Page 302 - ARM_19-1948_03
P. 302
ՕՐՈՒԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ ՀԵՏ նական մարտկոց մը, որ այժմ, իր գլխաւոր ար– ՆահԱ ՎաաւժաԱ
յ՜էքբ կ՝առնէ է լ Ատէմի օդակայանէն X Ո ւբ ի շ խօս֊
ԻՏԱԼԱԿԱ՝ քով, Մեծն Բրիտանիան, միակ այն իրողութեամբ ԷՆ Վ ե ն ե տ ի կ ի *8պքԵ1զ»
որ պարպեց \յ՚գիպտոսը ել Պաղեստինր չի կրնար
«ադօսՎսՅՐեքՈԻ այլեւս ^պարպել Ս իըէնայիքը , առանց ապաՀովե–
լ ո լ պաշտպան՛ութիւնը Աուէզի ջրանցքին եւ ա յ ^ " ՝ ԽՄԲ Այս պատասշսաքսքիւն հրաասւբակոլ.
թիննը ռւշացալ տեղի տւ(1ձկոլթհա|նւ պասւճաւլով.-
ՔաՀ\իւզի խողովակներուն որոնք կըլ Հասնին Հայ–
ֆ ա եւ Տբիպո լիս ։ Աւ Հասկնա լի է որ Մ իացեալ
իտալական՝ գաղթավայրերու պատմ՛ութիւնը ՆաՀանզՏւերը կ^օգնեն , որովՀետել երկու պետու Սիրով կյուղեմ պատասխանել Բարդէն, Գա՚վէ–
շատ Հին չէ։ էրէթբէէն ել Աոմալիին իւրացո՛ւմը թեանց շաՀ երը սերտ օրէն՛՛ շա զկապուած են թէ ղի ել Հար՛կ եղած բացատրութիւնէ երը տալ :
ԺԹ • գարու վերջին քսա՛նամեակէն մէջ կ՝ իյնայ, Մ իջեր կրական ե , թէ գլխաւորաբար Նեղուցներու Նախ պէտք է ըսել որ իմ գրութեան նպատա
Լիբիան ունեցան 1911^ձ, յաղթելով Օսմ. կայս - Հարաւային կողմը եւ թէ Մ ԻԸ& Արեւելքի մէջ, կը Մխիթարեան Հաստատութիմւները կամ իրենց
րոլթեան : (Ափբիկեան Տրէաոլէս եւ Պէնկազէ) : Հակառակ քար իւղի ըն կե բ ո\ւթի ւնն՚երո լ մրցակցու դոբՆը նուաստացնել չէր, " ՚ յ գ բսաօ– ՛եմ գրու
Եթովպիա բոլորովին նոր էր։ թեան արաբական՛դ ի բան ե ան ե իրաքեան Աաւթա– թեանս վերջաւորութեան՝ , այլ պախարակել կարգ
իտալական գաղթավայրերո՛ւ խնդիրը երկու Հոբերուն վրայ։ Այսպէս , ինչ որ կրնար ՄԱԿի եւ մը սայթաքումներ I Իբրեւ դէպք արձանագրած֊
մաս\ի կր բաժնուի ,Լիբի՛ոյ Հարցը 1ւ Եթովսլէա կան իտալիոյ միջել կարգադրուիլ, կը ձգտի դաոճ ա ք եմ « Մ խիթարեան Հրատարակութիւն» անունով
Հար՛ց բ, առաջինը րէէաէով ա՛նբաղդատելի կերպով ազդեց ո ւթեան յաւիտենական՛ պայ՛քար մր Խ– Մ է– վերջեր՛ս լոյս տեսահ (1944) « Գրական՛ Ցոլքերը »
աւելի կարեւո բ քան երկրորդը : ոլթեան ել եր՛կու ս/Լդլեւսաքսոն կա յսբո ւթեան ց որո՛նց թիւ 5 ել ճը կր բովանդա՛կեն Գա՚էիէլ Վա
Լէրէոյ մէջ Իտալիան քսա՛ն՛ տարուան էջ Րս՜ միջել : րուժանի ամբողջական գո ր հ՜է՛ն՛ 70 % Հատուած
տեղծած էբ ն՛որ Իտալիա մը եւ երբ պատերազմը ներ։ Այս ձեւով Հրատարակութեան Համար ոչ իսկ
սկսաւ Լիբիոյ մէջ կային 750.000 Արաբ՛ներու դէմ Հարց է թէ Մեծն՛ ք՝րփտանիա պիտի մնա ք կար՛ծիք մը, թողէք Հա՛ւան՛ութիւնը, առած ձճւ
(500 Հազար Տբիպոլսոյ մէջ 250 Հազար Ա իրենայիքի մէջ, պիաի . շԻԼէԲ զա՛յն սձնառ^իկ Տկն՛ վարժարա՛նի եւ իր զաւակներուն։ Ու ^րբ
Արբենա,
եւ եթէ այս մարտկոց մը որ տիրապետէ աբեւել* Միջեբկբա - այս տողերը ստորագրողը Հարցում ուղղած է նա
յիքի մէջ) , 180.000 Իաալացին՚եր
կանի , Նեղուցներու , Հունաստանի , Թուրքիոյ , մակով Միաբանական մարմոյն, Հ. ՎաՀան,
Համեմատութեամբ շարունակէ ին գաղթել իտա–
Աոլէզի եւ ամբողջ Մօտաււոր Արեւելքին մէկ մա 3ովՀաննէսեան <լՄխիթարեաԿւ Տպուրան , Վենե
լ*ոց իներ՚ր , շուտով պիտի կրնային Արաբներու. թի–
սին՛ վրայ X տիկ Ս • ՛Լո՛ղար» վե բնադր՛աւ ած ել 1 1 Փետրուար
ււ-թն Հասն ի լ՛. իՒէեւ Լիբիան չէր դարձած տակաւին
1948 թուակիր՛, մեքենագրուած նամակով գրա՛ծ է
շտեմարանը, ինչպէս Հռովմայեցիներու ատեն, Են չ որ ալ ըլլայ Ետ ալի ո յ ցանկութիւն\ը ն\որէն\
