Page 271 - ARM_19-1948_02
P. 271
դյսկ պայմանների տակ յքեաանիքի սիրած անդամ֊ Ե՚ափ, ծափ, ծափ։ Հ * * ՛ * ֊ * Հ ուռռա՛՛ : Վայր
՛հերի մէկր ա՛ւելորդ րեռ էլ։ դաոնում րնտանիքի կեանն երբ թիք - թաք, թաք –թիք ԿգէչլՀ
Համ՛ար (տես 1916^ գրա\ծ «Աւելորդ» պատ– չեբեւար։ Բեմին քո վին տի ծակէն մէկր Կ^^աԷ ա~*
մուածքբ^ . ա՛պա Սովետ . Հայաստանում այլեւս ^քթիչ ժաԱացպց*... ^ապարանքով , եւ չո,ւ\րԸյա գիտելէն ետքր ներս կր
աւելորդ մարգ չկայ , ամէնքր իրենց տեղն ունին մտնէ կրկին; Երկրորդ մ րն ալ ելլելու պէս բան
կեանքում ել ամէնքի Համար ապրելու եւ գործե ԱրաՀ կր վարձենք։ Լաւ։ Յա՜յտագիր կր V֊ &ե՝րս կր քաշուի հակէն։ Իր\արաէեցում
լու Հնարաւորութիւն կայ % Նոր մարդու կերաման թխենք։ Շատ բարի։ ՆախագաՀնեբ կբ ճարենք ի– մ րն է կբ սկսի :
փայլուն Հւմոլշ է « Աաթժն » պատմուածքր։ Ա ա– րականբ զատ եւ անուանական.ւր ֊ - ֊ Հ պաա՚ւոյ՝^\ն՝ ՆախագաՀ ր, աչքերր տնկած կր ոայի գէպի
թօն ղիւղից քաղաք եկած մի Համեստ աղ^իկ է զատ։ Պէոպիսութիւն մին՛ ալ այս։ Աղգա փայ չու ՝Նակր ։
սպասաւոր^ բայց այգ սպասաւոր ր մարդկային թեան պաՀանջ . • . Վերջապէս : «ա ա ա ի ի ի » երգր 1լ աղատա–
որպիսի արման ապատ ո ւո ւթի ւն ունի ; Հին Հասա Բայց ս ա հայտագրի գործադրութիւնը , ախ ղրուի երգիչին Հագագէն ՚• •
րակակարգի մարդկանց դուր չի գալիս, որ գիւ ինչ Օ^^աներ կբ բանայ մեր գլխուն ։ • Վալ , ... \թօ մամ՛ր տասն երկուքին տասր
ղակովն աղքի կբ խօսում է Հա՛շիւ ատ անք ի կոմիսա\–~ « Բացում ։ ժամր ճԻՇ՚հ 8ինւ կ1ուզէ վեբջին դնացքր պիտի փախցնեմ •• .
Բ ի ատ ի» , Հպբոֆէսիռնտլ շաՀեբ ի » բան ո լոր ական ,Մի աճապարէք։ Եննուկէսին՝ նախագահ, ին -— Աբշակ ելի՛ր գոնէ վերջին թ՜րէնքք առնենք :
ուժի կաղմակերպման՝» եւ նման Հարցերի մասին։ եւ միւս գերակատարներուն Հետ կթւ՚աք սրաՀ Ախ ինչ խենդ բա\ Լ՛րի Հ"ո գ՛"էով ՚՛ Ականջս բան՝
Սակայն՝ Աաթժն՝ աշխատանքի մարդ է, եւ քանի որ մտնել . . * չի մտնե\ր հ ինչ անխիղճ մարգ են սա բեմբ նբս–
նա Համ՛ոզուած է որ աշխատանքի՝ է թա « Տիկիններ եւ պա^նքներ: իացուած կը յ ա յ – տողներբ ։
ղավորում, նորոգ երկրռւմ, ապա նա կտրող է Ա1/«րԱ^բեւք հաէւդէսը • • • » : %ախագաՀր, այս յաք֊ կեցի կնիկ, սա երգն՛ ալ մտիկ ՚ինենք ։
ին յձև՝աւէս ա ա Հ լինել եւ յաղթանակուէ դուրս դաք տար աբո ւթենէն՛ վերջ , իասքր տալով յ ս / ՚ ջ ՚ 1 Ր Գ լԳք՜ Ա՛ արդ , տղաքր զրաց իիձ՝ մօտ ձգեցի , Հա–
գմուաբութիւնձներից ։ նա խօս ին տե^ղբ պիտի նստի կր կարծէք • • • Հրամ–֊ սլա արթննան եւ սկսին ճւալ ։ նքիղճ չունի®ս :
Գեմիբճեանի Հերոսնեբյչ, լինեն գրանք <Րս/ ~ մեբ էք բարեկամ • • . Գետն ուղ ին փ ա կո ւ ա\ծ է՛. Եր թանք սրճա -
Մ եծ
ղաքացիական՝ կռիւներ ում , Հայրենական* նր - , Իբրեւ նախագաՀ , ամպիո\Ն մր ձեռք ձգելէ բան մբ Հոտինք մինչեւ լումն՚այ ։
Պատերազմում, գործ ա՚բս/նո ւմ թէ գիլզում, ամ են ա\– ետքր , պէտք է բոն ե լ օրուան՝ նիւթին կոտոշէն • Ախ յ պանդռկբ ււենեակ չգտանք , Տէ^էն
օգտակար
բա\ևք Հ ա յ ր են ա ս է բն եր են , Հւ րանց Համար Հա քաշելէն - քաշքշելէն եւ յաջորղելիք բոլոր Աոլբբիկ, քա՛լելով ներոջս տուեր պիտի երթս/նք ։
նուիրական բանր իրենց Հայրենիքին բանախօսներուն նիւթերր սպառե լԷ՚Ա՝ Վ^վ՚ջ պէաՔ Մենք ալ Մարտիկին Հետ , Հոս իբ մէկ բնւ–
լինելն է : է փակցնել «չուզելով երկարել՝ կր վերջտցնեմ^ր ։ կերոջր սենեակբ կ՚երթանք, գոնէ մինչեւ մեթրո
Հ ա յր եւ՛– ասիր ու թեան՝ գաղափարր՛ տ իբ ապ ետ ող Ունկնդիրներր կարծելով որ վերջակէտին Հա յին՝ բ ացո ւ իլբ կ ր պ պ գինք Հ ոն ; Են չ ինենք ալ ե—
սած են, լայն շ"ւ$՚՝չ մր կ՚առնեն , բայց իրենց չար ղալ . . .
