Յ Ա Ռ Ա Ջ
Ս/՚ն
, իչւ "՚ձքք-րր
յւււաււծր Արրւա–րււ\ Մ"1 ֊–
սիսէՆ
:
* ՜
• հւււււՀակ1.ւււ՚ե , "ւ՛՛՛ւ է
"
րս՛ ք՛ա առ եղծ՛
ձեւաւսրուեցաւ.
*^Հ)սւ կսւն
Է1 ու ս՛կս՚ններոլն
;
Այղ
ուչւսէլրալ
մաձ՝անակաԼրշյսնէւ
հա -
սարակական
, քաւլաքական
եւ
ւյրական
մ ի ^աւիս Աւր ւքձոսւկսւն
ղ ե ր կսւտա րեց
իր
կս.,րք,սլորման
ւ/Հ ^ :
Ա • Ի ս ա Հ ս. կԼ ս.ն ի ր» -
սւեքքձ աց որհ՜ութե ան
**
"՚էՎ՛/՛
՚ր՚՚րնող
էք աւքա։իա րակսւ՝1ւ
՚ / / ՛ ^
(՚ 1՛I՛ է" հ
Ր""1 ե րո։է
«սւշ|ւյսւլւհի ւէէջ (յոյութ)ււ Ը ունեցող չա -
ր|ւքի(ւ
•» պաակերս՚ցումն
է :
Ըչր՚՚յ
՚".(ե
ցեւքսւյին
ւլՆո՚ի,
թէ մարէք կային
:
ԷԼսքւո , եր ի սւ ա ս ա չւց րանսւ իւռս ր
՝>
անց ա -
մանօրէն
խօսեցաւ
Ա՛ իսաՀակեանի
՛ք ր–
լու խ . ւլ ո րհ՜ուքին՝
քԼբու
լ ալա
Մս՚Հս՚րիին
մ ասին , ւիերչած ե քուի ""1՛/ ե ց ո ւ թ ի ւնն ե ր ր ,
րնկերա/ին
եւ
ալ ե բանսւ կան
,
ինչ՚ցէս
նաեւ
ւլրական
լաականիշներր
"՚յ՚յ
մե^
ւքորհի՚ւ՛։
՛լ րս՛ կ""ք "՛ց թէ
քԼ •
է՚սս՚Հակեա—
նի ալս քոռեաեււ
երկբ, անոր ւլա</ան
ու
մոայք
խռսքերլւ
մ "՛րղ ոց ու բնկե բու
թեան
Հասցէին,
կր բխէին
աւեքի
բանասաեղեին
ան՝։ա1ւօրէն
մաբղասէբ
ել
Հաքրենասէր
Հողիէ^ւ,
՛ո (՛ւ իր մեծ՜ սէրերուն
ոանակո —
խումին
ել
ս ր րաոլղհ՜ոլմին
ի ւո Լ ս :
Կ– փօլատեանի իւօսքը —
Տարօրինակ
է մարղկալին
ճակաաա
—
ղիրր • քԼւեչի տարօրինակ
ճակաաաղիրր
աքն
րաղաոիկ
մարդոց,
որ բանասաեւլքք —
ներն
են :
Համողոլելու
՝,ամար ալս
իրաքութեան,
ա չքի առաշ
բերէք
կեսւնքերր
աքն
երկու
րանասաե
ղծնե քաւն , որոնց
յի՚աաակր
կ՝ո՚լ եկոչենք
ա քս սբաՀին
մէ^ , ու թ
օր
աաբրերութեամբ
:
Եղիշէ Ջարենց
ել Ա. իսաՀակեան
յ
Ամէն
կարղի
խորՀ բդաձ՜ոլթիւններ
չեն
սլակսիր
մ եղի
ա քս երկու ճակատաւլ իբ -
ներոլն
ղ իմ աղ ;
Զաբենցր
, Լենինի Հալաաաւոր
երղիչբ
,
խո բ՛–, րղ ա՝ւ ա յ մեհադոքե
րանաստեղհ
ր կր
մեռնի