սակայն մեծ բարեշրջումը որ տեղի ունեցա՛ւ Լի - իշխելու Լիբիոյ վբայ, ինչ որ ալ ըլլայ Արաբա այն ղոր յիշած էի իմ գրութեան սկզբնաւորու
բիոյ Լոր անապատին մէջ, պատիլ կը բերէր Ի– կան ՛հ ա շն ա կց ո ւթ ե ան ձգտաւմ ը՝ Լիբիա\ն\ անկախ թեան Հ Արդար՛աց՛ն՛ելով եղածը՝ ա յ՝ս պատուական՝
տալացիներուե : կուրանալով Հանդերձ մ ա բա - պետութիւն մը դարձնելու , Անդլիոյ կամյթ\ է որ Հայրը կ՝աւելցնէ նաև թէ<Տ.Հեղինակիիրաւուձն՚քպա–
2յսսիտ կրացիանփի բար բա բո ս քաղաքակնութիւն՚ը , պիտի յաղթանակէ ,Աէն՚ո ւս ին եր ը եւ իըենց պետը Հանջելոլ Համար՛ պէտք է նաեւ միջազգային Հե
Իտալիան արմանի է յարգան՛քի , ինչ որ կրցած է Սէյիտ Եարիս ը կ անգ ուն պաՀելով։ կասկած ելի է ղինակներու ըն՛կեր՛ութեան, գրուած ՝յ^էէաէ եւրոպա
ընել Լէբէոյ մէջ–. Ոչ ՄԱԿր եւ ոչ ալ Չորսերը չեն) որ Աէյիտ Եարիսր կարենաք տարածել իր ժամա կան՝ երկրի մը մէջ կամ Ամերիկա, այն ազգերո՚ւ
կրն՛ար միտել ա յս պարագան յ նակաւոր իշխան՛ութիւնը ամբողջ Լիբիո՝յ *Լրայ 1 մօտ որ կր ճանչնան ել կը պաշտպան են նման ըն՛
քանի որ Տ բիպո լիս ը ( Արեւմ տեան՛ Լիբիան) կը կեր՛ութիւն մը » : Եւ քանի որ Ղ՝անվւէլ Վ^աբո ւժա՚ն
Ա՝ եծ կա յ ս բ ո ւթ ի ւն՚ն եր ը ս ա ի պո ւ ա՛ծ են; տա– մնայ, Հաւանական, գործում է ո ւթեան դաշտ մը Ե– նաՀատակուած րլլա լով Ժամ ա՝՛ ա կ չէ ո՛ւնեցած ը–
բ ած՛ուէի լ % Աս ի կա կ րնայ իա ղաղաս իրակ ան՛ բլլալ տալիո յ Համ ար , պա յմ անաւ որ խուսափի արա - նելոլ այգ , ուրեմն իրենք կրն՛ան՛ գիտա՚կցօբէն եւ
ել կրել մշակութային բնոյթ X Այսպէս է որ աղգե– բական Ղ՝ա շնակցոււթենէն X Բայքք ան Հ ա ւա\1ա կան\ է առան ց անՀ ա\՝դսա ո ւթեանց անտե՛սել ամէն՛ Հեգի–
ցո ւթեան գօտիի ընգարձա կո՛ւմ ը , եւ իր՛ Հ՚՚՚-^՚լ^ԼՀ որ Եաալացինեբբ կարենան վերստին կառավարէք նակի ի րաւաւ1 ք X Լ 1Լա ր ո լ.ժան ի ամենա՝յետին՛ մը–
Հ ամաիսմբո ւմը բազմաթիլ «ժո զո վբգական՝ Հ ան– Սէրե՚այէքը ուր 1940/ 65000 զօրքէն մէկ Հատ էսկ տաՀոգութիւնր պէտք է եղած Աէէայ պաշտպանել
րապետութիւններո/ » , առա՚ջնոբդած է Խ– Մէու– չունին՛ X Ղ՝ալով ա յն Հար ց ին թէ արաբական, Պ՚աշ– իր դոբծր Վե՝՝՝ \ե տ ի կե ան ոտնձդութեն՚է) :
թիւնր աւելի մ օտէն՛ շաՀ ագր գռո ւե լո ւ Նե ղո՛ւ ցնե՝– նակցոլթիւնր պիտի կրնա®յ Լիբիան միացեալ ա– Ուրեմն եթէ Վարուժանի ղաււա՚կնեբը օրին՛ա
բով, Մ օ ատ ւոր Արեւելքով եւ մինչեւ իսկ Միջերկ րաբական պետո՚ւթիւձն մը դարձնել, շատ բան կա կան սլա շա պան՚ո ւթ ենէ զրկուած ըլլային այս պա
րականով որ Ափրիկէի 1 Ա"ի"յ եւ Եվրոպայի մէք խում ունի Անդլիոյ գիբքէ\ն X րադային . Հ . ՎաՀան՛ եւ իր Մ իա բան ական կազմ ը ,
գտնուելովդ շատ աւելի քաքս որեւէ մայրաքաղաք, մէջ մնալ եւ ղո~ ապաՀով ել Հանգիստ պիտի շարաւն ա կէ ին՝ իրեն՛ց
կը ներ՛կայացնէ ս իրտը Հին ցամ աքին1՛: Ա*ի ո լ - ՍՖգլիան կ՛՛ուզէ Սիրէնայիքի
թիւնր փափաքէցաւ , իտա լիոյ պարտ՛ութենէն Հացն՚ել Եթովպիան, էբիթբէի մէկ մասով։ Մ՛իաց •ընթացքը X ճի^՚շգ է այս, վայե^լ էՄ խիթարեան
վեր^, ստանձնել Լիբիոյ վարչութիւնը։ Աբգ , Մ * եալ ՆաՀ ա\֊նգե րը որ՛ոնք շատ շաՀ ա գրգռուած են » աս տաաո լթեան
ՆաՀ անդն երը որ աււսյԳ երբեք չէին եբեւար էքւրո– Մ իջե բ կր ա կան ո վ , մ իայն առաւելութիւններ կր Հե ռու մ եղմ է , անզոլգա կան. Գան ի է լի դիբ քե–
պայի մէջ, իրենց երկու անգամ ցամաք ելլելով, տեսն՛են Անդլիոյ Աիրե՛ այիքի մէջ մնալովը , բայց րով, գործերովդ դրամ շաՀելու գաղափարը :
