Page 59 - ARM_19-1948_03

է ապրի գրչիւ Համ՛ար։ Ըսէք, խնդրեմ՝, արուեստ­ ՊՈԻՏ՝Մ ԾԻԵԱղ « Զա՛րբ՝ չարով կր խափանուի՛» : ԱՀա իրենց
ն շան ա բան ր *
՛ներ ր առեւտո՛՛՛ւր են , ճարտարարուե՞սա :

Գրողները, զարմանաՀար, երկար պաՀ մր Հ^Բաո–աս՚ռւձն՝օբ ^ քառասուն՛ գիշեր անձրեւ. տե–>,

լուռ մնացին, ու նայուածքով իրարու միտք խու­ ԱԱԽևւԱ եկաւ շաղաէեԱ...» ղաց եւ ջրՀեղեղթ սրբեց, մաքրեց մեղապարտ

զարկեցին : մարդկութիւնդ ք կբ պատգամէ Աստուածաշուք/ -

Ապա , իսկոյն, կրտսերաղոյն գրագէտ/լ յԱ4՝յ" չր։
տար/սրեց ,
« Լէ լէ լէ> վա՜յ , լ|է լէ– . ,Փ աչ գո;ւք աւել֊ Այս տարի, մեր գլխուն , քսճ ի մը քառսուն օ–

Գրագէտ ր պէտք է ապրի գրչին Համարէ ՑոլյԷք Կոմիտասի այս երգին վյրթւլ * բերէ ի վեր չՈւր կը մազուի երկինքէն եւ տակա­

Ւմ ուզածն ալ այդ Էր, ըսաւ վաճառակալն՝ Հաճելի էգ իրապէս յ տաք օո-ին, օյւՀնե^ր ղ լ՛ ւին կշ շ-յյշ^ –՝1 .֊֊-.֊ ՛ՀՈ –֊ի– րայ§ ֊" ո։֊ Հ ՞ ::• դ– ~ Ն ՞ ք Հ ՜ ֊ լ ե ո ը

բարեկամը, գոՀացոզին Հրճուանքովը : անձրեւր : /7՜տ կարծէք գովութիւն մվՀ կշ սփռու՚ի մ ա ՚գիկ Փոխան՛ակ իրենց մեղքերէն

Գբոզ\1.երը խորՀրդաւոր լռութեամբ մը փա­ մթնոլորտին մ է շ։ մաքրուելու աւելի կը մխրճուին սճոր մէչ1
կեցին այս տխուր Էշը,
Վէճ ու կռիւ ազգերղւ միէԳւ։ Գրչամարս) Հայ
Ե*– սակայն , երբ անրնգՀատ կ՚անձրեւէ օր եւ
ԳբագԷա չէ ԱՀա՛րոնեան , գրագէտ չէ Ա– թեվւթեբու բեմերէն :

Հարոնեան , ըսաւ, յանկսղրծ, միչ՝իններոմե բա­ ՚1 1'հԻր գ Հաւատացէք որ Աբեւր աստուած կբ գա ո– » ՋբՀեզեզի փոխարէն՛ Հան գան ա կու թեան Հե–

ցասական մէկ երէցը : նայ • իրաւունք կա տաս արեւա՛պաշտներուն : գ՚յ՚զ մր ծայր տուած է մեր մէչ1։ Հարիւր ֆր .է

Ո՛֊ զէրօ է, զէրօ, զէրօ՝ ա^որ գործը, յա– Տ՜ամ տնակին՛, երբ կբ գտնալէ ինք Հ յառա^րի– Հանգանակելու Համար երկու Հարիւր ֆրանք

րեց , խիստ գոՀ , միջիններուն միւս երէց բացա­ մականձ եբուչ օբրանր՝ ք&ոլրքիաՀանձրելի ագօթ– ծախք շռայլողներ .իրար կր Հրմշտկեն Հրապարա­

սական՛ գրագէտը : գՔ^ի Հ րաՀանգ կուգաբ րա րե խնամ կառավ ա ր ո ւթե– կին վրայ :

Զ,ռյգ մը ռումբի այս պայթիւնը ակադեմիա՛ն նէհ եւ, մենք եկեղեցական՛ շապիկներով, քաՀանա– Եպիսկոպոս ^ վարդապետ , տէրտէր. : է^եր ու

ճակատ տարաւ : Ու ա՛ն յիշեց արեւելեան՝ կողմն յական զգեստներով պճնուած–, Ս՛ուրբ Ատեվւաննո– սրուէ աւ Հ րասլա րա կ են իջած Հա՛ղդ փրկե լո լ՝% անձ­