անարղուաՆ
, բանտի
մբ մէ^ : Կր
մեռնի երիտասարդ
, իր տաղանղին
ամե
—
նափա
քլուն շրջանին
է Եւ Ա– ԻսաՀակեա
—
նր
, որ ճիչդ Հակառակն
է բ խոբՀ բդաՀա
յ
բանաստեղծին
, խորասքէս
աղղա
քին
, ւքի —
պապաչտ
, ղղացական
,
լքաթ էրիալիստա -
կւսն
վարդապետութեան
տրամ աղ ծ՜օրէն
Հակաոակ
կ՝սւսքրի ՀէաէՆքքիւէէո , մեէէաբ
-
ու ած
,
ա բմ անուեա Լով փառքի
մր ,
որուն
չէ Հասա1Ւ
սչ մէկ Հ՚՚՚յ ՚//""/
» "է
՚^ԷԿ
աաեն
:
քքքւղա^բ է ալս եղած
քւ :
Ի Հարկ
է , ոչ : Ոչ մէկուն
ել ս*
միւսին
Համար
: Աքստե ղ նկատի
կ՝ առնեն ք ե րկու
բանաստեղծ^նե
բուն
ղուա
ղ քւական
աա —
դանղնեքւչւ : Եւ
ր՚՚եչ
կ՝ուղ1,նք թէ
^արենցի
դէմ
ղործուաՆ
անիբալա
թիւնր
եթէ
բնդ–
վղեցուցիչ
է , Ա. ԻսաՀակեանի
րնծ^այ
-
ուած՛ պատիւքւ չափադանցուած՜
է ։
Ա • իսաՀակեսւնլւ
լալ րանաոտեղծ՛
է ,
բայց մեր նոր ղ րա կան
ո ւթ ե ան
մեծւալոլն–
ներէն
չէ : 1ա(՚Վն
մինչեւ
իր մաՀր
մանա–
լանղ
, ոչինչ աբաաղբեց
ան ,
սթաքինեան
մրցանակի
արժանի
/ ՚ / Հ ՛ " / " ՛ –
Հ՚"մաք։
: Ին -;
չո"լ
ալս ւչերաւլնաՀատումբ
ուրեմն
:
Շատ
պարղ է ել Հասկնա
քի ;
՛Լերդին
ՀամաչխարՀային
պատե բաղմ ի
նախօրեակին
ամերիկացի
լրաղրող
մբ
Տ
սւբցա ցած
է է՚հր՚սնսսւ /ի մէ կ նա խա րա
-
Բին.
« Ան՛որէ
Ժի՚որ
իբոալէս
մեծ
ղբս՛ ֊
ղէ՜՚՚ռ
Հ ,
ծ՚սյրէ
ծայբ կարղացխ
՚/"՛.՛^՛
՚
բայց
չւչ ՛ռայ
՛ս յն րացաո իկ
մեհ
ու թ իլնլւ ,
դոբ ան կր
վայեքէ՝»։
էհր՚՚՚նսւսցի
նաիոոբւսբքա
կքւ պաաասիւա
-
ա\\>ք
գ ւ ւ . Ի ւ ւ ւ ւ ՚ է ՚ Ն
նէ
«
Ֆր՚՚՚նս՚ոյի
Հ՛
բ սւ1ւՀրսււ/ե I -
ւթ իւն
մ րն է , ոբ Ան՛որէ
Ժիաքւ Հա -
մաչխար՚^ային
արժէքով
մեքէութիւն
՛քր
բն՚ք ու^ւաի
՚՜ ալս
ււլւս֊,ուն
»:
(՝աո
աո. բառ
չեմ
ւ1՚չեր
՜՚աբղ
ու ւղա —
սաւսի։ահր
, բա
լց միտքր
ալս է :
ի սսւ–^ ա կեա^ւ ի սլւոբւուլան
ն։ք քնն է : Լա —
յասաան
ի
Համ ար մեծ՜
՛ք ("Ա՛ք է՛" ՚^ք՛ "՚ ՚՚՛ ~
.ժե.
կ՛–
Մ՛ 1*111ւ^ւտէ սւ.