կ նաեւ Աաեփան Հէօբեանի սա եղ\ծագոբծ ութիւն - լ՛ախտէն , բանա գո բ\ծր նոր ներշն՛չում մր կր ստա
ների մէջ : Հայրենական ջերմ չնչով են գր ուած ւն ա յ եւ կբ սկսի շարունակել իբ շինարար խօսքր ՚ • X
« Ն աի րի ՀԼարե ան» ի երկ ե բր : Հ ա յրե նակ ան պ ա– « Պիաի խօսի%Լ՝երու տողանցքբ որ սկսի , ալ *Բ անի այս է մե ո « ա$֊ նախնթաց՚ֆներ Ո ւն՛ նկա–
տ ե րա ղմ ի ր նթացքո ւմ աս անձն ապ է ս բեղնաւոր՝, Հ ամ բեր ո լ թե ան օշ ար ա կ ին ս ր ո լա կբ բ ան ալո ւ է Հ րագխւր , կբ վախնամ, օր մր սրաՀներոճն տէբե–
դարձաւ նրա գբի չ ր X Նրա ոճր առնական էբ ու Ատիկ բնե լ նոյն միտքերր տարրեր շա՚րադասոլ - բր , ոստիկաններով դուրս քշեն՝ մեղ ։ Ե*- իրաւու^ւ–՛
խրոխտ ; թիւնւով եւ քանի մբ ա\ծականներու յաւձելումով : քով : Պէաք է ճար մբ գտնել ։
Ն«)րոէւււլել Է ժողովուրդը մե)բ|, ,Ջա\նձ՚րոյթր , քունր արճիճի պէս կբ նստին ՚/1առա՛ջա ր՛կեմ : Օր առաջ կազմել Հ-կրթի լ մ լո
ԻնչպԷս երկր«/շայւժից յեաոյ վեբակա1Թգնայսւծ վրադ : ւքա ցոյց ի Հ անդանակի չ Մ արմին» ղ\նելու Համ ար
մի ււաւՔ , Դրդողներուն , արտասանողներոճնն է Հերթր։ աղմկարար զանգով Հսկայ մամացոյց մր :
ինչպէս մահուա1ն քարից ի լոյս վ1փա^ն)ա–աօ" ֊ Պիտի երգէ Պ • Զէւքպիլ*հ՝էս|ն • • • Ա ոյն աղգա պա ական գոբծիքր պարտաւ՛՛որի 4
Մհեր, Ամէն՛քր աչք ու ակա՛ն^ լարած՝ , կբ սպա՛սեն ու դարձնել բոլոր Հ անդէ սնե ր ո ւն ել դասախօս ու -
ինչպէս վ1եքր;ադւպւձած պսաւմութ-իւԹ : կբ սսլասեն՝ : թ ի ւններ ո ւձ\։՝ճ ղե տ ե ղե էո լ Համ ար նախագաՀ ին
՝Բ՚ արերղական թ(ովի չ $ չով է Գեղամ Ա ա բ– « Դժբախտաբար , Պ • Զէսպիլ&եաւն , « կամքէ ճիշդ դիմաց ր Հ
ե անր իւ օ ււ ո ւ մ Ա ո վետ ական Հա լա՛ստա\ն՝ի մ ասին : ա1նկաիյ1» պս,ասաո.նհ|ր|ով կբ րացսքկ«քյի»ւԹ կբ տ՚Ո)– Բանախօս , ^՚րգիչ , ա ր տ ա // ան ո ղ , Հան՛դէսի
Ով է ծէնւել կ ո՛ւի բեմ ին վրայ • • • սկղբնաւո բութեանբ րո լո րր բազմ՛եցնել նախագա
ՇալշաղոՆ|ն՛ այս պատա1նի|Լ — Պիտի աբտասաԹԷ Օր– Կինլիւմշահ : հին ետ եւ ի ա թոռներ բ եւ անկաշառ ՀԱկիչո՝վ ^Ր
ԼոՆսազէս ու Հրաչեայ
ՕՈղշուլուՏ այս պատանին. « Գարեր, դարեր աոյսչ^. . .•» սկիզբՀբ կայ, ապաՀ ովել գան– ոնք :
Խարտեաշ վաբսեբբ ւիոել ,
Լոյս Է սալել խաւարին, վ 1արՀբ չկայ նիւթով մքբ քրտինք կբ կաթէ օրիոր– (յ շ ան ակել խօս ո ոներ ո լ վա յբ կեա՚ններր եւ.
