ԼՀ frb
nua
անկեղհութեամր
ըսելու
զէս
մղողը,
մեը Հէն Կեդրոնականէն
մթնոլորտն
գ ք ոըու%
ագգեցութէւնը
մէշտ
անչէնչ
հնաց ահ է ԷՏ մէչս
ու սլէտէ
նՂ։ալ
տնչէւնչ
լա ւէ տեսւ1ւ :
Կեդրոնակա՛նը.
.. է նչքան
սլէաէ
ուղէէ
վայրկեան
մը մոռնալ
ներկա
լ րոպէէ։՝
ալն
Ը
ո
լ
ո
ը անձկութէւննեըով
ոճ.
մտաՀոզութէւն–
նեըով
զոր ասն մեը Հալ
սըտերուն
վր
ա
յ
կը հանրացնէք
ու
ա յ ւյ
ա զղալէն
մտաւոր
մեհ վառարանէն
սլաշաելէ սլատկերը
գհելու
l
u
tP
tu
Pt
*t
Հեշտանքէն
անձնատուր
[ > •
•
nL
PtZ
ք
ա
^ ՛
չնմ՝ կրնար
րնել
առ
ալմմ
(աւելէ
պալհառ
ու Հանդարտ
օրերու թ
ո
'Ա"վ
ա
1Ղ
պարտքը
կատարելու
Հ
ո
զր)
Ր
ա
յ #
եթէ
քանէ
մը մեհ զհերուն
մէչ 3
Ո
ՏՑ
աս
'[
fàt
որ եղաւ
ալդ
աննման
կրթարանը
:
Անէկա
եւլա ւ
Հո՛լ
ցեղէՀ։
րարոլական
ու
մտաւոր
մեհ լատկութեանց
է*ն փա լաւն,
է \ ։
լ
ա
Դ~
թական
ասլացո լցէւերէէ։
մա։, անէկա
եւլաւ
Հալ աղգէ
ազատասէր
ու
ժողովրդական
ոգւոխ
շ °,եդ
ու րտզմարդէւն
լալսաադոր–
հուսսերէն
մէն» ան արտադրեց
աշակերտներ
ՈԼ թէ
մէմէալն
էրեն
նէւթական
* դէըքէ մը
շէնելու
մաաՀոգութեամր
լեցուն,
այլ
որոնք
մեհ մասաւ1ր
Հանրտլէն
կեանրէ
մէչ
'[նր
էւաւլալու,
տզզալուն
լա ռաՀդէ tfn ւթ ե ան ՛էւպաս
տելու
աէրական
մարմաշն
ունէէն
. ան
եղաւ
ոչ մէալն
Թուրքէս
լՀալեց
մեհ
ազոխ
կրթարանը,
ալլ
II
Պոլսոլ
ամենէն
Հզօր
ու
րարձր
վարժարանը»
Լ էր աշակերտները
զէ՛
տութեւսէւց
ու ւլպրութեանց
մէչ
ղեր
աղան֊
ցեցէն
Թ՛ուրքէ ո լ
ուրէշ
ո
II
է
վարժարէսնէ
աշակերտները,
ու մեր նոր դրական,
կրթա՛
կան,
դեղարուեստական
ասպարէզէն
մէչ,
էնչպէս
1ւ Հալ
• եւլափոէէութեան
ու Հալ
աղզալէն
կեանքէ
րււչոր
երեւոյթներուն
մէ £
կեդրոն ականցէները
էտշոր
դեր կատարեց
էն i
Ինչո՛ւ
ալս
ր
ո
լ
ո
ր
Հոլակապ
արդէւնքը
, —
ոչ մէախ
որովՀեաեւ
ալդ դպը
ո
$ը
էրեն
էրը
ուսուզէչ
ունեցաւ
թրքաՀալութեան
ամենէն
տաղանդաւոր
ու
Հմուտ
ղէմքերը
1ւ ալն
ժէ չու լ էն Պոլէս
զանուող
եւրոպացէ
լաւա֊
զոխ
ուսուցիչները,
ա յ լ
Լ՝
ու
4 ձ « * « ձ ք -՝
որովՀեաեւ
անոր մէչ կը տէրապետէր
ազա
տութեան
շունչը,
զախ
կը ղեկավարէր
սաՀ–
մանտ դրական
, ժողովրդական
ողէն.