նդ
^.աէ՚է՛
՚ւ^րէ
պաաեբաղմի
(ւնթացքին
եւ անոր
յաշոր
-
դող
տարիներուն
:
Ջարենցք1 չկար , Ոակունցքւ
չկար : Զկ>"–
քին ւիալերական
տաղանդ ով
բա՚ԿւաստեղՆ–
ներ
ու ղ րադէտներ
: կային
միայն
նոբեր։
ԵԼ
իսս՚-էս՚կեանլ.
ետ՚չ> , դաբճաւ
տադ
Հռչակուեցաւ
ՀՀվաբ -
նգալոր
, Հանճա
-;
րեղ
:
Գժղո^Հ
ենք, կքւ մերժե՞նք
այս
մեծա–՛
րանքր
իսաՀակե՜անին
: ^^նաւ երբեք
;
Ընդ.Հակառակն
,
անՀուն
բերկրու
—
թեամբ
կր լեցուէին
մեր սրտեբր,
անոր
եղած՛ իւրաքանչիւր
պատիւին
Հտմտբ :
Որու/Հետեւ
, Հա լասաանի
ժոդովա
("ք բ
ել
Համ ա քնԱ վւիւ ո քր
,ղ իտէ
ին թէ
իսաՀակ
եանի
անձին
մէշ ի՛նչ բան կր "իրէին
ու
կքէ քսւրղէին : կր սիրէին
նախ անոր անձբ
,
Հաքրենասէր
րանաստեւքՆքւ
,
ու
նաեւ
սլարկեչա
մարղբւ
Որ կողմ չբոնեց
, մ^ւաց
իր րաբձրռլթեան
վրայ :
Ձուրացալ
,
չՀալՀոյեց
: Անաց մաքուր
Հալ
յ
կա
ք նաեւ
ուլւիչ պաաէ\առ
մբ աքս
քւնղ–
Հանուրին
1քողմէ աած՜ուած՜
սիրոյն
մէշ տ
Համ ա քն Հա ք ժոդովուրդ
բ Ա •
իսաՀակ
եանի մէշ կքէ տե
սնէ
ր իր մ չակո
յ թ ի ^
նե բ–
կա քտցուպիչբ
, նաՀտպեաբ
:
Ե" վստաՀ
եմ որ , երբ Երեւանի
՚^էշ
Հա
ք տղաք
ու.
՚> ա ք ադշիկներ
կբ խոնաքւ —
Հէին
«Երղեր
ա Վէրքերէ
ու
Հեղինակին
առշեւ,
կ ք։ իսոնա ք։Հ է ի^ւ Հա քու մր
առշեւ
"Ր կր իսոր՝. րղ ան չէ ր ամ ք՚ողշ
պաամական
չբշտն
մբ –.Մեծ՜ սերունդի
մբ նեբկա
քուցոլ–^
ցի*ն
էր ան : Անոր մէշ կ՝ասլրէին
թ՚ու
–\
մանե անր
, ԱՀաքւոնետնր
,
՚Լարո։
մանքւ
^ ՜\
Աիտմանթօն
: Անոր մէշ կր միանային
մեր՚\
րոլոր նաՀատակ
ղբաղէտնե՚րր,
պան
-
՛ք ուխտներր
,
սվւիլռ քի մեո ած՜ կամ
ասլ -
բո՛ւ
՛ք բաւյ է անե րն ու բանա
ս տ ե դծ՚նե ր բ :
1'սաՀակեան
ել անցեաք1ւ էր եւ ներկան
,
ել Երեւանքւ
եւ թէ Ա*իիւոքբ
:
Հս՚յ
ղբակսէնաթեան
նեբկա լացու
՛քիչն
էր։
Անոր աոշեւ. կբ խոնարՀէին
. դքուիս ֊
՚եերր
, կր բաբտքսէին
սիբտեբբ
, Հոն, Երե
ւանի
մէշ–,
՛է,Ոքն սլտաձսաներու1
նաեւ Հոս,
Ավւիւո–
քի
՛ք էշ
, եւ նոյն սիքավ
, նո քն պաչտա
-
մ
ունքով
:
ԹՂԹԱԿԻՑ
ԱԶՏ-ԱՅէ՚՚ւ, ԿԵԱք.Ըք^ \.Ի11Ի ՄԷՋ
ՆԻԱ
, 2ձ Գեկտ.
