նական ,քաղտքտչին
1ւ աչլ մողոէԼներլլ տարա.
է
!եր մօրէն
ՀաչերԷ պէտք
Է կտղմուտհ
րլլան՚ւ՝
Աւելոլսլ
Է Հ՚՚՚չԼութերցո։լ\ւեր
ո ւ
րացատրել
Հաչ1ւթուրք
խնւլրոչն
Հաչաոաանի
մէջ աչս
ձեւով, Լոս ղարերշ
կ՛ա սլա սուս անեն
Լ
1
Ա՛՛՛լ
միակ
կարելի
ձեւր)
լուհու
՚ին
անվիճելի
արդարութիւնս
: Բաւ Է նկաաի
ունենալ որ
առան
tj
աւելի
Հեռուն
երթալու
,
սլերլինեան
վեհաժողովէն
ցաչսօր,
Թուրքերու
դաղտ–
նութիւններր
մեր ՜՜ցնդին
դէմ
առնուաղքւ
երկու
միլիոն
Հա չու
ջնջման
սլա աճ առ
եղահ
են
(ջ՚՚՚րդել՚՚վ
դրեթէ
մէկ
ու կէս
ւքիլյրոն
Հաչ \ւ աչդսլէս
անկարելի
դարձնելով
տռ–
նուաղն կէս
միլիոն նոր Հաչերու
հնունէլրյ
ւ
Արդ,
որսան
ալ մեհ
"Ա՛՛՛յ
Թուրքերո՜ւ եւ
րուն
՝Բիւրաերու
թի
լ
Է\
Հաչասաանի
մէջ
սլաաերաղէ1էն
անմիջասլէս
վերջ , քիչ աւելի
կրնաչ
ր լր
՛է
լ քան մէկ միլիոն։ Ոչ մէկ ար»,
դարութիւն,
որ
ՀտչՀոչՍ^ւօն
-Հյէսկ
լ
[
ո
Ա
ա
ք՛
արդարութեան
դէմ,
կրնաչ
ներել որ երկու
միլիոն քաղաքակիրթ
\ւ աղուիլ
անՀաաներու
աչդ մէկ միլիոն
դտՀիճներր
ոեէ
իրաւունք
ունենան
իրենց
ղո Հերուն
ամեն էն
սրրաղան
ստացուահքին,
անոնց քառսնդարեան
Հաչ–
րենիքին
վրաչ
։
Ամրողջ
կէո
՚դար է որ
սլերլինեան
չարարասա
չօդուահլլ
Հան
էլի սա լոր սալէս
ստորադրող
ու Հետեւարար
ոչ միաչն րա–
րոչասլէս
աչլ
II
նիւթապէս
պաաասիւանա
•
տու
Նւրոսլաչի
աչքին տակ
մեր
ոռ
ղր
կր
րարձրանաչ
Պ՚ողդոթւսչ
մր աւելի
աՀռելի
քան
քրիստոսի
Պ՚ողղոթան։
Հաչերս, աշ–
խարՀի
առաջին
քրիսաոնեաչ
աղւլր,
չենք
պաՀանջեր
որ մեր ամրողջ
կրահին
արդար
ՀատուցոււՐլլ
արուի
Թուրքերուն.
՚լել՚ջի՚ե
թուրքին
դլիւատում
՚Ա
իսկ ան
Համապատասխան
.պիտի
լ՚լլար մեր վրէմէն
մեհութեան
։ &աչց
մենք կշպաՀանջենք,
իրր միակ
Հատուցում՝,
որ
մեղի վերտւլարձուի
մեր սլատմ՚ական
Հաչ֊
րե-վւսր, առանց իր դարաւոր
դահիճներուն։
Հաչաստանր
ՀաչերուԱ
։
K
II .
ՄԱՐԴԻ՜Կ ) Մ Ա Ր ԴԻ Կ –
Փոքրի կ ԷՏՈհԱՐԻ Ն
Ես
չկ**յայ
HtutCphrbi
քու
փոի՚իկ
չաաւոինսՍեբո՚ւո,
ու
Տեղսոած
jLturկացած,
մատովս
զա^/ի
Ինչպես
յանկած
ական
յուսահատու
՛թիւնը,
nr.
դստնանամուտին
մեջ,
tt
ւին
Hrmj
թավւաոայած
ամպեբոէճ
նա
ոիպակաԱ
խուժումհն,
ցուո
usmhr
/iG
նետ կը պատհ՝
ցաւը
վշտազնեց
քեզ
ղական,
ժախդ
ու խնղուքո,
կաո
՛լեցուն
այտհէ՚ոէք
քքաշուճա/imr
կտաւեցան
ու
սե՛ւ,
մե՛ծ,
խաղողի
ուստի
ԱմաԱ
xuifkrkn
ա1՝ցունքՇե։՝ը
պոռթկացիԱ%
Միտքը nr առաեձին
ես,
ոչ
կայ, Ոչ մայր՛իկդ
տկաբ
փոի՚իկոէ
նպաբտ
նևղինակոՊթեամր.
զինեց
ու
զոպուած
նեկեկանքնել՛ուդ
անաւաrs
ննչիէննեէ՚ը
ՆկաԱ
ղիս
աեձկազին
խոովեէոււ
Գուճ
ինչ
ընհիբ,
nr
ցունքնեո)
քեղի
iRuir ցուցած
^ntrt i
ինկան։
Բնսպղի
ըմբոնմանդ
ուժցնու–
թեամրը
զզայխ
%
,
.'nr
անապաւհն
ես
իԱձմհ
նեոու
կանaնեgաr,
Ո1՝ութիւնդ
ծանրացաւ,
շուարուն
ե՛ւ
վշտակ
ինչպես
ճնճղուկը
սաւառԱաԱքիԱ
անզղին։
Ա)Ա ժամանակ,
խղճախայթ
ցաւ
մը
fininr
նոպ՜ա
նե/՚ը
սեղմեց
ի G զիս, ե
աչք bru
î / u i r
աոի
քուկիններդ,
nrnGg
տակ
մեկ
մեկ ճերմակ,
կաթիլներ
կանդ հին աոերէ
՚ Երբ
ոպեյի
յայ ,
վ՛ազեցի
Դ
ք
՝կեցի
փոքրիկ
մարմինդ
ու
Խմբո
է՛ kg ի քեզ. Խմբուեցի՜*
j
Գիրգ
թե