3ույս Է տուհլ սրտերին
Շողշողուկ ա յ ս պատա1նին1 : ԳԱ֊ մամացոյցբ /"՚։/7՛^/ բստ այնմ Հ
— Պիտի երգէ Իգնատիոս Սալոլքփ. : Բաց ար ձակ ապ է ս ար գիէել Հպիս ^ ա է ս ^ /*՝
եւ երկակբկն.ումր :
սաՀ մ անա փա կւում ազգային նեդ պատեանս ւ մ , Երբ մ աման ակր լր անա յ ել բ ան ախ օս ու ե ր–
Հայք.ենակա՝1՝ Ա՛եձ սլաաեբաղմի էեամանււ՚կա - նր՛ա Հոբիղոննեբբ լայն՛ են՝, նրա Հ այրեն աս իբ ու դի չ չէք արենան ղսպել իրենց եռա՛ ՛գր, անմիջապէս
չրիսնում մե՛ր ռաղմիկ գրողներ ր՝ Հրաչեայ ՛Բո - թի ւնր խարսխուած է մոզո վո ւրդներ ի եղբայրոլ - կոխել «կրթիչ»ին կոճակին վր ա լ եւ անոր զանգին
չարբ , Գուրգէն՝ Բոբես/ե՚բ, Թաթուլ Հոլբեաճւ՚բ ել թեան վրայ ։ Ա ո վե տ ական՝ Հայրենիքում վերա - Հումկոլ ձայնովլռոկթեան գաաապարտել զիրենք X
այրիչներ աււա1.ձթ. Հաճոյքով ել գեղարուեստա– ցա՝՝ծ լինե լով գա ս ա կա ր ղե ր ր , վերա ց ո լա ց– է մ ար– հք-ոստմնագբո ւ
աականութեամր նկարագրում էէն Հ ա յ ^"– ՚ "Լ Ո լ գբ մարդուն շաՀագոբծելու գայլ սկղբունքբ։ Աե\ր\ գէէել տար ի մբ բեմերո ւ վրա յ ցուց ագրո ւելէ այն
քնողով1 բդի եղբա յրակա^Խ մ իւս մ ո ղովո լրգների եր կրում Հա յր ենիքր Ր" էո Լ՛ ի Համ ար Հարազատ դերակատարն՛եր ր ո բ զո քան չին ակռայի ցաւ ր կամ
բարեկամո ւթ իւն բ յանուն Հայրենասիրական մեհ* մաքս է եւ մօՀբ գէր^*՝ ^՝ս ձգտ՛ում նրա բոլոր տա քեն ի ին գլխաբ կր նոր ո յ թ ի ^ / " ՚ Հ ՛ *^ա\Ր ելո՛ւ սլ կ ս
դագա փա էիւ : րագիր զաւակնեբբ։ Հա ք մողովրգի մեծանուն «կամ քէ ան կա խ» պատճառներով կր բացակա՛յէ ին
Մեր՛ երկրի՛ն ամէն մի թուփը՛, քարբ , ամէն մի բանաստեղծ Աւետ իք է*ս ա՚Հ ակեանր ասել է • բեմէն X
նոր չէնք ու ջ^րանոք սիրելի է մեր ժողովուրդի՛ն • Դաւ նորից ծաղկել ց(նւծու.լք ես նո-րից Եթէ ) ա յս թո՝էո\Ր՝Ր չկաբեԼան թ*էոլոէ ՝՝ռլ– է*ք"Լ&լՀ
Ելնում է ծուխը խրսիթ|ն(ե1րւից հիԹ,
այգ ամէն ի մէ^ մեր յ֊ողովուրգր գնում է իր լա Ուր մայրս՝ անուշ օրօրել է իԹձ, արթնցնել մեր Հ ան գի ս ագո րծներո ւն՚ճ կ ՝ա ռաջա ր -
Իմասսլալոբել մանուկ իմ հոգին
ւագոյն՛ մասնիկր՛ եւ գա սիրելի ու \նո լի՛ր՛ակա\1 է Քու հզօը լե զուով , եբկիւր կաթ–ոգին( : կեմ մեր «աղգա սէր» ՜Հ ասարակու թեան ո ր իրենց
գառնում ր"Լորի Համար : պզտիկներբ միասին բերենք սրաՀ ել ն՚ախօրօքխոլգ
Ա՚ ովետակա՚ն գրակա՝նութեա՝%՛ բնորոշ գիհ՜ն այն։ մ ք ապաՀ ով են սրաՀ ինյ մ օտիկ Հ իւրանոցի մր մէջ ՚
ՀՄԱՅԵԱԿ ՍԻՐԱՍ Կ– ՊԵւՏՈՒԾ
է, որ Հ այրենաս իրութիմւ քարոզելով, ա՛ա չի
(30) թիւն ձդեցէք բերդականներ ուն մէջ՝. նորէն արեան եւ կոտորածի ասպարէզ դարձաւ
Այս անգամ
ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ Մի խնայէք ոչ ոքի , մինչեւ որ վար չդնեն
ղէնքերր X ԳէՀ , կտրիճներս , սկսեցէք Գո^է , վէրքր շատ ծանր էր :
մ ամանակ պ է աք չէ կոր սնցնել յ
Անմիջապէս քս/ևի մր խում բեր ու բամնուե -
եւ ամէն կողմէ սկսաւ կո
(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) ցան Հա է կտբիճներր, Եբրեւ. Հայր իր մոգովքդեան , իբրեւ պարզ
տորած բ X քա զաք ա՛ց ի , Աշոտ Ե րկ աթ՝ մէկ կո ղմ թողած իր
՝Բնացա\ծ զինուորներր չգիտէին մարգթ կ ե%* սոյկրբ՝ կր շյվէր մողովուրդին– մէջ, անոր՝ վէրքե–
իրենց ղլուխներր կտրոդր թէ դեւեր՝, անոն՛ք մ թն րր բում ելու ,անոր կաբիքնե րուն դաբմ անտ անելու