քյա պ աղա ծ )
Նիսի
եւ
չրշանի
կրօնական
Ըն կե րա կ ց ա թ ե ան
./* • / ՚ ^ ՚ 7 ՚» •
՚^՜՚՚՚Լ՚՚՚/բ "՛ե ՛ք ի "՚ ^՚ե 3""֊
՛ք՛ե կ -
աեմբեր
22ին, կիրակի
կէս օրէ ՚էեբշ
Մ"՚՜
տրքէ^ւի Հա քող մուտուոին
մէ9 1
Նեբկայ
էին աւելի
քան
1 .՜)()
անդամ
-
ներ
:
՚(,II քնքան ալ լիբաղօրաղբեբ
քլային
ղրւղւոններու
մէշ, մ/^ծ՝ մասր
ապօրինի
քՀաւաքոլած^
քտՀանային
1լսդմէ) : Հոս ի
պատիլ
իրենղ
պէ տ ք է լւսե լ
,
որ
Բանի
ղ՚աքր
ւլ աղա
թ լւ նե բքլա ք էր իբ
ում
րողշ
կտղմով
: Հոն էին Տէր ե, Տիկին
Ատեփան
՚Լսւ-էունեան
, Աբ՚ւէն
Տ է ք ՚ ՚ ՚ ՚ է բ ե ա ն
, (քա/լոբ
Զորթեան,
Ու֊ճուղեան
ե Տիւ՚քեան,
Հիոլան
/է Փէնէն
Պ՛ Համրիկեան,
Մսնթէք՚սռ
-
լոյէն
Պ– ճիէրէ^եան
. Ծուչեղ
ել
ուրիչ–
ներ։
Աւելի
քան
քիսուն
Հողի
:
Ժռղռվին
նախադաՀ
բեաբուեցալ՝
ղա
—Հ
ւլութիս
քաբւլոււոծ–
անղամնեբէն
Պ • Աբա
՚
Ե րամ եան , որ րացման
կաբճ , տյլ սրտա
—
բուիս ւ\առ մլւ իւօսեցաւ
, թելադրելով
Հա–
մե րա չիէոլթիլն
եւ սէր :
Ո՛– ՚" ք՚ք֊ րս՚ւլ՚ք՚՚ոնդամ
ժալովր
մինչեւ
վել՚շին
վա
յբ էլե անր
վարեց
կատար
եւս
լ
ձեոն֊,ասոլթեամլ։
եւ
ան կ ս ղմնա կա
լ ո լ -
թեամբ
:
Ժ՚՚՚լ
"ւ( ին օրակաբղն
է ր ^եկո
յց
Հ՛"
չ ՜
ուեք1ւնի
չ լանձնախում
լ՛ի եւ
րնտբռլ
—
թ ի լ ն ..
Հա
չո ւե ^^ւն ի չ ին կողմ է
Հա
չուեկչիռր
նեբկա քտցուց
Պ • Թռրոս
Ա՛ե՚սբոպեան
:
Անտսւկր սլատրասա
, աւելփ քան
800
Հա
—
ղ՛որ ֆրանք
: Պ. Աո՚րէն
Երամեան,
նոյն–
քան
քարւլուած՜
անձնաւորութիւն
, որ ե —
կեղեցիին
Հիմնուելէն՝
392845.
