Page 55 - ARM_19-1948_03

ԳիտակաԱ ասողիս Ըստ այսմ կը զանազանուին զգայական կամ կեգ~
կեդրոնախոյս
ըոնաձիգ Հիղերր եւ շ ՚ ^ ր ^ ի ձ կամ

Հիզերը:

Ջղային դրութիմԼբ միեւնոյն ատեն կը գրգո֊է

- ե՛ւ կը կանոնաւորէ շարժումները։ Հրամաններու ՛Շատեր զՅսՀռաՀ» նուիբած են իրենց Ամերի­

ԿԵԱՆՔԻՆ ՏԵՒՈՂՈՒԹԻՒՆԸ– Բոյսձրջ, փոխանցումը կը կատարուի Հոային ներխուժով կայի ազդականներուն եւ բարեկամև երո ւն՛", տա­

միամեայ են կամ երկամեա յ : Դադ տասէ բ տուն - (աք1սճ) , որ աւելի կամ նուազ չափով կարելի է րեկան կամ վեցամսեայ *,

կերը քանի մը օր միայն կ՚ապրին , մի\ չդեռ հա֊ բաղդատել ելեկտրական Հոսանուտին Հետ : Բֆս*–. Կը խնգրե՝ ք նուիրատուներէն Հաղորդե՛լ վար­

դերը երկարակեաց են, անոնցմէ չատեր դարաւոր խօսական վիճակի մէք գր դռութ ի ւնն եք ֊ի– կը մեկ– ձու թեան թէ կ՝Ոլղեռ՚. որ շա՛ր՛ո ւյն ա կո ւի ՝ թեըթ>՜–

կեա՛նք մը ունին ։ Ստորադաս կենդանի ՛հ ր ուն \՚–իւ լձլայ Հղային կեդրոններէն , Հ^Աայ դգայակւ՚տ՚յ ՜ ^ լ՚.ա՛ռա քո լմր

կեանքը կարճաս+եւ է. իսԼ\ ի$*է սակաւօրեայ մի– ե ւ էՈրձւ՚ա յին գե զձեր է\1. , սագա յ՛ե՛ տարրեր ԳԱՐ՜՜ Պատաոխա՜ւձլ ամէնէն ու՛շ , մր չեւ ՕԳՈԱ ֊

Հատն ե ր Ղ ազի լ քա՛ւ ի մ ը մամ կ^աարին է Կեր պա– գ-՜իչներ , ինչպէււ սեղմում , խայթում , Հերմու–* ՏՈԱ 1։

րա՜ւ՚ափոխ միՀատներր \ 2 տարի կ՚ապրին եւ կը թիւն , ելեկտրակա՛ն ութիւն ^ 1լ որոշեն նաեւ Հի դե–

մեռնին սե րնգագո բծութենէն ՎեբՀ։ ՄիՀատնե - բոլ գրգռական ութիլնը ;

բուն– շ ր Հան ա յին կեանքը երբեմն այնքանաւ ելի եր– •Ջղային դրրւթեան Հ ի ւա՝. դո ւթ իւննե ր ը բաղ -

կար կը տեւէ որքան կարճ է հետո լկին՛ կեանքին մ աթիլ են : Ան ոնք կը բն որ ո շո լին շարժականու­ ԴԱՍԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ ՄԸ ՝

տ եւո ղու. թ ի լն ը յ թեա՛ն , զգա յա կան՛ո ւթե ւսն եւ իմացակաքւ՚ութեան ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԳԱՂՈՒԹՆԵՐ ՈՒ ՄԱՍԻՆ
իւանդհւթիւններուն
Թռչուններու Լ՛ մ ԷՀ սոխակը եւ արտոյտը 16 խանգարումներով : Ջղա յին՛ Հ

տար ի կ՚ապրին , սիրամարգը եւ խայտիտը 25 պա աճ ա ռադի ա ո ւթի ւն ր տակաւին՛ սլէտքե զա՛ծ կեր­