Խումբին՛ առջեւէն կ՚եղրթաբ Աշոտ կրկաթբ , չեն ան՛դամ մաման ակ չունեցան զէնքի դիմելու : Համ աբ :
ինչսլէս Հասարակ ղին ո ւո բ մբ : Ան կեցաւ պաՀ ՛հեռ աբ շա լո՛յս բ նոր կբ բացուէբ , երբ ամ - Բաղ աքէ քաղաք, գիւղէ գիւղ կ՚երթար այս ֊
մր եւ սրբեց ճակատի քրաինքր : Չնկատեց մինչեւ ր»ղջ րեբգին մէջ գավ. ո լ ա\ծ արաբ գո լնդին կէսր պէս ւ ծանօթանալու մողովուրգի դրոլթեւմն՛ Հետ ,
անգամ որ, ճիշդ իր ոտքին տակ կր տարածս ւէ ր ջարդուած էբ , միւս կէսն ալ գերի բոն ո ւ ած : երբ անակնկալ գիպուած՜ր ստիպեց զինք նորէն՝
վէնացած պաՀ ա սլա՝նր * 3 ան կա բ ծ էԱեց խուլ աղ– Աշոա Եր կաթ ազատ շունչ քաշեց , երբ զգաց ՛որ զէնքի դիմել , նորէն՝ արեան ասպարէդ իջնել :
–մ՛ուկ մր : Հեռուէն ձայ՛ն՝ մր կ րսէ\ր կարծես • վհվ՚ջի՚և՝ Հարուածր տուաւ Եուսուֆի զինոլ-ո^րնւե - իրիկուն՛ մր, երբ Ս՛որ վերագար ձեր էր Հոոո–
կուգան՝, կուգսձն՝ ... շաՀնշաՀ՚ր : բոսն X Ան ոնք ա յլեւս պիտի չՀամ արձակէ թե ան– վ ուրդին մ էջի ր շրջագա լու թենէն ,իբեՆ յանձնեցին՝
Հ ա1՚.\գիստ ՛բն՛ե լ ղիսքր : վ՚ռքրիկ նամակ մր , որ դրուած էր մանր բայց
Աշո ա Երկ աթ մ եր կա ցուց սու րր , բայց ն այե– Այսպէս , ջախջախելով Ե՚ոէ֊ւաւֆի զօրութիւՀե՝>բ , գեղեցիկ գիր երով :
յով իր ոտքեբուն՝ տակ փռւաեծ պաՀապանին , սոլ- Աշոտ Երկաթ փութաց ղ առնալ Արշար\ո ւնեաց եր– • ք՚՚^վ բերաւ այս նամ ա կր , Հարցուց Աշոտ
րբ կրկին պատեանր դրաւ եւ մրմռաց ին^ք^ն՝ իրեն • կիր՛ը : Երկաթ իր •հ առանե բուքէ՛ , շա\ր ո ւն.ա կե լո վ ափին
• ԷՀ , ասոր Համար չարմեբ սուր Հանել։ 915 թուականին՝ Հ այ ի շիւ անն ե ր բ , ակնածելով մէջ դաբձնե լ ն ամ ակր :
Բոլոր զինուորներր արդէն Հալաքուա\ծ էին Աշոա ի քա ջ ա դո ր\ծո ւթ ի էձննեբ էն եւ կարճ ատեն - Գիւղացի մր, որ իր՝ աԿւ՚ոլն՚ր եւ ուրաեղա–
էբ շոպ՚ջՐ) եւ Հրամանիկբ սպասկին ։ Յանկարծ ուտն մ էջ ձեռք բեբսձծ յաղթո ւթ ի ւննե բ էն՛ , մոզո– ց ի Րէէա՝ԷՐ Հ" ՚՜կհքլ ք այտն ել , պա տաս խանեց \ծա -
չսուեցաւ անկումի մբ խուլ ձա^նր, մէկր կարծես վի նստեցան ափխադներու Գուրգէն թագաւորի^*՛ ււ ա՛ն :
գլորուեցաւ ձո,րէ\ն՝ վ ա ր։ եւ վրաց ԱտրներսեՀ արքային Հետ, եւ թադաւո– Աշոտ Երկաթ շտապով բացաւ նամ ակր եւ
Ո*°վ ինկաւ, Հարցուց Աշոտ Երկաթ ; բե ցու ց ին զա յ՛ն իր Հօ րր փոխա ր էն՝ : սկսաւ կարգ ալ *
Ոչ ո ք պատասխանեց զինուոր մ բ . պա– ԱյնուՀետեւ ան սկսաւ բարեկարգել իր երկի– « ՚Բաջդ Աշոտ շաՀնշաՀ , գրուած էր նամա
Հապաննեբէն մէկր ԱաՀմէտի գոգն ուղարկեցինք; րր եւ խնամել իբ մոդովուրդբ Հօր մ՛ր պՀ" * կին՛ մէջ,– մի կարծեր , թէ միայ(ւ՝ անոնք են քու
ՀյՀատ լաւ րրիք • Ա/<եմ պէտք է զգոլշոլ. - Փառքի Համար չէր մտսձծեր ս/ն , իր միակ փափա֊ բարեկամներդ, որոնք անձամբ կր ճանչնան քեղ :
թեամբ առաջանալ եւ սկսիլ կոտ որ ած ր • բայց երբ քին էր տեսնել մողովուբգին բարօբութիւնր :
տեսնէք որ իմացանւ մեր բերդ մտ՝նելր, ամէՆ կող Ա ակ աքն այս խաղաղ ո ւ.թի ւնր երկար։ չտեւեց* ԲԱԳՐԱՏ ԱՑՀԱԶԵԱՆԱ
մէ տՀաղին աղմուկ բարձրացուցէք եւ շվաոթոլ -
Fonds A.R.A.M
՛հերի մէկր ա՛ւելորդ րեռ էլ։ դաոնում րնտանիքի կեանն երբ թիք - թաք, թաք –թիք ԿգէչլՀ
Համ՛ար (տես 1916^ գրա\ծ «Աւելորդ» պատ– չեբեւար։ Բեմին քո վին տի ծակէն մէկր Կ^^աԷ ա~*