մինչել\
1945՝
ե ղած՜ էր
Հ "՛լ ա րա ր ձ ո ւթ ե ան մնա -
յուն ղանձապաՀր
եւ իր րնկերներուն
Հեա :
վարահ
ւլ աղ ութիս
՛Ա՛լ՛ք ՚ոյին , կրօնական
|
/. լ կ բ թ III կան
ղ ո րծ ե բլւ խաղաղ
ե լ Հ ամ
՜՜ ^
բաշխ , սքուՀելով
ամէնօբեայ
ղպրոցր
40 -
50
ա չա1լե բտնե ր աք աոաշաբկեց
ներքին
/լանոնաղ բին մէշ աւելցնել
յօղուած՛
մբ ,
ոբ
այւցիլէ ւքեր քահանային նելւկայ ըլլալ
վաըչակաԸ ժողով(ւերուն, բացի այն
պա–
բւողային. երբ ւ|արչույ>իՆնր ղուտ կրօ -
նակսւն կաւք եկեղեցական օրակարց
մը
ունենալու| հր ա ւիր է ղինքը :
Ատոմ քաՀանա
ք բողոքեց
ալս
աոտշաբ–
կին
ղէմ, աոաբքլե լով ոբ
բնկե բու
թ
իւնր
կբօնուքլան
է եւ ի՚հքբ՝
ւլ աղութին
1կբօ
-
նա սլեաբ՛^ , Հետեւարաբ
իր իրաէ ուն
քն
է
նեբ/լայ
Բ11"՚լ եւ նախաղաՀել
անոր
ժո -
ղուինք^բրէ
ք՝այց քաՀանան
իր դէմ ղրտ —
նե լով
ժ՜ողովի
շախշաիւի
չ
մ եծ՚ամ տսնու
-
թիւնր
, պւոՀանշեց
լեաաձղել
ոբոչումր
,
՛ք ի^՚չե
I որ ինք իր վերին
Հ ող եւոբ
ււլ1։ւոէն
ՀբաՀանղ
սատնա
լ •
ժող՚՚՚/ր
մեբժեց
նաեւ աքս ւղաՀանշր
ել տռաշաբկր
արձա—
^111111 բու ե ւլա
լ նո ^ւ ութ եամր
:
կարւլր
ե1լուծ էբ րնտրռւթեան
:
Աբա
ել Աուրէն
Եք՚ս՚՚քետն
եւլրաքբ —
ՏքմՐՈԻՆԻ
Հ– 3– Գ–
Պոսթլ՚նի
(Ամե
-
րիկա)
/լոմիտէ ի րնկեբներէն՝
Արամ Յ՛" -
քլոբճանեան
, յանկարծամաՀ
եղած՛
է
Գեկտեմրեր
մէկին,
րնկերտկան
ժողովի
երթալու
պաՀուն
: Հանղուցեալր
Կ՛՛՛բ -
^՚եցի
էր եւ մասնաքլցած–՝
թաթարւսկէսն
կոիւնե րուս
;
I
ՈԻՈԹՐԸԹԱՈԻԸՆԻ
մէշ (Միացեալ
Նտ–
Հանղնեբ)
Գեկտեմրեր
՜ին Աղղ.
.
Վս՚րժա–՝
րանի լ՛աց ում
լւ կաաարու
ած՜ է
110
՛ս չ՚ս -
կերա - ա չակե բաուՀ
ինե բով : Աչակեր
-՝
տ ութ
իւնր
բաժն ուած՜ է
Հ ինղ
ղ ասար՛ոն
-
ներու
րսա տա
ր իքի
ք, ւ Հա լեբէնի
ծ ՚սնօ -
թաթեան։
Այ ս առիթով
Աօսի
ել Ա ոնա
Թէբքէ
^ է ՛լե ան
քո
յ ր ե ր բ
Հ ինդ Հարիւր
աո–
լտր նա իրած՜ են վ ա րժտ
բ ան ին՝
իրե՜նց
մօր քիչատակին
%
ԳԱՐԵԳԻՆ
ՊԱՏՐԻԱՐՔ
Գեկտեմրեր
20–
ին ա քցելութիւն
մ ր տուած– է Բ՚ոնկալ
-
թիի
(Պռլի")
Մխիթ՚ոբե՚՚՚ն
Հայրերուն
եւ
շնորՀտւ որտծ՜ է անոնց
\քնունդ բ :
ԳՈՒՄ ԳԱՓՈՒԻ
Գռւրսի
Պօղոսեան
-
Վառվաոեան
վաբժաբանր
, ուր կլւ յտէւա–
իսեն մօտ երկու
Հարիւր
աչակեբտնեբ
,
յաոաշիկայ
տարի
Հիմնովին
պիտի
նո -
բողուի
:
ներր՝