աշխարՀին աՀ եզագոռ պատերազմը : սի կամ Կ ի ր ա կո ս ճգնաւորի մասունքբ վ ե րամ- րեւ մբ մաղելով մեր գլիէՈւն • • •

ԱկագեմփաՀն գայթակղա՛ծ էր։ Րայց ) ամէն ոք բարձ գ շարականներ երգելով, կ՚իյն՛այինք ճամ­ <ձԱզգասի ր ութե՜ա&՚» ան՚ձբեւնեբր ֆրՀեղեղ

գեռ կը լռէր : բայ , երթալս ւ Համ ար բացօթեայ վայր մր կամ կազմած՝ կ՚ողողեն , կր խեղդեն Հայոց ազդր Հ

Հայկական գերեզմ ան՚ատ՚ունր, Հայցելս ւ Աստուծ­ հ ո յ ՚Նս՚Հ ա պետ իմք պէտքբ անՀ րամեշտ դարձած

Կբ ասն րագ ո յն գր ա ս էրր ղննե ց րո լո ր նայ– մէ որ, Հրաման տա յ ամպերս ւն, անձրեւ մաղել գիւ­ է , մեզ աղատելու Համար այս 2րՀեղեղէ% •••

ու ածք նե րը. •• Յել V. ԳաԲ< գժ՜գո հր նօթ ղացիներու արտերուն վբայ ; Երկնառաք տ՝1ձրեւնեբբ, գոնէ օր մր կր

ւլ" յգք՚ն , երեւոյթով իր շատ Հանդարտ Հ ա՛ր ցա- Երբեմն օգտակար կ^բլլաբ մեր ձեււ)Նարկր , ղաղ րին եւ մենք Արելի բարիքր կր վայելենք %

կտնով ; եւ մենյլ Հպարտութեամբ կբ սպասէ ինք որ քհուր–– ք/ակայն ֊էաւլւլաս իբութեան՝ » անձբեւներր քքրք**–

-—- Ի՚ւ^չո՞ւ Համար, ԱՀարոն՛եան գրագէտ չէ : քերր՚, սանկ քչիկ մր, քրիստոնէութեան վբայ Հա­ ւրս լ ո ւ Հաւ ան ա կ ան ո ւթիւն չեն ցուցներ Հ

ի՛նչո՞ւ Համար , անոր զորհ՜ր քեզմով կ^ի^է մին*– ւատք կապէ ին . • • բայց ապերախտները - Ը^՚Գ^ա՜ Անձէր\ե լա դա լի աղօթքով մբ Հ ր ապա բակ գալու

չեւ. զէրօ ։ կառակն անարգական բ^թացքր ձեռքէ չէին ձղեբ, ատենի Հ ա՛սած Է կարծեմ • * .

• ՈրովՀետեւ , ան լալկան է, րսին զոյգ մր կետվա-ր օղլու կ|եավայր էթեք ու կր մնայինք Հոն ։

գմգոՀներր , խիստ շատ գմգոՀ1 ա յգ Հարցում էն՛ տ Կ– ՊԵՏՈՒԵ

ԱյգՀա^փ միայն–, Հար ցուց , Հանդարտ,

կրտսերագոյն դրասէրր :

Կեղծ է, շինծու՝ անոր գոբծ՝լՀ* աւելյցուցին՝ ԱՐՈՒԵՍՏԻ ԼՐԱՏՈՒ .Ր իգի մ էջ կատարուած ^ԳԳ^յքք^ յուղա րկա՚ւո ր ո ւ–

գմգո ՀնւԼ րր ; թ իւնր եւ ապա թաղում ր Փէռ Լաշէղի գերեզմա­

Կեղծ եւ շինծ.ո լ ա՛նո բ գործ֊ր, հարցուց, « ՀԱՑ ՎԾՏԻ ԵՒ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳԻ2Ը » նատան մէջ :
՚ւքի եւ
գոյն գբասէրր։ ան՛դամ, կրտսերա­ Պ աս տա ռ ին՛՛ վյր այ կք տեսն՛ենք ԱՀարոնեանի
կուտաք,
Բարեկամներ , գուք իսկ (Ա– Ահսւրո)ն1եա0.ի շա.րժա1ն1կա(բը) կե անքէն տոն ո ւած կար ե ւ ո ր դէպքեր ել գէմքեր ,

ձեր բառերով , սաՀմանումր րռւն արուեստ ին ինչպէս Հա՛յաստանի ամն կախ ո ւթ ի ւնր , Ա էվր ի դաշ–