մուածքբ^ . ա՛պա Սովետ . Հայաստանում այլեւս ^քթիչ ժաԱացպց*... ^ապարանքով , եւ չո,ւ\րԸյա գիտելէն ետքր ներս կր
աւելորդ մարգ չկայ , ամէնքր իրենց տեղն ունին մտնէ կրկին; Երկրորդ մ րն ալ ելլելու պէս բան
կեանքում ել ամէնքի Համար ապրելու եւ գործե ԱրաՀ կր վարձենք։ Լաւ։ Յա՜յտագիր կր V֊ &ե՝րս կր քաշուի հակէն։ Իր\արաէեցում
լու Հնարաւորութիւն կայ % Նոր մարդու կերաման թխենք։ Շատ բարի։ ՆախագաՀնեբ կբ ճարենք ի– մ րն է կբ սկսի :
փայլուն Հւմոլշ է « Աաթժն » պատմուածքր։ Ա ա– րականբ զատ եւ անուանական.ւր ֊ - ֊ Հ պաա՚ւոյ՝^\ն՝ ՆախագաՀ ր, աչքերր տնկած կր ոայի գէպի
թօն ղիւղից քաղաք եկած մի Համեստ աղ^իկ է զատ։ Պէոպիսութիւն մին՛ ալ այս։ Աղգա փայ չու ՝Նակր ։
սպասաւոր^ բայց այգ սպասաւոր ր մարդկային թեան պաՀանջ . • . Վերջապէս : «ա ա ա ի ի ի » երգր 1լ աղատա–
որպիսի արման ապատ ո ւո ւթի ւն ունի ; Հին Հասա Բայց ս ա հայտագրի գործադրութիւնը , ախ ղրուի երգիչին Հագագէն ՚• •
րակակարգի մարդկանց դուր չի գալիս, որ գիւ ինչ Օ^^աներ կբ բանայ մեր գլխուն ։ • Վալ , ... \թօ մամ՛ր տասն երկուքին տասր
ղակովն աղքի կբ խօսում է Հա՛շիւ ատ անք ի կոմիսա\–~ « Բացում ։ ժամր ճԻՇ՚հ 8ինւ կ1ուզէ վեբջին դնացքր պիտի փախցնեմ •• .
Բ ի ատ ի» , Հպբոֆէսիռնտլ շաՀեբ ի » բան ո լոր ական ,Մի աճապարէք։ Եննուկէսին՝ նախագահ, ին -— Աբշակ ելի՛ր գոնէ վերջին թ՜րէնքք առնենք :
ուժի կաղմակերպման՝» եւ նման Հարցերի մասին։ եւ միւս գերակատարներուն Հետ կթւ՚աք սրաՀ Ախ ինչ խենդ բա\ Լ՛րի Հ"ո գ՛"էով ՚՛ Ականջս բան՝
Սակայն՝ Աաթժն՝ աշխատանքի մարդ է, եւ քանի որ մտնել . . * չի մտնե\ր հ ինչ անխիղճ մարգ են սա բեմբ նբս–
նա Համ՛ոզուած է որ աշխատանքի՝ է թա « Տիկիններ եւ պա^նքներ: իացուած կը յ ա յ – տողներբ ։
ղավորում, նորոգ երկրռւմ, ապա նա կտրող է Ա1/«րԱ^բեւք հաէւդէսը • • • » : %ախագաՀր, այս յաք֊ կեցի կնիկ, սա երգն՛ ալ մտիկ ՚ինենք ։
ին յձև՝աւէս ա ա Հ լինել եւ յաղթանակուէ դուրս դաք տար աբո ւթենէն՛ վերջ , իասքր տալով յ ս / ՚ ջ ՚ 1 Ր Գ լԳք՜ Ա՛ արդ , տղաքր զրաց իիձ՝ մօտ ձգեցի , Հա–
գմուաբութիւնձներից ։ նա խօս ին տե^ղբ պիտի նստի կր կարծէք • • • Հրամ–֊ սլա արթննան եւ սկսին ճւալ ։ նքիղճ չունի®ս :
Գեմիբճեանի Հերոսնեբյչ, լինեն գրանք <Րս/ ~ մեբ էք բարեկամ • • . Գետն ուղ ին փ ա կո ւ ա\ծ է՛. Եր թանք սրճա -
Մ եծ
ղաքացիական՝ կռիւներ ում , Հայրենական* նր - , Իբրեւ նախագաՀ , ամպիո\Ն մր ձեռք ձգելէ բան մբ Հոտինք մինչեւ լումն՚այ ։
Պատերազմում, գործ ա՚բս/նո ւմ թէ գիլզում, ամ են ա\– ետքր , պէտք է բոն ե լ օրուան՝ նիւթին կոտոշէն • Ախ յ պանդռկբ ււենեակ չգտանք , Տէ^էն
օգտակար
բա\ևք Հ ա յ ր են ա ս է բն եր են , Հւ րանց Համար Հա քաշելէն - քաշքշելէն եւ յաջորղելիք բոլոր Աոլբբիկ, քա՛լելով ներոջս տուեր պիտի երթս/նք ։
նուիրական բանր իրենց Հայրենիքին բանախօսներուն նիւթերր սպառե լԷ՚Ա՝ Վ^վ՚ջ պէաՔ Մենք ալ Մարտիկին Հետ , Հոս իբ մէկ բնւ–
լինելն է : է փակցնել «չուզելով երկարել՝ կր վերջտցնեմ^ր ։ կերոջր սենեակբ կ՚երթանք, գոնէ մինչեւ մեթրո
Հ ա յր եւ՛– ասիր ու թեան՝ գաղափարր՛ տ իբ ապ ետ ող Ունկնդիրներր կարծելով որ վերջակէտին Հա յին՝ բ ացո ւ իլբ կ ր պ պ գինք Հ ոն ; Են չ ինենք ալ ե—
սած են, լայն շ"ւ$՚՝չ մր կ՚առնեն , բայց իրենց չար ղալ . . .