/// ա՚- պով ո ս-ումնա ս ի ր ուած չէ : վի առան գականու թիւնը Ցուլիս Տիւ֊ Հ՛ 3* Գ* Նոր Սերունդի «ԱՀա–
Հրաւիր­
յւի , ագռաւը , կարապը , թ՜ութակը , արծ իւր Հա­ կա ր ե ւո ր մ ասն ակցո ւթիւն մ ր ուն՛ի անոնց մ ԷՀ ։ րոնեան» խում րին կոգմէ • Միսաքեան
/ա»
րիւրամեայ են : Ղ՛երադա՛ս ՝ մասնաւորապէս սա– ուած էր խօսելու արեւելեան գաոութնեբ՛ու
Հ. ՏԷՐՈՍԿԻ ո ի՛ , ար կը գանուէր
նաւոր կեն գան ին եր ո ւն կեանքը բաւական՛ երկար ութ ամ իսկ ի վեր :

կ : Ընտանի կենդանիներէն– ոչիւարը 10 տարի Ընկեըը խօսեցաւ մէկուկէս ժամ , սկսելու^ Ե~~

կ՚ա՛պրի , Կ՚՚՚ԼէՀ 15 տարի, ձին 20 տարի ։ էթ՚ունբ գիպտ՚ո սէ ն եւ մ աս՚Լ՚աւո րապէս ծանրանալով Ա ու -

երբեմն 20 տարի , կատուն անկէ քի է մը պակաս ; րիտ ֊ ՜Լիբանան ի վրա լ : Պարզեց երեք Հայաշատ
Վայրի են։ Ա— ՋԱ8ՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
կենդանիները աւելի երկարակեաց
զ աղ ութն երո ւն ազւլային , կրթականն ,մարզական ե
ռիւ՚ծր եւ ռնգեդՀիւըը 60 տարի կ՚ա՛պրին, փէոԱ
գրա՛կան կեանքը վիճակագրակա՚նւ տեղեկութիւն -
200 տարի, կոկորգիլոսր 250, հ ա՛ծանը 150/՛՜/–^*։ ՄԵՐ ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԷԶԻՆ ՀԱՆԳԷՍԸ
Սերով : Աււան ձ՛ետ լզէ ս ներկա յացուց եբիտա՚սար—
Մա րղո ւն՝ կ եանք ին մ ի Հի ն ա եւոգու թ ի ւ Լ ը 45
զ ական զործոլնէութիւնը բո լո ր ճաակււ ա տ՛ներ
50 է ՚– Ս*յգ տեւողութիւնը կը տարրեր ի ցեղերու եւ ՄԱՐՍԷՑԼ, (Յաւլաջ) Պոմո՛նի Ա. ԱաՀակ -
կեգրոՆ քաղաքներ էնւ՛ մինչեւ
\երկիր1երու^ Հ ամ աձա յն : Լեռնաբնակ ժողովուրդ– Ա ես րոպ մ ան կ ասլարաէ զի աշ ակերտնե րր եռա զե– վր՛
եւ Եփրա դի ափե­
նե ը ը րյ լալով չարքաշ ու սակաւակեր , աւելի շատ ււի մէՀ են , ցոյց տալու Համար իրենց շԼորՀներր : լեռներ* ստոր ոտ ր

կ՚ապր ին * \$ ե ր ո ւթիւն ր կը սկսի 60 տարեկանին՝ , Երկու Հա ր իւր է աւելի ծն՛ողներ եւ բարեկամներ րուն վըայ։ Խօսեցաւ նաեւ Անթիլիասի կա թո -

սակա լն այդ սկզբնաւորութիւնը կրնայ փսխուիլ, արդէն գրաւած են։ իրենց աթոռները, մանուկները ղիկոսարանի եւ դպրեվանքի մասին, ՛որոնք մշա­

Համաձայն ենթակա՛լին կազմին, ապրելու եղա­ մաքուր եւ ճաշակաւոր Հ ագո լած շարուեր են՛ բե– կոյթի վառարան մը դա՛ռն՛ալու Համ՛ար ամէն յար­