)9\7ին եւ \942ին՚, ինչպէս եւ իբեսց տնտեսական պիտի ոլղէ\ին առա ւե լա գո յն չափով ն պաստե լ Ե ~ Վարուժանի աղս կէնը, վարժ ենւ աշ–
քաղաքական շաՀերոլ տա՛րածումովը \յ / ր ո ււլ այ ի տալիոյ ո՛ր կար ե լոր էՄ ոսկուայի դէմ իրենց պայ խտտելու։ Պարտականութիւն իւն մմըը ոոււննիինն՛՛ սսա ա կկաայյն*
եւ Ա*օտաւոր Արեւելքի մէջ, որոշեցին իրենց տբա– քարին մէջ, գաղափարական թէ դիւանագիտա– չթողն ե*լու որ մար՚գիկ ճ՜երկայացն են իբեն՚ց Հ այրը՝
այ"՝
մ աղ րրւթեան տակ ո ւՅւենա լ զին ո՛ւ որակ ան) գէ\ՐՔ կան տեսակէտով X քօ * Միութիւնն ալ չանտեսեր այն ինչ որ չէր ել վերջապէս տէր կենալու Օսմանի
մը , կամ աւելի շատ օղային ֊ նաւա՛յին՝ խարիսխ Եաալիոյ արժէքը , եւ գեռ վերջերս կ՝ առաջարկէ բ աւանդին՛, միակբ որ այն ձգեց իբենց երբ
մը, այսին-քն տեւական նաւային ո՛ւմ մը Աէ^^՚Ս^է՜՝ ա\1՝ոբ վերադարձնել բոլոր գաղթավայրերը, բայց դաշնակը իր սիրտը կը յօշո՚տէր • * • ։
բա կան ի մէջ՛. Միւս կողմ է , Մեծն Բբիտանիան որ վերջին պաՀոմն փոխեց իր գիբքր : Անոնք վարժ ո ւած են՝ տան իլ իր տպա դրուած
իբ տ իր ա պետ ո ւթե ան՝ տակ ուֆ էր Եգիպտոսը եւ Լոնտոն Հա՛կառակ է այս պա Հան ջին եւ Մ * դիրքե բո լ տրցակ՝ երը ծ բա րներ ով քաղաքէ քաղաք
Պաղեստին՛ը, սաիպուած եղաւ պարպել , միեւնոյն ՆաՀանգներր . թէեւ աջակից իտալիոյ 4 չեն կբՀսաբ եւ տասն անգամ մտածելու նոր տռւն մը փոխուե–
ատեն պարպելով Հնդկաստանը : Աակայն Հսկա՛յա ընդդիմանա՛լ Անդլիոյ յ կարելի է ՛ըսել թէ Լի լո լ պա բ՛ա գա յին թէ ինչսլ էս կ րն ան տ ան՝ի լ տ յդ
կան շաՀեր պաՀած է տակաւին՛ Միջին Արեւելքի , բիոյ խ\ գ ի րը կ ապ ո ւած է Գեր ման իոյ խնգր ին՛ : բեռը նոր տունը։Ա^վթար պաՀել անոր՛ գրադարա
Եդիպաոսի մէջ Աոլէղի Հրան ցքին ել ամբողջ Մի– Ֆրանսայի գերը թէեւ ա՛մբողջ այս գործին մէջ իբ նը եւ անտիպն՛երը , նամ ա կները որ օր մր, ա^Հ
ե բկբակ ան՝ ի ափեր ո ւն, վրայ : Ո ՚ սա ի սա իպ աւեց աւ շաՀ երը ունի (ճիպութին՛ մէկ կողմ էն ել Ֆիղան՛ ա յ դ օրը, լոյս ա՛շխա րՀ գան՛ ան՛ոնք :
զօրացնել խարիսխի մը դրութիւնը , եւ ճ իպբալ– միւս կողմէ) , բայց իր գլխաւոր. ՀոգԱ՝. է ապաՀո– Մ օտ 35 տարուան մէջ, քաճի գիրք ծախո՚ւած
թարի , Աալթայի, կիպրոսի , ԱայբաՀի վրա.Հ վել խաղաղութիւնը : է, ո՚՞րքա&՚բ նոլիբոլած, այդ չէ կարեսորը այ)
(Պարսից ծոցին մէջ) աւելցնել Աիբենայիքը, բը~ ա՝յ\ն\ որ Վարուժանի «Հացէն՛ Երգր՝Տ> դէզեր՛ո՛վ կը
ՆուպաէհաԱ դարա՚սր մերժել են՛ վերջինս Հս1յԱ1սսլԱ1|ն ուղարկեմ 11. Ու, իբրեւ շնորՀակալութեան մի ա ր –
լու մասին եղած առաջարկը Լփաստ * Ղ՛ *) է
տայայտութիւն , Բարեգործականի կեղր * ժողովը
ՄատհԱադաոսԱի շուբջը 6.– Պերլին օմ ան ւեււ ւմ ր պատւո յ Հաւաքո–յթ է կազմ ակեր պել Փա ր իղից
ն՚ադաբան՚ի) ձեռք
է բերուած Հշոգեկառք^ի մ եկ– մեկնումիս առթիւ Լփաստ Զ * 1
(ՓԱՍՏԱԹՈՒՂԹԵՐ) նումէն քանի մ ը ժամ առուԳ՝^ մ իա յն՝, ա յն Հ ա ս կա– 12. Նոյն, այդ նպատակով Պ» ՝Բ՝օլՕլեան\ մի
ցողութեամբ որ Փարիզ պիտի զայի ես Լփաստ * գրաւոր ճառ է կ ա բ դ ա ռ ե լ այգաեղ, ^դրուատելո՛վ
Գ. Ե.) : իմ կատարած գործր Լփաստ * է*՝) Հ
3. • ՔօլօլեայԹ քանիցս ասել է , ընդգծել ու Ղ՚արձեալ ի^ն չ են ապա զո լցանում Պ * *Քօլօլե ան՛ի 13. • Վերջապէս , նոյն այդ իմ աստով է աբ~
Հաստատել, թէ 1941 Փետրուար \2ին արդէն, նը– կազմած ու ստորագրած փաստաթուղթերը՛. Այն, տայայտուելնա երկու տարի յետոյ եւս ա՛հին ,
շանակում էճ ի^^նց աջակցելու ՛նպատակով Փա - 7. Որ ես Փարիզ գալով եւս ցոյց եմ տուած բանաւոր ո լ գրաւոր կերպով, Գկտ * քհռրբախի