կ նաեւ Աաեփան Հէօբեանի սա եղ\ծագոբծ ութիւն - լ՛ախտէն , բանա գո բ\ծր նոր ներշն՛չում մր կր ստա
ների մէջ : Հայրենական ջերմ չնչով են գր ուած ւն ա յ եւ կբ սկսի շարունակել իբ շինարար խօսքր ՚ • X
« Ն աի րի ՀԼարե ան» ի երկ ե բր : Հ ա յրե նակ ան պ ա– « Պիաի խօսի%Լ՝երու տողանցքբ որ սկսի , ալ *Բ անի այս է մե ո « ա$֊ նախնթաց՚ֆներ Ո ւն՛ նկա–
տ ե րա ղմ ի ր նթացքո ւմ աս անձն ապ է ս բեղնաւոր՝, Հ ամ բեր ո լ թե ան օշ ար ա կ ին ս ր ո լա կբ բ ան ալո ւ է Հ րագխւր , կբ վախնամ, օր մր սրաՀներոճն տէբե–
դարձաւ նրա գբի չ ր X Նրա ոճր առնական էբ ու Ատիկ բնե լ նոյն միտքերր տարրեր շա՚րադասոլ - բր , ոստիկաններով դուրս քշեն՝ մեղ ։ Ե*- իրաւու^ւ–՛
խրոխտ ; թիւնւով եւ քանի մբ ա\ծականներու յաւձելումով : քով : Պէաք է ճար մբ գտնել ։
Ն«)րոէւււլել Է ժողովուրդը մե)բ|, ,Ջա\նձ՚րոյթր , քունր արճիճի պէս կբ նստին ՚/1առա՛ջա ր՛կեմ : Օր առաջ կազմել Հ-կրթի լ մ լո
ԻնչպԷս երկր«/շայւժից յեաոյ վեբակա1Թգնայսւծ վրադ : ւքա ցոյց ի Հ անդանակի չ Մ արմին» ղ\նելու Համ ար
մի ււաւՔ , Դրդողներուն , արտասանողներոճնն է Հերթր։ աղմկարար զանգով Հսկայ մամացոյց մր :
ինչպէս մահուա1ն քարից ի լոյս վ1փա^ն)ա–աօ" ֊ Պիտի երգէ Պ • Զէւքպիլ*հ՝էս|ն • • • Ա ոյն աղգա պա ական գոբծիքր պարտաւ՛՛որի 4
Մհեր, Ամէն՛քր աչք ու ակա՛ն^ լարած՝ , կբ սպա՛սեն ու դարձնել բոլոր Հ անդէ սնե ր ո ւն ել դասախօս ու -
ինչպէս վ1եքր;ադւպւձած պսաւմութ-իւԹ : կբ սսլասեն՝ : թ ի ւններ ո ւձ\։՝ճ ղե տ ե ղե էո լ Համ ար նախագաՀ ին
՝Բ՚ արերղական թ(ովի չ $ չով է Գեղամ Ա ա բ– « Դժբախտաբար , Պ • Զէսպիլ&եաւն , « կամքէ ճիշդ դիմաց ր Հ
ե անր իւ օ ււ ո ւ մ Ա ո վետ ական Հա լա՛ստա\ն՝ի մ ասին : ա1նկաիյ1» պս,ասաո.նհ|ր|ով կբ րացսքկ«քյի»ւԹ կբ տ՚Ո)– Բանախօս , ^՚րգիչ , ա ր տ ա // ան ո ղ , Հան՛դէսի
Ով է ծէնւել կ ո՛ւի բեմ ին վրայ • • • սկղբնաւո բութեանբ րո լո րր բազմ՛եցնել նախագա
ՇալշաղոՆ|ն՛ այս պատա1նի|Լ — Պիտի աբտասաԹԷ Օր– Կինլիւմշահ : հին ետ եւ ի ա թոռներ բ եւ անկաշառ ՀԱկիչո՝վ ^Ր
ԼոՆսազէս ու Հրաչեայ
ՕՈղշուլուՏ այս պատանին. « Գարեր, դարեր աոյսչ^. . .•» սկիզբՀբ կայ, ապաՀ ովել գան– ոնք :
Խարտեաշ վաբսեբբ ւիոել ,
Լոյս Է սալել խաւարին, վ 1արՀբ չկայ նիւթով մքբ քրտինք կբ կաթէ օրիոր– (յ շ ան ակել խօս ո ոներ ո լ վա յբ կեա՚ններր եւ.