ոմ րս՚հու մ ր ան՛որ՛ գերին Արուեստն իԴչ է ։ Փբ&>– նագիբր , Պբէպան ՄաՐսէ^էգի մէջ խօսած վեր­

տռտոլքբ , իրացումը, ստեղծ՛ումը կեղի , իտէալ Ո ւրա խո ւթեամբ կ^փմ՛ան՝անք թէ վերջանալու ջին ճառբ , Հ . 3 * Ղ* • երրորդութիւնք, (վՀրիստա–
ի շարման կարբ ,ո բուն ձեռ­
աշխարՀի մր, մ՛եր իրական աշխարՀին մէ^ ՚իրայ է Ա* ԱՀ ար ոնե փոր , քիոստամ , ՀԼաւար եան^ : Առաջին ան գամ րբ՜
ամիս առաջք
ԱՀարոնեան գրագէտ է, որովՀետեւ, լա՛ւ գլՀ– նարկուած էր երկու լալով գրեթէ , պիտի տեսնենք ել լսե$ք Հայերէն

րած է , գեգեցիկին՝ միշտ ձգտած է , գեղեցկու­ &ատ կարճ մամ անակէն , Հայ Հ ա ս ար ա կո ւ– բա՛ցատրութիւնն երր զոր գրի առած՜ է * *1,աբ–
փե րջապ էս , շարման կա րի
թիւն աո եղ ձ ա՛ծ է , եւ ի խնդիր կատաբեալին չար– թի ւ ահբ պիտի կ թե այ գունի :
մէջ, տեմհել մեծ Հա յա ն
չտրուած– է , տառապ ւ՚ծ է : Իր արուեւ լոկ ե– մասնաւոր սրաՀնեբու &արմանկարր, որ կր տեւէ մօտաւոբապէս

սիլն է իրական՛ին Հ կեանքլՀ Հ քառասուն վայրկեան ՚, իր ձա յն ի ՛ե՛ւ պատ կ երն\ե բու

ԱՀարոնեան գրագէտ է , ՛որովՀ՛ետեւ , քա^տ– յստակութեամբ, ք՚^է՚գէ" §՚աեւ իր բ֊է՜քքՕւ|ւքով կր՜՜
նա՝՝ ւ եւրոպական
ո"գԼ է ի*բ ար՚ռւեստր, ներշնչարան՝ ազնուա­ Հիապաւէնր ՛որ– պատ բաս տուած է խնամքով եւ կամ ամ եր իկեան ՇՕԱքէ աՇէ1<1%շնե–

կան զգացումի, Հերոսութեան , ղոՀողութեան, պատ մ ակահ ամ էն ճշգրտութիւնյարգե լով , կբ ներ— րա կարգին՝ դաս՛ուիլ, թէեւ շատ ււ ա Հ մ սՀնա փակ

նուիրումի , ան Հ ատ ական ել ազգա յին , բն կերա յին՝ կա՛յացնէ ԱՀարոնեանի կեանքր, մանկութենէն միջոցներով նկարուա՚ծ էՀ

վսեմ կեանքի , ազասւ կեանքի $ մինչեւ մաՀր, ինչպէս ն՛աեւ Աարսիլիոյ եւ Փա– (իապալէնի յա՚ջոզո՛՛ւթեանր կր \ն պաստեն բա՛ցի

ԱՀարոնեան գրագէտ է, որովՀետեւ՛, կր բարձ­ մեր սիրելի բեմ ագրի չ՝ Աշոտ Մ ալաքեանէ (9շՈՈ

րանանք՝ ի ր գո բծ՜ին Հ ետ Հ ագո բդո ՚֊ելոՎ ։ իր ա ր– \^61՜Ո6ա1) իր ֆրանսացի մասնագէտներու խմբակր

ո ւե ս տ ին չի գիմ ա\1 ար շաՀ ախն գիր զգացումր : Պէտք է ներել , պէտք է ներել բացասա–֊ շհշք օթ^^Ցէ6ս^ Շհշւ^շտ Տառ, 1\1օոէտ§6 Օտե^ &օո§16ւ՚,
կ ան՝ , գմգոՀ գա ւո ր , ծտտւտէտաէ ,(յԱ7 Լծեօւ^շւտէշ:
ԱՀ՛ ւնե ան գբւ •յգէտ է , որովՀետեւ , խառ– վաստակաւձո՚ր զո յգին , որովՀետեւ , տ ա գան
ին՛ք­
նա ւած՛ ք չէ , ինքնութիւն է եւ յուղում է յո՚յմ իյ ստաբար •• Պ * Աշոտ Մ ա՛լաքեանէ Հակառակ իր ղրաղում–