նակին եւ քրոձիկ Հի ւանդո ւթի ւննե րուն ; Բուն ծե­ մ ին վրա յ , րնկերա՚կցութեամբ մ ան կա պա ր տ ի ղ– մարութիւն կը ներկայացնեն։ Պէ քրութի ճեմարա­

րութիւներ կը սկսի 70ին * ՏՕէն անդեն կուգայ ծե– պան՚ուՀի Տիկթ՛ Ա* Տէօքմէճեանի • Բ՛ոլորն ալ ան– նէն վեբՀ, որ արդէն ձեոձե՚արկած է գնելու փա ո ա–

լւութեա\ն՝ վեբՀին շրՀանը զառամութիւնը : Հա– Համբեր կը սպասեն Հանդէս ին՛ րա ց ո ւ ՛ե լուն : Ամէն– *–որ շէնք մր, Հալէպհ ալ Հիմը դրած է ճեմարանի

բ իւր ամ եա՝ ւ մ՛ա ր գո ց թի*֊ր մատի վրա յ Համրելոլ "^էհմԼ ԼՀս^լէք ոլ–ս՝ի ՝• Հոգաբարձութիւնը Հան­ մը, «՝Բալլէն Եփփէ» , որ լայն աՀա՚կց ութեան՛. կր

չափ Հազուագիւտ էՀ դէսի յաՀողութեան Համար իր կարելին ըրած էր : զաարրօտէ

Պելժիոյ մէք երբ մէկր 1 00>ւշ– տարթ թեւա­ Տպագրուա՚ծ տոմսերը արդէն՝ նախապէս սպառած Կ^արմԷր ա՛մբոզՀո ւթեամբ գր ի առնել այս գա–

կոխէ, թաղին քաղաքապետութիւներ մասնաւոր էին՛ : էիամը 4էին թաղ *թեան ատենապետ Պ* 3• սախօսութիւնր , որ ունկնդիրներուն առՀեւ կը

րնղունե էութիւ՛ն մր կր կազմակերպէ ի պատիւ Արզ ա՛ր ե ան Հանդէսը բացուած լա յտ արար ելով , թա& ՛ար նոր աշխարՀ մը, ժրաՀան եւ Հայաշունչ։
ճՀաանրոիւթւրիաւմւենաեյր ի՛նկբ, իսասրկքեթնաղ՝,ին եւ բնաեկիրչգնովեր ր խրախ–
կրկԼտկ յորելեարսբգով \ըսաւ . Իբրեւ եզրակացութիւն , ռասախօսը թելա–֊–
՚իոգոցէ փողոց կը պտտցնեն՛
//. /" սըտՀը շինել տուինք , ոբպէսզի Հնա­ Դրեց աւելի ուշադրութեամբ , .եզ բա լրական գուր­
կա՛ռքի մը մ ԷՀ բազմած եւ ծաղիկներով
քարբ րաւորութիւն ուն՛են անք մե բ զաւակներուն սոբվ ե– գուրանքով Հ եաեւի լ Ա ո ւրի՚ա—Լիբանան ի ճիգե­

ս/աւոուած : չրքա– ցնել Աեսրոպեան– Ա* Բ . 9* * բ ։ Կը ցաւիմ ըսելու որ րուն ընծայել ամէն աՀակցութիւն , ^նիւթական

ՋՂԱՅԻՆ ԳՐՈՒԹԻՒՆ Մարդուն եւ գերա– Պոմոնի մեր զազութին Համար (750 ընտանիք) ա– թէ բարոյակաւ ։ Այգ երկու գազութներուն մ ԷՀ

գաս ողնա յա րա լ՛ո ր կենդանիներուն Հզ ա յ ի՝–՝ ղրո լ – շակերտներու թիւր շատ քէ՛չ է : Ա՝ենք աւելթյ կը կր վայելենք ա՛մէն պատեՀ ութիւ՛՛ ՚ լայնօրէէնւ զար­

