VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 56

պատկերէ Այսպէս ֆաւստոսր խօսելով այ՛դ նախարարութեան մասին՝
է «Աղաւնա դրօշք, ար ծուեն շան վարժնականիշք, աներկիւղք քաջասիրտք
նա Հա տակք քաՀանունք» (գ* 2*)։ կայ մինչեւ, անգամ կարծիք որ Հին ժ
մանակի ԴՐ 0 ՀԸ այժմւայ դրօշից բոլորովին տարբեր էր* օրինակի Համար
բարձր ձողի ծայրը Հաստատուած մի քանդակ, արծ իւ, վիշապ է եայլն
քք՚չ թէ շորի վրայ նկարուած պատկեր, ինչպէս այժմ։ Այս կարծիքն ուն
Միւլլէր Հայագէտը որ ուզում է դրօշ բառը դրօշել (քանդակել) բայից
Հաներ
1108 թւխն երբ Լեւոն p, քիուբըևեանց թագաւոր ^ օծւեց, Հռովմի
Պապը ուղարկեց նրան մի նոր դրօշ, որի վրայ նկարուած էր կարմիր առիւծ,
թաթերը վեր բարձրացրած, սպիտակ ֆօնի վրայ։ Երեւի Լեւոնի յաՀորդ–
ները պաՀեցին այդ դրօշը» Րայ9 ռրբ Ռուբքւնեան գաՀի վրաք բազմեց Լու՛
սինեանց տոՀմը, դրօշակր փոխւեց և դարձաւ եռագոյն (կարմիր, կապոյտ,
գեղին)։ Յայտնի է որ Լեւոն Զ*ի մաՀիցյետոյ՝ Հայոց թագաւորութեան ժա­
ռանգ Համարւեցին կիպրոսի Լուսինեաններր՝ որոնք Լեւոնի մօտիկ ազգա­
կաններն էին, և Հայ թագաւորն երի տիտղոսները իրենց անւան միացրին։
1310 թլի նոյեմ 11խն Տարսոնի Ա*ատթէոս արքեպիսկոպոսը Հայաստա
անւանական թագաւորը օծեց կիպրոսի Լուսինեան ՅովՀաննէս Բ. թագա­
ւորին։ կիպրոսի Լուսին եանg դբօշաէլն Էլ իր մԷՀ առաւ Հայոց դրօշակի
գոյները ե. եղաւ սպիտակ, կապոյտ, կարմիր և դեղին։
Wfcî88& թ. Վիկտոր ՀիՀգօյին թաղման Հանդէսին, Փարիզի Հայ Ուսա­
նողական Միութիւն ր ուզենալով մասնակցել Հայ ազգային դրօշակով, դի­
մում է Ալի շանին ե. Հարցնում նրանից Հայ դրօշակի գոյները։ ԱԼիգմաը
յայտնումէ թէ Հայոց դրօշակի գոյներն են կարմիր, կանաչ, սպիտակ։ Ու­
սանողն երր վերցրին ՜այդ գոյները, որոնք յետոյ ընղունուեցան \ նաև. Հ ՀԸ"՛՛՝
չակեան Յեղափոխական կուսակցութեան կողմից՝ իբրեւ ազգային պաշտօ*
նական դրօշակ։
Աքի շանից էնաև դոյների մի երկրորդ դասաւորութիւնը, այն է դեղքէե,.
կարմիր, կանաչ կամ կապոյտ, կարմիր, կանաչ, որ րնղունուած էր կ
կողմից իբրեւ ազգային դրօշակ վերջին Համա շխ ար Հային պատերազմի ըն­
թացքում։ 1018 թ. երբ ԲալշեւիՄներր գրաւեցին %որ-%ախի Հեւանը և Հին
սպաներին իրենց բանակն էին մտցնում բոնի, Հայ Սպաների Զինուորական
Ս՚իու-թիւնը Հրաժարւեց մտնել նրանց բանակը այն պատճառաբանութեամբ որ
իրենք Լենինի Հրովարտակի Համաձայն Հայաստան պիտի գնան կռուելու Տա­
ճի էլն երի դէմ Բալշեւի1լները Համաձայնւեցին և քիուսներից զանազանելու
Համար՝ պաՀանՀեցին թեւի վրայ կրել Հայոց Գ
ոյ*"ռրը։ սոյն ժամանակ
կովկասում րնղունուած Հայ դրօշակի գոյները, գեղին, կարմիր, կանաչ ս կր՛
սան կրել Հայ սպաները իրենց թեւի վրայ։
Բայց Ալի շանի տուած գոյները կամայական էին։ Առածին դասաւո­
րութիւնը (Հնչակեանների ԴՐ °2_ ա^ր) նա վերցրել է տօնացոյցից, ըստ որում
Զատկի առա Հին կիրակին կոչւուժ է կարմիր, երկրորդը կանաչ (տես 3* Խա՜
նազագգի յօդուածը, Զիթենի ժողովածու ԷՀ 141)։ իսկ երկրորդ դասաւո–