նատիպ : ոն միջամտեց • ն՛ե բուն՝, ս ի րա յօմար ս տ ան ձնած էր ա յս մա պա ւ է–

ԱՀարոնեան՛ տ ա ղան գա ւո ր գրագէտ է, որովՀե­ Հ ի պատրաստոլթիլքն՚ր : իսկ մեր տաղանդաւոր; Պ*
անազ­
տեւ, բ ա յ փ ՚ > ագԹիւ : Անտաղանդ են, չար, Ինչպէ^ս ներել, ինչպէ՞ս ներել տաղանդա­ & աՀ խաթո ւնին , նոյնպէս ս ի բ այ օմար , կատարած
ւոր գրի Ահերուն էինչո՞ւ
նիւ գրիչնեբր : ներուն • • • ներել տաղանդաւս ր գբի չ՜ է գիմ ա յարղա բոլթիւնր X

ի^աւ երկար, խոր լռռւ՚թիւնՀ Լռութեան մէջ, \թ ար դունին– Նարդունի է ուր որ ալ բէէայ* իբ

եբկաբեցաւ քրիստոնեայ մեղկ շշունչ մր* Ա. ԽԱՆԷՏԱՆԵԱՆ բա ցատրռգա կան՝բ զոր կր լսենք Ժ՚իրայր Ղ՝ ատ ա—

/ // ր ե ան ի ձա ի՚ավ , իսկապէս կր յո լզէ մեղ %

& արման կար ի ներկա յացման պաՀ ուն կր լ բ—

ււ ե Լ ք տխուր եղան ա կ մր նուագախումբի կողմէ ,

«8ԱՌԱՋ»Ի ԹԵԵԹՕՆԸ (53) քՕաւաբբ կր պատէ ամբողջ կիբճր՝ Մարտի­ աոնաւած «Աւարա յբի պա՛տերազմչէն եւ «Հէքեա՛–
իր Հետ
րոս վան՚աՀօր խումրր կր վերադառնա յ , թչէն (ո զբաց\ե ալ ե բ՚գաՀան - ղեկավար Գուբ գէն
բոնտծ
բերելով երկու Հայ իշխաններր ,զորս դերի Մ– Ա/էմշաՀի գործերէն) : իսկ <<Տէր կեցո դու

էին իրենց Հետապնդումի րնթացքին : ոՀա Հ / / » որ կրօնական ար ա ր ո գո ւթ եան մամ անակ

ԱՇՈՏ ԵՐԿԱԹ - Դաւաճաններ , կր գոռայ Ա արտիրոս վ ՚ս~ երգած։ է ՀԱիփան - կոմիտասի երդչախաւմբւր Հ

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) նաՀայրր, բարկութենէն^ թնքն իոմէ ելած : Տ՛

Հայ քաջեր բ կ՛ուզեն պատառ պատ աո բԱե/

գաւաճաններր , բայց Աշոտ Երկաթ կր Հ րամ ա յէ

Հանգիստ կենալ՛ Անձեւացեաց \եւ քիշտունեաց իշ– 3 • ՕՇԱԿԱՆԻ գրականութեան ն\ո.ւ\իրուած ե–

ԼԱ. խաննեբբ շղթայակապ կր բերուին իր աււջեւ՝.Ար– ր ե կո յ մբ ս ար քուա՛ծ էր «Արեւմ ո ւտք» Լ սար անին

Վեր^թն գերմարդկային ճ՛իգը կը թափէ ան. ՀամարՀանքով կր նայի Աշոտ անոնց երեսին, եւ կողմէ , երկուշաբթի օր , *Բաֆէ Րէմանի սբաՀին

կը բարձրացնէ սուերը եւ յուսաՀատ ակն արկով ապա պաՀապանն՚երաւն դառնալով կ*բսէ * ւ) է ջ լեցուն բազմութեա՛մբ Հ Օրուան՝ դասախօ -

շուրթը կը դիտէ։ Տան՛կարծ , Հեռու ձորին մէ^, ՀսՀնեցէք շղթան՚երբ* ես չեմ ուղեր որ Հայ սր՝ Պ՛ Մկրտիչ Պարսամեան գրաւոր ղե կուց ու­

մայռի կուրծքին տակէն անոր աչքին կ՚երեւայծե– իշխաններ շղթայա՛կապ բերուին իմ առջեւ ս : ս՛ ււ վ մր ներկա յա ցուց Օշականբ իբրեւ քննադատ