Հա֊
ր ուստէ
աղոց
դպրոց
մը չէր
ան»
ժողո֊
վուրդէն
դպրոցն
էր . տարեթոշակը
շատ
մատչելէ
էր
է
Լւ կէսաթոշակ
ւէճարուխերը
շաա
էյխ,
ու աւելէ շատ՝
ձրէ աշակերտ»,
ները.
Պոլսոլ
1ւ գաւառներու
էշն
օժաեալ
Հալ
տղաքը
ալդպէսով
կրցան
ռա
Լ
Հոն
րարձր
կրթութէւն
ստանալ,
1ւ կաղմու
եցան
սերունդներ
նկարագրէ
եւ մտքէ
ումով լ ե ֊
ցուն
։
Ալս
ամենքը
արդ
ւնք1։
էէն՝
էն
• ա ւ ա £ ՝
ախ
րսխամէտ,
ազատասէր,
ժողո֊
վրդական
ոգւոխ
զոր աէրական
դարձուցէն
Հոն* դպըոցէն
երկու
տնօրէսէւերը,
Մէն
աս
Զերազ
II
Ցարութէւն
Մօստէչեան։
Երկուքն
ալ եղան
ուսուցէխերուէէ
Համար՝
ասձնուէր
ՈԼ
|,
/
,
("
Ս
(/
,
(՛
L^'h^P
ք ս ՚ն
Հեղէն
ակու֊
թէւննէէւ
հանրօրէն
զգացնել
տուող
դեկա֊
վար,
աշակերտներուն
Համար՝
մեհ
եղրալր,
քաղցրոլ
թեամր
ր
ո
Լ
ո
ր
սրտերը
վաստկող
ք լ
էրենց
ամէ1ւ ուղահ1ւ աշակերտներէն
ստա
ցող
քան
էւսաադէմ
րարկացոտ
պատ
ժասէր
ո
կառավարէ
չ՛ * Երրելյ,
ո 1ւ է տեղ ,
տնօրէններ
աւելէ
չեն
լտրդուահ
ու սէ
րս լա *Տ
ուսուցէչներէն
II
աշակերտներէ^։
,
քսան
ալդ
երկուքը։
Զերազ
ԹուրքԷոլ
Հա֊
լոց
է՛ն նշանաւոր
դէմքերէ1ւ
։1է1խ
էր
ունէր
րաղմադէմէ
տաղանդ
ու Հմտութէւն
,
գրագէտ, պատմագէտ,
՛ճարտասան,
լե
գէտ,
կրնար
5—6
ղաս
էր
վ[""լ
առնել
եթէ
ուգէր,
շւստացահ
էր
պատմութեան
ղասերը
մէալն
ստանձնելով,
ե. էնքն
էսկ
ւէափաքահ
էր որ դ
ս
1
ոո
1յ
ո
ուէւենար
կար
ելէ
Եղա հէն
չափ
աւելէ
թուով
կարող
ու փալ*,
լուն
ուսուցէչեեր
. փափաքահ
էր
որ
տա֊
ղան դա ւոր
[ լ
Հեղէն ակաւոր
վարպետներու
րոլլ
մը՛ ճառագալթէր
Հոն՝
էր
շո։րչ,
ե.
լաչողահ
էր ։ Մօստէչեան,
Օքսֆօրտէն
եկահ,
զարգացահ,
Հմուտ
ու
նրրաճաշակ
մէտք, կրնար՝
եթէ
ուղէր՝
ո ե, է դաս
մը
ստանձնել
.նաէւրէւտրեց,
զմայլելէ
Համես֊
տութետմր
մը որ ալդ անթերէ
մարդում։
ու
կարոդ
գորհէչէն
լատկանէշներԼՀն
ւ1էէլն
է,