թ իւՀեը կա րե լի է երկու մասի րամն ե լ ուզե* զա– ո զ–՛ սպասենք : կր յուսանք թէ յ առա Հի կա յ շրՀանյին գացնելու մեր ազգ* մշակոյթը , շ^որՀիւ արաբ

նա յա՛րական կամ կեդրոնական դրութիւն եւ սէմ– աշակերտներու թիլը պիտի շատն այ է ժոգովուբւլի ա զա տ ա մ տ ո ւ թ ե ան ; $՝ եր ուսումնա–

փաթիք դրութիւն : Առա Հին ը կը գտն՛ուի ուղեղին Յետոյ պարզեց գպրոցի նիւթական ՚Լէ^ակը կան*կերոլ\ն Համար ալ ա՛սպարէզ չի պակսիր Հոն :

ե ողնայարի խոռոչին մէՀ, եւ կազմ՛ուած է ուղե– եւ րսաւ* գոլք որ Հեր սրտաբուխ նոլէրներով մե­

զէն , ո զնա՛ծ ո ւծէն եւ ա յն՛ Հի ղերէն՝ զոր ոլղեղյբ կը զի Հն ա ր աւ ո բ ո ւթ իւն տուի ք ա յս գեղե ցի կ սրաՀր

գրկէ Ր" Լո Ր գործարաններուն եւ գո ր հա բան՛ա յ ին շինելս լ , անշուշտ կ՚ուրախանաք տե մանելով ^եբ յայտագիրր . որ ճոխ էր եւ Հաճելի •.Արտասանու­

Հ ի ւսո լածներուն մ ԷՀ : Եր կրորդլ, կը բա զկա՛ւ ա ք զաւակներուն յ ա ռա Հգիմ՛՛ո՛ւթիւն ը : Ապա խօսք թիւն՝, խմբերգ, կենդանի պատկեր եւն*։ Գ՚նաՀա–

շար ք մ ը Հզա յին կծիկն երէ ո րոն՝ք զետեղուա՛ծ են՝ տուաւ Պ * 3 * ՚Հյիկոզոսեանի , ոըճ յի\Հ^եց ՝ծնոզնե– տելի է տիկին Տէօքմէճ՛եանի կատարած աշիա–

ողնայարին իւրաքանչիւր կողմը , ատ ի կա կը կազ­ բո՛ւ պարտական ու թիճ ը Հ ան դէպ ի րենց զա լա կնե– տանքր :

մէ Հղտյին կծիկներու չ ղ թ ա յ մը , ՛ուրկէ ծնունդ բուն–։ Այս լ ո յ ս ի վառարանը ձեր գուրգուրանքի Կ՛արժէ որ Պոմոն ե գաղութը քիչ մր աւելի

կ՚առնեն Հիզերը եւ կ՚երթսձն՛ փ որոտ իներ ու ՛ն՝ մ ԷՀ առա ր կան պէտք է ըլլա յ ։ Ջ֊եր տուած Լոլմ աները Հ ետաքրքրութիւն ցոյց տայ , որպէսզի բազմաթիւ

( ուղեղ , թոքեր , ս՛իրտ եւն • ) : կան թե զին մէՀ կաթիլ մ ը ի՛֊ զ աւելի ո՛ւնեն ա՚լո լ ւիոքբ իկներ օգտուին պատեՀութենէԱ , իրենց

Զղայ ին դրութեան յատկանշական տար ր ը ււլիտի ՛ծառայեն» : մ այրեն ի լեզուն սորվելու Համ ար :

Հղտյին րՀիՀն է (ոՇԱքՕՈշ) , որունւ՝ շարունակու– ՝\յերկաներոլ կողմէ եղան նուէ ըներ որոնց Ներկաները գոՀունակ սրտով բաժնուեցան՛
օժանդսւ–
թիլ\նները զւլա յա կան՝ գործա՛ր անն ե ր ը կը մ իաց^նեն •ըն՚գՀ . զումարը Հա սա լ 12,400 ֆրանքի ։ Ապա ո լ – սրաՀէն, խոստանալով չզլանալ իրենց