բիզ գնալուցս շատ առաջ, Գեբմանացիք Նուպաբ– « բսւրՅյացսւկսււք զգացումներ » դէաի Փարիզի Հայ. ներկա յո ւթեամ բ եւ նրա միջոցով :
\եան՝ Մա՚տենագաբանի բոլոր գրքերը լցրած են ե՜ գաղութը եւ իր մ ատեն ադար ան բ Լփաստ * Ե *)։ X
ղել աւելի քան 150 սնտուկ ՛եր ի մէջ՛, գամել , 8. Որ մինչ , օրինակի Համար առանց ա՛յլ - Այս կապակցութեամբ մի Հարց ելս պէտք եմ
թուագրել ու կնքել, ամ բո ղջո ւթե ամբ Պերկին փո եւա յ լո ւթե ան գբաւո ւե լ ու Գե րմ ան իա են տ ա ր ո ւե / տեսնում ես լուսաբա՛նել, այն է՝ Փար)ի(լ երթա–
խագրելու Համար, մասնալորապէս տրամ ա– Փարիզի ռուս, ո ւքրա յ՛՛՛՛ական եւ լեՀական Հա լոււս պարագան :
գրուած շոգեկառքով Լփաստ Զ*՝)1 րուստ մ ատ եւ ադարաննեբն ամբո ղջո ւթե ամ բ , ես Փ"*;փգի ռուսական, ուկրայւնակա1ա, լեհա
4. Բաբեդո բծականի բոլոր դ\իմոլմներբ իմ թա՛փած ջանքեր ի Հետեւանքով , ՊԵՐԼԻՆՈՒՄ կան եւ հրէական հարուստ մատհն1ադաբան|Տ1ւ|ր,ր
գերման , «արդարասէրէ եւ «ազնուասիրտէ կառա ԱՐԴԷՆ , առաջ եմ Չբերել «բարեացակամ գէՐՔ^ (ինչպէս նաեւ շատ ու չատ մշակութային եւ գէ՛"
վարութեան, իրեն թողնել գէթ ՜մէկ Կ^քփԳԸ Ն"՛ - դեբմ անական՛ ի չխ ան ո ւթ ե ան ց կողմից ու յաջողել տա կան ու այլ կարգի Հ արս տ ո ւթիւններ ) Գերմա
պ արեան Մատե՛ ադարս/նի , մնաց՛ել են անհետեն այդ կերպ որ Պերլին՛ փոխագրուի Նուպարե՚ան նիա փոխագրուած լինելու մասին լսած էվ՛՝ Պ եր լի՜
ՆԱ1|նւք : Ու Բարեգործականի վա՛րչութիւնը իրեն Մ ատենադարանփ՝ ամենափոքր մ ասը մ իա յն՝ ՚նում : իմացայ նաեւ, որ Նացիները որոշել են
զգացել է « զինուորական անդառնալի Հբամա՚1\ի Լփաստ . Զ *) է ՛նոյն այդ վիճակին՛ ենթարկել Փարիզի Ն՚՚՚-աար–
մը Հա՛նդէպ , որուն աո.ջեւ պէտք է խո1՚արՀիլ » 9. — « Հարցին բարւոք լուծումը » , ասել է ու եան՛ դրա դար ան ր :
(փաստ. Ա. գ. Ե– Զ ) ։ Այլև–֊՝ իաբհգոբծակաւնՏի րնդզծել Պ * "Բօլօլեան երկիցս , ձկէՀ պարտինք Այղ առթիւ ես խօսակցութիւն ունեցայ մի
քալպւ դիմածները Պ • Տօնի՚ԹկէբիԹ ՛եւ ի բ լքեծփ|11 բբ՚օֆ * Աղեղեանի՝^, որ այլապէս եւս ո լ միշտ պատասխանատու Գերման՛ացո՛ւ Հետ (Գէօրինկերէ
ա|ն|(յհլ ե1Զ| «անյՕգՈ.ԼԱւ» : « Մ ատ ե\\ աղարանը գրա՛ւ - տուա՛ծ է եղել «ազդին ու Հայկական մշակոյթին մե՛ծ՛ը), որին ՛ծանօթ էէ, այլապէս նա՛եւ՝ որպէ"
ուեցալ առուի՛ց ո ելէ բացատրութեան » (փաստ • Հանդէպ սիրոյ եւ ա՛նձնուիրութեան բազմաթիւ ա– պաշտօ՛նակցիս • Աոանց քաշուելու ել ան՚վերա–
Գ •) : «Ամէն ջանք անօգռւա ե ղ ա լ ; ռհւէ լքիջա. սլացոյցներ՝^ Լփաստ * Ե* Զ * ) ։ պաՀօրէն յայտնեցի նրան իմ, որպէս Հայ մար
լքտռւբ֊իսնյ ակաւբելի է բ (փաստ. Զ–)՛ 10. Որ ես այդ կերպ, Պեբլ\ինից Փարիզ դա՜ դուս, խիստ դժգււ1աւթ–Տիււն1ս:
5. Բա րեգո բական ի վար չութիւճւ՚բ ել \իր ՛ն՛ա լով, «սփոփել եմ Բարեգործականի նախագաՀի եւ (6)
խագահը , Պ՛ ՚Բօլօլե ան, կանգնած էէնհէով մինչե. յմներ իգ ս ււա՚ւո ւ յլ տխոււ խոյ ո–
Զ* է*)*
իսկ վտանգէ աոաՀ կորցնելու ամբողջ մաաեն>ա~ վայոյզ Հոգիները (փաստ*
Fonds A.R.A.M
յ՜էքբ կ՝առնէ է լ Ատէմի օդակայանէն X Ո ւբ ի շ խօս֊
ԻՏԱԼԱԿԱ՝ քով, Մեծն Բրիտանիան, միակ այն իրողութեամբ ԷՆ Վ ե ն ե տ ի կ ի *8պքԵ1զ»
որ պարպեց \յ՚գիպտոսը ել Պաղեստինր չի կրնար
«ադօսՎսՅՐեքՈԻ այլեւս ^պարպել Ս իըէնայիքը , առանց ապաՀովե–
լ ո լ պաշտպան՛ութիւնը Աուէզի ջրանցքին եւ ա յ ^ " ՝ ԽՄԲ Այս պատասշսաքսքիւն հրաասւբակոլ.