3ույս Է տուհլ սրտերին
Շողշողուկ ա յ ս պատա1նին1 : ԳԱ֊ մամացոյցբ /"՚։/7՛^/ բստ այնմ Հ
— Պիտի երգէ Իգնատիոս Սալոլքփ. : Բաց ար ձակ ապ է ս ար գիէել Հպիս ^ ա է ս ^ /*՝
եւ երկակբկն.ումր :
սաՀ մ անա փա կւում ազգային նեդ պատեանս ւ մ , Երբ մ աման ակր լր անա յ ել բ ան ախ օս ու ե ր–
Հայք.ենակա՝1՝ Ա՛եձ սլաաեբաղմի էեամանււ՚կա - նր՛ա Հոբիղոննեբբ լայն՛ են՝, նրա Հ այրեն աս իբ ու դի չ չէք արենան ղսպել իրենց եռա՛ ՛գր, անմիջապէս
չրիսնում մե՛ր ռաղմիկ գրողներ ր՝ Հրաչեայ ՛Բո - թի ւնր խարսխուած է մոզո վո ւրդներ ի եղբայրոլ - կոխել «կրթիչ»ին կոճակին վր ա լ եւ անոր զանգին
չարբ , Գուրգէն՝ Բոբես/ե՚բ, Թաթուլ Հոլբեաճւ՚բ ել թեան վրայ ։ Ա ո վե տ ական՝ Հայրենիքում վերա - Հումկոլ ձայնովլռոկթեան գաաապարտել զիրենք X
այրիչներ աււա1.ձթ. Հաճոյքով ել գեղարուեստա– ցա՝՝ծ լինե լով գա ս ա կա ր ղե ր ր , վերա ց ո լա ց– է մ ար– հք-ոստմնագբո ւ
աականութեամր նկարագրում էէն Հ ա յ ^"– ՚ "Լ Ո լ գբ մարդուն շաՀագոբծելու գայլ սկղբունքբ։ Աե\ր\ գէէել տար ի մբ բեմերո ւ վրա յ ցուց ագրո ւելէ այն
քնողով1 բդի եղբա յրակա^Խ մ իւս մ ո ղովո լրգների եր կրում Հա յր ենիքր Ր" էո Լ՛ ի Համ ար Հարազատ դերակատարն՛եր ր ո բ զո քան չին ակռայի ցաւ ր կամ
բարեկամո ւթ իւն բ յանուն Հայրենասիրական մեհ* մաքս է եւ մօՀբ գէր^*՝ ^՝ս ձգտ՛ում նրա բոլոր տա քեն ի ին գլխաբ կր նոր ո յ թ ի ^ / " ՚ Հ ՛ *^ա\Ր ելո՛ւ սլ կ ս
դագա փա էիւ : րագիր զաւակնեբբ։ Հա ք մողովրգի մեծանուն «կամ քէ ան կա խ» պատճառներով կր բացակա՛յէ ին
Մեր՛ երկրի՛ն ամէն մի թուփը՛, քարբ , ամէն մի բանաստեղծ Աւետ իք է*ս ա՚Հ ակեանր ասել է • բեմէն X
նոր չէնք ու ջ^րանոք սիրելի է մեր ժողովուրդի՛ն • Դաւ նորից ծաղկել ց(նւծու.լք ես նո-րից Եթէ ) ա յս թո՝էո\Ր՝Ր չկաբեԼան թ*էոլոէ ՝՝ռլ– է*ք"Լ&լՀ
Ելնում է ծուխը խրսիթ|ն(ե1րւից հիԹ,
այգ ամէն ի մէ^ մեր յ֊ողովուրգր գնում է իր լա Ուր մայրս՝ անուշ օրօրել է իԹձ, արթնցնել մեր Հ ան գի ս ագո րծներո ւն՚ճ կ ՝ա ռաջա ր -
Իմասսլալոբել մանուկ իմ հոգին
ւագոյն՛ մասնիկր՛ եւ գա սիրելի ու \նո լի՛ր՛ակա\1 է Քու հզօը լե զուով , եբկիւր կաթ–ոգին( : կեմ մեր «աղգա սէր» ՜Հ ասարակու թեան ո ր իրենց
գառնում ր"Լորի Համար : պզտիկներբ միասին բերենք սրաՀ ել ն՚ախօրօքխոլգ
Ա՚ ովետակա՚ն գրակա՝նութեա՝%՛ բնորոշ գիհ՜ն այն։ մ ք ապաՀ ով են սրաՀ ինյ մ օտիկ Հ իւրանոցի մր մէջ ՚
ՀՄԱՅԵԱԿ ՍԻՐԱՍ Կ– ՊԵւՏՈՒԾ
է, որ Հ այրենաս իրութիմւ քարոզելով, ա՛ա չի
(30) թիւն ձդեցէք բերդականներ ուն մէջ՝. նորէն արեան եւ կոտորածի ասպարէզ դարձաւ
Այս անգամ
ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ Մի խնայէք ոչ ոքի , մինչեւ որ վար չդնեն
ղէնքերր X ԳէՀ , կտրիճներս , սկսեցէք Գո^է , վէրքր շատ ծանր էր :
մ ամանակ պ է աք չէ կոր սնցնել յ
Անմիջապէս քս/ևի մր խում բեր ու բամնուե -
եւ ամէն կողմէ սկսաւ կո
(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) ցան Հա է կտբիճներր, Եբրեւ. Հայր իր մոգովքդեան , իբրեւ պարզ
տորած բ X քա զաք ա՛ց ի , Աշոտ Ե րկ աթ՝ մէկ կո ղմ թողած իր
՝Բնացա\ծ զինուորներր չգիտէին մարգթ կ ե%* սոյկրբ՝ կր շյվէր մողովուրդին– մէջ, անոր՝ վէրքե–