շարմի չ կամ Հ ի ւ թ ան Հա տ գո րծ ար աններ ուն Հետ : սու ց չու Հիի զե կա վա ր ո լ թեամբ գործադրուեցաւ կու թիւնը՛.— Թղթ՜ակից

հՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (52) եւ ինչքան էր անոնց թիւը *ղեռ անյայտ էր իրեն թռցնէ ։ Բա լց ին՛չ կա լ անսպառ ա յս աշխարՀի ղ^ը*–
որպէսզի /հօ–
Համար; Նշան՛ ըրաւ իր զին՚ուոր1երուն րայ , մարդկային արարած՜ի մը ֆիզիքական
պատեա­
պատրաստ ըլլան, իսկ ինք սուրը Հանեց ։ րութիւնն ալ անսպառ չէ :

նէն ու սպասեց ձիաւոբներոլ երեւալուն՝ Վայրկեանէ վայրկեան՛ իր ուժն ալ կը պակսի *

ԱՀա թէ ինչ բանէ կը վախնար՛ ձիս , մրմը– կա՛մ աց կամ աց կը թուլն ան իր րա զուկն երը , մթն՚ք
ււաց ին՛քն իրեն Աշոտ Երկաթ ։
(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) իր Հ ոգին՛, այէ՚ < վեՀ ու արի Հ ոգին չի թո լին՛ար ,

Յանկարծ ձիերու դոփիւններ լսեց նաեւ ե– Ս^ւԷ՚-գի ոք մէկ նշան կ՚աբտայայտէ * աէ4±երը կը

տեւէն * կա՛րծես երկու կոզմ էն ալ խօսք էին՝ տ ը– փայլատակին , Հուր ու բոց կ՛արձակեն ու կը

ԼԱ՛ ւած իրարու միասին եւ միաժամ տնակ սկսիլ յար– շանթաՀարեն թրամին : Բայց շա ա ՛են ան՛՛ոնք*

ձակումր։ Ի^նչ կը նշանակէ ր ասիկա, մտածեց Ա~~ բուռն ուժով կրկին կր յարձակին :

է, ինչպէս կ՝՛երեւայ՝ յոգնած է ձիս կամ շոտ , բայց ժամ տնակ չո ւնեցալ պար զե լո լ Հան ե– Կը նայի անոՀ-ց Աշոտ Երկաթ, կը նայի ու

լ՛ ան է մ՛ը վախցած ։ Ջեմ կարծեր որ յոգ ւճ րլ– լո՚-կը՝՛ կիրքին երկու կողմերէն ալ լսու՛եց ան աՀ– սիրտը լեցուի գառնութեամբ։ Թախիծովլի աչքե­

լայ, որովՀետ՚ել երկար ատեն չէ ր ճամբայ թե­ "ելի ձայներ եւ սուրերը քաշաւծ ճանճերու նման , րը աՀ ու ձախ կր դարձնէ * իր քաՀերը կը փնտռէ •

կա՚ծ ենք, բայց թէ խնչ բան՛է վախցաւ , այդ է որ բազմ աթիլ ձիաւորն եր յարձակում գո րծ ե ց ինԱշւյ– ձայն կուտայ ա՛՛ն՛ոնց* բտլզ անոնցմէ շատերը խոր

կը զարմացնէ զիս ՛Տզաք, դուք կասկածելի բան մը տի խում րին վրայ, որ թակարդի մէՀ էբ ին՛կա՛ծ։ ու յաւիտե ՛ական՛ քուն են մտած , ձայնը չեն՛ լսեր :

չտեսանք ճա1ապարՀին՚, Հարցուց Աշոտ իր զին - ՎաՀանը առաՀ քաշեց Աշոտ , սուրը բարձր ա– Ասդին բուռ մր քաՀեբ կը կռուի՛՛ւ՛ դեռ լ ուս աՀա տ
ցուց, ձայն տոլալ խումրինլ եւ վազեց թշնամինե­
ււ ւ ո բներ ուն ; րուն վրայ : կատաղութեամբ :

