Հոգիին միակ
ու ճշմարիտ ունկնդիրն է, ունզնդիր մը որ չի լսեր միայն, այլ կը խորՀի,
Կը վերլուծէ, կը քննադատէ և շատ քիչ՝ անգամ եւ այնքա՛ն
կը գնաՀատէ։
ԱՀնոր անձին եբկբաժանումը կր ստեդծէ խորունկ
ե.անսաՀ
ման
Հայելի մը ուր միտքը Հոգիին գեղեցկութիւնն
երր կը տեսնէ։ Երեք ճըշ–
մարտութիւններ,
կեանքը,
սէրր եւ մա Հը միակ
տիեզերական
մտածումի
^P.
hit
J
u
*
ua
if
u
ա<սո
Ր
Համար, եւ իր կոչումը
ուրիշ րան չէ եթէ ո
պուրիչ
ձևի մը տակ այղ երեք ճշմարտութիւնները
ներդաշնակել,
վերածել
երեք օղակներու
որոնք
Հդթ
ա
յ
*^Ր
Կր յօրինեն պարփակելով
իրենց
միֆեւ
անյեղլի
մտածում
ը։
Աքն կ՚երգէ իր Հոգիին մէշ այնպիսի նուաղներ
զորս երրեք պիտի չի
լսէ մարդկութիւնր,
1ւ ի՚նքր
միայն կը զգայ խորուն՛կ, ցաւագին II անսաՀ.
ման
քաղցրութիւնը
չերդուած
վիշտերուն,
չերդուած
սէրերուն,
չերդուած
երազներուն։
Եթէ ամբոխներին
Հեռու կ՚ապրի, Հեռու մարգկութենին, օր մր զք*նքր պիտի
տեսնենք ոստաններու
Հրապարակին
վրայ, պղնձեայ կամ մարմարեայ
ձանի մը մէֆ ան մա Հացած» որովՀետեւ
իր մաՀը պիաի ր[[
ա
յ յաղթանակ
չի լսուած
՛քհնարին։
Եւ ի
Ո<ս
^ փ
ո
յթ
։
Ամենասեւ
լքումին և դառնակսկիծ
թշուառութեան
մէ£ իսկ ան աւելի երջանիկ եւ Հպարտ է, քան մեծ ա Հար ուստ իշխ
որովՀետեւ իր նուաղները
մտածումի
մարգարիտներ են որոնց
ա
արուեստին
մէ £ կը կայ ան այ, ե Արուեստը դին
չունի։
Բազմաքանդակ
դագաղներու և արձաններու
մուսէոն
մըն է իր կեան
քը բովանդակ։
Հոն կը քնանան
գեղեցիկ
մեռելները գեղաՀրաշ
անդրա–
Հոյլերուն
մի^եւ։
Ի՞նչ կը զդայներշնչումի
աստուածային,ժամերուն
երբ
ինքնամոռացման
թալուկով
մր, ոգեՀարցի մը պէս, վերացած իր Հոգիին
ալիքներուն
վրայ,
երկու
անյեղլի
զօրութիւններուն
խաղալիք,
ԱնՀունին եւ Անծանօթին,
յան
կարծ կը յիշէ իր մարդկային
վիշար, եւ խելայեղ կսկիծին եւ պատրանքին
հ.Ր
հեծկլտայ, կը Հեծկլտայ կը Հեծկլտայ • • • եւ արդին իսկ մեծ
ե արդին իսկ իր էութիւն
ր խառնուած է իրերու տիեզերական
Հոսանքին։
Գաղտնիք մը՝ իր կեանքը, իր Հոգիի՛ն կեանքը՝ զոր ո՛չ մէկը պիտի
կարենայ վերլուծել,
Երազին և Մտածումին
կշոոյթը
ամենախորունկ
դաշ
նակութեանց
մէ £, եւ Արուեստը ոը երբեք պիտի չարգիլէ
զգացու&ներու
Prftë
տա
Լ> աՀա՝ պատմութիւնը
ճշմարիտ բանաստեղծին։ եթէ կատարե
