VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 4

4 ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
բու և ^ԷԼԷԿԷՊ ներկայացնելով շատ տեղեր բացարձակ մեծամաս՛
նութիւն և շատ տեղեր ալ յարաբերական մեծ՛ամասն ութիւն։ Եւ ալս այն ժա­
մանակ, երբ /(Իիլրքիան ամեն կերսլ ա շիա տած է Հայկական փոքրամաս­
նութիւն ստեղծել Հայաստանի մէջ՝ կոտորածներ • կազմակերպելով,
իսլամացումով, Հայերու արտագաղթով, մուՀաճիրներու ներգաղթով,
չական կամայական բաժանումով և այլ Հազարումէկ ան թոյ լա տ ր ելի մի­
ջոցներով։ Օքնայելով այղ միջոցներուն՝ անկարելի է եղած՝ սակայն Հայ ժո­
ղովուրդի թուական յարաբերութիւնը միւս տարրերու Հանդէպ Հայաստանի
մէջ նուազեցնել, որովՀետեւ Հայ ժողովուրդը ունի աճման ու զարգացման
զարմանալի, ապշեցուցիչ կարողութիւն։ Եւ եթէ այս պատերազմի ըն­
թացքին թուրք կառավարութեան աՀաւոր ոճրագործութեան Հետե
քով Հայ ժողովուրդը թուլացաւ, ոչնչացաւ —աւելի լաւ չեղաւ թուրք տար­
րի վիճակը, որ մեծ՛ վիդիրի խոստովանութեան Համաձայն իսկ մօտ երեք
միլիօն զոՀ տուեց պատերազմին, սովին, Հիւանդութիւններուն։
Եւ այսօր, եթէ Հի՛նգ միլիոն թիւրք կ
այ* երեքուկէս միլիոն ալ Հայ
կայ, որի մէկ մասը գաղթած՝ ու տեղա Հան ուած՝՝ կ՛սպասէ ամէն
PHjTP վերադառնալու և իր տունը վերանորոգելու։
Ո՞ր իրաւունքի Համաձայն այս Հայութիւնը պիտի նորէքն դրուի
թուրք տարրի ՝ գեր իշխանութեան ներքոյ։
Ո՞ր իրաւունքի Համաձաքն Հինգ միլիոն անկուլտուրական տարրը
պիտի տիրէ մեծ՛ամեծ Հոզամասերու վրայ, ուրկէ ոչ ոք օգուտ պ
ստանայ, ոչ դրացին, ոչ եւրոպան, ոչ Հալը և ոչ իսկ իր խեղճ ու թշուառ
ժողովուրդը, իսկ ռ րեք ու կէս միլիոն Հայութիւնը էպիաի կարողանայ վեր­
ջապէս իր Հողըստանալու, ունենալու իր անկիւնը արեւի տակ***
թ՝ող թ՛ուրք ժողովուրդը ապրի խաղաղ ու բարգաւաճի իր երկրի
մէջ։ Թող ան իր երկրի կատարեալ տէրը ըլլայ և, թոզ ոչ մէկ ու-րիշ մեծ՝
պետութիւն չբռնանայ անոր իրաւունքներու վրայ։ խնայած՝ այնքան ծ՜անր
ոճիրներուն՝ Հայ ժողովուրդը չի ցանկար բնաւ թուրք ժողովուրդի գերու­
թիւնը։
Բայց թող ան չձգտէ տիրել վերստին միւս երկիրներու *1րայ> ԹՈՂ
չձգտէ խեղդել մեր ժողովուրդի անկախութիւնը, որովՀետեւ այղ ձդտու
կր բղխի նոր պատերազմ և ՀամաշխարՀային խաղաղութիւնը նորքին կը
վտանգուի։ |
ԱՀաւասիկ մեր տեսակէտը։
Երր սաեղՆուի սակայն անկախ Հայաստան և.երբ քՒիլրքիան Հաւա­
քէ իր ոյժերր և ամփոփուի իսկական թուրք երկրի մ՛էջ—երկու երկիրներն
ալ կարող են նուի բուի լ ներքին ստեղծ՛ագործական, աշխատանքին,
որովՀետեւ երկուքն ալ պէտք ունին այղ աշխատանքին։
Եւ այն ժամանակ, երր անցնի մանաւանդ այս ոճրագործ՛ սերունդ
Հայ ժողովուրդն ալ կը ձգտէ մոռանալ այնքան ծանր g եղեռնագործութիւն–
ները, կը նայի ներկային, կը նայի ապագային յանուն ընդՀանուր խաղաղու­
թեան և յանուն ժողովուրդներու Համերաշխութեան, որովՀետեւ վստաՀ են
թէ այդ ճանապարՀով միայն Հնարաւոր է երկու կողմերու Համար ևս կեն՛
դասութիւն ու զարգացում։