* ատտասխանեցին՝ մէկ քանի Հոգի ։ Յուզումով կր լեցուի Աշոտ Երկաթի ոիրտը *

Ուրեմն պէտք է քիչ մը Հանգիստ տալ ձի– Մէկը միւսին ե տեւէ Լ կ՚իյնան թշնամիները , վյ՚րՀին ճիգը կը թավ/է ան , վերՀին անգամ կը

ուն՛, ըսաւ Աշոտ Երկաթ * խորունկ կր Հառաչեն եւ կը փչեն իրենց Վ^րՀին բարձրացնէ ծանր սուրը եւ կը ՀախՀախէ իրեն մօ­

Ձին ականՀ– երր ցցած կը նայէր դէպի առ՛աՀ, Լոլ$~՝Լ\Ը • Աշոտ Ե ր կա թ առիւծ է դարձած՜ * առիւծ տեցող ան օրէնւնե ր ո Լձն՝ գլութր ։

ճամ բո ւն ո ւզզւււթեամրը , ուրկէ տիտի անցնէր դարձած են նաեւ իր քաՀերը* անոնցմէ ամէն ՛մէկը Ա ակա լն բա զո լ կն եր ր ալ չենյ բար ձ բ ան ա ր *

խումրը ։ /ււ ա սր Հ ոգի կր ս սլ անն է եւ ապա է նքն ւս՛լ կ ՛իյնա / սուրը, արիւն՛ով ներկուա՛ծ սոլ֊ՐՐ նոյնպէս չի

խո զէս՛՛ոզո լած ։ Կը տեսնէ ԷԼշււտ թ գնամ ի լ\աՐՔ^՜~ բարձրանար այլեւ ս ։ Մ ան կան ձեռքերս ւ պէս ան–

Կասկա՛ծը պատեց Աշոտ Երկտթի սիրտը*.ինքն բուն Հն<&ուիլր , կր տեսնէ նաեւ իր քաՀերոլն՝ մ ա– դօր են իր բազոլկն։՚եբը , իսկ Հին՝, տասը տեղէ

ալ նայեցաւ ձիուն– նայած կոզմը։ *՝այ*յ "էէ^՚ք Հացում ը , սիր՝տՐ ^ԼՐ կսկհայ ցաՀձէն , ել կա տ գա՛հ , ւ/ի րաւ որ ո լ ահ , Հազիւ ոտքի վրա՛յ կ կեցաւծ :

չտեսաւ ոբ կասկած ներշ՚նչէր իրեն՛ * բարկացաւ ինքն իրմ է ելա ծ * կը բար ձ Րաց նէ սուրը ո լ ե բեք– Թշնամ իներ ր կր տեսնեն՛ ա յս բոլորը եւ դի­

ա՛ն եւ կը պատ բաստ ուէ ր մ տրակել ձին , երր յան­ չորս գլուխ միասին կր թռցնէ : Բայց ինչքան շատ ւային ժպետը կր փա քլի անոնց դէմքե բուն՛ վրա յ *

կարծ ականՀին Հասաւ տեսակ մը անորոշ ձայն։ են թշնամ իներ ը * կարծես դետնէն կը բո ւսն ին ու բարձր աձա յն՝ քրքիՀ մ ը կ՛արձակենք եւ Հ ամ արձակ

Նորէն մտիկ ըրաւ* այո, ձայնը կո՚ւգար առ– < են Հ ատն ի ր է կը. վազեն գէպի Աշոտ Եըկաթր ՝

Հեւէն եւ ՀետզՀետէ աւելի կը մօտենար։ Ձիերու Կ՚իյնան իը քաՀերը մէկը միւսի ետ՚եւէն, թէ–
ե ւ ինք Հ եր ո սա բաբ կ ը կուո լի ու գլութնե ր կը
ոտքի դոփ իւննե ր էին ։ Աշոտ Երկաթ զգաց որ ԲԱԳՐԱՏ ԱՅՀԱԶԵԱՆղ

խումբ մը ձիաւորներ ելուգային , բայց թէ ոԲվ էին

Fonds A.R.A.M