VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 104

են մեր գիտակցութեան մէի Տասնեակ տարիներու ըն դ Հան ուր ի տ
և րն դ Հան ո ւ.ր պ ա յ ք ա ր ը ստեզՆաՆ են մէկ Հայութիւն, որ այ
ւան կուգայ քաղաքական –պետ ական կերպարանքով Արարատեան
Այս մի ո ւ թ ե ան մէջ մենք պէաք է րէէանք էրՐ^ լ Հա ւ ա ս
Դժբախտութիւն է, սարսափելի . դժբախտութիւն, որ Արեւմտեան
տանի մէկ խոշոր մասր այս երկարատեւ պատերաղմի մէջ ոչնչացաւ
անոնց յիշատակր ե անոնց գործ՜ք յետնորդ սերունդի Համար կայ ե
ամենքր պիտի գնա Հատուին այս Հանդիսաւոր ժամուն։ Եթէ օտարները
յաստան ստեղծ՜ելու միջոցին պիտի (լՀաշուի֊֊ առնեն նաև մեր մեռեալները»––՛
մենք Աէ֊րիշ ^րպ չհնք կրնար գործ՜ել։ ՚՚Հ՜յ,
Հայաստանի Խոր Հր գար ան ի մէջ պ է տ ք է Հաւասարապէս արտայա
տուած՝ ՐԱ ա<ս երկու Հարազատ եղբայրները, որոնցմէ՝՜ մին, աւա՛դ,
Հուրելի տանջանքներ տեսաւ մարտի և իտէալի մեր նուիրական
պարՀին։
Արեւմտեան Հայերը,—ուր որ ալ գտնուին — պէտք է մասնակցութի
ունենան Հայաստանի խորՀրդարանական ընտրութիւններուն։ ՈրովՀետեւ
մենք զանոնք կը դիտենք իրբե՚ւ Հայաստանի բնակիչներ, իբրեւ Հայ քաղա­
քացիներ, որ Հ ա ր կ ա դ ր ա կ ա ն պայմաններու մէջ և բռնութեան
լանքով ձգած՜ են մեր Հայրենիքը։ Ամերիկայի մօտ Հարիւր Հազարաւոր Հա յ
գաղութր իր սեփական կամքով չէ Հեռացած՛ Հայաստանի բնավայրին,
Հալած՜ական է եղած՛ այն անմարդկային, բարբարոսական ռեժիմէն, որ
կոչուէր թուրք կառավարութիւն և. որ Հալուն Համար իր Հայրենի ^
դարձուցած՜ էր դժոխք։ Այսպէս է եղած՜ բոլոր վայրերու գաղթականու
թիւնր և մենք բարոյական պարտք ունինք պետական կեանք Հստե
ժամուն չմոռնալ այն Հայերր, որ թէե. ապրեցան Հեռու մեր սարսափելի իրա­
կան ութ են էն, մասամբ ապաՀով և Հանգիստ, բայց միշտ աչքերնին ե սրտեր
նին դէպի երկիր, գէ՛զի Հայաստան։ ԱՀնոնք, Հայաստանի չարքաշ Ա– ա
խատասէր գաղթականները օտար երկիրներու մէջ ապրելով, գո
թիւն, մշակութիւն ընելով՝ ապրեցան մեր իտէալներով, ծառայեցին այդ
իտէալներուն և վաղն ալ պիտի ՜դառնան անշուշտ մեր երկիրր ՝ իրենց
խտտ՛անքով նպաստելու Համար 1 ՛ մեր Հայրենիքի վերածնունդին։
Թոզ մեր պատմութեան այս բացառիկ Հանդիսաւոր ժամուն
տեսակ տարաձայնութիւն վերն այ մերդ մէջ^ն։ Երկրին մէջ ժողովուրդր—՚
թէ արեւմտեան Հայը ե թէ կ ո վկա սի Հայը — պայ քարեց ան ե յաղթեցին
միասին։ Այսօր ալ անոնք կ՚ապրին և կը գործ՛են միասին։ Ար տա սա Հմ
գտնուող մարմիններր, առանձնապէս Ագգային Պատուիրակութիւնը, պիտի
յս՚֊շ ած՛է որ իրերը որոշ բն ա կան րն թ ա g ք են ունեցած՜ Հայաստանի
ղին վրայ և որ այղ րն թ ա g ք ո վ կը շ ա ր ո ւ ն ա կ ո ւ ին։
նալ Հաս/լնալ այդ բնական ընթացքը։ Պէաք է մտերմօրէն և Հարադատօրէ
վերաբերիլ դէպի երկրի ժողովուրդին տրամադրութիւնն ու Հոգեբանութիւնը։
Այս պատասխանատու ժամուն անկարելի է, անհանդուրժելի է
գիրն եր ով շփոթութիւն ձգել Հայաստանի Հողին վրայ m անքո լող, պայքա–