թիննը ռւշացալ տեղի տւ(1ձկոլթհա|նւ պասւճաւլով.-
ՔաՀ\իւզի խողովակներուն որոնք կըլ Հասնին Հայ–
ֆ ա եւ Տբիպո լիս ։ Աւ Հասկնա լի է որ Մ իացեալ
իտալական՝ գաղթավայրերու պատմ՛ութիւնը ՆաՀանզՏւերը կ^օգնեն , որովՀետել երկու պետու Սիրով կյուղեմ պատասխանել Բարդէն, Գա՚վէ–
շատ Հին չէ։ էրէթբէէն ել Աոմալիին իւրացո՛ւմը թեանց շաՀ երը սերտ օրէն՛՛ շա զկապուած են թէ ղի ել Հար՛կ եղած բացատրութիւնէ երը տալ :
ԺԹ • գարու վերջին քսա՛նամեակէն մէջ կ՝ իյնայ, Մ իջեր կրական ե , թէ գլխաւորաբար Նեղուցներու Նախ պէտք է ըսել որ իմ գրութեան նպատա
Լիբիան ունեցան 1911^ձ, յաղթելով Օսմ. կայս - Հարաւային կողմը եւ թէ Մ ԻԸ& Արեւելքի մէջ, կը Մխիթարեան Հաստատութիմւները կամ իրենց
րոլթեան : (Ափբիկեան Տրէաոլէս եւ Պէնկազէ) : Հակառակ քար իւղի ըն կե բ ո\ւթի ւնն՚երո լ մրցակցու դոբՆը նուաստացնել չէր, " ՚ յ գ բսաօ– ՛եմ գրու
Եթովպիա բոլորովին նոր էր։ թեան արաբական՛դ ի բան ե ան ե իրաքեան Աաւթա– թեանս վերջաւորութեան՝ , այլ պախարակել կարգ
իտալական գաղթավայրերո՛ւ խնդիրը երկու Հոբերուն վրայ։ Այսպէս , ինչ որ կրնար ՄԱԿի եւ մը սայթաքումներ I Իբրեւ դէպք արձանագրած֊
մաս\ի կր բաժնուի ,Լիբի՛ոյ Հարցը 1ւ Եթովսլէա կան իտալիոյ միջել կարգադրուիլ, կը ձգտի դաոճ ա ք եմ « Մ խիթարեան Հրատարակութիւն» անունով
Հար՛ց բ, առաջինը րէէաէով ա՛նբաղդատելի կերպով ազդեց ո ւթեան յաւիտենական՛ պայ՛քար մր Խ– Մ է– վերջեր՛ս լոյս տեսահ (1944) « Գրական՛ Ցոլքերը »
աւելի կարեւո բ քան երկրորդը : ոլթեան ել եր՛կու ս/Լդլեւսաքսոն կա յսբո ւթեան ց որո՛նց թիւ 5 ել ճը կր բովանդա՛կեն Գա՚էիէլ Վա
Լէրէոյ մէջ Իտալիան քսա՛ն՛ տարուան էջ Րս՜ միջել : րուժանի ամբողջական գո ր հ՜է՛ն՛ 70 % Հատուած
տեղծած էբ ն՛որ Իտալիա մը եւ երբ պատերազմը ներ։ Այս ձեւով Հրատարակութեան Համար ոչ իսկ
սկսաւ Լիբիոյ մէջ կային 750.000 Արաբ՛ներու դէմ Հարց է թէ Մեծն՛ ք՝րփտանիա պիտի մնա ք կար՛ծիք մը, թողէք Հա՛ւան՛ութիւնը, առած ձճւ
(500 Հազար Տբիպոլսոյ մէջ 250 Հազար Ա իրենայիքի մէջ, պիաի . շԻԼէԲ զա՛յն սձնառ^իկ Տկն՛ վարժարա՛նի եւ իր զաւակներուն։ Ու ^րբ
Արբենա,
եւ եթէ այս մարտկոց մը որ տիրապետէ աբեւել* Միջեբկբա - այս տողերը ստորագրողը Հարցում ուղղած է նա
յիքի մէջ) , 180.000 Իաալացին՚եր
կանի , Նեղուցներու , Հունաստանի , Թուրքիոյ , մակով Միաբանական մարմոյն, Հ. ՎաՀան,
Համեմատութեամբ շարունակէ ին գաղթել իտա–
Աոլէզի եւ ամբողջ Մօտաււոր Արեւելքին մէկ մա 3ովՀաննէսեան <լՄխիթարեաԿւ Տպուրան , Վենե
լ*ոց իներ՚ր , շուտով պիտի կրնային Արաբներու. թի–
սին՛ վրայ X տիկ Ս • ՛Լո՛ղար» վե բնադր՛աւ ած ել 1 1 Փետրուար
ււ-թն Հասն ի լ՛. իՒէեւ Լիբիան չէր դարձած տակաւին
1948 թուակիր՛, մեքենագրուած նամակով գրա՛ծ է
շտեմարանը, ինչպէս Հռովմայեցիներու ատեն, Են չ որ ալ ըլլայ Ետ ալի ո յ ցանկութիւն\ը ն\որէն\
սակայն մեծ բարեշրջումը որ տեղի ունեցա՛ւ Լի - իշխելու Լիբիոյ վբայ, ինչ որ ալ ըլլայ Արաբա այն ղոր յիշած էի իմ գրութեան սկզբնաւորու
բիոյ Լոր անապատին մէջ, պատիլ կը բերէր Ի– կան ՛հ ա շն ա կց ո ւթ ե ան ձգտաւմ ը՝ Լիբիա\ն\ անկախ թեան Հ Արդար՛աց՛ն՛ելով եղածը՝ ա յ՝ս պատուական՝