ղադութին
մէշ նոբ
պառակտումի
|
մբ աոաշքն
առնելու
Համար
բանակցած՛
էին
քանի մր աղղայիննե՜բոլ
Հետ եւ Հա -
մեբսւչխա/չան
ցանկ
մքւ պատրաստած՛
*՛
՝Բանի
մ քւ Հողիներ
դէմ տրտա լա քոուեցան
,
նեքւկա քացուած՜ ցանկին
, պաՀանշելով
ոբ ՚
ղադանի
քուէար
կութ եամ
ր
կատարուի
բնտլալ
թ իւնր :
ք՚անէն
Պ– Աաեփան
ՎաՀանեան
յայ ֊
աարաբե ց որ իրենք
րնտրութենէ
ն
չեն
վախնար,
բա
լց քանի որ խ^դէրբ
Կր ՛քե —
րաբերի
գադոլթի
անդորրութեան
,
եթէ
Համ ե բա չխական
ցանկր
չբն դուն
ուի
, ին–
քբ
եւ Պ– Տիւ՚ւեանբ
կր վերցնեն
իբենց
անուններ
բ ցանկին
վբա
յէն
եւ կբ
Հ բա
-
ժարին։
Նոքնիմաստ
լա յտա րա բու
թ իւն
մբ
րրաւ
Պ. Տէր
Պօղոսեան։
Արմէ վերշ ինր
Հ ալ ինոց
Համ ե բա չխական
ցանկր
ք՛" էէ
էլբուեցւսլ
ել բնւլունուեւլաւ
միտձաքնոլ
—
թեամ
բ եւ յոտնէլտ
յս : ԱՀա
ղանկբ
.
Աեւիան ՎաՀանեան
եւ Տիւղեան
(Բա
-
^է^՛) , ճիէբճեան
Մռլչեղ
( Մ ՚ ՚ ^ թ է Բ՚"ռ. ֊
լոյէն՝) , Եբտմեան
Աուրէն ,
քւք
ոսրովեան
Գեղամ
, Արսլանեան
Լեւոն
, Ատալ/ւան
Ա~
ռաքել,
Պէրպէբեան
կարապետ
եւ Կէտիկ–
եան :
Ն՛՛բ
՚իորչ՚ււթիւնր
կտղմած– է իր
ղիւա–
նր
Հէ.ւոեւեալ
ձեւուէ։
Ն՚՚՚ի՚ս՚դտՀ
ճիէր
-
Տճեան , քարտուղաբ՝
հ1 ոսբովեան
ել
ղտն–
ձասլաՀ
Ա
. Երամեան
;
ԲՐՄՈԻՆԻ
ՉՀՐԱ Տ ԱՐԱ ԿնԻԱ Ծ ՁԵՌԱԳԻՐ՚ՆԵՐԸ ՉԵ՚1>
ՎԵՐԱՕ֊ԱՐԶՈԻԻՐ :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(89)
քճէ ^ճէ էՀճ
ժՀ^
^ \
յXV
ժ^ճ
^\
ՀԱՅՐԵՆԻԲԻ
ԱԼ՚ՐԸ
Նտ
ցոյց
էբ տալիս դաչաերր,
ուր ա -
ռտշին խաշնարած՜
Ա-ք՚էլր ՛սրած ացնում
է ր
իր ոչխարԿւերր։
իսքլ Մ՚սբանղի
մէշ
ղ բա–
նռւմ էր նա
Ն՚՚յի
կնոշ Նոյեմղարի
ղերեւլ–
մ անր :
Հա
քի "Ր՛ք ին տե սնում
է ր , ոբ
աո
աշին
Հօքւ /,լ աո աշին մօր ժամ անա
կից ,
ինքն
ան բաժ ան է մնացե
լ ա քն
եր1լրից ,
ուր
րնակւ ա մ էբ մարդ
կու թեան
նախասաեղծ–
պռյղբ
:
ՋբՀեղեդքւ
մինչեւ
անղամ
իր
աչխաբՀա–
լեր տատանմ
ու նքով չկարողացաւ
՛ք ա րս
՚ք՚լել
Հային
Հայբենի
եբկրից
Գրղուռ
սարին
նայելով,
նա
մ ի չա
յիշամ
էր
Ա՛յն
աւ անղոէթիւնր
, թէ
Նոյի տապանր
այս
սարին
քսուեքով
, անցաւ
՚լէպի
Աիփան
լեոր,
լսնղրեց
նրանից
րնդոէնել
իրան
իր
դադաթի
վրսւք : Աիփանր
Համեսաոլ
-
թեամբ
ոլտաասխանեղ
, թէ ի%քր
Հայոց
լեռների
ամ 1ւնւսքլլւտսերն
է , եւ
ց՚՚յց
տր
-
լաւ.