բունի մը, ՚Բրիստոսի սուրբ խաչելութիւնը ձ՛եռ­ ա Հ ասլանն ե րր զարմացած կրլ քակե\ շղթտ^– Ափիւոքի գրականութեան Հանդէպ է Պարղեց ոէլ­
ա ր ա ր–
քի՛ս։ Ոգի կյլ ներ շնչէ այգ խաչը իրեն, եւ կրկին ներ բ ե լուռ կր նային Աշոտ Եբկաթթն՝ ։ ի՛ աց ե սւյ գրագէտին եշոյթն երբ Ափիւռքի գրագէտ՛–

կը չ\սխչ\ս՝խէ թշն՛ամիներու գլուխները : Մարտիրոս Հայր, ասոնց ամօթալի ներուն մասին եւ ասոնց փ՛ոխադարձ կ^արծիքներր

Այդ մամանակ կը լսուին աղաղակներ » թշնա­ ՔԼՀ յ ա յ ա ^ ՝ Ի է Ք^Ղ* Քոլ կարիճներդ գերի բոհ1,ցին աԼոր քննա գա տա լ թե ան՛ց ։ Աք ս նիւթին Հ/"~Րլ\ թօսՔ
զա\Լ ոնք , ուստ ի քեղի կբ լանձնեմ
մին կը շփոթի, կը թողու Աչոտ Երկաթը եւ կ՚ա­ տանբ : ան՛ոնց ղ ա տ տ ս– առին ն տեւ Պ * Պ - Կաքաւեան , Մելիքեան , ՎաՀԷ

ճապարէ դէպի փախուստ դիմել։ Կը նայի Աշոտ 0 շական , Փոլատ՚եաՆ ^ Ջ ի թո ւն ի , ի» ալո ւեան եւն . :

Հեռուի խաչթւ. եւ չի Հաւատար իր աչքերումս՛» կյք » թագաւոր * ատիկա մեր իրաւասու թե– Ղ՚մբախտաբաբ ոմանք լալ պատրա՛ստուած էէ է՛** •<

տեսնէ Հոն խումբ մր քաշմեր, որոնք կը Հալածեն՝ ն էն գո ԿՐ ս է , մենք չեն ք կրնար անոնց ղատաս– ի՛ւ չպէս գիտել տուաւ. նախազաՀր, Աբշաւիբ Խսյ–

թշնամիները։ Այդ խումբին մէշՀ բա^ձր կը փայ­ տ ան ր տեսն ել * իսկ ե թէ ա *–ռէք գո ր ծ՜ր թողուլ իմ ւ՛ է տան եան յ

լէր խաչանիշ դր°չակէ\ 1 քաջերուս , պատ իմր ս ո սկալի ^ԼԲէլայ, րսաւ Մ ՛ււ ր–

Կը փախչի թշնամին • ազատոլած է ին՛ք. խա– տիբո Հայբբ արՀ ամար Հոտ ակնարկ մր ձգելով ղզ՝>–՛ ոտն եր բ եւ ա բ ձա կե ց է ք սիրենք , թող երթան

չէն, ու գրօշը կը մօտեն\ան X Կը մօտենայ նաեւ, ծե­ դաւաճաններս ւն վրայ : ուր որ կյուղեն : "

ր՛1 ւնին Հ -—• Գթութիւն , սխալեցանք մենք* կին, զա՛ւակ Ալք։ գէսլքերէն վեր^ Մարտիրոս վանաՀա՚յրր

Աշոտ կրկաթ վար կ՝՝ի$նէ ձիէն, ծունկի կոլգայ ա ւն ին՝ք , րսին գաւաճաններր եւ ինկան Աշ ոտ Ե ք՛— կրկին մտաւ մողովուրդին՝ մէջ խ՛ումբեր կազմ ա–

ձիւնին վրայ եւ կր Համբուրէ խաչր Հ կ ա թի ոտքերլէ է կերպելու , էսկ Աչոտ Երկաթ, ք՝ոյսբ օտար ումի՛

- կեցցէ Աշոտ Եբկաթր , ապբի Մարտիրոս թ՚շուաոմներ , կրկնեց Աշոտ Երկաթ եւ զառ– վրայ զրաւծ , Պոլիս գնաց :

Հայրրւ կր գոռայ խումբր եւ կրկթե կբ "խի Հա­ ն ալո վ պ աՀ ասլանն եբո ւն ՝ աւելցուց • ի^նչ պիտի բլլար Հայաստանի գբ^Լ-ք^է՛^1^ 1

լածել թշնամին ւ Առէք զէնքերն ին , վանեցէք իշիանական ԲԱԳՐԱՏ Ա8ՎԱԶԵԱՆՑ

Fonds A.R.A.M