տալացիներուե : կուրանալով Հանդերձ մ ա բա - պետութիւն մը դարձնելու , Անդլիոյ կամյթ\ է որ Հայրը կ՝աւելցնէ նաև թէ<Տ.Հեղինակիիրաւուձն՚քպա–
2յսսիտ կրացիանփի բար բա բո ս քաղաքակնութիւն՚ը , պիտի յաղթանակէ ,Աէն՚ո ւս ին եր ը եւ իըենց պետը Հանջելոլ Համար՛ պէտք է նաեւ միջազգային Հե
Իտալիան արմանի է յարգան՛քի , ինչ որ կրցած է Սէյիտ Եարիս ը կ անգ ուն պաՀելով։ կասկած ելի է ղինակներու ըն՛կեր՛ութեան, գրուած ՝յ^էէաէ եւրոպա
ընել Լէբէոյ մէջ–. Ոչ ՄԱԿր եւ ոչ ալ Չորսերը չեն) որ Աէյիտ Եարիսր կարենաք տարածել իր ժամա կան՝ երկրի մը մէջ կամ Ամերիկա, այն ազգերո՚ւ
կրն՛ար միտել ա յս պարագան յ նակաւոր իշխան՛ութիւնը ամբողջ Լիբիո՝յ *Լրայ 1 մօտ որ կր ճանչնան ել կը պաշտպան են նման ըն՛
քանի որ Տ բիպո լիս ը ( Արեւմ տեան՛ Լիբիան) կը կեր՛ութիւն մը » : Եւ քանի որ Ղ՝անվւէլ Վ^աբո ւժա՚ն
Ա՝ եծ կա յ ս բ ո ւթ ի ւն՚ն եր ը ս ա ի պո ւ ա՛ծ են; տա– մնայ, Հաւանական, գործում է ո ւթեան դաշտ մը Ե– նաՀատակուած րլլա լով Ժամ ա՝՛ ա կ չէ ո՛ւնեցած ը–
բ ած՛ուէի լ % Աս ի կա կ րնայ իա ղաղաս իրակ ան՛ բլլալ տալիո յ Համ ար , պա յմ անաւ որ խուսափի արա - նելոլ այգ , ուրեմն իրենք կրն՛ան՛ գիտա՚կցօբէն եւ
ել կրել մշակութային բնոյթ X Այսպէս է որ աղգե– բական Ղ՝ա շնակցոււթենէն X Բայքք ան Հ ա ւա\1ա կան\ է առան ց անՀ ա\՝դսա ո ւթեանց անտե՛սել ամէն՛ Հեգի–
ցո ւթեան գօտիի ընգարձա կո՛ւմ ը , եւ իր՛ Հ՚՚՚-^՚լ^ԼՀ որ Եաալացինեբբ կարենան վերստին կառավարէք նակի ի րաւաւ1 ք X Լ 1Լա ր ո լ.ժան ի ամենա՝յետին՛ մը–
Հ ամաիսմբո ւմը բազմաթիլ «ժո զո վբգական՝ Հ ան– Սէրե՚այէքը ուր 1940/ 65000 զօրքէն մէկ Հատ էսկ տաՀոգութիւնր պէտք է եղած Աէէայ պաշտպանել
րապետութիւններո/ » , առա՚ջնոբդած է Խ– Մէու– չունին՛ X Ղ՝ալով ա յն Հար ց ին թէ արաբական, Պ՚աշ– իր դոբծր Վե՝՝՝ \ե տ ի կե ան ոտնձդութեն՚է) :
թիւնր աւելի մ օտէն՛ շաՀ ագր գռո ւե լո ւ Նե ղո՛ւ ցնե՝– նակցոլթիւնր պիտի կրնա®յ Լիբիան միացեալ ա– Ուրեմն եթէ Վարուժանի ղաււա՚կնեբը օրին՛ա
բով, Մ օ ատ ւոր Արեւելքով եւ մինչեւ իսկ Միջերկ րաբական պետո՚ւթիւձն մը դարձնել, շատ բան կա կան սլա շա պան՚ո ւթ ենէ զրկուած ըլլային այս պա
րականով որ Ափրիկէի 1 Ա"ի"յ եւ Եվրոպայի մէք խում ունի Անդլիոյ գիբքէ\ն X րադային . Հ . ՎաՀան՛ եւ իր Մ իա բան ական կազմ ը ,
գտնուելովդ շատ աւելի քաքս որեւէ մայրաքաղաք, մէջ մնալ եւ ղո~ ապաՀով ել Հանգիստ պիտի շարաւն ա կէ ին՝ իրեն՛ց
կը ներ՛կայացնէ ս իրտը Հին ցամ աքին1՛: Ա*ի ո լ - ՍՖգլիան կ՛՛ուզէ Սիրէնայիքի
թիւնր փափաքէցաւ , իտա լիոյ պարտ՛ութենէն Հացն՚ել Եթովպիան, էբիթբէի մէկ մասով։ Մ՛իաց •ընթացքը X ճի^՚շգ է այս, վայե^լ էՄ խիթարեան
վեր^, ստանձնել Լիբիոյ վարչութիւնը։ Աբգ , Մ * եալ ՆաՀ ա\֊նգե րը որ՛ոնք շատ շաՀ ա գրգռուած են » աս տաաո լթեան
ՆաՀ անդն երը որ աււսյԳ երբեք չէին եբեւար էքւրո– Մ իջե բ կր ա կան ո վ , մ իայն առաւելութիւններ կր Հե ռու մ եղմ է , անզոլգա կան. Գան ի է լի դիբ քե–
պայի մէջ, իրենց երկու անգամ ցամաք ելլելով, տեսն՛են Անդլիոյ Աիրե՛ այիքի մէջ մնալովը , բայց րով, գործերովդ դրամ շաՀելու գաղափարը :
)9\7ին եւ \942ին՚, ինչպէս եւ իբեսց տնտեսական պիտի ոլղէ\ին առա ւե լա գո յն չափով ն պաստե լ Ե ~ Վարուժանի աղս կէնը, վարժ ենւ աշ–