դէսլի իր ա՚էւղրտնիկ
եւլբաքրր
–էրս—
կ՛" ք Աբ՛" բ՛՛՛՛ոբ , ւսսե լութ
^ւլնա ի Մ՛՛՛՛՛ի"
,
որ րարձր
է քան ղիս՝» :
Ա՛ւա ալսսլիսի
պատմա/լան
քիէւււտա/լ
-
նե բով է բ /լաւդ ուած– ՜էսւյի սրւոի Հ/,ա
Հա
յ–
րենիքբ
, ու ր ս/լսեալ
ամ ե՜նա իսո ր ին
Հեթա–
նոսա/լան
ղ աբե
րից , ժողով
րղ ի մ էշ /լեն -
ղ անի մնացած
աւանղ
ութի։
նն/ւ ր լւ՝
ւիչե -
ցնում
էին նրան իր Հին առասսլ/.լավիպտ–
/լան
անց/ւէսլր
:
Այս
յի չատ ա/լներ բ
սլա Հոլ անե
լ
է ին
Հս/լայա/լան
լէ.ոն/.րր , որոնք
սաեղՆ՚՚ւել
էին
ժամանակի
Հետ եւ ապրում
էին
քա
նի ոբ նա /լար : Աքս
յի շատա/լնե
ր ր պաՀ
-
պանե
լ է ին աՀ աւլ ին
ղ ե տե բբ , ծ ովա/լն/ճրր
եւ
Լ^եբը,
որոց կեանքբ
տեւում
է ան —
թուելի
դարերով
:
Այ"
յիշաաա1^երբ
պաՀ պանե
լ է բ վ/^ րշասլէս
ժ ՚ " ք " ՚ ք բ դ ի " ~
՛լին , որ /•բբէաք չէ մեռնում
:
Հա
յր չէ ր ա դում բայ անուե
լ Հա
լբենի–
քից
՝• Հ՚՚՚յբենիքր
նրտ
սրբութիւնն
էր :
Աքն
տեւլ ամէն
մի քար,
ամէն
մի աւերակ
յիչեցնում
էին նրան իր վաղեմի
մեծ^ոլ
-
թիւնր
: Գեռ
բոլորովին
չէ ին անՀ եաացե
լ
բեր՚լեբի
, ամբոցների
վւլատակներր
, ուս–
կի՛ց մի յ ամ անակ
նրա
աղղի
պետեր
բ
տարաՆոլմ
էին իրանց
իչիանոլթիւնբ
:
Գեռ
մնում
էին Հին քաղաքների
աւերակ
-
ներր,
որոնց
փչյրանքի
մ ԷԼ երեւում
էրՀայ
մարդ ու արՀեստբ
ել ճաբտարութիւնր
|
ոբոնք
քարողոլմ
էին , թէ որքան
Հան —
ղիստ էբ քաղաքացոլ.
