ս ՛ ա ա տ ա ա
*
ԿՈՉԸ
քսմրագրութիւնս
սաացաՆ
ե Սեր
Հ
/'"ր՛
գելի
աշէսաաաէլից
Լ"Լ/' £՛"^՛
\\'
ս
ֆ
ր w ս տ -
հանէ^էւ
Հեւաւհ ւ. հալ սա մա էլր»
Համատաս,
3 0
Մ*սՒ
191 8
Ոչ մի ազգ աւելի
արդարացէօրէքն
չէ հնչեցուցած՛ «Հայրենիքը
վտանգի
մէի) աՀա զանգը քան Անդրկովկասի
Հայութէւնր,
որ այս րոսլէիս շր՝Հա_
պատուած
թէ՚֊ՐՔ»
գերմանացի
ու
թաթար թշնամիներէ*
Հարկադրուած՝
է մի քանի ճակատներէ
վրայ
"Դ
ռ
է
ինքնապաշտ
սլան ո ւթե ան պայ քար ր։
Օգտուելով կովկասէ
մէՀ մար տա֊
կազմակերպութեան
յարաճուն
թու֊
1
ա
յ
ոլԼս
հ
ս
ՈԼ
- Հակառակ
Հայկական
զօրագունդերու
և Հայկ*
կամաւոր
գունդերու
Հերոսական
դէմագրու֊
թեան, Թէ*֊րքերը արշաւած են Անդր,
կովկաս՝
գրաւելով
թաթում, կարս,
ԱրտաՀան և Աղեքսանդրօպօլ, որ մէ
զուտ Հայկական կեդրոն է։ *ք»երմա.
նացէ գործակալներ
ամե՛ն տեղ ե՛ն*
անոնք կը կազմակերպե՛ն
թաթար
զօրազնղեր, գործ՛ած՜ելու էրենց կայ.
սերակա՛ն ծ բագէ բներ է գործադրման,
խոստուկներով
անոնք
գրաւած
Վրացէներէն,
որոնք գրեթէ կը սլա֊
« բարեացակամ »
չէզոքութէւն։
^աթար
Հրոսակաէյմրեբ գրաւած
են
Թէֆւէսր Պ ս*քուքւն կապող երկաթ ուա
ղրե, էտ զելող յաբաբեր ո ւթէ ւնր այդ
երկու կեդրոններէ մէՀեւ, քՒաթարներ
ե *րէւրտեր սրացած
փորձած են
գրաւել Երեւան– լՀուլֆա ճ ա՛ն ա պար Հը,
սակայն
Հայկ* 1ւ պօլշէվէկեան ոյ
ա
ժերը կը պայքարէն
բա՛նալո՛ւ ճանա
ա
պար Հը։Պաքու քաղաքէս
մէԼ աօլ.
շ էվէկնեբ ար էլն Հեզութեամբ
զսպած
են թաթար
պէյերէ
բմբոստութէւնբ։
Անդրկովկասեա՛ն
սէյ մէն
մէՀ,
a Ա՝էւսավաթո կուսակցութեան
պատ.
կան ող թաթար
ազգայնակա՛ն՛ները
յաջողեց ան Անդրկովկասը
ան Հատ.
ուած Հռչակել ռուսակա՛ն Հանրապե.
տութենւ^նյ այղ կերպով
fJ-ուսաՀա֊
յաստ ան ը տրամադրելով
թէւրքական
կցման։ Մեր Հայրենակէցներր
բուռս
կերպով բողոքելէ յետոյ՝
Հրաժարած
են սէյժէն
անդամակցելէ։
(Հացէ աստանդական սպան ութ էլն.
՛ներէ և. ընդՀանուր
աւարառուՏհերէ,
եղած չեն մեծ կոտորածներ*
սակայն
օրէցօր
Հայութեան
Հ
ու
րՀ
Հր
սռ
ղ
ա
մուէ թշնամէ տարրերէ
երկաթէ
օղակը ։ Ամէն տեղ կը տէր է սովը,
ամենաաՀաւոր
թշնամէն
Հ
Հայ ու֊
թէւնր, Հայ զէնուորր
պաշարուած
է ոչ մէայն թշնամէէ այլ և սովէ։
շքգնաժւսմսւյէն այս րոպէէն աէլնե.
րեւ Է Արտ ասա ՀմանԷ
բախտաւոր
Հայութեան
պարտականութէւնր
t
ճառեր գրելու րոպէքն անցած Է։ Եթէ
ար տա սա Հմանէ
^
ա
յ
գաղութները
կարող են ըմբռնել
դրո ւթէւնը եւ,
ունէն
ձէՀոցներ որոշ չափով
կերա֊
կրելու Հայ զէնուոըը
ե. էր քաղցած
ընտանէքը, անոնք սլէտք է կաղմա.
կերպեն
Աովելոց
Հա մա զգայ էն մէ
Յանձնաժողով, անմիՀապէս ձեռնար.
կելով
գործէ։
Մենք մէշտ ազգով քէնողբացեր ենք
աղհտէէեբհ յետոյ, այժմ փորձենք
Հնա֊
րա ւոր ո ւթեան չափով կաԱիէեք աղհտըա
յ | | |
"
ԱՐԾԱՀ ԱԱՖՐԱԱՏԵԱՆ
Մեկ
ամիսֆերէ
ի վեր
ՀկաՀւ֊յԼդ-ի
I U
J " "
n
J ^
հ
ո
Հ1Լ
կ՚ուղղենք
արտասահ
մանէ Հայութեան
ւ Ամերիկայի
Հ ա յ
գաղութ–