քաղաքական շաՀերոլ տա՛րածումովը \յ / ր ո ււլ այ ի տալիոյ ո՛ր կար ե լոր էՄ ոսկուայի դէմ իրենց պայ խտտելու։ Պարտականութիւն իւն մմըը ոոււննիինն՛՛ սսա ա կկաայյն*
եւ Ա*օտաւոր Արեւելքի մէջ, որոշեցին իրենց տբա– քարին մէջ, գաղափարական թէ դիւանագիտա– չթողն ե*լու որ մար՚գիկ ճ՜երկայացն են իբեն՚ց Հ այրը՝
այ"՝
մ աղ րրւթեան տակ ո ւՅւենա լ զին ո՛ւ որակ ան) գէ\ՐՔ կան տեսակէտով X քօ * Միութիւնն ալ չանտեսեր այն ինչ որ չէր ել վերջապէս տէր կենալու Օսմանի
մը , կամ աւելի շատ օղային ֊ նաւա՛յին՝ խարիսխ Եաալիոյ արժէքը , եւ գեռ վերջերս կ՝ առաջարկէ բ աւանդին՛, միակբ որ այն ձգեց իբենց երբ
մը, այսին-քն տեւական նաւային ո՛ւմ մը Աէ^^՚Ս^է՜՝ ա\1՝ոբ վերադարձնել բոլոր գաղթավայրերը, բայց դաշնակը իր սիրտը կը յօշո՚տէր • * • ։
բա կան ի մէջ՛. Միւս կողմ է , Մեծն Բբիտանիան որ վերջին պաՀոմն փոխեց իր գիբքր : Անոնք վարժ ո ւած են՝ տան իլ իր տպա դրուած
իբ տ իր ա պետ ո ւթե ան՝ տակ ուֆ էր Եգիպտոսը եւ Լոնտոն Հա՛կառակ է այս պա Հան ջին եւ Մ * դիրքե բո լ տրցակ՝ երը ծ բա րներ ով քաղաքէ քաղաք
Պաղեստին՛ը, սաիպուած եղաւ պարպել , միեւնոյն ՆաՀանգներր . թէեւ աջակից իտալիոյ 4 չեն կբՀսաբ եւ տասն անգամ մտածելու նոր տռւն մը փոխուե–
ատեն պարպելով Հնդկաստանը : Աակայն Հսկա՛յա ընդդիմանա՛լ Անդլիոյ յ կարելի է ՛ըսել թէ Լի լո լ պա բ՛ա գա յին թէ ինչսլ էս կ րն ան տ ան՝ի լ տ յդ
կան շաՀեր պաՀած է տակաւին՛ Միջին Արեւելքի , բիոյ խ\ գ ի րը կ ապ ո ւած է Գեր ման իոյ խնգր ին՛ : բեռը նոր տունը։Ա^վթար պաՀել անոր՛ գրադարա
Եդիպաոսի մէջ Աոլէղի Հրան ցքին ել ամբողջ Մի– Ֆրանսայի գերը թէեւ ա՛մբողջ այս գործին մէջ իբ նը եւ անտիպն՛երը , նամ ա կները որ օր մր, ա^Հ
ե բկբակ ան՝ ի ափեր ո ւն, վրայ : Ո ՚ սա ի սա իպ աւեց աւ շաՀ երը ունի (ճիպութին՛ մէկ կողմ էն ել Ֆիղան՛ ա յ դ օրը, լոյս ա՛շխա րՀ գան՛ ան՛ոնք :
զօրացնել խարիսխի մը դրութիւնը , եւ ճ իպբալ– միւս կողմէ) , բայց իր գլխաւոր. ՀոգԱ՝. է ապաՀո– Մ օտ 35 տարուան մէջ, քաճի գիրք ծախո՚ւած
թարի , Աալթայի, կիպրոսի , ԱայբաՀի վրա.Հ վել խաղաղութիւնը : է, ո՚՞րքա&՚բ նոլիբոլած, այդ չէ կարեսորը այ)
(Պարսից ծոցին մէջ) աւելցնել Աիբենայիքը, բը~ ա՝յ\ն\ որ Վարուժանի «Հացէն՛ Երգր՝Տ> դէզեր՛ո՛վ կը
ՆուպաէհաԱ դարա՚սր մերժել են՛ վերջինս Հս1յԱ1սսլԱ1|ն ուղարկեմ 11. Ու, իբրեւ շնորՀակալութեան մի ա ր –
լու մասին եղած առաջարկը Լփաստ * Ղ՛ *) է
տայայտութիւն , Բարեգործականի կեղր * ժողովը
ՄատհԱադաոսԱի շուբջը 6.– Պերլին օմ ան ւեււ ւմ ր պատւո յ Հաւաքո–յթ է կազմ ակեր պել Փա ր իղից
ն՚ադաբան՚ի) ձեռք
է բերուած Հշոգեկառք^ի մ եկ– մեկնումիս առթիւ Լփաստ Զ * 1
(ՓԱՍՏԱԹՈՒՂԹԵՐ) նումէն քանի մ ը ժամ առուԳ՝^ մ իա յն՝, ա յն Հ ա ս կա– 12. Նոյն, այդ նպատակով Պ» ՝Բ՝օլՕլեան\ մի
ցողութեամբ որ Փարիզ պիտի զայի ես Լփաստ * գրաւոր ճառ է կ ա բ դ ա ռ ե լ այգաեղ, ^դրուատելո՛վ
Գ. Ե.) : իմ կատարած գործր Լփաստ * է*՝) Հ
3. • ՔօլօլեայԹ քանիցս ասել է , ընդգծել ու Ղ՚արձեալ ի^ն չ են ապա զո լցանում Պ * *Քօլօլե ան՛ի 13. • Վերջապէս , նոյն այդ իմ աստով է աբ~
Հաստատել, թէ 1941 Փետրուար \2ին արդէն, նը– կազմած ու ստորագրած փաստաթուղթերը՛. Այն, տայայտուելնա երկու տարի յետոյ եւս ա՛հին ,