/լ/էանքբ,
որքան
ւլսւրւլ ացած^ է ր նրա մէշ
ղիտութիւնբ
•
Գեռ
րոլռրով
ին
չէին
անՀ եաացե
լ
Հ ե տքե–
րր
բաւլմաթիւ
շբանղքների
, ստոբեր/լբ
-
ես՛ լ խալա|ա/լ^|/^րի
, որոնք
ցանցատեսակ
Հ իւս ուած՜ քուք տա
րս՚ծէ՚ւե
լ էին
լ^՚լ
աբձա/լ
ղ ա չա ե ր ի ւիրա լ , ան ցնում
էին ամ ենադժ–
ուտբի^ւ
լեո1ւեբի
եւ րլուրնեբի
մի^աք , ո —
րոնք
ցոյց
էի՛՛՛ աալիս , թէ որքան ծ՜ադ -
կած– էբ մչակ
մարդու
դոբծ՚բ,
որքան
քւա
սերտ
/լեբսքով^ /լոլած– է ր
բնութեան
եւ
/. ր կր ի
Հ ե՜տ ;
իսկ
ա քժմ տիրում
էբ անասլաա
ել ա —
մայութիւն
• . . %
Մի
բտն , որ մնացել
էր անշնշելի
թէ
ժողով
րղ ի սրտի մէշ ել թէ եբկրի
՛քրայ ,
դա
էր /քբօ1ւքր եւ նրան աբտայա
լաուլ լի—
չտաակաբաններբ
: Ամէն
տեղ , անմտր
-
դաբնակ
եւ ք""1֊լ
ձորեբի
մէշ
Հանդիպում
էին
Հս/լայակապ
վանքե՛ր , ուր
աօնա/լան
Հանդէսների
ժամանակ
միայն
Հաւաքւում
էբ
ուխաաւորնեբի
բաղմոլթիւնբ
,
է"^
այնուՀետել
նրա
չէմքր
չէր /լոխում
ա -
՚/"ք^"՚/.Ւ
ո՚ռքր : Մ իա լն միաբան
աբեղա
-
ներր
ամենայն
շերմեռանդութեամբ
կա
-
տարում
էին սովորական
ժամ
ե րդ
ութ
ի՛ն–
ներր։
Բքոլրների
վրայ,
լեռների
քսորին
ծ^ոցերռւմ
, ցրուած^ էին անթիւ
մատուռ
ներ , ռրռնք
կրում
էին իրանց մէշ այս եւ
* " յ ^
^^^""՚-՚՚րյէ
՚ ^ " ՚ բ ՚ ^ է
՚է՚ՀԲ՚"^Քէւ՚՛
Ա***ր^՜
րի անմատչելի
տեղերում
տեսնւում
էի^
մթին
քարանձաւներ
, ուր միայնա/լեաղ
—
նե րբ , ^ եռանա լաք ա չքսարՀի
աղմ ուկից
,
նուիրել
էին իրանց ԱստՆոէն՛ :
Այ" Ք՛" ՜
րանձաւներր,
եբ/^լի,
մի ժամանակ
նաքս–
նական
մաբդիքլների
բնակաբաններ
էէ^
է
ոբ յետոք
ղարձտ^ւ
ճղնաւորներքւ
ասլաս —
տանաբան
: Բք՚չ ^էր Ա՛քն յիչատա/լարան
-
ների
թիւր,
որոնք
կոչւում
էին ^քս"՛չ
-
քաբ՛^ կամ
Հ<թոլքսմանսւ/լներ–»
.
ղ բանք
կանւլնած՝
է ք՛ն ւլանաղան
րա րձ ր ա ւանդա/լ—
ների վրայ,
ար
մի մի նաՀատակ
թափել
էբ իր արիւնր
Հալտտքի
Համար,
/լրօնա–
կան Հալած՜անքների
ժամանա/լ
:
^ոդո
-
վոլբդր
շերմեռանդութեամ
բ յաբդում
էր
սուբբի
յիչաաակր
ել
Ն քսում էբ
այնաեղ
իր
քսուն/լբ։
իսկ եկեդեցինեբր
ոչ թիւ "ւ–
նէին
եւ ոչ Համար
: Իւրաքանչիւր
՚քիէ-ղ,
ոբ
րաղքլանում
էբ մի քանի
.^դետնափոր
քսրճիթներից
, ունէր
մ ի փառաւոր
եկե
ղեցի
: Ի"կ ՚"յ^՛ Հսյ՚սկապ
տաճարբ
չատ
Հին
ժամանա/լների
ղորձ^ էբ , երբ
ղք՚՚զք՛
ժոդովուբգբ
բաղմաթիլ
էր եւ Հաբոլսա
,
եւ ոչ ա քնպէս տղքատ
եւ փոքրաթիւ
ոբ -
պէս
այժմ
;
Ե" մոռացել
եմ բոլոր
ւէանքերի
տնուն–
ն/.րլւ , որոնք
դտնլոլմ
էին իմ
ն/լաբա
-
դ բած՜ ղաւառնե
րռւմ
, րա յց
մ ի
քւսնիսբ
դեռ
յիշռւմ
եմ :
Ր Ա ՖՖԻ