իրենց ղլուխներր կտրոդր թէ դեւեր՝, անոն՛ք մ թն րր բում ելու ,անոր կաբիքնե րուն դաբմ անտ անելու
Խումբին՛ առջեւէն կ՚եղրթաբ Աշոտ կրկաթբ , չեն ան՛դամ մաման ակ չունեցան զէնքի դիմելու : Համ աբ :
ինչսլէս Հասարակ ղին ո ւո բ մբ : Ան կեցաւ պաՀ ՛հեռ աբ շա լո՛յս բ նոր կբ բացուէբ , երբ ամ - Բաղ աքէ քաղաք, գիւղէ գիւղ կ՚երթար այս ֊
մր եւ սրբեց ճակատի քրաինքր : Չնկատեց մինչեւ ր»ղջ րեբգին մէջ գավ. ո լ ա\ծ արաբ գո լնդին կէսր պէս ւ ծանօթանալու մողովուրգի դրոլթեւմն՛ Հետ ,
անգամ որ, ճիշդ իր ոտքին տակ կր տարածս ւէ ր ջարդուած էբ , միւս կէսն ալ գերի բոն ո ւ ած : երբ անակնկալ գիպուած՜ր ստիպեց զինք նորէն՝
վէնացած պաՀ ա սլա՝նր * 3 ան կա բ ծ էԱեց խուլ աղ– Աշոա Եր կաթ ազատ շունչ քաշեց , երբ զգաց ՛որ զէնքի դիմել , նորէն՝ արեան ասպարէդ իջնել :
–մ՛ուկ մր : Հեռուէն ձայ՛ն՝ մր կ րսէ\ր կարծես • վհվ՚ջի՚և՝ Հարուածր տուաւ Եուսուֆի զինոլ-ո^րնւե - իրիկուն՛ մր, երբ Ս՛որ վերագար ձեր էր Հոոո–
կուգան՝, կուգսձն՝ ... շաՀնշաՀ՚ր : բոսն X Ան ոնք ա յլեւս պիտի չՀամ արձակէ թե ան– վ ուրդին մ էջի ր շրջագա լու թենէն ,իբեՆ յանձնեցին՝
Հ ա1՚.\գիստ ՛բն՛ե լ ղիսքր : վ՚ռքրիկ նամակ մր , որ դրուած էր մանր բայց
Աշո ա Երկ աթ մ եր կա ցուց սու րր , բայց ն այե– Այսպէս , ջախջախելով Ե՚ոէ֊ւաւֆի զօրութիւՀե՝>բ , գեղեցիկ գիր երով :
յով իր ոտքեբուն՝ տակ փռւաեծ պաՀապանին , սոլ- Աշոտ Երկաթ փութաց ղ առնալ Արշար\ո ւնեաց եր– • ք՚՚^վ բերաւ այս նամ ա կր , Հարցուց Աշոտ
րբ կրկին պատեանր դրաւ եւ մրմռաց ին^ք^ն՝ իրեն • կիր՛ը : Երկաթ իր •հ առանե բուքէ՛ , շա\ր ո ւն.ա կե լո վ ափին
• ԷՀ , ասոր Համար չարմեբ սուր Հանել։ 915 թուականին՝ Հ այ ի շիւ անն ե ր բ , ակնածելով մէջ դաբձնե լ ն ամ ակր :
Բոլոր զինուորներր արդէն Հալաքուա\ծ էին Աշոա ի քա ջ ա դո ր\ծո ւթ ի էձննեբ էն եւ կարճ ատեն - Գիւղացի մր, որ իր՝ աԿւ՚ոլն՚ր եւ ուրաեղա–
էբ շոպ՚ջՐ) եւ Հրամանիկբ սպասկին ։ Յանկարծ ուտն մ էջ ձեռք բեբսձծ յաղթո ւթ ի ւննե բ էն՛ , մոզո– ց ի Րէէա՝ԷՐ Հ" ՚՜կհքլ ք այտն ել , պա տաս խանեց \ծա -
չսուեցաւ անկումի մբ խուլ ձա^նր, մէկր կարծես վի նստեցան ափխադներու Գուրգէն թագաւորի^*՛ ււ ա՛ն :
գլորուեցաւ ձո,րէ\ն՝ վ ա ր։ եւ վրաց ԱտրներսեՀ արքային Հետ, եւ թադաւո– Աշոտ Երկաթ շտապով բացաւ նամ ակր եւ
Ո*°վ ինկաւ, Հարցուց Աշոտ Երկաթ ; բե ցու ց ին զա յ՛ն իր Հօ րր փոխա ր էն՝ : սկսաւ կարգ ալ *
Ոչ ո ք պատասխանեց զինուոր մ բ . պա– ԱյնուՀետեւ ան սկսաւ բարեկարգել իր երկի– « ՚Բաջդ Աշոտ շաՀնշաՀ , գրուած էր նամա
Հապաննեբէն մէկր ԱաՀմէտի գոգն ուղարկեցինք; րր եւ խնամել իբ մոդովուրդբ Հօր մ՛ր պՀ" * կին՛ մէջ,– մի կարծեր , թէ միայ(ւ՝ անոնք են քու
ՀյՀատ լաւ րրիք • Ա/<եմ պէտք է զգոլշոլ. - Փառքի Համար չէր մտսձծեր ս/ն , իր միակ փափա֊ բարեկամներդ, որոնք անձամբ կր ճանչնան քեղ :
թեամբ առաջանալ եւ սկսիլ կոտ որ ած ր • բայց երբ քին էր տեսնել մողովուբգին բարօբութիւնր :
տեսնէք որ իմացանւ մեր բերդ մտ՝նելր, ամէՆ կող Ա ակ աքն այս խաղաղ ո ւ.թի ւնր երկար։ չտեւեց* ԲԱԳՐԱՏ ԱՑՀԱԶԵԱՆԱ
մէ տՀաղին աղմուկ բարձրացուցէք եւ շվաոթոլ -
Fonds A.R.A.M