շանակում էճ ի^^նց աջակցելու ՛նպատակով Փա - 7. Որ ես Փարիզ գալով եւս ցոյց եմ տուած բանաւոր ո լ գրաւոր կերպով, Գկտ * քհռրբախի
բիզ գնալուցս շատ առաջ, Գեբմանացիք Նուպաբ– « բսւրՅյացսւկսււք զգացումներ » դէաի Փարիզի Հայ. ներկա յո ւթեամ բ եւ նրա միջոցով :
\եան՝ Մա՚տենագաբանի բոլոր գրքերը լցրած են ե՜ գաղութը եւ իր մ ատեն ադար ան բ Լփաստ * Ե *)։ X
ղել աւելի քան 150 սնտուկ ՛եր ի մէջ՛, գամել , 8. Որ մինչ , օրինակի Համար առանց ա՛յլ - Այս կապակցութեամբ մի Հարց ելս պէտք եմ
թուագրել ու կնքել, ամ բո ղջո ւթե ամբ Պերկին փո եւա յ լո ւթե ան գբաւո ւե լ ու Գե րմ ան իա են տ ա ր ո ւե / տեսնում ես լուսաբա՛նել, այն է՝ Փար)ի(լ երթա–
խագրելու Համար, մասնալորապէս տրամ ա– Փարիզի ռուս, ո ւքրա յ՛՛՛՛ական եւ լեՀական Հա լոււս պարագան :
գրուած շոգեկառքով Լփաստ Զ*՝)1 րուստ մ ատ եւ ադարաննեբն ամբո ղջո ւթե ամ բ , ես Փ"*;փգի ռուսական, ուկրայւնակա1ա, լեհա
4. Բաբեդո բծականի բոլոր դ\իմոլմներբ իմ թա՛փած ջանքեր ի Հետեւանքով , ՊԵՐԼԻՆՈՒՄ կան եւ հրէական հարուստ մատհն1ադաբան|Տ1ւ|ր,ր
գերման , «արդարասէրէ եւ «ազնուասիրտէ կառա ԱՐԴԷՆ , առաջ եմ Չբերել «բարեացակամ գէՐՔ^ (ինչպէս նաեւ շատ ու չատ մշակութային եւ գէ՛"
վարութեան, իրեն թողնել գէթ ՜մէկ Կ^քփԳԸ Ն"՛ - դեբմ անական՛ ի չխ ան ո ւթ ե ան ց կողմից ու յաջողել տա կան ու այլ կարգի Հ արս տ ո ւթիւններ ) Գերմա
պ արեան Մատե՛ ադարս/նի , մնաց՛ել են անհետեն այդ կերպ որ Պերլին՛ փոխագրուի Նուպարե՚ան նիա փոխագրուած լինելու մասին լսած էվ՛՝ Պ եր լի՜
ՆԱ1|նւք : Ու Բարեգործականի վա՛րչութիւնը իրեն Մ ատենադարանփ՝ ամենափոքր մ ասը մ իա յն՝ ՚նում : իմացայ նաեւ, որ Նացիները որոշել են
զգացել է « զինուորական անդառնալի Հբամա՚1\ի Լփաստ . Զ *) է ՛նոյն այդ վիճակին՛ ենթարկել Փարիզի Ն՚՚՚-աար–
մը Հա՛նդէպ , որուն աո.ջեւ պէտք է խո1՚արՀիլ » 9. — « Հարցին բարւոք լուծումը » , ասել է ու եան՛ դրա դար ան ր :
(փաստ. Ա. գ. Ե– Զ ) ։ Այլև–֊՝ իաբհգոբծակաւնՏի րնդզծել Պ * "Բօլօլեան երկիցս , ձկէՀ պարտինք Այղ առթիւ ես խօսակցութիւն ունեցայ մի
քալպւ դիմածները Պ • Տօնի՚ԹկէբիԹ ՛եւ ի բ լքեծփ|11 բբ՚օֆ * Աղեղեանի՝^, որ այլապէս եւս ո լ միշտ պատասխանատու Գերման՛ացո՛ւ Հետ (Գէօրինկերէ
ա|ն|(յհլ ե1Զ| «անյՕգՈ.ԼԱւ» : « Մ ատ ե\\ աղարանը գրա՛ւ - տուա՛ծ է եղել «ազդին ու Հայկական մշակոյթին մե՛ծ՛ը), որին ՛ծանօթ էէ, այլապէս նա՛եւ՝ որպէ"
ուեցալ առուի՛ց ո ելէ բացատրութեան » (փաստ • Հանդէպ սիրոյ եւ ա՛նձնուիրութեան բազմաթիւ ա– պաշտօ՛նակցիս • Աոանց քաշուելու ել ան՚վերա–
Գ •) : «Ամէն ջանք անօգռւա ե ղ ա լ ; ռհւէ լքիջա. սլացոյցներ՝^ Լփաստ * Ե* Զ * ) ։ պաՀօրէն յայտնեցի նրան իմ, որպէս Հայ մար
լքտռւբ֊իսնյ ակաւբելի է բ (փաստ. Զ–)՛ 10. Որ ես այդ կերպ, Պեբլ\ինից Փարիզ դա՜ դուս, խիստ դժգււ1աւթ–Տիււն1ս:
5. Բա րեգո բական ի վար չութիւճւ՚բ ել \իր ՛ն՛ա լով, «սփոփել եմ Բարեգործականի նախագաՀի եւ (6)
խագահը , Պ՛ ՚Բօլօլե ան, կանգնած էէնհէով մինչե. յմներ իգ ս ււա՚ւո ւ յլ տխոււ խոյ ո–
Զ* է*)*
իսկ վտանգէ աոաՀ կորցնելու ամբողջ մաաեն>ա~ վայոյզ Հոգիները (փաստ*
Fonds A.R.A.M